Πρός το Ορθόδοξο πλήρωμα της Εκκλησίας του Χριστού

Ημερομηνία 24/06/2007

Θέμα : Περί ενώσεως Ρώσων Διασποράς - Πατριαρχείου Μόσχας

Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω,

Εσχάτως, κατά την εορτήν της του Χριστού Αναλήψεως έλαβε χώραν εν πολύ δυσάρεστον Εκκλήσιαστικόν γεγονός.

Η άχρι τούδε παραδοσιακή Ρωσική Ορθόδοξος Εκκλησία της Διασποράς, εδρεύουσα εν Αμερική, υπό τον Μητροπολίτην κ. Λαύρον προσεχώρησε εις το Πατριαρχείον Μόσχας και ηνώθη μετ' αυτού εκκλησιαστικώς.

Το γεγονός κατέθλιψε κάθε Ορθόδοξον συνείδησιν, δεδομένου ότι το εν λόγω Πατριαρχείον μόνον τον τίτλον «Ορθόδοξον» φέρει, ενώ κατ' ουσίαν πόρρω απέχει από Ορθοδόξων θεσμών, αφού συμμετέχει εις το παναιρετικόν «Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών» και εις τους οικουμενιστικούς διαλόγους της απάτης. Ο δε Πατριάρχης κ. Αλέξιος συναγωνίζεται τον κ. Βαρθολομαίον εις συμπροσευχάς μεθ' ετεροδόξων, Βουδιστών, Μωαμεθανών και Εβραίων.

Υπό τας συνθήκας αυτάς, η ένωσις της άχρι τούδε παραδοσιακής Ορθοδόξου Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς μετά του Πατριαρχείου Μόσχας, σημαίνει την ένταξίν της εις την κοινωνίαν των Οικουμενιστικών Εκκλησιών, γενομένη ομοία μετ' αυτών, ενώ ο μακαριστός Μητροπολίτης Φιλάρετος είχε καταδικάσει συνοδικώς τον Οικουμενισμόν ως παναίρεσιν.

Τούτον τον αγιον άνδρα μετά της τότε Ιεράς Συνόδου ηθέτησαν οι διάδοχοι της εποχής μας και επρόδωσαν το «πιστεύω» των, εκ λόγων οπωσδήποτε καταπτώσεως του ορθοδόξου φρονήματός των.

Η Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών της Ελλάδος, οφείλει ευγνωμοσύνην εις την Ρωσικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Διασποράς δια την χειροτονίαν Αρχιερέων αυτής, ότε προ πεντηκονταετίας αύτη έμεινε άνευ Αρχιερέων ένεκα των διωγμών των Νεοημερολογιτών. Συνεπορεύθη εν πλήρη κοινωνία μετά της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Διασποράς επί της εποχής του ως άνω μακαρίας μνήμης Μητροπολίτου Φιλαρέτου, ενώ ο νυν Μητροπολίτης και τότε Επίσκοπος κ. Λαύρος ελθών εις Ελλάδα συνελειτούργησε μετά των Αρχιερέων της Εκκλησίας μας εις επισφράγισιν της τότε κοινωνίας μεταξύ των Εκκλησιών μας.


Συνεπώς, λυπούμεθα δια την τωρινήν κατάπτωσιν της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Διασποράς. Φοβούμεθα, ότι εις την περίπτωσιν ταύτην τα εθνικά κριτήρια προεκρίθησαν έναντι των εκκλησιαστικών.

Ταυτοχρόνως όμως το γεγονός της αποδοχής εκ μέρους του Πατριαρχείου Μόσχας της κανονικότητος της Ιερωσύνης και της Αποστολικής Διαδοχής της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς, αποτελεί εν ηχηρότατον ράπισμα δια τους Νεοημερολογίτας της Εκκλησίας της Ελλάδος και του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, οι οποίοι αναβαπτίζουν και αναχειροτονούν τους ασυνειδήτους αποστάτας από τας τάξεις των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών λαϊκούς και κληρικούς, οι οποίοι πίπτουν εις τας χείράς των. Και τούτο, ενώ ταυτοχρόνως αναγνωρίζουν τα μυστήρια των λατίνων και προτεσταντών (τα οποία ούτε οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουν, διότι οι προτεστάνται δεν παραδέχονται την υπαρξιν μυστηρίων!).

Ας εμφραγούν οθεν τα στόματα των βλασφήμων του Αγίου Πνεύματος, οι οποίοι λέγουν ότι οι Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν έχουν ιερωσύνην. Ιδού η φαεινή αλήθεια δεδομένου η παραδοσιακή Ρωσική Ορθόδοξος Εκκλησία της Διασποράς και η καθ' ημάς των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών εν Ελλάδι είμεθα το αυτό επί του μακαριστού Μητροπολίτου Φιλαρέτου.

Επί τούτοις, ευχόμεθα όπως ο Παντοδύναμος Σωτήρ ημών ενισχύση τους κληρικούς και λαϊκούς Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Διασποράς οι οποίοι δεν απεδέχθησαν την ένωσιν μετά του Πατριαρχείου Μόσχας, να ακολουθήσουν την οδόν της καθαράς ομολογίας της πίστεως, συνεχίζοντες το ορθόδοξον φρόνημα των Πατέρων των.

Η Ιερά Σύνοδος

Ο Αρχιεπίσκοπος
† Ο Αθηνών και πάσης Ελλάδος
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Τα Μελη
† Ο Αττικής και Διαυλείας ΑΚΑΚΙΟΣ
† Ο Θεσσαλονίκης και Δημητριάδος ΜΑΞΙΜΟΣ
† Ο Αχαΐας και πάσης Πελοποννήσου ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
† Ο Χιου, Ψαρών και Οινουσών ΣΤΕΦΑΝΟΣ
† Ο Ευρίπου και Ευβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ο Πειραιώς και Σαλαμίνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ο Αττικής και Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ο Χριστιανουπόλεως ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ο Μαραθώνος ΦΩΤΙΟΣ
† Ο Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ


Πηγή κειμένου