ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ......
Ο ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1935.....
Ο ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΑΠΟ ΜΑΣΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ , ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1935......
 |
| ΜΑΣΟΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ |
ΤΟ 1924......Πλήθος ορθοδόξων χριστιανών , κληρικών και λαικών αποτειχίστικαν από την ιερά σύνοδο της εκκλησίας της Ελλάδος γιατί θεώρησαν ότι η αλλαγή του ημερολογίου ήταν αντίθετη με τους Ιερούς Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας και προϊόν της αίρεσης του οικουμενισμού , και ότι το πραγματικό κίνητρο για την αλλαγή του ημερολογίου ήταν η χρονική σύμπτωση των θρησκευτικών εορτών καθολικών και ορθοδόξων ως πρώτο βήμα για την ένωση των εκκλησιών και την υποταγή όλων στον Πάπα.
ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ - ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΑΙΡΕΣΕΩΣ.......
Σημείωση σχετικά με την αποτείχιση......
O 15ος κανών της ΑΒ´ Συνόδου μας επιτρέπει ΜΟΝΟ να διακόψουμε το μνημόσυνο του οικείου επισκόπου, δηλώνοντας με αυτό το τρόπο το δυνάμει ανεπίσκοπο της επισκοπής που υπαγόμαστε.
Σε αντίθετη περίπτωση, μνημονεύοντας δηλαδή οποιονδήποτε άλλο επίσκοπο, πολλώ δε μάλλον επίσκοπο αντικανονικής Συνόδου, παύουμε να ήμαστε αποτειχισμένοι και εντειχιζόμαστε σε ανθρώπινα και μη θεάρεστα κατασκευάσματα.
Φυσικά τα δημιουργήματα αυτά, μη έχοντας οποιαδήποτε κανονική- εκκλησιολογική υπόσταση, δεν μπορούν να φέρουν τη λύση στα προβλήματα που ταλανίζουν την Εκκλησία μας, μάλλον δε δημιουργούν και περισσότερα.
ΣΤΙΣ 14ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1925 ΗΡΘΕ Η ΘΕΟΘΕΝ ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.....
Ένα θαυματουργικό γεγονός , συνέβη την παραμονή της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού το 1925. Το συμβάν έλαβε χώρα στον ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στον Υμηττό, σε ένα από τους λίγους ναούς του Παλαιού Ημερολογίου οι οποίοι είχαν παραμείνει ανοικτοί από τις αρχές. Εκεί, κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας και παρουσία δύναμης της Ελληνικής Αστυνομίας η οποία είχε σταλθεί για να τηρηθεί η τάξη, σύμφωνα με μαρτυρίες, ένας φωτεινός σταυρός παρουσιάστηκε στον ουρανό επί μισή ώρα, τον οποίο είδαν 2.000 μάρτυρες.
ΒΙΝΤΕΟ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΜΠΕΡΛΗ , ΑΥΤΟΠΤΗ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟ 1925.......
ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΟ 1925 ΣΥΝΟΔΟΙ , ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ , ΕΠΙΣΚΟΠΟI ; ΟΧΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ......
ΤΟ 1935 ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΠΟΥ ΓΙΑ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1935 ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΝΕΩΤΕΡΙΖΟΥΣΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ,ΑΝΕΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ,ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΑΙΚΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.....
ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΜΑΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ , ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΜΗ ΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ , ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ , ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΩΝ ΑΠΟ ΑΓΙΑ ΤΟΠΙΚΗ Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΟΔΟ.......
ΑΚΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ......
....ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ.......
.....ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ , ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ....
ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΤΑ ΕΞΗΣ.....
ΑΚΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ......
....ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ.......
.....ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ , ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ....
ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΤΑ ΕΞΗΣ.....
Έστῳ Μασῶνοι, ἔστω
Νεοημερολογίται, ἔστω σχισματικοὶ, οἱ Ἐπίσκοποι οἱ κανονικῶς
χειροτονημένοι ἐξακολουθοῦν νὰ ἔχουν τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης μέχρι νὰ καταδικασθοῦν ἀπὸ κανονικὴν Σύνοδον Ἐπισκόπων, καὶ λάβουν κανονικὴν καθαίρεσιν, ἀποκήρυξιν συνοδικὴν, ἀναθεματισμὸν, κλπ, ὑπὸ Συνόδου ἀποτελουμένη ἐκ δώδεκα ἀρχιερέων, ὅπως ὁρίζουν οἱ ἱεροὶ κανόνες ὠς μόνη ἐξουσία νὰ κρίνῃ Ἐπίσκοπον (Καρχηδῶνος
Συνόδου Κανὼν ιβ΄, Κωνσταντινουπόλεως Τοπικῆς Συνόδου Κανὼν β΄,
Πρώτης‐καὶ‐Δευτέρας Συνόδου Κανόνας ιβ΄, ιγ΄, ιδ΄, ιε΄)
ΑΥΤΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ.......
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΙΣΧΥΑΝ ΟΙ ΚΑΚΟΔΟΞΕΣ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ , ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ , Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ.......
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΙΣΧΥΑΝ ΟΙ ΚΑΚΟΔΟΞΕΣ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ , ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ , Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ.......
ΓΕΓΟΝΟΤΑ......
Ἡ Πρῶτη Σύνοδος καὶ αἱ Χειροτονίαι τοῦ 1935
Τὸ 1935, δύο ἀρχιερείς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ὁ Μητροπολίτης Δημητρίαδος κ. Γερμανός Μαυρομάτης καὶ ὁ Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος Δημητρίου) καὶ ἕνας σχολάζων ἀρχιερεὺς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (ὁ Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης κ. Χρυσόστομος Καβουρίδης) ἐξήλθαν εἰς τὸν Ἱερὸν Ἀγῶνα καὶ ἀνέλαβαν τὴν ποιμαντορίαν τῶν παλαιοημερολογιτῶν τῆς Ἑλλάδος του ακαινοτομήτου πληρώματος της εκκλησίας του Χριστού. Ὁ Δημητριάδος κ. Γερμανὸς ἐπίσης ἀνέλαβε τὴν Προεδρείαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ τὴν τοποτηρησίαν τῆς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν.
Βοηθούμενος ὑπὸ τῶν Μητροπολίτων πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον καὶ Ζακύνθου Χρυσόστομον, ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανὸς, ὡς κανονικὸς καὶ νόμιμος Πρόεδρος τῆς Συνόδου, ἐτέλεσεν εἰς Κερατέαν Ἀττικῆς τὰς χειροτονίας τεσσάρων νέον ἐπισκόπων......
Ἐχειροτονήθησαν οἱ Ἐπίσκοποι.....
+Κυκλάδων Γερμανὸς Βαρυκόπουλος,
+Μεγαρίδος Χριστοφόρος Χατζῆς,
+Διαυλείας Πολύκαρπος Λιόσης καὶ
+Βρεσθένης Ματθαῖος Καρμπαθάκης.
Οἱ πρῶτοι τρείς Μητροπολίται καὶ οἱ τέσσαρεις νεοχειροτονηθέντες Ἐπίσκοποι ἀποτελούσαν τὴν πρώτην Σύνοδο των παλαιοημερολογιτών στην Ελλάδα.
Η ματθαιϊκή δοξασία περί αυτόματης απωλείας της Θείας Χάριτος , έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όλη την εκκλησιαστική ιστορία, το Κανονικό Εκκλησιαστικό Δίκαιο.....
ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΑΝ ΙΣΧΥΑΝ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΝΕ.......
ΓΕΓΟΝΟΤΑ......
Ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ τῶν Ματθαιϊκῶν Προέρχεται Ἀπὸ Νεοημερολογίτας‐Οἰκουμενιστὰς Ἐπισκόπους
Ὁ Ἅγιος Ἐπίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος ἐχειροτονήθη ὑπὸ τριῶν Ἐπισκόπων τὸ 1935.
Οἰ τρεὶς οὖτοι Ἐπίσκοποι ἤσαν οἱ ......
1) Δημητριάδος Γερμανὸς Μαυρομάτης,
2) πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης καὶ
3) Ζακύνθου Χρυσόστομος Δημητρίου.
Καὶ οἱ τρεὶς ἤσαν ἀπὸ τὸ 1924 μέχρι τὸ 1935 καθαρῶς ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ, δηλαδὴ «σχισματοαιρετικοὶ», «ψευδεπίσκοποι», καὶ μάλιστα «στερημένοι τῆς θείας χάριτος» ἀπὸ τὴν ἴδιαν στιγμὴν τῆς ἀποδοχῆς τοῦ νέου ἡμερολογίου με βάση τις κακόδοξες δοξασίες....
Ὄταν ἐγύρησαν εἰς τὸ παλαιὸν ἡμερολόγιον καὶ ἀνέλαβαν τὴν ποιμαντορίαν τῶν Γ.Ο.Χ., πῶς ἔγειναν πάλι νόμιμοι ἀρχιερεὶς, καὶ ποῖα Ἱερὰ Σύνοδος τοὺς ἐδέχθη ἐκ τοῦ σχίσματος καὶ τοὺς ἐδώρισε πάλιν τὴν θείαν χάριν, τὴν ὁποῖαν εἴχαν στερηθεῖ 11 ὁλόκληρα ἔτη ἐνωρίτερα;
Ἀς ἐξετάσωμεν τὴν κατάστασιν τοῦ καθενὸς Ἐπισκόπου...
Ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς Μαυρομάτης ἐχειροτονήθη τὸ 1907 νομίμως καὶ κανονικῶς ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Θεοκλήτου Μηνοπούλου. Ὄταν ἔγεινε ἡ πρώτη κακόδοξος ἐκκλησιαστικὴ ἐπανάστασις τῶν Βενιζελικῶν, ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἔμεινε σταθερὸς ὁπαδὸς τοῦ κανονικοῦ καὶ Βασιλόφρονος Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Θεοκλήτου καὶ δὲν ἐδέχθη ποτὲ ὡς Μητροπολίτην «Ἀθηνῶν» τὸν Βενιζελικὸν καὶ ἀρχιμασῶνον Μελέτιον Μεταξάκην. Ἐπίσης ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἐπροέδρευσε τὴν Σύνοδον κατὰ τὴν ὥραν τῆς καθαιρέσεως τοῦ Μελετίου καὶ τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ νομίμου Μητροπολίτου Θεοκλήτου.
Ἀλλὰ ὄταν ἔγεινε ἡ δευτέρα κακόδοξος ἐκκλησιαστικὴ ἐπανάστασις τὸ 1923 εἰς τὴν ὁποῖαν πάλιν ἐξεθρόνησαν οἱ Μασῶνοι τὸν Μητροπολίτην Θεόκλητον, ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἐντάχθη μετὰ τῶν ἐπαναστατικῶν Μασῶνων! Καὶ τοῦτο μόνο καὶ μόνο διότι τοῦ ὑποσχέθηκαν ὅτι θὰ ἔμπενε ὑποψήφιος τοῦ Πρωτοθρόνου «Ἀθηνῶν» με τὴν εὐκερίαν νὰ κερδίσῇ τὸν ψήφον! Καὶ πραγματικῶς ἔμπηκε ὑποψήφιος ἀλλὰ ἔχασε τελικὰ διότι οἱ Μασῶνοι ἤθελαν τὸν Χρυσόστομον Παπαδόπουλον νὰ λάβει τὸν Ἀρχιεπισκοπικὸν Θρόνον.
Ἀλλὰ ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἐδέχθη τελικὰ τὸν μασῶνον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον ὡς Μητροπολίτην «Ἀθηνῶν» εἰς βάρος τοῦ νομίμου Μητροπολίτου Θεοκλήτου (ὁ ὁποῖος ἐκημήθη ἐξόριστος τὸ 1931)! Ὁλίγον ἀργότερον, κατὰ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1923, ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἐμοιοψήφησεν ὑπὲρ τῆς ἀποδοχῆς τοῦ νέου ἡμερολογίου!
Ἰδοὺ ἕνα ἔγγραφον περιέχων τὰς πρᾶξεις τῆς ἐν λόγῳ ἀποφάσεως:
Απὸ το 1924 μέχρι τὸ 1935 ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἐκαταδίκαζε εἰς ποινὰς ἀργίας, καθεραίσεως καὶ ἐξορίας τοὺς παλαιοημερολογίτας ἱερομονάχους που ἐνεργούσαν ἐντὸς τῆς μητροπολιτικῆς του περιφερείας! Δηλαδὴ ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἤτο νεοημερολογίτης με τὴν θέλησίν του καὶ τὸν ψήφον του, καὶ σύμφωνα με τὴν ἐκκλησιολία τῶν Γκουτζιδικῶν δὲν εἴχε οὔτε ἀρχιερωσύνην οὔτε χάριν ἀπὸ τὸ 1924 καὶ πλέον. Διὰ νὰ λάβῃ πάλιν τὴν θείαν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης ἔπρεπε νὰ καταδικασθῇ ἤ νὰ ἀθωωθεῖ ἡπὸ κανονικῆς Συνόδου Ἐπισκόπων.
Ἀντιθέτως, χωρὶς νὰ κριθῇ ὑπὸ καμμίας Συνόδου, ἐμετανόησεν εἰς τὸν ἐαυτόν του καὶ ἀνέλαβεν τὴν ποιμαντορίαν τῶν παλαιοημερολογιτῶν τῆς Ἑλλάδος!
Καὶ ὁλίγον ἀργότερον, οὔτος ὁ ἐπὶ 11 ἔτη μὴ ἔχων τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης ἐμετέβει εἰς «χειροτονίας» τεσσάρων νέων ἐπισκόπων!
Καὶ τὴν πρᾶξιν ταύτην ὁνομάζει ἡ Γκουτζιδικὴ ὑποκρισία «ἀκόλυτος» καὶ «καθαροτάτη» μετάδωσις τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς! Καὶ κατὰ τὴν ἴδιαν στιγμὴν ὁ Γκουτζίδης χαρακτηρίζει τὴν ἀποστολικὴν διαδοχὴν τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς (οἱ ὁποῖοι οὐδέποτε ἐδέχθησαν τὸ νέον ἡμερολόγιον) ὡς δῆθεν «μολυσμένη» διὰ τοῦ τάχα «παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ»!!!
Ἀφοῦ ἐβρήκαμεν τὸν Δημητριάδος Γερμανὸν ὡς μή ἔχοντα χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης (σύμφωνα με τὴν Γκουτζιδικὴν ἐκκλησιολογίαν) ἀς ἐξετάσωμεν καὶ τὸν δεύτερον Ἐπίσκοπον...
Ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος τὸ 1909 ὑπὸ τοῦ Μασῶνου, Οἰκουμενιστοῦ καὶ ὑπέρ τῆς ἡμερολογιακῆς ἀλλαγῆς ἀγωνιζομένου «Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου» Ἰωακεὶμ τοῦ Γ΄. Τὸ 1924 ἐδέχθη τὸ νέο ἡμερολόγιο καὶ ἔτσι ἐκατέστη ἀμέσως σχισματοαιρετικὸς καὶ ἄνευ τῆς χάριτος τῆς ἀρχιερωσύνης (χωρὶς χρείαν συνοδικῆς καταδίκης, σύμφωνα με τὴν ἐκκλησιολογία τῶν σημερινῶν Γκουτζιδικῶν).
Ἀπὸ τὸ 1924 μέχρι τὸ 1931 ἐκαταδίκαζεν εἰς ποινὰς ἀργίας καὶ καθεραίσεως τοὺς παλαιοημερολογίτας κληρικοὺς, καὶ ἐπίσης ἀνέγειρε καὶ ἐθνικὸν πόλεμον ἐναντίον των, λέγοντας ὅτι οἱ παλαιοημερολογίται ἤσαν «Βουλγαρόφρονοι» ἤ «Σερβόφρονοι» προδόται τῆς Ἑλλάδος! Τὸ 1931 ὑπέγραψεν τὴν άπόφασιν τῆς «Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» εἰς τὴν ὁποῖαν ἐκαταδικάσθησαν οἱ παλαιοημερολογίται ὠς σχισματικοὶ καὶ ἔκπτωτοι τοῦ κορμοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας!
Τὸ 1931 ἐπαρετήθη ἐκ τοῦ θρόνου τῆς Μητροπόλεως Φλωρίνης, ἐκατέστη «Πρώην Μητροπολίτης» καὶ σύμφωνα με τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας εἴχε ἀπὸ τότε μόνο τὴν τιμὴν ἑνὸς ἐπισκόπου ἀλλ’ οὔ τῆν ἐξουσίαν νὰ ἐπισκοπεύει καμμίαν Μητρόπολιν ἤ Ἐπισκοπὴν. Ἔμεινε μέχρι τὸ τέλος «πρώην» Μητροπολίτης. Ἰδοὺ τὴ γράφουν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ματθαιϊκοὶ εἰς τὴν Ἑγκύκλιον τοῦ 1954 περὶ τοῦ πρ. Φλωρίνης:
«Ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης ἐξῆλθεν εἰς τόν Ἱερόν Ἀγῶνα ὑπέρ τῶν παραδόσεων τῆς Ὀρθοδοξίας, οὐχί πυρπολούμενος ἀπό Πίστεως, ἀλλά ἕνεκα λόγων ἐμπαθείας, φθόνου καί ἐκδικήσεως πρός τόν τότε Ἀρχιεπίσκοπον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, ὁ ὁποῖος ἠρνήθη νά τόν προαγάγη εἰς Πρόεδρον τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας ἤ Ἀρχιεπίσκοπον Πειραιῶς ὅπως ἐπιμόνως καί ἐκβιαστικῶς ἀπήτει καί ἐπεδίωκεν.
Καί πράγματι ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος ὁ ἐμφανιζόμενος ὡς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἀρχιερεύς ὑπάρχων τῆς κακοδόξου Ἐκκλησίας καί Συνοδικός, ἐκάθηρεν Ὀρθοδόξους ἱερεῖς, ἀποκαλέσας τόν παλαιοημερολογιτισμόν καρκίνωμα καί χαίνουσαν πληγήν (καταβοῶσι τά πρακτικά τῆς κακοδόξου Συνόδου). Καί τέλος ἀπεφάσισε καί ἐξῆλθεν εἰς τόν ἱερόν Ἀγῶνα παραπλανηθείς καί πιστεύσας ὅτι ἐπίκειται ἡ πτῶσις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου καί θά ἀνέλθη εἰς τήν θέσιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐτός, παροτρυνόμενος ὑπό διαφόρων πολιτικῶν προσώπων καί ὑπό τοῦ τότε Συμβουλίου τῆς Ἑλληνικῆς Θρησκευτικῆς Κοινότητος.»
Τότε ἐὰν ὁ πρ. Φλωρίνης ἤτο πράγματι κακόδοξος, νεοημερολίτης καὶ ἄνευ τῆς χάριτος τῆς ἀρχιερωσύνης ἀπὸ τὸ 1924 καὶ πλέον, καὶ ἐὰν ἐξῆλθεν εἰς τὸν ἀγῶνα μόνο διὰ προσωπικοὺς λόγους καὶ ὄχι διὰ εἰληκρινοὺς ὑπὲρ τοῦ ἀγῶνος λόγους, τότε πῶς καὶ με ποῖαν χάριν ἐχειροτόνησεν τὸν Ματθαῖον τὸ 1935; Πῶς μπορεῖ νὰ λέγεται ἡ χειροτονία ταύτη παράδειγμα τῆς «καθαρῆς» μεταδώσεως τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς; Καὶ μάλιστα ἀφοῦ τὸν ἐχειροτόνησε ΜΑΣΩΝΟΣ «Πατριάρχης» (ὁ Ἰωακείμ ὁ Γ΄) μποροῦμε με ἀκρίβειαν να ποῦμε (σύμφωνα πάντα με τὴν αὐστηρὰν «ἐκκλησιολογία» ὅτι ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος οὐδέποτε ἤτο ἔγκυρος Ἐπίσκοπος, ἔτσι ὥστε δὲν εἴχεν ποτὲ τὴν ἀρχιερωσύνη νὰ μεταδώσει.
Δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς τρεὶς Ἐπισκόπους που ἐχειροτόνησαν τὸν Ἐπίσκοπον Ματθαῖον τὸ 1935, οἱ πρώτοι δύο ἤσαν ἄνευ χάριτος καὶ ὑπόδικοι κρίσεως κανονικῆς Συνόδου διὰ τὴν ἐπὶ 11 ἐτῶν ἐπιμονή των εἰς τὴν ἀναθεματισμένην σχισματοαίρεσιν τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ. Ὁπότε ἄν θα θεωρηθεῖ κανονικὴ καὶ ἔγκυρος ἡ χειροτονία του Ματθαίου τὸ 1935, πρέπει νὰ βασισθεῖ εἰς τὴν κανονικότητα καὶ τὸ κῦρος τοῦ τρίτου Ἐπισκόπου...
Ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος Δημητρίου ἤτο ὁ Ἀρχιγραματεύς καὶ Πρωτοσύγκελλος τῆς Διοικούσης (κακοδόξου) Νεοημερολογιτικῆς Συνόδου ἀπὸ τὸ 1926 μέχρι τὸ 1934.
Εἰς αὐτὸ τὸ διάστημα ὁ Ἁρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Δημητρίου ὑπέγραψε ὅλας τὰς ἀποφάσεις τῆς διοικούσης Συνόδου εἰς τὰς ὁποῖας καθαιρούσαν καὶ ἐφυλάκιζαν (συνεργάζοντας με τὴν ἐπαναστατικὴν κυβέρνησιν!) παλαιοημερολογίτας κληρικοὺς, ἐδιαλύαν ἀκολουθίας καὶ ἀγρηπνίας, ἐγύριζαν ἀνάποδα ἐπιτάφια καὶ εἰκόνες, ἐπηροβολούσαν ἱερεὶς καὶ λαϊκοὺς (ὁσὰν τὴν νεομάρτυρα Αἰκατερίνη τῆς Μάνδρας, τὸν νεομάρτυρα π. Θεωνὰ τοῦ Δεσφινίου, τὸν νεομάρτυρα π. Στέργιον τῆς Θεσσαλονίκης, κλπ.)!
Τὴν 15η Ἰουνίου 1934 ὁ Χρυσόστομος Δημητρίου ἐχειροτονήθη Μητροπολίτης «Ζακύνθου» ὑπὸ τὰς αἱματωμένας καὶ ἅνευ χάριτος χείρας τοῦ Μασῶνου καὶ Νεωτεριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου «Ἀθηνῶν» Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καὶ τῆς ὑπ’ αὐτὸν «Ἱερᾶς Συνόδου»! Τὴν 15ην Ἰουλίου 1934 ἐνεθρονήσθη ὑπὸ τῆς ἰδίας «Συνόδου»! Ὁλίγον μετὰ τὴν ἐνθρόνησίν του, ΕΜΕΤΕΒΗ ΕΙΣ ΕΒΡΑΪΚΗΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗΝ ὅπου συνεόρτασεν τὴν Ἑβραϊκὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας καὶ μετὰ τὴν προσφώνησιν τοῦ ἀρχιραββίνου ἀντεφώνησε καὶ ὁ ἴδιος!!!
Διὰ τὸ γεγονὸς τοῦτον τὸν ἔλεγξαν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ παλαιοημερολογίται εἰς τὴν ἐφημερίδα των «Κῆρυξ τῶν Ὀρθοδόξων» εἰς τὴν ὁποῖαν ἔδωσεν τὴν ἐξῆς ἀπάντησιν (τὸ ἀπόσπασμα τῆς 15ης Ὀκτωβρίου 1934 ἠβρέθη εἰς τὸ ἀρχεῖον τοῦ κ. Κοντογιάννη).
Ὡς ἐκ τούτου βλέπομεν ὅτι ἐκ τῶν τριῶν Ἐπισκόπων που ἔλαβαν μέρος εἰς τὴν χειροτονίαν τοῦ Ἐπισκόπου Ματθαίου κατὰ τὸ 1935, οὔτε εἱς ἐξ αὐτῶν ἤτο «καθαρὸς» ὅσον ἀφορὰ τὴν ὁμολογία καὶ τὴν ἀποστολικὴν διαδοχὴν.
Ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἤτο ἕνας ἀπὸ τοὺς ἰδίους τοὺς Ἐπισκόπους που ὑπέγραψαν τὴν ὑπὸ 27ης Δεκεμβρίου 1923 ἀπόφασιν τῆς μεταβολῆς τοῦ Ὀρθοδόξου Ἡμερολογίου, καὶ ἐδέχθη τὸ νέον ἡμερολόγιον διὰ 11 ὁλόκληρα ἔτη (1924‐1935).
Διὰ τοῦτο ἀμέσως τὸ 1924 ἔγεινε σχισματοαιρετικὸς (κατὰ τὴν αὐστηρὰν ἐκκλησιολογίαν) χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἀνάγκη νὰ καταδικαστὴ συνοδικῶς, καὶ ἀφοῦ καμμία Σύνοδος Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων δὲν τὸν ἐδέχθη ἐκ τῆς σχισματοαιρέσεως καὶ δὲν τοῦ ἐπέστρεψεν τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης τὴν ὁποῖαν εἴχε χάσει 11 ἔτη ἐνωρίτερα, τότε δὲν εἴχεν τὴν χάριν να χειροτονίσει κανέναν κατὰ τὸ 1935.
Ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος ἐχειροτονήθη ὑπὸ τοῦ ΜΑΣΩΝΟΥ «Πατριάρχου» Ἰωακεὶμ, ἐδέχθη τὸ νέον ἡμερολόγιον διὰ 11 ὁλόκληρα ἔτη (1924‐1935), ἐκαταδίκασεν τοὺς παλαιοημερολογίτας συνοδικῶς τὸ 1931, καὶ ἐπέβαλεν παλαιοημερολογίτας κληρικοὺς εἰς ἀργίας καὶ καθαιρέσεις.
Τὸ 1935, αφοῦ καμμία Ὀρθόδοξη Σύνοδος Ἐπισκόπων δὲν τὸν ἐδέχθη ἐκ τοῦ σχίσματος καὶ νὰ τοὺ μεταδώσει τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης που ἤδη ἔχασε 11 ἔτη ἐνωρίτερα, τότε δὲν εἴχε οὔτα αὐτὸς καμμίαν χάριν νὰ χειροτονήσει τὸ 1935. Ἐξάλλου, ἀφοῦ ἐχειροτονήθη ὑπὸ ΜΑΣΩΝΟΥ «Πατριάρχου» δὲν εἴχεν ποτὲ καμμίαν ἀρχιερωσύνην!
Ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος ὡς Ἀρχιμανδρίτης ὑπέγραφε τὰ σχέδια τῆς Διοικούσης Συνόδου πρὸς ἀντιχριστιανικὸν διωγμὸν καὶ ἐξαφάνησιν τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ἔγειρε ἐπιτάφιους ἀνάποδα, ἐδιέταξεν τὴν σύλλειψιν παλαιοημερολιτῶν ἱερέων, καὶ ἐπίσης ἐκαταδίκασεν συνοδικῶς τοὺς παλαιοημερολογίτας ὡς σχισματικοὺς τὸ 1931.
Ἐχειροτονήθη ὑπὸ του Μασῶνου καὶ Νεοημερολογίτου Ἀρχιεπισκόπου «Ἀθηνῶν» τὸ 1934 (ἄκυρος χειροτονία) καὶ τὸ ἴδιον ἔτος ἐμετέβη εἰς Συναγωγὴν Ἑβραίων καὶ ἑόρτασε μαζί τους τὴν Ἑβραΐκὴν ἑορτὴν τῆς σκηνοπηγίας!
Δηλαδὴ οὔτε αὐτὸς ὁ τρίτος Ἐπίσκοπος, ἀφοῦ ἐξεβλήθη ἐκ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ δὲν τὸν ἐδέχθη καμμία Σύνοδος κανονικῶν καὶ Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων, δὲν εἴχεν καμμίαν χάριν νὰ μεταδώσει τὸ 1935.
Ὀπότε ἤσαν καὶ οἱ τρείς Ἐπίσκοποι ἄκυροι καὶ ἄνευ χάριτος, ἄνευ ἐγκύρων μυστηρίων καὶ ἄνευ ἀρχιερωσύνης.
Τότε πῶς ἐχειροτόνησαν τὸ 1935; Ἀπὸ ποῖαν πηγῆν ἐβρήκεν τὴν χάριν διὰ νὰ χειροτονήσουν; Πῶς ἐμετέδωσαν τὴν ἀρχιερωσύνην ἐὰν (σύμφωνα με τὴν Γκουτζιδικὴν ἐκκλησιολογίαν) δὲν τὴν εἴχαν οἱ ἴδιοι;
Ἐὰν μεταχειρησθεῖ ἡ Γκουτζιδικὴ ἐκκλησιολογία με σοβαρὸν τρόπον χωρὶς καμμίαν ὑποκρισίαν τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι ἀπὸ τὸ 1924 καὶ πλέον ἡ χάρις τῆς αρχιερωσύνης ἐξεφανήσθη ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς καὶ ἔπρεπε νὰ γίνει ἐκ νέου μία «Πεντικοστὴ», δηλαδὴ νὰ κατεβῇ τὸ Ἅγιον Πνεύμα καὶ νὰ μεταδώσει ἐκ νέου τὴν ἀποστολικὴν διαδοχὴν εἰς τὸν κόσμον.
Ἴσως καὶ τοῦτο πιστεύει νὰ ἔγεινε τὸ 1935 ὄταν οἱ τρεὶς σχισματοαιρετικοὶ Ἐπίσκοποι ἐπέστρεψαν εἰς τὸ παλαιὸν ἡμερολόγιον. Ἱσως θὰ πιστεύει ὄτι με τοῦτον τὸ γεγονὸς ἐκατέβη ἐξ Οὐρανοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον και ἔτσι οἱ ἀναθεματισμένοι, σχισματοαιρετικοὶ, κακόδοξοι, ἄνευ χάριτος «Ἐπίσκοποι» ἔλαβαν ἐξ Οὐρανοῦ τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης που εἴχαν χάσει (ἤ που δὲν εἴχαν ποτὲ). Ἡ θέσις ταύτη εἴναι ἐντελῶς βάσφημος.
Μόνο οἱ ἀντίχριστοι Μορμόνοι καὶ οἱ Πεντικοστιανοὶ πιστεύουν ὄτι κατεβαίνει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ δωρίζει τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης χωρὶς τὴν παρουσίαν ἤδη κανονικῶν καὶ ἔγκυρον Ἐπισκόπων διὰ νὰ διαβάσουν τὴν χειροτονίαν, ἤ ἐν ὑποθέσει σχισματικῶν τὴν χειροθεσίαν, ἤ ἐν σχέσει κανονικῶς χειροτονημένων σχισματικῶν, νὰ τοὺς ἀθωώσει συνοδικῶς καὶ νὰ τοὺς διαβάσει τὴν συγχωρετικὴν εὐχὴν διὰ νὰ λάβουν πάλιν τὴν χάριν που ἔχασαν ὄταν ἔπεσαν εἰς τὸ σχῖσμα.
Ὁ μόνος ἄλλος τρόπος που δύναται νὰ θεωριθῇ ἔγκυρος καὶ κανονικὴ ἡ χειροτονία τοῦ Ἐπισκόπου Ματθαῖου τὸ 1935 εἶναι μὲ τὴν ἔννοια ὅτι ἔστῳ Μασῶνοι, ἔστω Νεοημερολογίτα, ἔστω σχισματικοὶ, οἱ Ἐπίσκοποι οἱ κανονικῶς χειροτονημένοι ἐξακολουθοῦν νὰ ἔχουν τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης μέχρι νὰ καταδικασθοῦν ἀπὸ κανονικὴν Σύνοδον Ἐπισκόπων, καὶ λάβουν κανονικὴν καθαίρεσιν, ἀποκήρυξιν συνοδικὴν, ἀναθεματισμὸν, κλπ, ὑπὸ Συνόδου ἀποτελουμένη ἐκ δώδεκα ἀρχιερέων, ὅπως ὁρίζουν οἱ ἱεροὶ κανόνες ὠς μόνη ἐξουσία νὰ κρίνῃ Ἐπίσκοπον (Καρχηδῶνος Συνόδου Κανὼν ιβ΄, Κωνσταντινουπόλεως Τοπικῆς Συνόδου Κανὼν β΄, Πρώτης‐καὶ‐Δευτέρας Συνόδου Κανόνας ιβ΄, ιγ΄, ιδ΄, ιε΄).
Ὡς ἐκ τούτου, ἐνῷ ὁ «Πατριάρχης» Ἰωακείμ Γ΄ ἤτο Μασῶνος, ἀφοῦ ποτὲ δὲν ἐκαθηρέθη οὔτε ἀναθεματίσθη συνοδικῶς διὰ τὴν Μασωνίαν του, ἐξακολουθούσε νὰ ἔχει τῆν χάριν τῆς Ἀρχιερωσύνης.
Ὀπότε τὸ Μύρον που εὐλόγισε τὸ 1903 (καὶ ἐχρησιμοποιούσαν οἱ Ματθαιϊκοὶ μέχρι τὸ 1958), δὲν ἤτο «μασωνικὸν» μύρον ἀλλὰ Ὀρθόδοξον, καὶ ἡ ἐπισκοπικὴ χειροτονία τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου τὸ 1909 ἤτο ἔγκυρος.
Κατὰ τὴν ἴδιαν θεωρίαν, ἐνῷ οἱ Ἐπίσκοποι Δημητριάδος καὶ Φλωρίνης ἐδέχθησαν τὸ νέον ἡμερολόγιον τὸ 1924, ἀφοῦ καμμία Σύνοδος ἀποτελουμένη ὑπὸ δώδεκα ἐπισκόπων δὲν τοὺς ἀναθεμάτισε διὰ τὴν πλάνην ταύτην, ἐξακολουθούσαν νὰ ἔχωσιν τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης καὶ ταύτην τὴν χάριν ἐμετέδωσαν εἰς τὴν χειροτονίαν τοῦ Βρεσθένης Ματθαίου τὸ 1935.
Ἀλλὰ ἐὰν οἱ Ματθαιϊκοὶ ἔχουν τὸ θάρρος νὰ μεταχειρήσουν τὴν οἰκονομίαν διὰ νὰ θεωρίσουν τὴν ἀρχιερωσύνην τοῦ Ἐπισκόπου Ματθαίου ὡς ἔγκυρη, πρέπει νὰ πάψουν τὴν ὑποκρισίαν τους καὶ νὰ δεχθοῦν ὡς ἐκ τούτου καὶ τὴν χειροτονίαν τοῦ Ταλαντίου Ἀκακίου Παπᾶ.
Ὁ πρώτος Ἐπίσκοπος που ἔλαβε μέρος εἰς τὴν χειροτονία του Ἐπισκόπου Ἀκακίου ἤτο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σικάγου Σεραφείμ ὁ ὁποῖος ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΔΕΧΘΗ ΤΟ ΝΕΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ! Τότε ἡ κανονική του θέσις ἤτο πάρα πολύ ἀνώτερη ἀπὸ αὐτὴν τῶν τριῶν Ἐπισκόπων τοῦ 1935 που ἤσαν ἐπὶ 11 ἔτη σχισματοαιρετικοὶ, ἀναθεματισμένοι, νεοημερολογίται!!! Καὶ σύνφωνα με τὴν ἴδιαν σκέψιν πρέπει νὰ δεχθοῦν τὸ κῦρος τῶν χειροτονιῶν τῶν ἑτέρων Ἐπισκόπων ( Γαρδικίου Αὐξεντίου Πάστρα, Κυκλάδων Παρθενίου Σκουρλῆ, Μαγνησίας Χρυσοστόμου Νασλίμη, Ἁστορίας Πέτρου Ἀστιφίδη, Διαυλείας Ἀκακίου Παππᾶ, Σαλαμίνος Γεροντίου, κλπ) οἱ ὁποῖοι ἐχειροτονήθηκαν τὸ 1962 ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χιλῆς Λεοντίου.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Λεόντιος ἤτο Ἱερομόναχος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακομβῶν καὶ ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος τὸ 1943 ἐν Οὐκρανίᾳ ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Κιέβου Παντελεήμονος τῆς Αὐτονόμου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας (ἐν πλῆρῃ κοινωνία μετὰ τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς), καὶ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΔΕΧΘΗ ΤΟ ΝΕΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ!
Αἱ χειροτονίαι τῶν Ἀκακιακῶν ἤσαν ἔγκυραι ἀλλ’ οὐ κανονικαὶ (διότι ἔγειναν ὑπερορίως, ἄνευ συνοδικῆς ἔγκρίσεως, κλπ).
Ἀλλὰ καὶ αἱ χειροτονίαι τῶν Ματθαιϊκῶν τὸ 1948 ἤσαν ἔγκυραι ἀλλ’ οὐ κανονικαὶ (διότι ἐπίσης ἔγειναν ὑπερορίως, ἄνευ συνοδικῆς ἔγκρίσεως καὶ μάλιστα ὑφ’ ἐνὸς μόνου Ἐπισκόπου).
Αἱ χειροτονίαι τῶν Ἀκακιακῶν ἔλαβαν τὸ πλῆρομα τῆς κανονικότητος τὸ 1969 ὄταν ἀνεγνωρίσθησαν ὑπὸ τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς διὰ κανονικοῦ ἐγγράφου καὶ συλλειτούργου.
Αἱ χειροτονίαι τῶν Ματθαιϊκῶν ἐπίσης ἔλαβαν τὴν πλῆρη κανονικότητα τὸ 1971 ὄταν ἀνεγνωρίσθησαν ὑπὸ τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καὶ ὄταν ἔλαβαν τὴν εὐχὴν συγχωρέσεως μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν («χειροθεσίαν») ὠς τρόπων κανονικῆς ἀναγνωρίσεως.
Δυστυχῶς ὅμως, δύο πλανεμένοι λαϊκοὶ, ὁ κ. Μηνᾶς Κοντογιάννης καὶ ὁ κ. Ἐλευθέριος Γκουτζίδης ἐπαρερμήνευσαν τὴν ἔννοια τῆς ὡς ἄνω «ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν» («χειροθεσίας») νομίζοντας ὅτι ἀφορὰ εἰς ἀναχειροτόνησιν, καὶ ἔσειραν ὁπίσω τους πολλοὺς ὁπαδοὺς.
Οὔτοι ἐδιαμαρτύροντο ἔναντι τῆς ἀποδοχῆς τῆς λεγομένης «χειροθεσίας» καὶ ἐζητούσαν τὴν Ἱεραρχίαν νὰ ὁμολογήσῃ ὅτι τάχα «ἔσφαλε» καὶ «ἔπεσε» λόγῳ τῆς ἀποδοχῆς τῆς χειροθεσίας.
Ἑπίσης οἱ δύο οὔτοι ἐχθροὶ τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος ἐκατέγκελλαν τοὺς Ἐπισκόπους Κορινθίας κ. Κάλλιστον Μακρῆν καὶ Κιτίου κ. Ἐπιφάνιον Παναγιώτου καὶ τὸν πολιὸν Πρωτοσύγκελλον π. Εὐγένιον Τόμπρον ὅτι δήθεν «ἐπρόδωσαν» τὴν Ὁμολογίαν καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν λόγῳ τῆς μεταβάσεώς των εἰς Ἁμερικὴν διὰ τὴν ἕνωσιν καὶ ἐνήσχυσιν τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος ἔναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Μέχρι τότε καὶ αἱ δύο Συνόδοι εἴχαν τὸ κῦρος καὶ τὴν χάριν τῆς ἀρχιερωσύνης, δὲν εἴχαν ὅμως τὴν κανονικότητα. Τὴν κανονικότητα τὴν ἔλαβαν ἀπὸ τὴν Σύνοδον τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς. Τότε ἀς πάψει ὁ κ. Κοντογιάννης καὶ ὁ κ. Γκουτζίδης με τὰ ψέμματά τους περὶ δῆθεν «καθαρῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς» τῶν Ματθαιϊκῶν καὶ δῆθεν «μολυσμένης» τῶν Ἀκακιακῶν.
Διότι ἐὰν ἐπιχειρησθεῖ ἡ Γκουτζιδικὴ ἐκκλησιολογία διὰ νὰ ἐξετασθεῖ ἡ κανονικότης τῶν χειροτονησάντων τὸν Ἐπίσκοπον Ματθαῖον τὸ 1935, πρέπει μόνο κατ’ ΑΚΡΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ νὰ θεωρεῖται ἔγκυρος Ἐπίσκοπος!
Καὶ πῶς μποροῦν νὰ ὁνομάσουν τὴν ἀποστολικήν του διαδοχὴν «καθαρὴν» ἐὰν ἐπέρασεν ἀπὸ δύο Μασῶνους («Πατριάρχης» Ἰωακείμ Γ΄, «Ἀθηνῶν» Χρυσόστομον Παπαδόπουλον) καὶ τρεὶς ἐπὶ 11 ἔτη ἀναθεματισμένους νεοημερολογίτας (Δημητριάδος Γερμανὸν, πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον, Ζακύνθου Χρυσόστομον)! Ἀς πάψουν νὰ μᾶς κοροϋδεύουν καὶ ὰς μετανοήσουν διὰ τὰ πολλὰ σχίσματα που ἐδημιούργησαν. Πρώτα ἀς μετανοήσουν διὰ τὸ πρόσφατον σχῖσμα που ἐποίησαν τὸ 2005.
Μετὰ ἀς μετανοήσουν καὶ διὰ τὸ σχὶσμα τοῦ 1995 διότι ἔχουν και οἱ δύο μεγάλην εὐθύνην ὄπως ἔχουν καὶ οἱ χριστέμποροι τῶν δύο ὁμάδων, Ἀνδρεϊκοὶ καὶ Γρηγοριανοὶ. Τρίτον ἀς μετανοήσει διὰ τὸ σχῖσμα τοῦ 1976, μὲ τὴν ὁποῖαν ἐνέγκασαν τὴν Σύνοδον νὰ χωρίσῃ ἀπὸ τὸν ΑΓΙΟΝ ΦΙΛΑΡΕΤΟΝ, τὸν Νέον Ὁμολογιτὴν καὶ Θαυματουργὸν, τοῦ ὁποῖου τὰ ἄφθαρτα λείψανα μαρτυροῦν τὴν καλήν του Ὁμολογίαν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ Ὀρθοπραξίας
Ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ τῶν Ματθαιϊκῶν Προέρχεται Ἀπὸ Μασῶνον καὶ Οἰκουμενιστὴν «Πατριάρχην»......
Εἰς τὸ βιβλίον «Ἔλεγχος καὶ Ἀνατροπὴ...» ὁ κ. Γκουτζίδης γράφει περὶ τῶν ἐκκλησιολογικῶν βιβλίον που ἐξέδωσαν οἱ ἐξ Ἁγίου Ὅρους ζηλωταὶ ἱερομόναχοι: «...Τήν ἰδίαν ἀκριβῶς περίοδον κυκλοφοροῦν σημαντικώτατα Ἐκκλησιολογικῆς φύσεως κείμενα, ἰδία ὑπό τῶν ἐξελθόντων ἐξ Ἁγίου Ὄρους Ἱερομονάχων, ἐν οἷς πρωτεύει ὁ Ἱερομόναχος τότε καί κατόπιν Ἐπίσκοπος καί Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Ματθαῖος Καρπαθάκης. Ἐκ τῶν κειμένων αὐτῶν ἀναφέρομεν τά σημαντικώτερα, ἤτοι, τό «Ἀποστασίας Ἔλεγχος», τό «Δίστομος Ρομφαία» Ἐκδόσεως 1934 καί τό «Φῶς τοῖς ἐν σκότει», Ἐκδόσεως 1936, τά ὁποῖα ἐκλόνισαν κυριολεκτικῶς τήν Καινοτομίαν τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου...»
Ἀπὸ τὸ βιβλίον «Φῶς Τοῖς Ἐν Σκότει» τοῦ 1936, ἀναθέτομεν τὸ ἐξῆς ἀπόσπασμα: «...Ἡ ὡς ἐπίσημος λοιπὸν Ἐκκλησία ἀναγνωριζομένη ὑπὸ τῆς Πολιτείας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, εἶναι γυμνὴ καὶ ἀπεστερημένη τῆς χάριτος καὶ δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, διότι κατεπρόδωσε τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ μας διὰ τῆς ἀνοχῆς καὶ συνεργασίας αὐτῆς μετὰ τῆς ἀθέου Ἑβραιομασονίας!!!...»
Μασῶνος ὑψιλοῦ βαθμοῦ καὶ μάλιστα οἰκουμενιστὴς ἤτο καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἰωακείμ ὁ Γ΄, ὁ πρώτος μασῶνος «Πατριάρχης» Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ πληροφορία ταύτη ἔρχετε τόσο ἐκ τῆς ἐπισήμου ἱστοσελίδος τῆς «Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος» ὄσο καὶ ἐκ τῶν πολλῶν βιβλίων τῶν διαφόρον ζηλωτῶν πατέρων καὶ κοινοτήτων που ἀναφέρουν εἰς τὸν Ἰωακείμ τὸν Γ΄ ὡς «πρώτον μασῶνον Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην». Εἰς τὴν Βικιπαίδια διαβάζομεν: Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, υπήρξε μέλος της μασονικής στοάς «Πρόοδος».
Καὶ δὲν ἤτο μόνο Μασῶνος ἀλλὰ καὶ Οἰκουμενιστὴς. Εἰς τὴν Πατριαρχικὴν Ἐγκύκλιον τοῦ 1904 ἐζήτησε ἀπὸ τοὺς Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἵνα συνοδικῶς δώσουν ἀπάντησιν εἰς διάφορα ζητήματα ὅπως:
α) ἡ ἐν ὁμονοίᾳ καὶ ἀγάπῃ συνάντησις καὶ ἐνίσχυσις τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν,
β) ἡ δυνατὴ τούτων πρὸς τὰς δύο μεγάλας τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀναδενδράδας, τὸν Καθολικισμὸν καὶ τὸν Προτεσταντισμὸν, σχέσις καὶ ἐν χριστιανικῇ ἀγάπῃ προσέγγισις,
γ) πῶς δεῖ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν προσενεχθῆναι ἰδίᾳ πρὸς τοὺς λεγομένους Παλαιοκαθολικοὺς, ἐπιποθοῦντας τὴν μετ’ αὐτῆς ἕνωσιν, καὶ
δ) τὸ περὶ δυνατῆς ἡ μὴ τροποποιήσεως καὶ ἀκριβεστέρου καθορισμοῦ τοῦ παρ’ ἡμῖν κρατοῦντος Ἡμερολογίου.»
Ἐπίσης ἔγραψε: «θεοφιλὲς ἔτι καὶ εὐαγγελικὸν ἑστιν ἐπιζητῆσαι τὰ δοκοῦντα ταῖς ἁγιωτάταις αὐτοκεφάλοις Ἐκκλησίαις περὶ τῶν ἐν τῷ παρόντι καὶ ἐν τῷ μέλλοντι σχέσεων ἡμῶν μετὰ τῶν δύο μεγάλων τοῦ χριστιανισμοῦ ἀναδενδράδων, τῆς δυτικῆς δηλονοῦν καὶ τῆς τῶν διαμαρτυρομένων Ἐκκλησίας. Καὶ γνωστὸν μὲν ὅτι διηνεκοῦς εὐχῆς καὶ δεήσεως ὑπὸ κείμενον διατελεῖ ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησία καὶ παντὸς γνησίου χριστιανοῦ τῇ εὐαγγελικῆ τῆς ἑνότητος διδασκαλίᾳ στοιχοῦντος πόθος εὐσεβεὴς καὶ ἐγκάρδιος ἡ ἐν τῇ ὀρθοδόξῳ πίστει μεθ’ ἡμῶν ἕνωσις αὐτῶν καὶ πάντων τῶν εἰς Χριστὸν πιστευόντων, ἀλλ΄ οὐκ ἀγνοοῦμεν ἄμα ὅτι προσκόπτει ὁ θεοφιλὴς πόθος οὖτος πρὸ τῆς ἀδιασαλεύτου τῶν Ἐκκλησιῶν τούτων ἐμμονῆς ἐν δοξασίαις, ἑφ’ ὦν, ὡς ἐπὶ βάθρου συμπαγοῦς διὰ τοῦ χρόνου καταστάντος, ἑστηκυϊαι, ὅλως ἀπρόθυμοι φαίνονται προσχωρῆσαι εἰς ὁδὸν ἑνώσεως, οἴα ὑπὸ τῆς εὐαγγελικῆς καὶ τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας ἐνδείκνυται, ἤ ἐκδηλοῦσι μὲν πρόθυμίαν, ἀλλ’ ἑφ’ ὅροις καὶ βάσεσιν, ἑφ’ οἶς ἡ ποθεινὴ δογματικὴ ὁμοφροσύνη καὶ κοινωνία τυγχάνει οὖσα ἡμῖν ἀπαράδεκτος.»
Εἰς τὴν συνέχειαν γράφει περὶ ἡμερολογίου: «Οὐχ ἤττονος προσοχῆς ἄξια λογιζόμεθα καὶ τὰ περὶ κοινοῦ ἡμερολογίου ἀφ’ ἰκανοῦ ἤδη χρόνου λεγόμενἀ τε καὶ γραφόμενα, ἐν οἶς ἰδίᾳ τὰ προτεινόμενα συστήματα μεταρρυθμίσεως τοῦ ἀπ’ αἰώνων κρατοῦντος ἐν τῇ ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου, ἤ ἀποδοχῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ, ἐκείνου μὲν ὡς ἐλλιπεστέρου ἐπιστημονικῶς, τούτου δ’ ὡς ἀκριβεστέρου, νομιζομένων καὶ περὶ τῆς κατ’ ἀναγκαίαν ἀκολουθίαν μεταστάσεως τοῦ καθ’ ἡμᾶς ἐκκλησιαστικοῦ πασχαλίου. Καὶ ἐν ταῖς τοῦ θέματος τοῦτου μελέταις διχαζομένας βλέπομεν τὰς παρὰ τοῖς εἰδικῶς ἐγκύψασιν ἡμετέροις ὀρθοδόξοις κρατούσας γνώμας. Τινὲς μὲν γὰρ τούτων τὸ ἐν ἡμῖν ἔκπαλαι παραδεδεγμένον ὡς μόνον ἁρμόζον τῇ Ἐκκλησία κρίνουσι διὰ τὸ εἶναι πατροπαράδοτον καὶ ἐκκλησιαστικῶς ἀνέκαθεν κεκυρωμένον, ἤκιστα δ’ ἀναγκαίαν τὴν τούτου μεταρρύθμισιν, ἀλλὰ καὶ φευκτέαν μᾶλλον, θεωροῦσι διὰ λόγους, οὖς ἀναπτύσσουσιν. Ἔνιοι δ’ ἀκρίβειαν χρονομετρικὴν ὅσον ἔνεστιπληρεστέραν, ἤ καὶ τὴν τοῦ ὁμοιομόρφου καινὴν χρησιμότητα προβαλλόμενοι, ὑπέρμαχοι τοῦ τῶν δυτικῶν ἡμερολογίου καὶ τῆς παρ’ ἡμῖν εἰσαγωγῆς αὐτοῦ ἀποφαίνωνται, συνηγορούντων αὐτοῖς, ὡς εἰκὸς, καὶ τῶν ἐκ τῆς δυτικῆς Ἐκκλησίας, ἐπὶ προσδοκίᾳ ἴσως ἐνδεχομένων θρησκευτικῶν, κατὰ τὰς ἰδίας αὐτῶν ἐπόψεις, ὡφελειῶν...»
Ὀπότε ὁ «Πατριάρχης» Ἰωακείμ ὁ Γ΄ δὲν ἤτο μόνο μασῶνος (τῆς Στοᾶς «Πρόοδος»), δὲν ἤτο μόνο οἰκουμενιστὴς πιστεύοντας ὅτι οἱ Παπικοὶ καὶ οἱ Προτεστάνται ὑπάρχουν ὠς «ἀναδενδράδες τοῦ Χριστιανισμοῦ» (θεωρία τῶν κλάδων), ἀλλὰ ἤτο ὁ πρώτος μάλιστα «Πατριάρχης» νὰ ζητήσει τὴν μεταρρύθμισιν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου!!! Ἤτο ὁ «πρόδρομος» τοῦ «Ἀθηνῶν» Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου!!! Ἥτο ὁ πρὸ τοῦ Μεταξάκη «Μεταξάκης»!!!
Ἀλλὰ ἀκριβῶς οὖτος ὁ μασῶνος, οἰκουμενιστὴς, σχεδὸν νεοημερολογίτης «Πατριάρχης» εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος που ἐχειροτόνησε τὸν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον τὸ 1909, ὁ ὁποῖος ἐχειροτόνησε τὸν Βρεσθένης Ματθαῖον τὸ 1935!
Δηλαδὴ ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ τοῦ Βρεσθένης Ματθαίου προέρχεται ἀπὸ Μασῶνον, Οἰκουμενιστὴν καὶ Νεωτεριστὴν!
Τὸτε με ποῖαν ἔνοιαν προσπαθοῦν ὁ κ. Κοντογάννης καὶ ὁ κ. Γκουτζίδης νὰ μᾶς κοροϋδέψουν μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι τάχα μόνο ὁ Ἅγιος Πατέρας Ματθαῖος εἴχε «καθαρώτατη ἀποστολικὴ διαδοχὴ», ἐνῷ ἡ διαδοχὴ ἡ ὑπὸ ἑτέρων πηγῶν (Ρώσων Διασπορᾶς, κλπ) ἔχει δῆθεν «μολυνθεῖ»;;;
Ποῖα μόλυνσις ἔχουν αἱ χειροτονίαι τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς δηλαδὴ; Ὑπάρχη χειροτέρα μόλυνσις ἀπὸ τὴν σατανικὴν καὶ ἀντίχριστον Ἑβραιομασονία; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ἀλλὰ τοῦτο ἀκριβῶς ὑπάρχει ὄχι εἰς τὴν ἀποστολικὴν διαδοχὴν τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸν πίνακα ἀποστολικῆς διαδοχῆς πάντων τῶν Ματθαιϊκῶν Ἐπισκόπων λόγῳ τοῦ «Πατριάρχου» Ἰωακείμ τοῦ Γ΄. Καὶ ἐὰν λογαριάσουμε καὶ τὰς οἰκουμενιστικὰς καὶ νεοημερολογιτικάς του θέσεις, τότε ἡ «μόλυνσις» ὅλο καὶ περισσότερο ἐξαπλώνει!
Καὶ δέν σταματάει ἐκεὶ. Ὁ μασῶνος, οἰκουμενιστὴς καὶ νεωτεριστὴς «Πατριάρχης» Ἰωακείμ ὁ Γ΄ δὲν μετέδωσε μόνο τὴν ἀρχιερωσύνη εἰς τὴν Ματθαιϊκὴν Ἱεραρχίαν, ἀλλὰ μέχρι καὶ τὸ Ἅγιον Μύρον τὸ ὁποῖον ἐχρησιμοποιοῦσαν οἱ Ματθαιϊκοὶ ἐξ ἀρχῆς μέχρι τὸ 1958 ἤτο τὸ Μύρον που εὐλόγησε ὁ Μασῶνος «Πατριάρχης» Ἰωακείμ ὁ Γ΄ τὸ 1912!
Ἰδοὺ ἡ φωτογραφία τοῦ «Πατριάρχου» Ἰωακείμ καὶ τῆς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὁλίγον μετὰ τὴν τέλεσιν τοῦ Ἁγίου Μύρου τὴν Μεγάλην Πέμπτην τοῦ 1912. Ἡ τελετὴ τοῦ Ἁγίου Μύρου 1912 Ἐπὶ Ἰωακείμ Γ΄
Ἀς ἐπιστρέψουμε τότε εἰς τὴν ὁμολογία τοῦ πονήματος «Φῶς τοῖς ἐν Σκότει» ἐκδώσεως 1936, «... Ἡ ὡς ἐπίσημος λοιπὸν Ἐκκλησία ἀναγνωριζομένη ὑπὸ τῆς Πολιτείας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, εἶναι γυμνὴ καὶ ἀπεστερημένη τῆς χάριτος καὶ δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, διότι κατεπρόδωσε τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ μας διὰ τῆς ἀνοχῆς καὶ συνεργασίας αὐτῆς μετὰ τῆς ἀθέου Ἑβραιομασονίας!!!...»
Τότε καὶ οἱ Ματθαιϊκοὶ εἶναι «γυμνὴ καὶ ἀπεστερημένη τῆς χάριτος καὶ δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ» διότι οὖτοι ἔχωσιν καὶ τὴν ἀποστολικὴν ἐκ μέρους διαδοχὴν ἀλλὰ καὶ τὴν πηγὴν τοῦ Ἁγίου Μύρου ἀπὸ «Πατριάρχην» που «κατεπρόδωσε τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ μας διὰ τῆς ἀνοχῆς καὶ συνεργασίας αὐτῆς μετὰ τῆς ἀθέου Ἑβραιομασονίας!!!...»
Ἀλλοίμονον! Ἁλλὰ ἀς σκέπτονται οἱ Ματθαιϊκοὶ ἄν πράγματι ἔχουν οἱ ἴδιοι «καθαρὴ ἀποστολικὴ διαδοχὴ» καὶ «ἔγκυρα μυστήρια» πρὶν τολμήσουν νὰ ἀμφισβητήσουν τὴν ἀποστολικὴν διαδοχὴν καὶ τὰ ἔγκυρα μυστήρια τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς δεξαμένων τὴν ἀρχιερωσύνην Παλαιοημερολογιτῶν Ἀκακιακῶν.
ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΤΙΜΙΑ.....
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ +ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ
" ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΣΧΙΣΜΑ, ΔΥΝΑΜΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ; "
ΙΕΡΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ΚΑΝΩΝ Γ΄
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - ΣΕΛΙΔΑ 18
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ.......
Οι απόψεις του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου
[π. Β. Π., ό.π., Μέρος Β΄, Κεφ. Α΄, δ΄ (σελ. 113-115)]
 |
| ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΒΟΥΡΙΒΗΣ |
Οι ακρότητες αυτές δεν ήταν τίποτε άλλο παρά οι αναμυρώσεις, τις οποίες οι παλαιοημερολογίται ιερείς τελούσαν στους Νεοημερολογίτας που προσχωρούσαν στις τάξεις των Γ.Ο.Χ., δηλαδή η «αντικανονική» επανάληψις «του Μυστηρίου του Αγίου Μύρου»19. Ο Χρυσόστομος χαρακτήριζε αντικανονικές τις ανωτέρω αναμυρώσεις, επειδή θεωρούσε ότι όλα τα Μυστήρια που τελούσαν οι νεοημερολογίται ιερείς ήταν έγκυρα, είχαν δηλαδή θεία Χάρι. Τα Μυστήρια της Εκκλησίας της Ελλάδος θα έπαυαν να έχουν θεία Χάρι, μόνο εάν αυτή καταδικαζόταν από Οικουμενική Σύνοδο·
Αναλυτικότερα: κατά τον Χρυσόστομο, η αντικανονική αλλαγή του ημερολογίου το 1924 έδινε στους αρχιερείς, που επιθυμούσαν την ακριβή τήρησι των εκκλησιαστικών παραδόσεων μόνο το εξής δικαίωμα: να διακόψουν βάσει του ιε΄ κανόνος της ΑΒ΄ Συνόδου την εκκλησιαστική κοινωνία με την καινοτόμο Ιεραρχία και διά του τρόπου αυτού να την καταγγείλουν «ενώπιον Πανορθοδόξου ή Μεγάλης Τοπικής Συνόδου, μόνης αρμοδίας και δικαιουμένης να δικάση Αυτήν, επί τη πλάνη και ή να πείση αυτήν να αποστή ταύτης ή εμμένουσαν εις αυτήν να κηρύξη Σχισματικήν»20.
Οι αρχιερείς αυτοί -εν προκειμένω οι Γ.Ο.Χ.- δεν δικαιούντο δηλαδή να προβούν «εις την κήρυξιν αυτής (τής Εκκλησίας της Ελλάδος) ως σχισματικής και την ακύρωσιν των μυστηρίων αυτής»21. Και τούτο διότι μία Εκκλησία «τότε μόνον... απόλλυσι το κύρος αυτής και την αγιαστικήν δύναμιν και ενέργειαν τα Μυστήρια Αυτής, όταν Αύτη διά μίαν κακοδοξίαν κηρυχθή αιρετική ή Σχισματική υπό της όλης Εκκλησίας»22.
Βάσει της ανωτέρω Ορθοδόξου διδασκαλίας ο Χρυσόστομος κατά το 1935 διέκοψε απλά και μόνο την εκκλησιαστική κοινωνία με την Εκκλησία της Ελλάδος καταγγέλοντας στις Ορθόδοξες Εκκλησίες την από μέρους της μονομερή αλλαγή του ημερολογίου.
«Αν δε ημείς», ισχυρίζεται ο Χρυσόστομος, «ωνομάσαμεν τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών σχισματικόν και την Εκκλησίαν της Ελλάδος σχισματικήν, την λέξιν “σχίσμα” μετεχειρίσθημεν ουχί υπό την έννοιαν υφ᾿ ήν μεταχειρίζεται ταύτην η Εκκλησία ίνα σημάνη την απόσχισιν εκ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και την συνεπεία ταύτης αποξένωσιν της Χάριτος του Χριστού και των μυστηρίων, αλλ᾿ υπό την έννοιαν ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών διά της εορτολογικής καινοτομίας απέσχισεν εαυτόν και την ακολουθούσαν αυτώ Ιεραρχίαν των λοιπών Ορθοδόξων Εκκλησιών εις τον εορτασμόν των εορτών και την τήρησιν των νηστειών ...
Ο Μακαριώτατος και οι ακολουθούντες αυτώ αρχιερείς... Κατέστησαν δυνάμει μόνον ουχί δε και ενεργεία έκπτωτοι της θείας Χάριτος, ως διατελούντες υπό τας αράς και τα αναθέματα άτινα εξετόξευσαν οι θείοι Πατέρες των 7 Οικ. Συνόδων εναντίον των αθετούντων τάς παραδόσεις...
....θα καταστώσιν (δε) και ενεργεία έκπτωτοι της θείας Χάριτος και αλλότριοι του ορθοδόξου πνεύματος των μυστηρίων, όταν ούτοι κηρυχθώσι τοιούτοι και ενεργεία σχισματικοί υπό πανορθοδόξου Συνόδου, μόνης δικαιουμένης προς τούτο κατά τα θέσμια της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας»23.
Δυστυχώς οι επίσκοποι Κυκλάδων και Βρεσθένης «μή αρκεσθέντες εις την διακοπήν της εκκλησιαστικής επικοινωνίας μετά της καινοτόμου Ιεραρχίας της Ελλάδος, εκήρυξαν ου μόνον τους καινοτόμους Ιεράρχας Σχισματικούς άνευ ουδεμιάς δίκης και απολογίας, αλλά και την όλην Εκκλησίαν της Ελλάδος Σχισματικήν, σφετερισθέντες, οι δείλαιοι, ου δεν ήττον, ου δεν έλαττον δικαίωμα Οικουμενικής ή Τοπικής Συνόδου»24.
16 Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Αθωνικά άνθη, τόμος ι΄, σελ. 144-145.
17 Ηλία Αγγελοπούλου, Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, σελ. 83.
18 Αμφιλοχίου ιερομονάχου, ένθ᾿ ανωτ. σελ. 26.
19 Ηλία Αγγελοπούλου, ένθ᾿ ανωτ. σελ. 80.
20 Αμφιλοχίου ιερομονάχου, ένθ᾿ ανωτ. σελ. 17.
21 Ηλία Αγγελοπούλου, ένθ᾿ ανωτ. σελ. 78.
22 Ένθ᾿ ανωτ.
23 Ένθ᾿ ανωτ. σελ. 79.
24 Χρυσοστόμου πρώην Φλωρίνης, Άπαντα, τόμ. Β΄, σελ. 19.
Τέλος η απόφασίς του να μη προβή σε νέες χειροτονίες αρχιερέων, με αποτέλεσμα η παράταξις μετά τον θάνατό του (1955) να μείνη και πάλι χωρίς επίσκοπο.....κάτι που δείχνη πως είχε αντιληφθεί το κακό που είχε ξεκινήσει με τους διχασμούς και τις βλάσφημες δοξασίες από επισκόπους που ο ίδιος χειροτόνησε το 1935.
+ΒΙΒΛΙΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ
" ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΣΧΙΣΜΑ, ΔΥΝΑΜΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ; "
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ........
Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 1924.......
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ.....
Τὸ 1666‐1667 ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος τῆς Μόσχας ἀπεφάσισεν τὴν ἀποδοχὴν τῶν Παπικῶν διὰ ἀπλῆς ὁμολογίας πίστεως χωρὶς ἀναβάπτισιν καὶ οὔτε ἁναμύρωσιν! Κατά τὶς ἀρχὲς τοῦ 18οῦ αἰώνος στὴν Ἄρτα μεταδίδοντο τὰ Άχραντα Μυστήρια στοὺς Δυτικοὺς ἀπὸ τοὺς Ορθοδόξους κληρικοὺς, ἄν καὶ αὐτὸ προκαλοῦσε τὸν σκανδαλισμὸ στοὺς Ορθοδόξους πιστοὺς!
Τὸ ἔτος 1863 Ἀγγλικανός κληρικός, ἔγινε δεκτὸς στὸ Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας στὴν Σερβία, με τὴν ἔγκρισιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Σερβικῆς Εκκλησίας! Ὁ Μητροπολίτης Μόσχας Φιλάρετος ἔγραψεν ὄτι τὰ σχίσματα ἀνάμεσα στὸν Χριστιανισμόν «δέν φτάνουν μέχρι τοὺς οὐρανοὺς». Δηλαδή ἡ αἵρεσις δὲν χωρίζει τοὺς Χριστιανοὺς ἀπὸ τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν!
Το ἔτος 1869, κατὰ τὴν κηδείαν τοῦ Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσάνθου, μετέσχον ἐναργώς ὁ Αρχιεπίσκοπος τῶν Ἀρμενίων καὶ ἕνας Ἀγγλικανός ἱερεὺς! Τὸ ἔτος 1875, ὁ Ὀρθόδοξος Ἀρχιεπίσκοπος Πατρῶν, συνιερούργησε με τὸν ἐκεί Ἀγγλικανὸ κληρικὸ στὸ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος!
Τὸ 1878 ἐνθρονίσθη ὁ πρῶτος Μασῶνος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἰωακείμ Γʹ ὁ ὁποῖος ἐπατριάρχευε ἐπί δύο περιόδους (1878‐1884 καὶ 1901‐1912). Ὁ Μασῶνος Πατριάρχης Ἰωακείμ Γʹ ἐχειροτόνησεν εἰς ἐπίσκοπον τὸν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον Καβουρίδην τὸ 1909, καὶ ὁ Χρυσόστομος Καβουρίδης ἐχειροτόνησεν τὸν Ἐπίσκοπον Βρεσθένης Ματθαῖον τὸ 1935. Ὁ Μασῶνος Πατριάρχης Ἰωακείμ Γʹ ἐπίσης ἐτέλεσεν τὸ Μυστήριον τοῦ Ἁγίου Μύρου τὸ 1912. Τοῦτον τὸ Ἅγιον Μύρον ἐχρησιμοποιούσε ἡ Ἑκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. ἀπὸ τὸ 1924 μέχρι τὸ 1958!
Τὸ ἔτος 1879 ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἀπεφάσισε ὄτι σε μεγάλη ἀνάγκη ἐπιτρέπεται ἡ Μυστηριακή ἐπικοινωνία με τοὺς Ἀρμενίους. Δηλαδὴ ἡ τέλεσις ἀπὸ Ὀρθόδοξον Ἱερέα στοὺς Ἀρμενίους τῶν Μυστηρίων Βαπτίσματος, Γάμου καὶ Θείας Ευχαριστίας!
Τὸ ἔτος 1895 ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἄνθιμος Ζʹ ἐξέφρασε εὐχές διὰ ἕνα κοινὸν ἡμερολόγιον ὅλων τῶν Χριστιανικῶν χωρῶν!
Τὸ ἔτος 1898 ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Γεράσιμος, ἐπέτρεψε στοὺς Ἕλληνες καὶ Σύρους Ὀρθοδόξους στὴν Μελβούρνη τῆς Αὐστραλίας, νὰ λαμβάνουν τὴν «Θείαν Κοινωνίαν» ἀπὸ Ἀγγλικανοὺς κληρικοὺς!
Τὸ ἔτος 1902 ἡ Πατριαρχικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὁνομάζει τὶς αἱρέσεις «Ἐκκλησίες» καθῶς καὶ «Ἀναδενδράδες τοῦ Χριστιανισμοῦ»!
Τὸ ἔτος 1904 ἡ Πατριαρχικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀναφέρει περὶ τῶν αἱρετικῶν «...οἱ ὁποῖοι τῇ Παναγίᾳ Τριάδι καὶ αὐτοὶ πιστεύοντες καὶ τῷ ὁνόματι τοῦ Κυρίου ἡμὼν Ἰησοῦ Χριστοῦ σεμνυνόμενοι, τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ σωθήναι ἑλπίζουσι...»!
Τὸ ἔτος 1907 ἐτελέσθη στὸ Πόρτσμουθ τῆς Ἀγγλίας δοξολογία ἀπὸ κοινοῦ ὑπὸ Ρώσων Ορθοδόξων καὶ Ἀγγλικανῶν κληρικῶν! Πρό τοῦ 1910 ὁ Ρώσος Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος Ἰννοκέντιος, στὴν Ἀλάσκα τῆς Ἀμερικῆς, συνήψε συμφωνία με τὸν Ἐπισκοπαλιανὸν (Ἁγγλικανὸν) ἐπίσκοπον ROW στὴν Ἀμερικὴ, ὤστε οἱ ἱερεὶς καὶ τῶν δύο νὰ παρέχουν ἀμοιβαία τὰ Μυστήρια στοὺς πιστοὺς τῶν δογμάτων τους. Δηλαδὴ οἱ Ὀρθόδοξοι στοὺς Ἀγγλικανοὺς καὶ οἱ Ἀγγλικανοὶ στοὺς Ορθοδόξους!
Τὸ ἔτος 1910 ὁ Σύρος Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος τοῦ Μπρουκλύνου Ραφαήλ (Hawaweeny), ἐπέτρεψε στοὺς Ὀρθοδόξους πιστοὺς, με ἐγκύκλιό του, νὰ δέχονται τὰ Μυστήρια Βαπτίσματος, Θείας Κοινωνίας, Μετανοίας καὶ Γάμου ἀπό τοὺς Ἀγγλικανοὺς κληρικοὺς! Ὁ ἴδιος Ἐπίσκοπος μετείχε σε Ἐσπερινοὺς Ἀγγλικανῶν φέροντας μανδύα καὶ στεκόμενος στὸν θρόνο!
Τὸ ἔτος 1917 συμμετείχε σε Ἐσπερινό Ἀγγλικανών ὁ Ἑλληνορθόδοξος Ἔξαρχος τῆς Αμερικῆς, Ροδοστόλου Ἀλέξανδρος. Ὁ ἴδιος Μητροπολίτης μετείχε ἐναργῶς σε χειροτονία Ἀγγλικανοῦ κληρικοῦ στὴν Πενσυλβάνια!
Τὸ ἔτος 1918 ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Ἄνθιμος καὶ ὁ Μητροπολίτης Ἀθηνῶν Μελέτιος Μεταξάκης, συμμετείχαν ἐπανειλημμένως σε ἀκολουθίες τῶν Ἀγγλικανῶν στὸν Ναὸν τοῦ Ἁγ. Παύλου, στὸ Λονδίνο!
Τὸ ἔτος 1919 οἱ ἡγέτες τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιών τῆς Ἀμερικῆς, συμμετείχαν σε ἀκολουθίες που τελούσαν Ἀγγλικανοί κληρικοί, με τὴν εὐκαιρία τῆς «Γενικῆς Συνελεύσεως τῶν Ἀγγλικανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀμερικῆς»!
Τὸ 1920 ἡ Πατριαρχικὴ Ἑγκύκλιος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὁνομάζει τὶς αἱρέσεις «Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ» καὶ
Τὸ ἔτος 1920 ὁ Μητροπολίτης Διδυμοτείχου Φιλάρετος, εὐρισκόμενος στὸ Λονδίνο, ὠς ἀντιπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὸ συνέδριο τοῦ Λάμπεθ, συμμετείχε σε ἀκολουθία που τελέσθηκε σε Ἀγγλικανικό ναό!
Τὸ ἔτος 1920, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Δαμιανὸς (ὁ ὁποῖος ἔβγαζε καὶ τὸ Ἅγιον Φῶς), παρέστη σε λειτουργία που τελέστηκε στον Ἀγγλικανικό ναό τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ ἀνέγνωσε τὸ Εὐαγγέλιο στὰ Ἑλληνικὰ, φορώντας ἄπασαν τὴν Ἀρχιερατικὴν του Στολὴν!
Τὸ ἔτος 1921, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας, μετείχε στὴν κηδεία τοῦ ἐκεῖ (στὸ Λονδίνο) ἀποθανόντος Μητροπολίτου Προύσσης Δωροθέου, διαβάζοντας μάλιστα καὶ τὸ Εὐαγγέλιο!
Τὸ ἔτος 1922, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων Γερμανός, ἀντιπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὸ Λονδίνο, παρέστη φορώντας μανδύα καὶ ποιμαντικὴ ράβδο, σε Ἐσπερινό που τελέστηκε στὸ ἀββαεῖο τοῦ Γουεστμίνστερ!
Τὸ 1923, τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἀνεγνώρισε τὰ Μυστήρια τῆς «Ζώσης Ἐκκλησίας» που ἀπεσχίσθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας! Τὸ ἔτος 1923, τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἀνεγνώρισε τὰ «Μυστήρια» τῶν Ἀγγλικανῶν ὡς ἔγκυρα!
Τὸ ἔτος 1923, τὸ Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀνεγνώρισε τὰ «Μυστήρια» τῶν Ἀγγλικανῶν ὡς ἔγκυρα! Τὸ ἔτος 1923, τὸ «Πανορθόδοξον Συνέδριον» ἐπί Μελετίου Μεταξάκη ἀπεφάσισε τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ «διορθωμένου» Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου!
Τὸ ἔτος 1923, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπεφάσισε τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ «διορθωμένου» Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου! Ἐπέγραψεν ἐπίσης καὶ ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανὸς Μαυρομάτης, ὁ μετέπειτα πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῶν Γ.Ο.Χ, ὁ ὁποῖος ἐχειροτόνησε καὶ τὸν Ἐπίσκοπο Βρεσθένης Ματθαίον Καρπαθάκην κατὰ τὸ ἔτος 1935.
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ.......
ΑΚΥΡΑ ΚΑΙ ΜΗ ΑΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ......
ΑΚΥΡΑ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ....
ΜΗ ΑΚΥΡΑ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΜΗ ΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ......
ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΑ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ.....
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΕΣΟΝΤΟΣ ΣΕ ΚΕΚΡΙΜΕΝΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ.....
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ .....
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΝΕΣ.....
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ :
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ........
ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΜΟΣ - ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ..
ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΜΕ ΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1935.....
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - Η ΖΩΣΑ ΠΙΣΤΗ.....
ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.....
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ......