ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ - Η ΠΛΑΝΗ ΠΕΡΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ.....ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Ο ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΤΑΤΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ “ΑΓΙΟΥ” ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΤΡΑΧΩΝΙΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ! - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ...Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΛΑΝΗΣ.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ..... 

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ.....

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ»: 

«Πρόκειται γιὰ τὸν “ΑΛΗΘΙΝΟ” Βασιλέα! ! ! Ἡ ἡμέρα ποὺ θὰ φανερωθεῖ στοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Θεό, θὰ εἶναι Παρασκευή, ὥρα 9 τὸ πρωί! Θὰ ἀποκα-λυφθεῖ κατὰ “θαυμαστὸ τρόπο” ἀπὸ τὸν ...Θεὸ! Ἐπὶ 3 ἡμέρες ἕνας ... “ἀστέρας” θὰ λάμπει στὸν Οὐρανὸ στὸ μέσον τῆς Κωνσταντινούπολης! Ὁ “ἀστέρας” θὰ εἶναι σὰν ἐκεῖνον ποὺ ἐφαίνετο κατὰ τὴν ...Γέννηση τοῦ Χριστοῦ! (Ζοῦσαν (!) τήν ἐποχὴ τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου καὶ εἶδαν τὸν ἀστέρα?) 

Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν 3 ἡμερῶν, ἕνας ΚΗΡΥΚΑΣ θὰ φωνάζει, μὲ τρομερὰ δυνατὴ φωνὴ καὶ θὰ καλεῖ τοὺς Ἀνθρώπους νὰ βροῦν, τὸν “ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ” Βασιλέα τῶν ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ” καὶ τῶν “ΕΛΠΙΔΩΝ” τους! (δηλαδή αὐτὸν πού θὰ ΜΟΙΡΑΣΕΙ τὸν ΧΡΥΣΟ τῆς Γῆς στούς Ἀνθρώπους, καὶ θὰ γίνουν ὅλοι ΠΛΟΥΣΙΟΙ)! (σελ.53-56).

 Οἱ Ἄνθρωποι τότε θὰ καταληφθοῦν ἀπὸ ΦΟΒΟ, ἐξ αἰτίας τῆς βροντερῆς φωνῆς καὶ θὰ λένε, τὸ «Κύριε ἐλέησον» καὶ ὁ ...Θεὸς θὰ “ἐξευμενισθεῖ”, θὰ “στραφεῖ” μὲ ἰδιαίτερο “μάτι” “σπλαχνικὸ” καὶ “στοργικό”, θὰ κοιτάξει μὲ πολλὴ συγκατάβαση τὴ Γῆ, καὶ θὰ φανερώσει τὸν ΔΙΚΟ του “ΕΚΛΕΚΤΟ” ΒΑΣΙΛΕΑ καὶ “ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ” τοῦ ΚΟΣΜΟΥ, διότι εἶναι “ ΦΙΛΟΣ” τοῦ …Θεοῦ! (σελ.30 ). Δύο “Ἄγγελοι” τοῦ ...Θεοῦ, ΟΡΑΤΟΙ σὲ σχῆμα λευκοφόρου “Εὐνούχου”, μὲ ΣΕΒΑΣΜΟ θά πάρουν τὸ δεξί του χέρι θὰ τοῦ ποῦν ἐνῶ κοιμᾶται τὸν αἰώνιο ὕπνο: «Σήκω ἐπάνω, σὺ ποὺ κοιμᾶσαι τὸν αἰώνιο ὕπνο καὶ ΑΝΑΣΤΗΣΟΥ ἀπὸ τὴν νέκρα καὶ τὸν θάνατο¹ ... ἔβγα ἔξω σὺ ποὺ κρύπτεσαι, διότι πολλοὶ σὲ ζητοῦν μὲ ἀγωνία»! (διά τόν ΧΡΥΣΟΝ). (σελ.50).

 Τότε θὰ “ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ” ὁ “Ἅγιος” Βασιλέας, καὶ θά τοῦ δώσουν στὰ χέρια δύο Πέτρινες ΠΛΑΚΕΣ (σὰν τὸν Μωυσῆ?), ποὺ θὰ εἶναι ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ δύο Ἐντολὲς:  

1). «Ἐκδικήσου τὴν φρικτὴ “ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ” ...»!  

2). «Δημιούργησε, μία “ΝΕΑ ΤΑΞΗ” ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ...»! (σελ.53).

Οἱ λεπτομέρειες γιὰ τὴν “Ἁγία” Προσωπικότητα τοῦ Μέλλοντος “Οἰκουμενικοῦ” Βασιλέως καὶ τῆς “προβολῆς” του στὸν κόσμο, εἶναι μοναδικὲς καὶ ἐκπληκτικὲς! (θυμίζουν Χολιγουντιανὴ παραγωγὴ, σχέδιο Blue Beam τῆς NASA!). 

Ο “ΜΕΓΑΣ” αὐτὸς Βασιλεὺς ἔρχεται ΟΧΙ σὰν τοὺς Προφῆτες τοῦ Παλαιοῦ Καιροῦ νὰ ΚΗΡΥΞΕΙ καὶ νὰ ΛΙΘΟΒΟΛΗΘΕΙ,οὔτε ὅπως ὁ Κύριος νὰ ΔΙΔΑΞΕΙ τὸν κόσμο νὰ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣΕΙ καὶ νὰ ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ γι’ αὐτόν! Κάθε ἄλλο! Ἔρχεται «ὡς ἐντολεὺς Χριστοῦ» γιὰ νὰ Βασιλεύσει καὶ νὰ “ἐπιβάλλει” τὴν “ΘΕΛΗΣΗ” τοῦ ...Θεοῦ ΠΑΝΤΟΥ καὶ πρὸς κάθε κατεύθυνση! Ἔρχεται νὰ “ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ” τοὺς “ἁμαρτωλοὺς” ἀπὸ τὴν Γῆ! Ὅσοι Λαοὶ δὲν “ὑπακούσουν” στὸ κήρυγμά του θὰ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ καὶ θὰ ΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ μὲ τὴ ΔΥΝΑΜΗ ποὺ θὰ τοῦ παρέχει πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτὸ ὁ ...Θεός. (σελ. 58).

Ο ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ δὲν θὰ παύσει ἂν δὲν σκοτωθοῦν ὅλοι οἱ ἁμαρτωλοὶ (κατ’ ἐπιλογήν!) «πάντες οἱ ἁμαρτωλοὶ φθαρήσωνται»! Ὅσοι Ἄνθρωποι ζήσουν ἀπὸ τὸν ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ θὰ γίνουν ....δίκαιοι! (σελ.98). 

Τόσοι πολλοὶ θὰ εἶναι οἱ ΝΕΚΡΟΙ, ὥστε ὁ Θεὸς θὰ στείλει ΟΡΝΕΑ ΣΑΡΚΟΦΑΓΑ γιὰ νὰ ΚΑΤΑΦΑΓΟΥΝ τὰ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΤΩΜΑΤΑ!!! (σελ.100).

Ἐκεῖ στὴν “ΝΕΑ Σιών”, Ἁγία Σοφία, 3 “‘Ἄγγελοι” μέ νεῦμα τοῦ...Θεοῦ, θὰ “στέψουν” τόν “Ἁγίο”Βασιλέα! Καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ “Ἐλεήμονα” καλέσουν!(σελ.68) Καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐντελῶς “ΑΓΝΩΣΤΟ” στὸν κόσμο! (σελ.54)!

 Ἡ Κωνσταντινούπολη θὰ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΙ καὶ θά ξανακτισθεῖ ἐκ νέου πιὸ ὡραία καὶ λαμπρὰ, ὥστε νὰ γίνει “Οἴκος δόξης Θεοῦ”, θὰ ἀποβεῖ καί πάλι Παγκόσμιο “Πνευματικὸ” Κέντρο. 

Ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου θὰ ἔλθουν στὴν Κωνσταντινούπολη ΜΙΚΡΟΙ καὶ ΜΕΓΑΛΟΙ, γιὰ νὰ δοῦν καὶ νὰ “ΠΡΟΣΚΥ-ΝΗΣΟΥΝ” τὸν ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ, θαυμάσιο καὶ “ΕΚΛΕΚΤΟ” τοῦ Κυρίου Βασιλέα, τὸν “Ἰωάννη”, καί ὁ αὐτός θά τούς “ΕΥΕΡΓΕΤΗΣΕΙ”, δίνοντας τους ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ²!!! 

(Οἱ Ὀρθόδοξοι, ΤΙΜΟΥΜΕ τούς Ἁγίους, ἀλλά, ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ μόνον τόν ΘΕΟ!). Κάθε ἕνας ποὺ θὰ τὸν βλέπει θὰ λαμβάνει «τὸ ἑαυτοῦ καταθύμιον, δηλ. τὴν λύση τῶν ἀποριῶν του»!(μήπως ἐννοεῖ τὸ Μικροτσίπ!). (σελ.68,106-7).

Ὅταν οἱ ἁμαρτωλοὶ ἐξαλειφθοῦν ἀπὸ τὴν Γῆ, «γενήσεται μία ποίμνη, εἰς ποιμήν»! (Τοῦ Οἰκουμενισμοῦ)! Ἔτσι σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη θὰ ὑπάρχει μία Ἐκκλησία, μία Πίστις, εἷς Ποιμὴν, ἕνας Πατριάρχης! (σελ.68,106,107).

Κατ’ ἐντολὴ τοῦ ...Θεοῦ, ὁ Μέγας αὐτὸς “Ἅγιος” Βασιλεὺς θὰ ἐργαστεῖ νὰ ἀνοικοδομήσει τὸν “ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ”, θὰ ἐπιβάλει “ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ” καὶ ΟΛΟΙ θὰ συμμορφωθοῦν μὲ ἀπόλυτη πειθαρχία! (σελ.45).

Εὐτυχεῖς καὶ Μακάριοι (ΝΕΟΙ Μακαρισμοί!), ΟΣΟΙ θὰ ζήσουν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ “Ἁγίου” Βασιλέως, γιατί θὰ εἶναι ἡ πιὸ καλὴ, ἡ πιὸ εὐτυχισμένη περίοδος ποὺ θὰ περάσει ὁ κόσμος μέχρι ποὺ νὰ ἐμφανισθεῖ ὁ Ἀντίχριστος! (σελ. 45)!

Διότι οἱ Ἄνθρωποι θὰ “κολυμποῦν” στὰ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ καὶ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ! (στήν Ὀρθοδοξία “Πνευματικά” καί ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ δέν πᾶνε μαζί!). (σελ.24).

Τόσο μεγάλο θὰ εἶναι τὸ ΠΛΗΘΟΣ τοῦ ΘΗΣΑΥΡΟΥ, ὥστε θὰ τὸν πετοῦν στὴν Γῆ «ἀχρηστίας ἕνεκα»! Ἡ Γῆ θὰ δώσει ἑκατονταπλάσια τὰ γεννήματα της (ΜΕΤΑ ἀπὸ ΠΥΡΗΝΙΚΟ Πόλεμο! 

Σήμερα ἔχουμεΛΙΓΑ ΑΓΑΘΑ?), καὶ κατὰ τὴν κοινὴ παροιμία, «ἐξ αὐτῆς ΜΕΛΙ καὶ ΓΑΛΑ ρεύσει»! (Τὸ ΚΟΡΑΝΙ λέει κάτι παρόμοιο!). (σελ.70).

Ἡ ζωὴ θὰ κυλᾶ ΓΑΛΗΝΙΑ καὶ εἰρηνικά, καὶ οἱ Ἄνθρωποι θὰ εὐφραίνονται (ἐξ’ αἰτίας τοῦ ΧΡΥΣΟΥ καί τῶν ΥΛΙΚΩΝ ἀγαθῶν!) : «ὅπως τὸν καιρὸ τοῦ Νῶε³, μέχρις ὅτου ἦλθε ὁ κατακλυσμός καὶ τοὺς ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΕ ὅλους»! (σελ.151).

ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

ΣΕ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΨΕΥΤΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ......

 - «1999 Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ»: Οἱ “Προφητεῖες” τοῦ Ἑβραίου ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥ Νοστράδαμου (1503-1566), προωθοῦνται μέσω πολλῶν βιβλίων καὶ ἔχουν γίνει ἀντικείμενο “μελέτης” καὶ πολλῶν συζητήσεων, γιὰ τὸ τί “μέλλει” γενέσθαι τὰ χρόνια ποὺ ἔρχονται! Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ βιβλία εἶναι καὶ τό Βιβλίο τοῦ C. BERLITZ ποὺ βάσει τῶν ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ τοῦ Νοστράδαμου λέει, ὅτι:  
Τὸ 1999 Ἰούλιος, ἢ 9 Σεπτεμβρίου (δίδυμοι ΠΥΡΓΟΙ!), θὰ ἔλθει τὸ ΤΕΛΟΣ τοῦ ΚΟΣΜΟΥ! Ὅλες οἱ θρησκεῖες ἀναγγέλουν τὴν “ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ” γύρω στὸ 2000!

- «O ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΡΧΟΜΟΣ» : Ὁ ἐπίσης Ἑβραῖος Κ. NELSON λέει, ὅτι: Ἡ Β΄Παρουσία θὰ γίνει τὸ 1998! Ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τοῦ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ τὴν χρονιὰ ποὺ θὰ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ στὴ Γῆ! Στὸ ὅρος τῶν Ἐλαιῶν καὶ θὰ ἀρχίσει ἡ “ΝΕΑ ΧΙΛΙΕΤΙΑ”!

- «Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ»: Ὁ M. DROJNIN λέει, ὅτι: Κατὰ τὰ Ἑβραϊκὰ ἔτη 5760 ἢ 5766, δηλ. τὸ ἔτος 2000 ἕως τὸ 2006, θὰ γίνει τὸ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ καὶ θὰ κορυφωθεῖ ὁ Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος! Ὁ Διάβολος, γνωρίζει πολὺ καλὰ τὶς Γραφές, ἀπὸ τὸ στόμα τῶν Προφητῶν τοῦ Θεοῦ, δηλ. γνωρίζει τί, ὁ Θεὸς θὰ τοῦ ἐπιτρέψει νὰ κάνει, ἀλλὰ, ΟΧΙ τὸ χρόνο! 

...Γι’ αὐτὸ ἐνῶ βγαίνουν οἱ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ του καὶ βεβαιώνουν ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ, πάντα πέφτουν ἔξω!  

Τὸν χρόνο πού θὰ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ οἱ Προφητεῖες μόνο ὁ Θεὸς τὸν ὁρίζει, καὶ περιμένει ἕως ὅτου ξυπνήσει καὶ ὁ τελευταῖος Πιστός Του!

1). Αὐτοὶ ποὺ ἐργάζονται, γιὰ νὰ πείσουν τοὺς Ἕλληνες, ὅτι ὁ Ἰωάννης θὰ ἀναστηθεῖ ἐκ νεκρῶν, χρησιμοποιοῦν τήν πρὸς Ἐφεσίους (κεφ.E΄14) Ἐπιστολή, τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, πού λέγει: «Ἔγειρε, ὁ καθεύδων, καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ἐπιφαύσει σοι (θὰ σὲ κάνει φωτεινὸ) ὁ Χριστός»! 

Ἡ πραγματική ἔννοια τῶν στίχων εἶναι, ὅτι: «ὅταν ὁ Ἄνθρωπος βρίσκεται στὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας, ποὺ εἶναι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, ἔλθει σὲ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, τότε, δέχεται τὸ ΦΩΣ τοῦ Χριστοῦ καὶ γίνεται φωτεινός»! Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔννοια, πού παρερμηνεύουν καὶ τὴν μεταφράζουν ὅπως θέλουν, γιὰ νὰ γίνει ΠΙΣΤΕΥΤΟ, ὅτι ὁ Ἰωάννης θὰ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ἐκ ΝΕΚΡΩΝ! 

Μόνο ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς, ὡς Θεός, ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ἐκ νεκρῶν γιὰ νὰ μᾶς δείξει ὅτι: «Ὁ Πιστεύων εἰς Ἐμὲ κἂν ἀποθάνη, ζήσεται». (Ἰωαν.ΙΑ΄25). Καί κανένας Ἄνθρωπος ΘΝΗΤΟΣ δέν μπορεί νά τόν ΜΙΜΗΘΕΙ! 

 Σὲ κανένα Εὐαγγέλιο, ἢ Ὀρθόδοξο Συναξάριο, δέν ἀναφέρεται ὅτι θὰ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ ἐκ νεκρῶν, κάποιος Ἅγιος, ὁ Ἰωάννης ὁ Βατάτζης, ἢ ὁ Ἐλεήμων, ἢ κάποιος ἄλλος Ἅγιος, ἢ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, γιὰ νὰ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ καὶ νὰ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ, γιὰ ΔΕΥΤΕΡΗ φορά, στὴ Γῆ!

 2). Τὰ ΧΡΗΜΑΤΑ ὁ ΧΡΥΣΟΣ καί τά ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ καὶ θὰ κάνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀφήσουν τὶς αἱρέσεις καὶ νὰ πιστεύσουν στὸν Ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό; Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ΔΕΝ μοίρασε ΧΡΥΣΟ! 

ΑΝΤΙΘΕΤΑ ἡ ἐντολὴ πού ἔδωσε ἦταν: «Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς… θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ … ὅπου γὰρ ἔστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν»! (Ματθ.ΣΤ΄19-21). Καί ὁ Ἀπόστολος: «Ρίζα ὅλων τῶν κακῶν εἶναι ἡ ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ». (Α.Τιμ.ΣΤ΄10) .

Ὁ Κύριος μᾶς ὑποσχέθηκε ΑΙΩΝΙΑ καὶ ΑΦΘΑΡΤΑ ΟΧΙ ΕΠΙΓΕΙΑ καὶ ΦΘΑΡΤΑ πράγματα: «ἐκεῖνα, ποὺ μάτι δὲν εἶδε, καὶ αὐτὶ δὲν ἄκουσε, καὶ νοῦς ἀνθρώπου δὲν φαντάσθηκε, ἐκεῖνα, ποὺ ἑτοίμασε ὁ Θεὸς γιὰ ὅσους τὸν ἀγαποῦν»! (A΄Κορ.Β΄9).  

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦταν ΑΝΥΠΟΔΗΤΟΣ καὶ «μὴ ἔχων πού τὴν κεφαλὴ κλίνῃ!» (Λουκ.Θ΄58), καὶ οἱ Μαθητὲς Του ΡΑΚΕΝΔΥΤΟΙ! Καί κατέκτησε καὶ διαφώτισε, τοὺς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη Λαούς, ΟΧΙ ὡς ΕΠΙΓΕΙΟΣ Βασιλεύς! Ἐμεῖς περιμένουμε σύμφωνα μὲ τό Εὐαγγέλιο, τοὺς Προφῆτες Ἐνώχ, Ἠλίας καὶ Ἰωάννης, ποὺ καὶ αὐτοὶ θὰ εἶναι «ἐνδεδυμένοι σάκους» (Ἀποκ.ΙΑ΄3), καὶ ΟΧΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ (!), καὶ ταυτόχρονα τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὸν Ψευδοπροφήτη Πρόδρομό του, ὡς ΒΑΣΙΛΕΙΣ!... 3).

Αὐτὰ ἀκριβῶς εἶναι καὶ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου περὶ τῆς Β΄ ἐνδόξου Αὐτοῦ Παρουσίας: «Ὅπως δὲ ἔγινε κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ Νῶε, ἔτσι θὰ γίνει καὶ κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτρωγαν, ἔπιναν, ἄνδρες νυμφεύονταν, γυναῖκες παντρεύονταν, μέχρι τὴν ἡμέρα ποὺ μπῆκε ὁ Νῶε στὴν κιβωτό, καὶ ἦλθε ὁ κατακλυσμὸς καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσε ὅλους»! (Λουκ.ΙΖ΄26-27) και (Ματθ.ΚΔ΄37-39).

 Ἡ δέ ἒννοια τῶν στίχων, ὅτι: « ὅπως ἐπὶ Νῶε οἱ Ἄνθρωποι διασκέδαζαν σὲ γάμους καὶ συμπόσια (ὃπως καί σήμερα), καὶ καθόλου δὲν ἔβαλαν μὲ τὸ νοῦ τους τὴν μέλλουσα ΣΥΜΦΟΡΑ καὶ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ καὶ ξαφνικὰ ἐπελθών ὁ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ κατέπνιξε εἰς τὰ ὕδατα ὅλους, ἔτσι καὶ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς αἰφνιδίως θὰ ἔλθει κατὰ τὴν Β΄ Παρουσία, ὅταν οἱ Ἄνθρωποι καθόλου δὲν θὰ περιμένουν τὴν ἔλευσή Του......

.....Διότι ὁ χρόνος τῆς Β΄Παρουσίας, ὅπως καὶ τοῦ θανάτου τοῦ Ἀνθρώπου, εἶναι ἄγνωστος, γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ εἴμαστε πάντοτε ἕτοιμοι, γιὰ νὰ καταξιωθοῦμε νὰ παρασταθοῦμε στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ». 

“Προφητεῖες” στίς όποῖες στηρίζονται....

1). Ἁγίου Ἀνδρέα Σαλοῦ (515 μ.Χ.).

Ὅλες οἱ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ περὶ τοῦ “Ἁγίου” Βασιλέα Ἰωάννη ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ κυρίως στού Ἁγίου Ἀνδρέα Σαλοῦ ! 
«Ὁ Βίος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα σώζεται ἐν χειρογράφοις πλατύτατος... οὐδέποτε ἐξεδόθη εἰς τύπον, ἴσως διότι, περιέχουν κάποια ΔΥΣΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας». 
(Συναξ. Ἃγ.Νικοδήμου/1868)  

2). Ἀνωνύμου καί Ἀγνώστου (11ου ἢ 16ου-17ου αἰῶνα μ.Χ.). Ὁ Ἀνώνυμος καί Ἄγνωστος (!), δὲν σημαίνει ὅτι εἶναι καὶ “Ἅγιος” καί ὁ χρόνος συγγραφῆς της εἶναι ἂγνωστος!

3). Ἀγνώστου ἐγγραφῆσα ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ Μ. Κωνσταντίνου (339μ.Χ). Ὁ τάφος του Μ. Κωνσταντίνου καταστράφηκε ἐδῶ καί αἰῶνες, ἑπομένως δὲν ὑπάρχουν ἀποδείξεις ὅτι πράγματι ἦταν “γραμμένη” ἐπὶ τοῦ τάφου του, μετὰ ἀπὸ 1660 χρόνια! Ἡ “Προφητεία” περιλαμβάνει μόνο “σύμφωνα” ὄχι “φωνήεντα”, ὁποιοσδήποτε, θὰ μποροῦσε νὰ τὴν ἑρμηνεύσει ὅπως θέλει!

 4). Ἁγίου Ταρασιοῦ (806 μ.Χ.). 

«Ὁ Ἅγιος Ταράσιος, δογμάτισε τὴν Προσκύνηση τῶν Ἁγίων Εἰκόνων καὶ διὰ συνεργίας αὐτοῦ συνεκροτήθει ἡ Ἁγία Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, τὸ ἔτος 783, ἐπὶ Κωνσταντίνου καὶ Εἰρήνης τῆς μητρὸς αὐτοῦ. Ἦταν θεῖος τοῦ κριτικοτάτου καί Ἁγιωτάτου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, συνέγραψε δὲ καὶ ἐπιστολὴ εἰς τὸν Πάπα Ρώμης κατὰ Σιμωνιακῶν». (Συναξαριστής Ἄγ.Νικοδήμου). Δὲν ἀναφέρεται ὅτι συνέγραψε Προφητεῖες περὶ μελλόντων, οὔτε ἡ συγκεκριμένη “Προφητεία” ἡ ὁποία περιέχεται σὲ μία μόνο παράγραφο: «ἰδοὺ ἐγώ ...ἐνύσταξα καὶ πορεύομαι εἰς τὴν κλίνην μου ἵνα κοιμηθῶ... Καὶ τότε ξυπνήσει ὁ Ἅγιος Βασιλεύς, ὁ ἐν ἀρχῇ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ Α καὶ τὸ Ω, ἃπερ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔχει»! 

5). Βασιλέως Λέοντος Σοφοῦ (912 μ.Χ.). 

Δὲν εἶναι Ἅγιος τῆς ἐκκλησίας μας, ΑΦΟΡΙΣΤΗΚΕ ἀπὸ τὸν Μέγα Φώτιο ἀφοῦ κατασκανδάλισε τὴν ἐκκλησία μὲ 4 γάμους! 

6). Ἁγίου Μεθοδίου Πατάρων (550 μ.Χ.).

Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος, ἤλεγξε τὴν αἵρεση τῶν Ὠριγενιστῶν τοὺς ὁποίους ἀναθεμάτισε ἡ E΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καὶ ἄφησε πολλὲς προφητεῖες γιὰ τὰ μέλλοντα, καί τὸν Ἀντίχριστο. Χειρόγραφό του βρίσκεται στὴν Βιβλιοθήκη τοῦ Ἁγίου Μάρκου στὴν Βενετία. Ἐξεδόθη για πρώτη φορά τὸ 1656 ὑπό τῶν Παπικῶν! 

Δημοσιεύουν μόνο ἓνα μικρὸ τμῆμα, τὸ ὁποῖο εἶναι φανερό, ὃτι ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ ἀπὸ κάποιο ἄλλο χέρι καὶ ὄχι τοῦ Ἁγίου! Γιὰ νὰ γίνουν πιὸ πειστικοὶ περιλαμβάνουν:  

α). Ὁσίου Νείλου Μυροβλύτου (17ος αἰώνας). Ὁ Ἅγιος μιλά γιὰ τὸν Ἀντίχριστο, ἀλλὰ ΟΧΙ γιὰ “Βασιλέα Ἰωάννη”! 

β). Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (1714-1779). Ὁ Ἅγιος δὲν ἀναφέρει σέ καμία προφητεία, “Βασιλέα Ἰωάννη”! 

- Οἱ περισσότερες ἀπὸ τὶς προφητεῖες τοῦ Ἁγίου πραγματοποιήθηκαν, ὡς τόν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. 

- Δύο πασχαλιὲς μαζὶ εἴχαμε τὸ 1912 ὁπού ἔγινε τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ, δηλ. ἡ Ἤπειρος ἔγινε Ἑλληνική. 

- Ὁ διαμελισμὸς τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας (ἔμεινε τὸ 1/3), ἔγινε μὲ τὴ συνθήκη τῶν Σεβρῶν (11/08/1920), μετὰ τὴν ἥττα της, ὡς συμμάχου τῆς Γερμανίας στὸν Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, ὁ ὁποῖος πράγματι ξεκίνησε ἀπὸ τὴν Δαλματία. Εἶναι φανερὸ ὅτι οἱ παραπάνω “Προφητεῖες”, γράφτηκαν γιά νά ἐξαπατήσουν τούς Χριστιανούς! 

Πίσω ἀπὸ αὐτὲς τὶς ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ, βρίσκεται ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ οἱ Χιλιαστὲς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ὀργάνωση τῶν Ἑβραίων Σιωνιστῶν, ἡ ὁποία ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ τοὺς Ἀνθρώπους νὰ δεχθοῦν τὸν Ἀντίχριστο στὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ:  

«Ἐγὼ ἦλθα ἐξ Ὀνόματος τοῦ Πατρός μου καὶ ὅμως δὲν μὲ δέχεστε. Ὅταν ἄλλος (ὁ Ἀντίχριστος) ἔλθει, ἐξ ὀνόματος τοῦ ἑαυτοῦ του ἐκεῖνον θὰ τὸν δεχθεῖτε»! (Ἰωαν.Ε΄43)...... 

.....καὶ τὸν ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗ Πρόδρομό του, κατὰ μίμηση τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου! 

ἶναι ἀνατυπώσεις τῶν Ψευδοπροφητειῶν τοῦ Ἑβραίου Ἀστρολόγου Νοστράδαμου καὶ ἄρχισαν νὰ ἐκδίδονται μετὰ τὸ 1902, δηλ.μὲ τὴν ἐμφάνιση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὸν Αἰῶνα μας!

Η ΑΠΑΤΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ " ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ " ΣΤΟ ΤΡΑΧΩΝΙ ΤΗΣ ΚΥΡΠΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

ΣΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ....

-Ο ΑΡΧΩΝ ΜΙΑΧΑΗΛ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΝΕΛΟ : Διά τοῦ ὁποίου ὁ ...Μιχαὴλ ζωγράφισε τὴν “προφητεία” στὴν οἰκία τοῦ κ. Ἰωάννου!... 

-Η ΚΟΡΩΝΑ: Είναι τοῦ «ἐκ πενίας βασιλέως» δηλ. τοῦ κ. Ἰωάννου! 

-Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ «9.7.1999»: Κατά τήν ὁποία θά ἂρχιζε ἡ “ΤΡΙΤΗ” Διαθήκη τοῦ ...Θεοῦ! 

-Η ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΗ: Δηλώνει ὅτι ἡ Ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ ἦταν ΟΡΙΣΤΙΚΗ!... -Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 13: Εἶναι οἱ 13 ἡμέρες τῆς διαφορᾶς μεταξὺ Παλαιοῦ καί Νέου Ἡμερολογίου!... 

-Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 59: Δείχνει τήν Ἡλικία τοῦ κ.Ἰωάννου ὅταν θὰ ἔχει ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΕΙ τόν κόσμο! 

-ΟI 33 ΚΟΥΚΙΔΕΣ: Σημαίνουν τὰ ...33 ΑΡΘΡΑ τοῦ Παγκοσμίου Συντάγματος τοῦ κ.Ἰωάννου! 

-Ο ΣΤΑΥΡΟΣ: Ποὺ θὰ δείξει μὲ “θαυμαστὸ τρόπο” τὴν “καλύβη” τοῦ «ἐκ πενίας» κ. Ἰωάννου! 

-Ο ΝΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ: Ὅπου θὰ “xριστεῖ” ὁ κ. Ἰωάννου καί θὰ εἶναι στολισμένη μὲ ροδοπέταλα!... 

-ΤΑ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ: Δεξιά καὶ ἀριστερά τῆς Κύπρου εἶναι οἱ “λευκοφόροι εὐνούχοι” ποὺ θὰ “λένε”στὸν κ. Ἰωάννου τί νὰ κάνει!... 

-Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 76: Δηλώνει τὸν ἀριθμὸ τῶν βιβλίων τῆς Ἁγ.Γραφῆς! 

-ΤΟ ΦΥΤΟ: Εἶναι ἀψίνθος πού σημαίνει τήν πίκρα!... 

-ΤΟ ΟΥΑΙ: Δείχνει τὴν ὀργὴ τοῦ “θεοῦ”!... 

Στὸ βιβλίο αὐτὸ ποὺ ἔχουν τόσο πολὺ διαφημίσει διαβάζουμε τὰ ἑξῆς: «Τὸ βιβλίο αὐτὸ ἀρχικὰ ἐγγράφει πρὶν τὶς 9.7.1999, αὐτὴ ΛΕΝΕ ὅτι, ἦταν ἡ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ἡμερομηνία, μὲ τὴν “ΥΠΟΓΡΑΦΗ” τοῦ ...θεοῦ, πού ἐπρόκειτο νὰ ξεκινήσει ἡ “ΤΡΙΤΗ” ΔΙΑΘΗΚΗ τοῦ ...θεοῦ πρὶν τὴν Β΄ Παρουσία!

 Ἡ “προφητεία” αὐτὴ εἶναι τὸ “ΑΠΟΚΡΥΦΟ” ΣΧΕΔΙΟ τοῦ ...θεοῦ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, μὲ τὸ ὁποῖο θὰ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, ὄχι Αὐτοπροσώπως, ἀλλά, διὰ τοῦ “ΕΚΛΕΚΤΟΥ” του “ἁγίου” βασιλέα Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος θὰ ΚΑΤΑΚΟΨΕΙ ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, ὅσους δὲν ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΝ στὸ κήρυγμά του καὶ θὰ “EΠΙΒΑΛΛΕΙ” στὴν Οἰκουμένη τὴν “ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ”, διὰ τῆς ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ! 

Μακαρίζονται (Νέοι Μακαρισμοί!), ΟΣΟΙ θά ζήσουν (μετὰ τὸν Γ΄ Παγκόσμιο Πυρηνικὸ Πόλεμο), καὶ θά ΓΕΥΤΟΥΝ τὴν “ΕΠΙΓΕΙΑ” ΒΑΣΙΛΕΙΑ τοῦ …IΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ διὰ τοῦ Ἰωάννου! Τὴν “ΧΡΙΣΤΟBΑΣΙΛΕΙΑ”»!(Δηλ. τόν χρυσό καί τά τραπέζια μέ τά χρυσὰ κουτάλια!). (σελ.245,261,272-4). 

«Ὁ κ. Ἰωάννης Ἰωάννου ὁδηγός, ἡ σύζυγός του Ἑλλάδα, καὶ φίλοι τοῦ ζεύγους, ἰσχυρίζονται ὅτι ξαφνικὰ “ξεκίνησαν” νὰ ἐμφανίζονται κάποιες “ΣΚΙΕΣ”, στοὺς τοίχους τῆς οἰκίας τους, στὴν ὁδὸ Ἀθηνῶν 5 στὸ Τραχώνι Λεμεσοῦ Κύπρου! '

O " Άγιος Ιωάννης" του Τραχωνίου Κύπρου....

Πρόκειται, ἰσχυρίζονται γιά ἕνα “γραπτὸ μήνυμα” μὲ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ “θεοῦ”, πού “σχεδιάστηκε” στοὺς τοίχους τῆς οἰκίας, διὰ τῆς “ΑΣΩΜΑΤΟΥ” ΧΕΙΡΟΣ τοῦ “Ἀρχάγγελου Μιχαήλ”, σύμφωνα μὲ τὶς Μαρτυρίες: …τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, τοῦ Χοζεβίτη καὶ τοῦ Ἅγιου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καί ἂλλων Ἁγίων οἱ ὁποῖοι ἐμφανίσθηκαν αὐτοπροσώπως (!) καὶ ἐξήγησαν τὴν “προφητεία” στόν κ. Ἰωάννη Ἰωάννου, ἰδιοκτήτη τῆς οἰκίας, τοῦ Μητροπολίτη ΤΕΩΣ Λεμεσοῦ Χρύσανθου, καὶ τοῦ πάτερ Μιχαὴλ Χατζὴ συνταξιούχου, ἔγγαμου ἱερέως ἀπὸ τὰ Κάτω Πεδινὰ Ἰωαννίνων! (“ΤΥΠΟΙ” τῶν δύο Μαρτύρων τῆς Ἀποκάλυψης Ἐνὼχ καὶ Ἠλία)! (σελ.142,201,330).


 Ὁ “ἃγιος” Ἰωάννης τοῦ Τραχωνίου θά μαρτυρήσει τόν ΕΡΧΟΜΟ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ γιά ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ στή γῆ! (δηλ.τήν Β΄ Παρουσία;;;). Ὁ Ἰησοῦς θὰ ἔρθει Αὐτοπροσώπως στὴ γῆ μόνο μία φορά, κατὰ τὴν Β΄ Παρουσία... σ’ αὐτὴ τὴ σκηνὴ τῆς Ἀποκάλυψης νοεῖται ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ταυτόχρονα ὡς ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ Του ΟΡΓΑΝΟ ὁ “ἃγιος” Ἰωάννης! (σελ.274,322). Ἡ εἰκονιζόμενη “προφητεία” εἶναι τὸ “ΑΠΟΚΡΥΦΟ”¹ ΣΧΕΔΙΟ τῆς “ἐπέμβασης” τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, μὲ τὸ ὁποῖο θὰ “ΠΑΤΑΞΕΙ τοὺς “ΑΠΕΙΘΕΙΣ” καὶ θὰ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕΙ ἡ Ὀρθοδοξία διὰ τῆς “Ἀναλαμπῆς”»!... 

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ΠΑΛΑΙΑ καὶ τὴν ΚΑΙΝΗ Διαθήκη, στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη ἔχουμε τὸ “ΕΠΤΑΣΦΡΑΓΙΣΤΟ ΒΙΒΛΙΑΡΙΟ”, τὸ περιεχόμενο τοῦ ὁποίου, ἔμεινε “σφραγισμένο” μέχρι τὶς μέρες μας, καὶ ἀφορᾶ τὴν “ΤΡΙΤΗ” τελευταία ΔΙΑΘΗΚΗ τοῦ Θεοῦ πρὶν τὴν Β΄ Παρουσία, δηλ. τὴν εἰκονιζόμενη “προφητεία” τοῦ ΤΡΑΧΩΝΙΟΥ, τήν “Ἀναλαμπή τῆς Ὀρθοδοξίας”! (σελ.282).

Ὁ …Ἅγιος Γεώργιος ὁ Χοζεβίτης ἀνέφερε στὸν κ. Ἰ. Ἰωάννου ὅτι, ἀπὸ τὶς 9.7.1999 καὶ μετὰ ἀρχίζει ἡ “ΤΡΙΤΗ” τελευταία ΔΙΑΘΗΚΗ, τοῦ ...ΘΕΟΥ, πρὶν ἀπὸ τὴν Β΄Παρουσία, καὶ θὰ ἐκδηλωθεῖ μὲ τὴν ἐπέμβαση τοῦ “θεοῦ” τὸ σαρανταήμερο ἀπὸ 9.7.1999-18.8.1999? (ἀπό τότε ἀλλάζουν συνεχῶς ἡμερομηνίες!) Στὶς 9.7.1999 θὰ παρθεῖ ἡ ἀπόφαση νὰ ἐπέμβει τὸ ξανθὸ γένος! (σελ.283). 

Οἱ Ρῶσοι θὰ ἐπιτεθοῦν καὶ θὰ καταλάβουν σὲ 3 ΜΕΡΕΣ τὴν Κων/πολη καὶ σὲ 40 μέρες θὰ προωθηθοῦν σ’ ὅλη τὴ Μ. Ἀσία, προκαλώντας τὸν κατακερ-ματισμὸ καὶ τὴν ΔΙΑΛΥΣΗ τοῦ Τουρκικοῦ κράτους?... Ἡ παύση θὰ γίνει μὲ δυναμική ΕΠΕΜΒΑΣΗ τοῦ ...θεοῦ, τὴν 3η ἡμέρα τῆς σύγκρουσης τῶν δύο ...“ὀρπήκων” (δηλ.τῶν Ἀγγλοαμερικανῶν) μὲ τὴ Ρωσία στὴν Πόλη! Ἡ “ΑΝΑΔΕΙΞΗ” τοῦ ...“ἃγίου” Ἰωάννη θὰ γίνει σύμφωνα μὲ τὶς “προφητεῖες”, μὲ θαυμαστὰ “σημεία” στὸν οὐρανὸ καὶ τὴ γῆ! (σελ.285). 

Ὁ “πορφυροκόκκινος σταυρός”, ὁ ὁποῖος θὰ ΦΑΝΕΙ στὸν οὐρανὸ θὰ καταδείξει μὲ θαυμαστὸ τρόπο τὴν ΟΙΚΙΑ τῆς ὁδοῦ Ἀθηνῶν 5 στὸ Τραχώνι τῆς Κύπρου καὶ τὸν “ἃγιο” βασιλέα Ἰωάννη , τὸν κ. Ἰωάννη Ἰωάννου (φωτό)!... 

Δὲν θὰ εἶναι ἕνα ΑΣΤΡΙΚΟ φαινόμενο, ὅπως αὐτὸ πού θὰ συμβεῖ τὸν Αὐγουστὸ τοῦ 1999 (!), ὅπου μὲ τὴν ὁλική ἔκλειψη Ἡλίου, θὰ γίνει μία ΣΥΝΟΔΟΣ πλανητῶν, ποὺ θὰ ἔχει σχήμα ΣΤΑΥΡΟΥ καὶ θὰ δημιουργήσει ἀναταραχές, ὅπως: παλιρροιακὰ κύματα, ἀναταραχὴ τῆς λάβας τῆς γῆς καὶ δραστηριοποίηση ἠφαιστείων, σεισμικὲς δονήσεις, ΤΥΦΩΝΕΣ, ἀλλὰ θὰ εἶναι “θεῖο θαύμα”, ΟΡΑΤΟ μὲ γυμνὸ ὀφθαλμὸ ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους! Τότε πάρα πολλοὶ ἄνθρωποι θὰ “ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ” καὶ θὰ “ΑΝΑΦΩΝΗΣΟΥΝ” ἀπὸ ψυχῆς τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη»(μάλλον Ἰωάννης ἀνέστη), μὲ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΠΙΣΤΗ!..(σελ.269, 285). 

Τὸ ἔτος 1999 συμβολίζει τὴν “πνευματικὴ Ἀνάσταση” καὶ “Ἀναγέννηση” τοῦ ...Ἰησοῦ Χριστοῦ στὶς καρδιές μας! Ὅλα, ὅμως, δὲν πρόκειται νὰ τὰ ἐφαρμόσει Αὐτοπροσώπως ὁ Κύριος, ἀλλὰ διὰ τοῦ ΕΚΛΕΚΤΟΥ Του “ἁγίου” Ἰωάννη. Αὐτὸς θὰ “ἐκχριστιανίσει”, ἢ θὰ κατακόψει, ὅλους τούς λαοὺς τῆς Γῆς!!! Kαὶ θὰ γίνει ἡ ἀπαρχὴ τῆς “ΕΠΙΓΕΙΑΣ” Βασιλείας τοῦ Χριστοῦ, ἡ ΑΝΑΛΑΜΠΗ τῆς “Ὀρθοδοξίας”, γιὰ 1000 ἔτη (χιλιασμός)! Θὰ ὑπάρξουν βέβαια καὶ δυσκολίες, ὅπως πόλεμοι, σεισμοί, λοιμοὶ καὶ λιμοί, ὁ ΚΑΙΡΟΣ θὰ εἶναι ...ΧΑΛΙΑ καὶ θὰ ΕΛΘΕΙ καὶ ὁ …ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ! (σελ. 287,310-3)

Ὅταν ὁ Ἀντίχριστος ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ φανερά, θά εἶναι ἤδη ἀναδειχμένος ἀπό τόν ...θεό ὁ “ἃγιος” Ἰωάννης, καί ἒτσι θά ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ! Τὸ Βυζάντιο θὰ εἶναι ὁ ἑτοιμασμένος τόπος, ὅπου οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ θὰ διατηρήσουν τὴν Ἐκκλησία ζωντανὴ τὶς μαῦρες ὧρες τῶν 126Ο ἡμερῶν τῆς ΔΡΑΣΗΣ τοῦ Ἀντιχρίστου! (σελ.278-9). Ὅπως ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἐγκαινίασε μὲ τὴ “ΔΡΑΣΗ του” τὴν Καινὴ Διαθήκη, ἔτσι καὶ ὁ “ἃγιος” Ἰωάννης (δηλ. ὁ κ. Ἰωάννου) θὰ κάνει ΠΡΑΞΗ τὴν “ΤΡΙΤΗ”Διαθήκη τοῦ ...θεοῦ, πρὶν ἀπὸ τὴν Β΄ Παρουσία! (σελ.321). 

Μὲ τὰ “θαύματα” ποὺ θὰ κάνει ὁ κ. Ἰωάννου, θὰ “ΔΕΣΕΙ” τόν διάβολο, ποὺ εἶναι ἡ AITIA τοῦ KAKOY, δηλ. τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς ἁμαρτίας! Καλεῖται νὰ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ, γιὰ τοῦ ...Χριστοῦ τὴν ...ΠΙΣΤΗ τὴν ἁγία, ὅλες τὶς διαβολικές δυνάμεις τῆς ἐποχῆς μας, καὶ νὰ ἐκπληρώσει τὸν στόχο γιὰ ” ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ” τῆς Οἰκουμένης δηλ. νά “ΚΑΤΑΚΟΨΕΙ” ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ τοὺς “ΑΣΕΒΕΙΣ” (ὅσους δέν ὑπακούσουν)! 

Μὲ ΘΑΥΜΑΣΤΗ “ΕΠΕΜΒΑΣΗ” τοῦ....θεοῦ, ὁ Ἀντίχριστος καὶ ὁ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ, θὰ ΡΙΧΤΟΥΝ ζωντανοὶ μέσα στὴν κόλαση, καὶ θὰ “δεθεῖ” ὁ διάβολος γιὰ 1000 ΧΡΟΝΙΑ! (Χιλιασμός!) (σελ.277,284). Μακαρίζονται, ὅσοι θὰ ζοῦν τότε καὶ θὰ ΓΕΥΤΟΥΝ τοὺς καρποὺς τῆς “ΕΠΙΓΕΙΑΣ” ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ τοῦ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Τῆς ΧΡΙΣΤΟΒΑΣΙΛΕΙΑΣ! Αὐτὴ εἶναι ἡ “ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ”! Ἐπειδὴ ὁ διάβολος θὰ “ΔΕΘΕΙ”, δὲν θὰ ὑπάρχουν ἐναέρια ΤΕΛΩΝΕΙΑ, πού θὰ ἐλέγχουν τὶς ψυχές! Ἔτσι οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων θὰ φτερουγίζουν “ΑΓΝΕΣ” στὸν Παράδεισο! Στὴν οὐσία ἔχουν σωθεῖ! Ἀποτέλεσμα ὅλων αὐτῶν θὰ εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τοῦ: «ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς!» τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς!!! (σελ. 272-4, 327).

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ ΣΤΟ ΤΡΑΧΩΝΙ ΚΥΠΡΟΥ - ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ἡ εἰκονιζόμενη “προφητεία” περιλαμβάνει τοὺς λεγόμενους “ἒσχατους καιρούς”, δηλ. τὴν τελευταία “ΧΙΛΙΕΤΙΑ” τοῦ Κόσμου τούτου (1492-2492 μ.Χ.)! Τότε ὅλα τὰ κράτη καὶ τὰ ἔθνη τῆς γῆς θὰ ἔχουν ἤδη “ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΤΕΙ” καὶ θὰ εἶναι ἡ ΑΠΑΡΧΗ τῆς “ΕΠΙΓΕΙΑΣ” ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ τοῦ “θεοῦ”, δηλ. ἡ “ΑΝΑΛΑΜΠΗ τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ” γιὰ “ΧΙΛΙΑ” ΧΡΟΝΙΑ»! (Χιλιασμός)! (σελ. 284,288). [Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο “Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ” Π.Κόμπου] 

----------------------------------------------- 

Oἱ ἐμπνευστὲς αὐτῆς τῆς ΑΠΑΤΗΣ προωθοῦν τὴ ΧΙΛΙΕΤΗ ΕΠΙΓΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ καὶ τὸν ΕΠΙΓΕΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ τῶν ΧΙΛΙΑΣΤΩΝ, ὃπως καί τά αἱρετικά βιβλία τῶν ΑΠΟΚΡΥΦΩΝ τῆς Βιβλικῆς Ἐταιρείας!!! 

Κυκλοφοροῦν τό “ΝΕΟ” ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τό ὁποῖο δέν στηρίζεται στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, προεικόνισμα τῆς Ἀναστάσεως ὃλων τῶν ἀνθρώπων κατά τήν Β΄Παρουσία, τήν μέλλουσα κρίση καί τήν Οὐράνια, ἂφθαρτη καί αἰώνια βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά στηρίζεται στήν “ἀνάσταση” τοῦ «Λευκοῦ Ἀδελφάτου» στὸ πρόσωπο τοῦ ψευδοπροφήτη Ἰωάννη, πρός ἐπικράτησή του στὸν κόσμο, τήν 1η ἡμέρα τῆς πανσελήνου τῆς Ἀνοίξεως.

Ἡ σημαντικότερη ἑορτή τῆς Χριστιανοσύνης, τό Πάσχα μέ τή Σταυρικὴ θυσία καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, θά ἀντικατασταθεῖ ἀπό τό «πάσχα» τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ὃπου θά κυριαρχεῖ ἡ σκηνοθετημένη “ἀνάσταση” τοῦ ψευδοπροφήτη (σχέδιο Blue Beem τῆς ΝASA). Γι’ αὐτό ἐκδιώκουν καί τήν εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως ἀπό τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες! Ἔτσι θὰ παύσει καί «ἡ Προσφορὰ καὶ ἡ θυσία», δηλ. ἡ Μετάληψις τοῦ Τιμίου σώματος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου, ὅπως ἔχει προφητευθεῖ! (Ἀποκ. ΙΓ΄5-8). 

Ὅσο λιγότεροι Χριστιανοὶ μεταλαμβάνουν στὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τόσο ἐπισπεύδετε καί ἡ παύση τῆς τελέσεως τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Μεταλήψεως! 

Ὁ ψευδοπροφήτης, «θά γίνει παραδεκτός κατά μίμηση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, θά προετοιμάσει ὡς ἄλλος Πρόδρομος τὴν ὁδὸ τῆς ἀπωλείας, γιὰ ὅσους τὸν πιστεύσουν, θὰ ἐπιβάλλει στοὺς ἀνθρώπους τὸ ΧΑΡΑΓΜΑ (τὸ μικροτσίπ), ἐξαγοράζοντας τὶς ψυχές τους ἀντὶ ὀλίγων φαγητῶν καὶ ΥΛΙΚΩΝ πραγμάτων, καὶ θὰ τοὺς πείσει νὰ προσκυνήσουν τὸν Ἀντίχριστο, ὡς θεό»! (Ἃγ. Ἀνδρέας Καισαρείας). 

Στόν Δανιήλ ἀναφέρεται καί ὡς: «ὁ τράγος τῶν αἰγῶν βασιλεύς τῶν Ἑλλήνων». (Δανιήλ Η΄21). 

Ὁ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, μετά ἀπό ΠΥΡΗΝΙΚΟ πόλεμο, πού ἐπαγγέλονται οἱ Οἰκουμενιστές, εἶναι οἱ ΕΣΧΑΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δηλ. ἡ ἐποχή τοῦ τελευταίου Ἀντίχριστου, σφαγέα καί καταστροφέα τῆς γῆς, ἡ τελευταία 7ετία τοῦ κόσμου αὐτοῦ, πρίν ἀπό τήν Β΄Παρουσία! 

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ....

«Περὶ  αὐτοῦ,  τοῦ Ἀντιχρίστου,  ἔγραψαν  ὅλες  οἱ  γραφές!  Καὶ  οἱ προφῆτες  τὸν προκατήγγειλαν  ἀπὸ πρὶν σὲ ὅλους μας,  ὅτι θὰ ἔλθει γιὰ νὰ  ὁδηγήσει  στὴν  ἀπώλεια  πολλοὺς ἀνθρώπους,  καὶ  ὁ Κύριoς μᾶς μίλησε  καὶ  προκατήγγειλε  αὐτὸν,  καὶ  οἱ  Ἅγιοι  Ἀπόστολοι  τὰ ἴδια  περὶ αὐτοῦ  μᾶς  εἶπαν,  καὶ γιὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ μυστικὰ μέσω τοῦ ἀριθμοῦ “666”  ὁ  Εὐαγγελιστὴς  Ἰωάννης  στὴν  Ἀποκάλυψη μᾶς  φανέρωσε. (Ἀποκ.ΙΓ΄17).  Τὸν Ἀντίχριστο ὀνόμασεν ὁ Κύριός μας  “βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως” (Ματθ. ΚΔ΄15), αὐτόν ὀνόμασε καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν  πρὸς Θεσσαλονικεῖς,  “υἱὸν διαβόλου κατ’ ἐνεργείαν τοῦ σατανᾶ”»!  

(Β΄Θεσ Β΄9). (Ἁγ.Ἱππολ.ΒΕΠΕΣ 6,104).

Ὅταν  ὁ Υἱὸς τοῦ  ἀνθρώπου ἔλθει, 
 ἄραγε θὰ  βρεῖ  τὴν  πίστη  ἐπὶ  τῆς  γῆς!

 «Ὅπως δὲ ἔγινε κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ Νῶε,  ἔτσι θὰ γίνει καὶ κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 

  Ἔτρωγαν, ἔπιναν,  ἄνδρες νυμφεύονταν, γυναῖκες παντρεύονταν, μέχρι τὴν ἡμέρα, ποὺ μπῆκε ὁ  Νῶε στὴν κιβωτό, καὶ ἦλθε ὁ κατακλυσμὸς καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσε ὅλους! 

  Ὁμοίως θὰ συμβεῖ καὶ μὲ ἐκεῖνο, ποὺ ἔγινε κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ Λώτ. Ἔτρωγαν,  ἔπιναν,  ἀγόραζαν,  πωλοῦσαν,  φύτευαν,  οἰκοδομοῦσαν. 

  Ἀλλὰ τὴν ἡμέρα, ποὺ βγῆκε ὁ Λὼτ ἀπὸ τὰ Σόδομα, ἔβρεξε φωτιὰ καὶ θειάφι ἀπ’ τὸν οὐρανὸ καὶ τοὺς ἐξωλόθρευσε ὅλους!

 Τὰ ἴδια θὰ συμβοῦν τὴν ἡμέρα,  ποὺ θὰ φανερωθεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. 

Ἐκείνη τὴν ἡμέρα ὅποιος θὰ  εἶναι ἐπάνω στὴν  ταράτσα, ἐνῶ τὰ πράγματά του θὰ εἶναι κάτω στὸ σπίτι,  ἂς μὴ κατέβει νὰ τὰ πάρει.

 Νὰ ἐνθυμῆσθε τὴ γυναίκα τοῦ Λώτ!  Ὅποιος θὰ ἐπιδιώξει νὰ σώσει τήν ψυχή του,  θὰ τὴν  χάσει. Καὶ ὅποιος θὰ τὴν θυσιάσει, θὰ τὴν σώσει!

 Σᾶς βεβαιώνω, ἐκείνη τὴ νύκτα ἀπὸ τοὺς δύο, ποὺ θὰ εἶναι πάνω στὸ κρεβάτι, ὁ ἕνας θὰ παραληφθεῖ, καὶ ὁ ἄλλος θὰ ἐγκαταλειφθεῖ. 

Ἀπὸ τὶς δύο, ποὺ θὰ ἀλέθουν μαζί,  ἡ μία θὰ παραληφθεῖ,  καὶ ἡ ἄλλη θὰ ἐγκαταλειφθεῖ.

Ἀπὸ τοὺς δύο, ποὺ θὰ βρίσκωνται στὸ χωράφι, ὁ ἕνας θὰ παραληφθεῖ, καὶ ὁ ἄλλος θὰ ἐγκαταλειφθεῖ.  

Τοῦ λέγουν  δὲ τότε: “Ποῦ, Κύριε;”  Ἐκεῖνος δὲ τοὺς εἶπε: “Ὅπου θὰ εἶναι τὸ πτῶμα,   ἐκεῖ θὰ μαζευθοῦν τὰ ὄρνεα”»!    (Λουκ.ΙΖ΄26-36).

ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ 
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ἀγρυπνεῖτε γιὰ τὴν ψυχήν σας·  «Οἱ λύχνοι ὑμῶν μὴ σβεσθήτωσαν,  καὶ αἱ  ὀσφύες ὑμῶν μὴ ἐκλυέσθωσαν, ἀλλὰ γίνεσθε ETOIMOI·  οὐ γὰρ οἴδατε τὴν ὥραν,    ἐν ᾗ  ὁ Κύριος  ἡμῶν  ἔρχεται». 

Νὰ συγκεντρώνεστε δὲ συχνὰ ζητοῦντες τὰ ὠφέλιμα εἰς τὰς ψυχάς σας· διότι δὲν θὰ σᾶς  ὡφελήσουν  ὅλα τὰ ἔτη ποὺ πιστεύετε εἰς τὸν Χριστό,  ἐὰν δὲν φανεῖτε  τέλειοι  κατὰ τὸν ἔσχατο  καιρό.

Διότι κατὰ τὰς ἐσχάτας ἡμέρας θὰ πληθύνουν οἱ ψευδοπροφῆται καὶ οἱ φθορεῖς, καὶ τὰ πρόβατα θὰ γίνουν λύκοι, καὶ ἡ ἀγάπη θὰ μεταστραφεῖ σέ  μῖσος.   Καθὼς θὰ αὐξάνει ἡ ἀνομία  θὰ μισήσει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ θὰ τὸν καταδιώξει καὶ θὰ τὸν παραδώσει, καὶ τότε θὰ φανερωθεῖ αὐτὸς ποὺ θὰ πλανήσει   τὸν  κόσμο  σάν  υἱὸς τοῦ  θεοῦ,  καὶ θὰ κάνει σημεῖα (θαύματα) καὶ τέρατα,  καὶ  ἡ γῆ  θὰ παραδοθεῖ εἰς τὴν ἐξουσία  του,  καὶ θά κάμει  ἀσεβῆ   ἔργα,  τὰ ὁποῖα  οὐδέποτε  ἔχουν  γίνει  ἀνὰ  τοὺς  αἰῶνες.  

Τότε ὅλοι οἱ ἂἂνθρωποι θὰ περάσουν ἀπὸ τὸ πύρ τῆς δοκιμασίας:  «καὶ σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀπολοῦνται·  οἱ δὲ ὑπομεί-ναντες ἐν τῇ πίστει αὐτῶν σωθήσονται»,  ἀπὸ αὐτὴ τὴν  ΚΑΤΑΡΑ.

 Καὶ τότε θὰ φανοῦν τὰ σημεῖα τῆς ἀληθείας:   

Πρῶτο  σημεῖο ποὺ θὰ ἁπλωθεῖ εἰς τὸν  οὐρανό,  μετὰ τὸ σημεῖο τῆς φωνῆς  τῆς  σάλπιγγος,  καὶ  τὸ  τρίτο,  ἡ  Ἀνάστασις  τῶν  νεκρῶν.  

ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ  (295-373 μ.Χ.)

Ἐρώτηση: Ποιὸ σημεῖο  πρέπει νὰ ἔχει ὑπ’ ὄψιν του  ὁ Ἄνθρωπος,  ὥστε νὰ μὴν πλανηθεῖ καὶ ἀποδεχθεῖ  τὸν  Ἀντίχριστο,  νομίζοντας,  ὅτι  εἶναι ὁ Χριστός;

Ἀπάντηση: Νὰ ἔχει ὑπ’ ὄψιν του, τὰ λόγια, ποὺ μᾶς παρέδωσε  ὁ Κύριος λέγοντας, ὅτι: «ὅπως ἡ ἀστραπὴ ἔρχεται ξαφνικά ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ μὲ κατεύθυνση πρὸς τὴν  Δύση, ἔτσι θὰ εἶναι καὶ ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ».   Ἄρα ἀντιλαμβανόμαστε, ὅτι κάθε  «ΧΡΙΣΤΟΣ»  ποὺ ἔρχεται, καὶ δὲν εἶναι ταυτόχρονα σὲ μία δεδομένη στιγμή, νὰ βρίσκεται ΟΡΑΤΟΣ  σὲ ὅλο τὸν  κόσμο, χωρὶς ἀμφιβολία αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀντίχριστος.  Διότι κατὰ τὴν  Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ ὅλη  ἡ ἀνθρωπότητα  βρίσκεται παροῦσα, καὶ εἰς τὸ μέσον αὐτῆς ὁ Χριστός, τὸν Ὁποῖο θὰ βλέπουν ὅλοι,  ἀνεξαιρέτως.

 Ἐρώτηση: Ἀληθεύει ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θὰ ἔλθει ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, καὶ ποιὸ εἶναι ἐκεῖνο τὸ  σημάδι, ποὺ θὰ ἔχει στὸ  ἕνα χέρι του καὶ στὸν ἕνα ὀφθαλμό του; 

Ἀπάντηση: Αὐτὰ εἶναι μύθοι τῶν γραιῶν (γιαγιάδων) καὶ κανένα τέτοιο σημάδι δὲν ἔχει πάνω του,  ἀλλὰ θὰ ἐξέλθει ὅπως καὶ ὁ Χριστός, ἀπὸ τὴν  Γαλιλαία, ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, γιὰ τὸν  Ἀντίχριστο: «λιονταράκι ἀπὸ τὴν  φυλὴ  Δάν θὰ ἐμφανισθεῖ ἀπὸ τὴν Βασάν»*.   Αὐτὴ  δὲ  εἶναι  ἡ  Σκυθόπολις.

Ἐρώτηση: Κάποιοι λέγουν, ὅτι ὁ Ἀντίχριστος δὲν μπορεῖ νὰ ἀναστήσει νεκρὸ ἄνθρωπο, ἐνῶ ὅλα τὰ ἄλλα θὰ τὰ κάνει.

Ἀπάντηση: Τὰ ὅσα ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου, σημαίνει ὅτι σέ  ὅτι θὰ κάνει, στὶς διάφορες σατανικὲς ἐνέργειες  θὰ εἶναι μὲ ἀπάτη.  Ἀπὸ αὐτὸ εἶναι φανερό,  ὅτι ἔστω καὶ νὰ φαίνεται ὅτι ἀνίσταται ἕνας νεκρὸς θὰ εἶναι κατὰ φαντασία, καὶ ὄχι κατὰ ἀλήθεια.

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ   
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ  (354-407 μ.Χ.)

«Μὴ τὶς ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καί  ἀποκαλυφθῇ ὁ Ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύοντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεόν». (Β΄Θεσ.Β΄3-12).

-----------------------------------------------------

* Βασάν (=γόνιμος γῆ) : Εὔφορη πεδιάδα ἀνατολικά τοῦ  Ἰορδάνη,  βορείως τοῦ ὂρους Ἀμών καὶ νοτίως τοῦ Ἀερμών. Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἀβραάμ, κατοικεῖτο ἀπὸ τοὺς γίγαντες Ραφαείμ, τῶν ὁποίων ὁ βασιλεὺς Ὤγ, νικήθηκε καὶ φονεύθηκε ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες εἰς  Ἐδρεῒ ἐπὶ Μωυσέως Βασάν.   (Γεν.14:5 , Ἀριθ. 21:33-35).   Ἡ περιοχὴ αὐτὴ ἐδόθη ὡς κληρονομία εἰς τὴν  φυλὴ Μανασσὴ καὶ ἐν συνέχεια ὑπῆρξε μιὰ ἀπὸ  τὶς ἕξη περιοχὲς τῆς ἐκστρατείας τοῦ Δαβὶδ καὶ τοῦ Σολομῶντος (Α΄Βασιλ.4,13).  Ἀπωλέσθη ἀργότερα κατὰ τοὺς Συριακοὺς πολέμους  ἀλλὰ ἀποκαταστάθηκε πάλι ἐντὸς τῶν ὁρίων τοῦ Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἱεροβοὰμ Β΄ (Β΄Βασιλ.14,25), γιὰ νὰ κατακτηθῆ τελικὰ ἀπὸ τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων Θελγὰθ- Φελασὰρ τὸν Γ΄ (Β΄Βασιλ.15,29) καὶ ἐν συνέχεια ἀποτέλεσε διαδοχικῶς ἐπαρχία τῶν αὐτοκρατοριῶν Ἀσσυρίας, Βαβυλωνίας καὶ Περσίας.  Εἰς τήν Ἁγία Γραφή ἡ Βασάν ἀναφέρεται νά ἒχη παμμε-γέθεις δρύς (Ἠσ. 2,13), ἐξαιρετικά παχέα πρόβατα,  ἀρνιά , κριούς καί βόας (Δευτ. 32,14), τράγους,  μόσχους, «καί πάντα τά σιτευτά» (Ἰεζεκ. 39,18).  Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυή, μόνο ἕνα ἀπὸ τὰ διαμερίσματα τῆς Βασάν, ἡ Ἀργόβ, περιελάμβανε ἑξήντα ὠχυρωμένες πόλεις (Δευτ.3,4). Ἄφθονα ἐρείπια  τῆς Βασάν  βρίσκονται καὶ σήμερα εἰς τὴν  περιοχὴ  Ἀρτ- ἐλ- Βαθανίγε  μὲ  σπήλαια, ὑπονόμους, οἰκήματα ἐπάνω σὲ λόφους ἢ μέσα σὲ βράχους, ὅπως ἐπίσης καὶ πόρτες μὲ ἀψίδες, κοσμήματα καὶ ἐπιγραφές, τῶν ὁποίων ἡ  ἀνάγνωση  δὲν  ἔγινε δυνατὴ  μέχρι σήμερα.

Ἐδῶ ὁμιλεῖ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ ἀποκαλύπτει μεγάλα μυστήρια.  Τί εἶναι ἡ ἀποστασία;  Τὸν ἴδιο τὸν Ἀντίχριστο ὀνομάζει «ἀποστασία», ἐπειδὴ πρόκειται νὰ ὁδηγήσει  πολλοὺς  εἰς  τὴν  ἀπώλεια καὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὴν  Πίστη,  ὥστε,  λέγει,   εἰ δυνατόν,  νὰ σκανδαλισθοῦν καὶ οἱ ἐκλεκτοί.  Καὶ «ἄνθρωπο  ἁμαρτίας» τὸν ὀνομάζει. Διότι θὰ πράξει ἀναρίθμητα δεινά,  ἀλλὰ καὶ ἄλλους θὰ παρακινήσει νὰ πράξουν τὰ ἴδια. Τὸν λέγει δὲ καὶ «υἱὸ τῆς ἀπωλείας»,  διότι καὶ αὐτὸς πρόκειται νὰ ὁδηγηθεῖ  εἰς τὴν  ἀπώλεια. Ποιὸς ὅμως εἶναι αὐτός;  Ἄραγε ὁ Σατανᾶς;   Βεβαίως ὄχι.  Ἀλλὰ κάποιος  Ἄνθρωπος·  ποὺ θὰ δέχεται ὅλη τὴν  ἐνέργειά του.

«Καὶ  θά  ἀποκαλυφθῇ  ὁ ἄνθρωπος», λέγει, «ὁ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα»,   δηλαδὴ  ὁ  Ἀντίχριστος.  

Διότι δὲν θὰ φέρει μία εἰδωλολατρικὴ θρησκεία,  ἀλλὰ θὰ εἶναι ἕνας ἀντίθεος καὶ θὰ καταλύσει ὅλους τους θεοὺς καὶ θὰ διατάξει νὰ τὸν  προσκυνοῦν ἀντὶ τοῦ Θεοῦ,  καὶ θὰ ἐγατασταθεῖ εἰς τὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ, ὄχι μόνο τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις, ἀλλὰ καὶ σέ ὃλες τίς τοπικές Χριστιανικές  Ἐκκλησίες.

 

 Καὶ «ἀποδεικνύοντα», λέγει «ἑαυτὸν  ὅτι ἐστὶ Θεός».  Δὲν εἶπε ὅτι θὰ ὀνομάζει τὸν  ἑαυτὸν του θεό, ἀλλὰ ὅτι θὰ προσπαθεῖ  νὰ ἀποδείξει ὅτι εἶναι θεός. Διότι καὶ μεγάλα ἔργα θὰ κάνει καὶ σημεῖα θαυμαστὰ θὰ ἐπιδείξει.   Ἔπειτα θέλων νὰ φανερώσει ποιὸς εἶναι αὐτός,  τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία θὰ γίνει κατ’ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ, λέγει: «ἐν πάση δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους». Δηλαδὴ θὰ ἐπιδείξει παντὸς εἴδους θαυματουργικὴ ἱκανότητα, ὅμως τίποτε δὲν θὰ εἶναι ἀληθές, ἀλλὰ τὰ πάντα θὰ γίνωνται πρὸς ἐξαπάτηση. 

Αὐτὰ τὰ προεῖπε διὰ νὰ μὴν ἀπατηθοῦν  οἱ Χριστιανοὶ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.  «καὶ τέρασι», λέγει, «ψευδῆ».

 

Δηλαδὴ μὲ θαύματα ποὺ θὰ εἶναι ἢ θὰ ὁδηγοῦν εἰς τὸ ψεῦδος.   «Καὶ ἐν πάση ἀπάτη τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις». 

Γιατί λοιπὸν ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς –θὰ ρωτήσει κάποιος-  νὰ γίνει αὐτὸ τὸ πράγμα;  Καὶ τί εἴδους Θεία Οἰκονομία εἶναι αὐτή;  Ποιὸ δὲ θὰ εἶναι τὸ κέρδος ἀπὸ τὴν  ἐμφάνιση ἐκείνου τοῦ Ἀντιχρίστου ἀφοῦ θὰ ἔλθει νὰ μᾶς κακοποιήσει;   Μὴ φοβηθεῖς, ἀγαπητέ,  ἀλλὰ  ἄκουσε  Αὐτὸν ποὺ λέγει ὅτι ἡ ἐξουσία του θὰ ἔχει ἰσχὺ εἰς αὐτοὺς ποὺ πρόκειται νὰ ἀπωλεσθοῦν,  οἱ ὁποῖοι, ἀκόμη κι ἂν δὲν ἐρχόταν ἐκεῖνος (ὁ Ἀντίχριστος),  δὲν θὰ  ἐπείθοντο. 

Ἐρωτᾶς λοιπὸν ποιὸ εἶναι τὸ κέρδος;  Ὅτι θὰ ἀποστομωθοῦν αὐτοὶ ἀκριβῶς ποὺ πρόκειται νὰ ἀπωλεσθοῦν.  Πῶς;  Διότι κι ἂν ἀκόμη δὲν ἐρχόταν ἐκεῖνος, δὲν ἐπρόκειτο νὰ πιστεύσουν εἰς τὸν  Χριστόν. 

Ἔρχεται λοιπόν,  διὰ νὰ ἐλέγξει.  Δία νὰ μὴν ἔχουν  νὰ λέγουν, ὅτι ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς  ἔλεγε ὅτι εἶναι Θεὸς – ἂν καὶ πουθενὰ δὲν τὸ εἶπε φανερῶς-  ἀλλὰ ἐπειδὴ  τὸ ἐκήρυξαν  οἱ μετέπειτα,  δι’ αὐτὸ  δὲν  ἐπισπεύσαμε  εἰς τὸν  Χριστό. Ὁ Ἀντίχριστος λοιπὸν θὰ ἀναιρέσει αὐτὴ ἀκριβῶς τὴν  πρόφασή  τους.  Διότι ὅταν θὰ ἔλθει ἐκεῖνος καὶ θὰ τὸν  πιστεύουν,  ἂν καὶ δὲν  θὰ ἐντέλεται τίποτε τὸ  ὀρθὸ  ἀλλὰ,  ὅλα  τὰ  παράνομα,  τότε  θὰ  ἀποστομωθοῦν.

Διότι,  ἐὰν δὲν  πιστεύεις  εἰς τὸν  Χριστό,  πολὺ περισσότερο δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ πιστεύσεις  εἰς τὸν  Ἀντίχριστο. Διότι ἐκεῖνος μὲν ἔλεγε ὅτι εἶχε σταλεῖ ἀπὸ τὸν Πατέρα, αὐτὸς δὲ τὸ ἀντίθετο.  

Διὰ τοῦτο ἔλεγε ὁ Χριστός: «ἐγὼ ἦλθον ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Πατρὸς καὶ οὐκ  ἐδέξασθέ με·   ἐὰν  ἄλλος  ἔλθει ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ  ἐκεῖνον λήψεσθε».  Ἀλλά, θὰ εἴπουν, εἴδαμε σημεῖα.  Ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ ἔχουν γίνει πολλὰ καὶ μεγάλα.  Πολὺ περισσότερο  λοιπὸν δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ πιστεύσετε εἰς αὐτὸν (τὸν Ἀντίχριστο). 

 Ἂν καὶ περὶ αὐτοῦ βέβαια πολλὰ ἔχουν  προλεχθεῖ, ὅτι δηλ. θὰ εἶναι ὁ ἄνομος, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὅτι ἡ παρουσία του θὰ εἶναι κατ’ ἐνέργεια τοῦ Σατανᾶ, ἐνῶ περὶ Ἐκείνου τὰ ἀντίθετα·  ὅτι θὰ εἶναι ὁ Σωτήρ,  ὅτι φέρει ἄπειρα ἀγαθά:  «Ἀνθ’ ὧν γὰρ τὴν  ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο  εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς· καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, ἳνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθεία, ἀλλ’ εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικία». 

«Ἳνα κριθῶσι».  Δὲν εἶπε «ἳνα κολασθῶσι», διότι καὶ χωρὶς αὐτὸν ἐπρόκειτο νὰ κολασθοῦν, ἀλλὰ «ἳνα κριθῶσι», δηλαδή  νὰ κατακριθοῦν ἐνώπιον τοῦ  φοβεροῦ δικαστηρίου, ἐπειδὴ θὰ εἶναι ἀναπολόγητοι.

Ποῖοι δὲ θὰ εἶναι αὐτοί;  

Τὸ ἐρμήνευσε ὁ ἴδιος προσθέτων: «οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθεία, ἀλλ’ εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικία».  «Ἀγάπη» δὲ «ἀληθείας» ὀνομάζει τὸν Χριστό.  «Ἀνθ’ ὧν γάρ», λέγει, «τὴν  ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο».

 

 Διότι ἦτο καὶ ἀγάπη καὶ ἀλήθεια·  δι’ αὐτὰ τὰ δύο ἦλθεν εἰς τὸν  κόσμο·  καὶ ἐπειδὴ ἀγαπᾶ τοὺς Ἀνθρώπους καὶ διὰ νὰ ἀποκαλύψει ἀληθῆ  πράγματα.  «Ἀλλ’ εὐδοκήσαντες», λέγει  «ἐν τῇ  ἀδικία». 

Διότι ὁ Ἀντίχριστος θὰ ἔλθει διὰ νὰ ἀδικήσει τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ τοὺς καταστρέψει.  Διότι καὶ τί δὲν πρόκειται νὰ κάνει τότε;  Θὰ ἀνακινήσει τὰ πάντα·  τὰ πάντα θὰ συνταράξει καὶ ἐξαιτίας αὐτῶν ποὺ θὰ διατάζει καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ φόβου  ποὺ θὰ προκαλεῖ.

Ἀπὸ παντοῦ θὰ εἶναι φοβερός,  ἀπὸ τὴν  ἐξουσία του,  ἀπὸ τὴν  ὠμότητά του,  ἀπὸ τὶς παράνομες  προσταγές του.

Ἀλλὰ μὴ φοβηθεῖς·  ἡ ἐξουσία του θὰ ἰσχύει, λέγει, εἰς αὐτοὺς  ποὺ  πρόκειται  νὰ  ἀπωλεσθοῦν. 

Διότι τότε θὰ ἔλθει καὶ ὁ Ἠλίας  διὰ νὰ προφυλάξει τούς Πιστούς.  Τὸ εἶπε δὲ καὶ αὐτὸ ὁ Χριστός:  «Ἠλίας ἔρχεται καὶ ἀποκαταστήσει πάντα».    

Δι’ αὐτὸ ἔχει λεχθεῖ περὶ τοῦ Ἰωάννου ὅτι ἦλθε:  «ἐν δυνάμει καὶ πνεύματι Ἠλιοῦ».   Διότι  δὲν ἔκανε οὔτε σημεῖα,  ὅπως ὁ Ἠλίας,  οὔτε  θαύματα.  «Ἰωάννης μὲν γάρ», λέγει,  «σημεῖο  ἐποίησεν οὐδέν». 

Πάντα δὲ ὅσα εἶπεν ὁ Ἰωάννης περὶ τούτου εἶναι ἀληθῆ.  Πῶς λοιπὸν ἔχει ἔλθει:  «ἐν δυνάμει καὶ πνεύματι Ἠλιοῦ».   

Αὐτὸ σημαίνει,  ὅτι θὰ ἀναλάβει τὴν  ἳδια  διακονία.  Ὅπως ἀκριβῶς αὐτὸς ἦτο Πρόδρομος τῆς πρώτης παρουσίας, ἔτσι καὶ ἐκεῖνος θὰ εἶναι Πρόδρομος τῆς Δευτέρας ἐνδόξου Αὐτοῦ Παρουσίας,  καὶ διὰ τοῦτο δὲν ἀπέθανε ἀλλὰ  διατηρεῖται.  

(Ἑρμηνεία .Β΄Θεσ. Άπ. Παύλου, Κεφ.Β΄3-12).

ΑΓΙΟΥ  ΚΥΡΙΛΛΟΥ   
ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ  (313-386 μ.Χ.)

  Παρέρχονται λοιπὸν ὅλα τὰ πρόσκαιρα καὶ ἔρχονται τὰ μέλλοντα, τὰ ὁποῖα εἶναι πολὺ  ΚΑΛΥΤΕΡΑ  τούτων.  Ἀλλὰ κανεὶς ἂς μὴ πολυεξετάζει τὸν καιρὸν τῆς Ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου. 

Διότι λέγει: «Οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς   οὓς ὁ Πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ  ἱδίᾳ ἐξουσίᾳ».  

Καὶ κανεὶς νὰ μὴ τολμήσει νὰ ὁρίσει τὸ πότε ἀκριβῶς θὰ γίνουν αὐτά·  οὔτε πάλι νὰ κοιμᾶται ἥσυχος·  διότι λέγει πάλι:  «Ἀγρυπνεῖτε, ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου ἔρχεται». 

Ἀλλ’  ἐπειδὴ ἔπρεπε νὰ γνωρίζωμε τὰ σημεῖα τῆς συντελείας καὶ ἐπειδὴ ἀναμένωμε τὸν Χριστό,  διὰ νὰ μὴ  ἀποθάνωμε ἀπατηθέντες καὶ πλανηθῶμε ὑπὸ τοῦ Ἀντιχρίστου, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι κινηθέντες ἐκ Θείας προαιρέσεως προσῆλθον εἰς τὸν  Διδάσκαλο  Αὐτῶν καὶ εἶπον:

«Εἰπὲ ἡμῖν, πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τό  σημεῖον τῆς Σῆς Παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος;»   

Σὲ ἀναμένομεν πάλιν νὰ ἔλθεις, ἀλλ’ ὁ Σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς  Ἄγγελο  φωτός·  ἀσφάλισέ μας λοιπόν,  ὥστε νὰ μὴ προσκυνήσωμε   ἄλλον  ἀντί  Σοῦ. 

 Ὁ δὲ Χριστὸς ἀνοίξας τὸ Θεῖο  Μακάριο  Αὐτοῦ Στόμα εἶπε: «Βλέπετε μὴ τὶς ὑμᾶς πλανήσῃ».   Καὶ ἡ σύστασις αὐτὴ ἀπευθύνεται πρὸς ὅλους σας, διὰ νὰ προσέχητε εἰς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου·  διότι δὲν εἶναι ἱστορικοὶ λόγοι παρελθόντων πραγμάτων, ἀλλὰ Θεία Προφητεία αὐτῶν ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν εἰς τὸ μέλλον·  καὶ νὰ εἶσθε βέβαιοι  ὅτι ὁπωσδήποτε θὰ πραγματοποιηθοῦν.

Πρόσεχε λοιπὸν τὸν ἑαυτόν σου, Ἄνθρωπε, καὶ ἀσφάλισε τὴν  ψυχήν σου. Ἡ Ἐκκλησία σοῦ τὸ φωνάζει διαρκῶς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ σοῦ προλέγει τὰ γεγονότα τὰ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου πρὶν ἀκόμη νὰ ἔλθουν.  Καὶ εἴτε αὐτά θὰ πραγματοποιηθοῦν  κατὰ τὸν χρόνο  τῆς ζωῆς σου,  εἴτε μετὰ ἀπὸ σέ, δὲν τὸ γνωρίζουμε.   

Ἐκεῖνο  τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ γίνει πρὸς τὸ συμφέρον σου εἶναι νὰ φροντίσεις νὰ τακτοποιηθεῖς,  ἐπειδὴ  γνωρίζεις  πλέον  ὅλα  αὐτά.  

Τότε θὰ ἔλθει ἐκεῖνος,  ὁ Ἀντίχριστος,  μὲ ὅλα τὰ ψευδῆ καὶ ἀπατηλὰ σημεῖα καὶ τέρατα,  ἀναβιβάζων τὸν ἑαυτὸν του  ὑπεράνω καὶ τῶν εἰδώλων, ἀρχικῶς μὲν ὑποκρινόμενος τὴν  φιλανθρωπία,  κατόπιν δὲ φανερώνοντας ὅλη τὴν  σκληρότητα,  καὶ περισσότερο  ἐναντίον τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ.

Ποιὸς ὅμως εἶναι Μακάριος πού θὰ μαρτυρήσει τότε μὲ εὐλάβεια ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ;  Ἔχω τὴν  γνώμη ὅτι οἱ τότε μάρτυρες θὰ εἶναι ὑπεράνω ὅλων τῶν μαρτύρων.  

 Διότι οἱ πρὸ τοῦ Ἀντιχρίστου ἀγωνίσθησαν μόνον ἐναντίον τῶν Ἀνθρώπων, ἐνῶ οἱ ἐπὶ τῆς ἐποχῆς του θὰ πολεμήσουν αὐτοπροσώπως  μὲ αὐτὸν τὸν  ἴδιο  τὸν  Σατανᾶ. 

Καὶ οἱ μὲν παλαιοὶ διώκται βασιλεῖς,  μόνον ἐφόνευον καὶ δὲν προσεπάθουν νὰ ἀποδείξουν ὅτι ἀνασταίνουν νεκρούς,οὔτε παρουσίαζαν ἄλλα σημεῖα καὶ τέρατα.  Τώρα ὅμως εἶναι πολὺ μεγάλη καὶ ἡ κακία,  καὶ  ἡ  ἀπάτη,  καὶ ὁ  φόβος:  «ὥστε πλανῆσαι,  εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς».

Λοιπὸν ἂνθρωπε, φύλαξε σὲ παρακαλῶ τὸν  ἑαυτόν σου. Ἔχεις τώρα ὅλα τὰ προγνωστικά του Ἀντιχρίστου· καὶ νὰ μὴ τὰ σκέπτεσαι μόνον ἐσύ, ἀλλὰ νὰ τὰ λέγεις καὶ νὰ ἐνημερώνεις καὶ τοὺς ἄλλους, ὅσους μπορεῖς  περισσότερους. 

Ἐὰν ἔχεις παιδιὰ κατὰ σάρκα, νὰ τὰ συμβουλεύεις συνεχῶς.  Καὶ ἐὰν ἔσωσες κάποιον διὰ τῆς διδασκαλίας σου καὶ τὸν ἔκανες πνευματικό σου παιδὶ καὶ αὐτὸν φρόντιζε διαρκῶς νὰ τὸν  ἐνισχύεις, διὰ νὰ μὴ δεχθεῖ τὸν   ψευδέστατο  Ἀντίχριστο  ὡς τὸν  ΑΛΗΘΙΝΟ  ΘΕΟ:  «Τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας».  

Μὲ φοβίζουν οἱ πόλεμοι τῶν ἐθνῶν, μὲ φοβίζουν τὰ σχίσματα τῶν Ἐκκλησίων, μὲ φοβίζει ἡ μισαδελφεία τῶν  ἀνθρώπων. 

Καὶ λέγω μὲν ταῦτα,  ἀλλὰ νὰ  μὴ  δώσει  ὁ Θεὸς νὰ  πραγματοποιηθοῦν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας,  ἀλλὰ     ἂς φροντίσουμε  νὰ γίνουμε  δυνατοί  καὶ  ἀνδρείοι.

ΑΓΙΟΥ  ΙΩΑΝΝΟΥ 
ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ  (8^ος  αἰὼν μ.Χ.)

 Εἶναι ἀνάγκη νὰ γνωρίζαμε  ὅτι πρέπει νὰ ἔλθει ὁ Ἀντίχριστος.   Καθένας βέβαια ποὺ δὲν ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔχει ἔλθει μὲ σάρκα καὶ ὅτι εἶναι τέλειος Θεὸς καὶ ὅτι ἔγινε τέλειος Ἄνθρωπος, ἐνῶ συγχρόνως ἦταν Θεός,  εἶναι Ἀντίχριστος. 

Ὅμως μὲ ἰδιαίτερο καὶ ξεχωριστὸ  τρόπο λέγεται Ἀντίχριστος  αὐτὸς  ποὺ  ἔρχεται  στὸ τέλος  τοῦ αἰῶνος.  

Καὶ θὰ ἔλθει διὰ νὰ δοκιμάσει τοὺς ἀσεβεῖς Ἰουδαίους.  Διότι ὁ Κύριος εἶπεν εἰς αὐτούς· «Ἐγὼ ἦλθον ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετε μέ·  ἔρχεται  ἄλλος  ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίω,  κακεῖνον λήψεσθε».

Οἱ Ἰουδαῖοι λοιπόν, ἂν καὶ ἦταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός, δὲν τὸν  ἐδέχθησαν,  θὰ δεχθοῦν ὅμως τὸν πλάνο,  ποὺ λέγει τὸν ἑαυτὸν του  θεό. 

Διότι δὲν θὰ ἔλθει εἰς ἡμᾶς, ἀλλὰ εἰς τοὺς Ἰουδαίους· ὄχι ἐξ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ κατὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅσων εἶναι τοῦ Χριστοῦ·  δι’ αὐτὸ καὶ λέγεται Ἀντίχριστος. 

Δὲν γίνεται βέβαια ἄνθρωπος ὁ ἴδιος ὁ Διάβολος, σύμφωνα μὲ τὴν  ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου –ποτὲ κάτι τέτοιο- , ἀλλὰ γεννᾶται ἕνας ἄνθρωπος ἀπὸ πορνεία καὶ δέχεται  ὅλη τὴν ἐνέργεια τοῦ Σατανᾶ.  

Ἐπειδὴ δηλαδὴ ὁ Θεὸς προγνωρίζει τὴν  διεστραμμένη προαίρεση ποὺ πρόκειται νὰ ἔχει,  ἐπιτρέπει νὰ κατοικήσει μέσα εἰς αὐτὸν ὁ Διάβολος.

Γεννᾶται λοιπὸν ἀπὸ πορνεία, ὅπως εἴπαμε, καὶ ἀνατρέφεται κρυφὰ καὶ ἐξεγείρεται, ἐπαναστατεῖ καὶ βασιλεύει.   Καὶ εἰς τὴν  ἀρχὴ τῆς Βασιλείας του, ἢ καλύτερα τῆς  τυραννικῆς ἐξουσίας του,  προσποιεῖται τὴν  Ἁγιότητα·   ὅταν ὅμως κυριαρχήσει, καταδιώκει τὴν  Ἐκκλησία τοῦ  Θεοῦ καὶ ἐκδηλώνει ὅλη  του τὴν  πονηρία.  

Θὰ ἔλθει δὲ «ἐν σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους», μὲ φαντασία καὶ ὄχι ἀληθινά, καὶ θὰ ἐξαπατήσει αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἑτοιμόρροπη καὶ ἀθεμελίωτη  τὴν βάση τῆς διανοίας τους, καὶ θὰ τοὺς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν ζωντανὸ Θεό, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σκανδαλισθοῦν,  ἂν ἦταν δυνατόν,  καὶ οἱ ἐκλεκτοί.

Καὶ θὰ ἀποσταλεῖ ὁ Ἐνὼχ καὶ ὁ Ἠλίας ὁ Θεσβίτης καὶ θὰ ἐπιστρέψουν τὰς καρδίας τῶν πατέρων εἰς τὰ παιδιά τους, δηλαδὴ τὴν  συναγωγὴ εἰς τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ εἰς τὸ κήρυγμα τῶν  Ἀποστόλων, καὶ θὰ φονευθοῦν ἀπὸ αὐτόν. 

Καὶ θὰ ἔλθει ὁ Κύριος ἀπὸ τὸν  Οὐρανό, καὶ θὰ ἐκμηδενίσει τὸν ἂνθρωπο τῆς ἁμαρτίας, τὸν υἱὸ τῆς ἀπωλείας, μὲ τὴν  πνοὴ τοῦ στόματός του. Λοιπὸν κανεὶς ἂς  μὴ περιμένει τὸν Κύριο νὰ ἔλθει ἀπὸ τὴν γῆ,  ἀλλὰ ἀπὸ τὸν  οὐρανό,  ὅπως ὁ Ἴδιος  μᾶς  βεβαίωσε.    

ΕΡΜΗΝΕΙΑ  ΤΟΥ  
 ΟΡΑΜΑΤΟΣ  ΤΗΣ  ΓΥΝΑΙΚΟΣ

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μὲ «τήν Γυναῖκα τὴν περιβεβλημένην τὸν Ἥλιον»,  δήλωσε σαφέστατα τὴν Ἐκκλησία, ἐνδεδυμένη τὸν Λόγον  τοῦ Πατρός.  Τὸ δὲ «ἐπάνω τῆς κεφαλῆς αὐτῆς Στέφανον Ἀστέρων Δώδεκα» φανερώνει τοὺς Δώδεκα Ἀποστόλους,  διὰ τῶν ὁποίων ἔχει συσταθεῖ   ἡ Ἐκκλησία. «Καὶ ἐν γαστὶ ἔχουσα κράζει, ὠδίνουσα καὶ βασανιζομένη τοῦ τεκεῖν», διότι ποτὲ δὲν σταματᾶ ἡ Ἐκκλησία νὰ γεννᾶ ἐκ καρδίας τὸν Λόγον ἂν καὶ διώκεται ὑπὸ τῶν ἀπίστων   στὸν κόσμο.  

«Καὶ ἔτεκεν», λέγει, «Υἱὸν Ἂρρενα, ὃς μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ Ἔθνη»,  δηλαδὴ τὸν Ἂρρενα καὶ Τέλειο Χριστό,  Υἱὸ  Θεοῦ,  Θεὸ καὶ Ἄνθρωπο,  Αὐτὸν ποὺ προεκήρυξαν οἱ Προφῆται, τὸν Ὁποῖο  συνεχῶς  γεννῶσα  ἡ  Ἐκκλησία  διδάσκει πάντα τὰ Ἔθνη. 

Τὸ δὲ «ἡρπάσθῃ τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν Θεὸν καί πρὸς τὸν θρόνον Αὐτοῦ» σημαίνει ὅτι ὁ δι’ αὐτῆς συνεχῶς γεννώμενος εἶναι Ἐπουράνιος Βασιλεὺς καὶ ὄχι ΕΠΙΓΕΙΟΣ,  ὅπως προεῖπε  καὶ ὁ Δαβὶδ λέγων·  «εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίω μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς Σου ὑποπόδιον τῶν Ποδῶν Σου».  «Καὶ εἶδεν», λέγει, «Ὁ Δράκων καὶ ἐδίωξεν τὴν Γυναίκα  ἣτις ἔτεκε τὸν  Ἂρρενα.  Καὶ ἐδόθησαν τῇ Γυναικὶ αἱ  δύο πτέρυγες τοῦ Ἀετοῦ τοῦ μεγάλου, ἳνα πέτηται εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου τρέφεται ἐκεῖ καιρὸν καὶ καιροὺς καὶ ἥμισυ καιροῦ  ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄφεως».  

Αὐταὶ εἶναι αἱ  «χίλιαι διακόσιαι ἑξήκοντα ἡμέραι, τὸ ἥμισυ τῆς Ἑβδομάδος» κατὰ τὰς ὁποίας θὰ ἔχει  ἐξουσία ὁ  τύραννος νὰ καταδιώκει τὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία θὰ καταφεύγει  «ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν» καὶ θὰ κρύπτεται εἰς τὴν ἔρημο καὶ εἰς τὰ ὅρη, μὴ ἔχουσα μεθ’ ἑαυτῆς τίποτε ἄλλο παρὰ μόνον τὰς «δύο πτέρυγας τοῦ Ἀετοῦ  τοῦ μεγάλου»,  δηλαδή  τὴν εἰς Χριστὸ Ἰησοῦ πίστη,   ὁ Ὁποῖος ἁπλώνοντας  τά  Ἃγια Χέρια Του ἐπὶ τοῦ ξύλου τοῦ Σταυροῦ,  ἃπλωσε δύο πτέρυγας, δεξιὰ καὶ ἀριστερά, προσκαλῶν  ὅλους ὅσους πιστεύουν εἰς Αὐτὸν,  καὶ  σκεπάζων αὐτούς ὡς ὄρνις νεοσσούς». (Ἀποκ.ΙΒ΄1-6 ἑρμ. Ἃγ.Ἱππ., ΒΕΠΕΣ  ).

 

ΑΓΙΟΥ  ΙΩΑΝΝΟΥ  ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

Ξαφνικὰ ὁ γέροντας ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στὸν ἀέρα τρεῖς φορές.  Καὶ εἶδα πλῆθος πτωμάτων καὶ ποταμοὺς αἵματος.  Ἄγγελοι πετοῦσαν πάνω ἀπὸ τοὺς φονευθέντας καὶ μετὰ δυσκολίας κατάφερναν νὰ ἀνεβάσουν τὶς ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ.  Ἔψαλλαν «Ἀλληλούια».  Ἦταν τρομερὸ νὰ βλέπεις ὅλα αὐτά. 

 Ἔκλαυσα πικρὰ καὶ προσευχήθηκα.  Ὁ γέροντας μὲ ἒπιασε μὲ τὸ χέρι καὶ εἶπε: «Μὴ κλαῖς. Ὁ Κύριος τὸ ἔκρινε αὐτὸ ἀναγκαῖο ἐξ αἰτίας τῆς χλιαρῆς πίστεως καὶ τῆς ἀθλιότητάς μας.  Ἔτσι πρέπει νὰ γίνει.  Ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρας μας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἔπαθε κὰ ἔχυσε τὸ Πανακήρατο Αἷμα του ἐπάνω στὸν Σταυρό.  Ἔτσι λοιπὸν θὰ μαρτυρήσουν πολλοὶ ἀκόμη γιὰ τὸν Χριστό. Ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἀρνηθοῦν νὰ δεχθοῦν τὴν σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου, θὰ χύσουν τὸ αἷμα τους καὶ θὰ λάβουν τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου».  

Κατόπιν ὁ γέροντας προσευχήθηκε, ἔκανε τρεῖς φορὲς τὸν στραυρό του πρὸς ἀνατολᾶς καὶ εἶπε: «Ἐδῶ  ἐκπρηρώνεται ἡ Προφητεία τοῦ Δανιήλ.  Τὸ ἔσχατο βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως».   

Εἶδα τὸν Ναὸ τῆς  Ἱερουσαλὴμ καὶ ἕνα ἀστέρι  ἐπάνω στὸν τροῦλλο του.  Ἑκατομμύρια Ἄνθρωποι συνωστιζόταν γύρω ἀπὸ τὸν Ναό, προσπαθώντας νὰ εἰσέλθουν μέσα.   Ἤθελα νὰ κάνω τὸν  σταυρό μου, ἀλλὰ ὁ γέροντας μοῦ  ἐπίασε τὸ χέρι καὶ εἶπε πάλι:  «Ἐδῶ εἶναι τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως».  

Εἰσήλθαμε στὸν Ναό, ὅπου ὑπῆρχε πλῆθος κόσμου.  Καὶ νά!  Εἶδα ἕνα θρόνο στὸ μέσον τοῦ Ναοῦ.  Γύρω του ἔκαιγαν τρεῖς σειρὲς μαῦρα κεριὰ ἀπὸ πίσσα·  καὶ πάνω στὸ θρόνο καθόταν ὁ ἐξουσιαστὴς τοῦ κόσμου, ντυμένος μὲ λαμπερὴ  κόκκινη  πορφύρα,  μὲ ὁλόχρυσο  στέμμα  μὲ  διαμάντια κι ἕνα ἄστρο.    

Ρώτησα τὸν γέροντα ποιὸς  ἦταν αὐτός. «Εἶναι ὁ Ἀντίχριστος», εἶπε.  Ψηλός, μὲ μαῦρα μάτια σὰν κάρβουνα,  μαύρη μυτερὴ γενειάδα, πρόσωπο σκληρό, πανοῦργο καὶ μοχθηρὸ σὰν ἀγρίμι καὶ γαμψὴ μύτη.  

Ξαφνικὰ ὁ Ἀντίχριστος πετάχθηκε ἀπὸ τὸν θρόνο, τεντώθηκε μὲ ὅλη του τὴν  μεγαλοπρέπεια, σηκῶσε ψηλὰ τὸ κεφάλι καὶ ἅπλωσε τὸ χέρι του πρὸς τὸ πλῆθος. 

Τὰ νύχια τῶν δακτύλων του ἦταν σὰν τῆς τίγρεως καὶ ἄρχισε νὰ βρυχᾶται μὲ τὴν  κτηνώδη του φωνή: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ θεός σας, ὁ βασιλεὺς καὶ κυβερνήτης σας. Ὅποιος δὲν δεχθεῖ τὴν  σφραγίδα μου θὰ πεθάνει ἐπὶ τόπου».  

Ὅλοι ἔπεσαν στὰ γόνατα, προσκύνησαν καὶ δέχθηκαν τὴν  σφραγίδα στὰ μέτωπά τους. 

Μερικοὶ ὅμως προχώρησαν μπροστά του θαρραλέα καὶ φώναξαν ὅλοι μαζὶ μὲ δυνατὴ φωνή: «Εἴμαστε Χριστιανοὶ καὶ πιστεύουμε στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό».  

Ἀμέσως τὸ σπαθὶ τοῦ Ἀντιχρίστου ἄστραψε καὶ τὰ κεφάλια τῶν νεαρῶν Χριστιανῶν κύλησαν κάτω·  τὸ αἷμα τους χύθηκε γιὰ τὴν  πίστη τοῦ Χριστοῦ.  Κατόπιν ἔφεραν μέσα νεαρούς, γυναῖκες καὶ μικρὰ παιδιά. 

Αὐτὴ τὴν  στιγμὴ  ἐξαγριώθηκε ἀκόμη περισσότερο καὶ οὐρλίαζε σὰν θηρίο: «Θάνατος. Αὐτοὶ οἱ Χριστιανοὶ εἶναι ἐχθροί μου.  Θανατῶστε τους».  Ἀκολούθησε ἄμεσος ἐκτέλεσις.  Κύλησαν κεφάλια καὶ σ’ ὁλόκληρο τὸν Ναὸ  ἔρρευσε αἷμα Ὀρθοδόξων.

Κατόπιν ἔφεραν ἕνα δεκάχρονο ἀγόρι γιὰ νὰ προσκυνήσει. «Πέσε στὰ γόνατα!», τοῦ εἶπαν.  

Τὸ παιδὶ ὅμως πλησίασε στὸν θρόνο τοῦ Ἀντιχρίστου μὲ θάρρος: «Εἶμαι Χριστιανὸς καὶ πιστεύω στὸν Κύριο Ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Κι ἐσὺ εἶσαι δαίμονας, ὁ ὑπηρέτης τοῦ Σατανᾶ· εἶσαι ὁ Ἀντίχριστος».  «Θάνατος!», κραύγασε μ’ ἕνα τρομερὸ κτηνῶδες μούγκρισμα. 

Ὅλοι γονάτισαν μπροστὰ στὸν  Ἀντίχριστο.  Ξαφνικὰ ἔπεσαν χιλιάδες κεραυνοὶ καὶ χιλιάδες ἀστραπὲς μὲ πύρινα βέλη διέσχισαν τὸν  ἀέρα καὶ κτύπησαν τοὺς ὑπηρέτες τοῦ Ἀντιχρίστου.   

Τὸ μεγαλύτερο βέλος, ποὺ ἦταν φλογισμένο καὶ  εἶχε τὸ σχήμα τοῦ Σταυροῦ, ἔπεσε ἀπ’ τὸν οὐρανὸ στὸ κεφάλι τοῦ Ἀντιχρίστου.  Κούνησε τὸ χέρι του κι ἔπεσε· τὸ στέμμα του κύλησε στὸ  ἔδαφος καὶ πέταξαν ἑκατομμύρια πουλιὰ ραμφίζοντας τὰ πτώματα τῶν  ἀθέων ὑπηρετῶν του.

Τότε ἔνοιωσα τὸν γέροντα νὰ μὲ κτυπᾶ στὸν ὦμο καὶ νὰ μοῦ λέγει: «Ἂς προχωρήσουμε στὸν δρόμο μας». Καὶ νά!  Εἶδα καὶ πάλι πλῆθος αἵματος – ἔφθανε μέχρι τὰ γόνατα, μέχρι τὴ  μέση.  

Ὦ πόσο Χριστιανικὸ αἷμα χύθηκε!  Τότε θυμήθηκα τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου  τοῦ θεολόγου στὴν Ἀποκάλυψη: «Καὶ ἐξῆλθεν αἷμα ἐκ τῆς ληνοῦ  ἄχρι τῶν χαλινῶν τῶν ἵππων» (Ἀποκ. ΙΔ΄20).   Ὦ  Κύριε, σῶσε με τὸν ἁμαρτωλό.  

Μὲ κυρίευσε μεγάλος φόβος.  Δὲν ἤμουν οὔτε ζωντανός, οὔτε νεκρός.  Τότε εἶδα πολλοὺς Ἀγγέλους νὰ πετοῦν καὶ νὰ ψάλλουν: «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ».  Ὁ γέροντας προσευχόταν γονατιστός.  Κατόπιν σηκώθηκε καὶ εἶπε τρυφερά: «Μὴ λυπᾶσαι. Γρήγορα γρήγορα θὰ ἔλθει τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Νὰ προσεύχεσαι στὸν Θεό.    Εἶναι οἰκτίρμων στοὺς δούλους Του».     

 (Ὅραμα τῆς 1/1/1908,γέρων ὁ Ἅγ.Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ).

     ΤΟΥ  ΑΒΒΑ  ΠΑΜΒΩ
  ΠΡΟΣ  ΜΑΘΗΤΗ  ΤΟΥ....

Σοῦ λέγω καὶ τοῦτο, τέκνον μου, ὅτι θὰ ἔλθουν ἡμέρες, ὁπότε οἱ Χριστινοὶ θὰ προσθέτουν καὶ θὰ ἀφαιροῦν καὶ θὰ μεταβάλουν τὰς βίβλους τῶν Ἁγίων Εὐαγγελίων καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν θεσπέσιων Προφητῶν καὶ Ἱερῶν Πατέρων καὶ θὰ μαλακώνουν τὰ Ἁγίας Γραφᾶς  καὶ θὰ γράφουν τροπάρια καὶ ἄσματα καὶ λόγους   τεχνολογικούς.  

Καὶ ὁ νοῦς τους θὰ ξεχυθεῖ  εἰς αὐτούς, θὰ ἀπομακρυνθεῖ δὲ ἀπὸ τὰ θεϊκὰ πρότυπα.   Καὶ διὰ τοῦτο τὸν λόγο οἱ Ἅγιοι Πατέρες εἶχαν προαναγγείλλει ὅτι οἱ μονασταὶ τῆς ἐρήμου πρέπει νὰ γράφουν τοὺς βίους τῶν πατέρων ὄχι ἐπάνω εἰς μεμβράνη, ἀλλὰ ἐπάνω εἰς χαρτίνους διφθέρας, διότι ἡ ἐρχομένη γενεὰ θὰ τοὺς μεταβάλει  σύμφωνα μὲ τὴν ἰδικὴ τους ἀρέσκεια. Ὃθεν  τὸ κακὸ  ὁπού  μέλλει νὰ προέλθει θὰ εἶναι φρικτό. 

Κατόπιν λέγει ὁ μαθητής:

-Ὥστε λοιπόν, Γέροντα,  πρόκειται νὰ ἀλλάξουν οἱ παραδόσεις καὶ τὰ ἔθιμα τῶν  Χριστιανῶν;  Μήπως δὲν θὰ ὑπάρχουν πλέον Ἱερεῖς εἰς τὴν  Ἐκκλησία ἀφοῦ θὰ βαδίσει πρὸς αὐτὸ τὸ κατάντημα;

Τότε ὁ Ἀββὰς ἐσυνέχισε:

- Εἰς τοὺς καιροὺς ἐκείνους πλέον θὰ κρυώσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὶς περισσότερες ψυχὲς καὶ θὰ πέσει θλίψη μεγάλη στὸν  κόσμο. Τὸ ἕνα ἔθνος θὰ ρίχνεται ἐναντίον τοῦ ἄλλου.  Οἱ λαοὶ θὰ μετακινοῦνται ἀπὸ τοὺς τόπους τους.  Οἱ ἄρχοντες θὰ ἀνακατωθοῦν, οἱ Ἱερωμένοι θὰ τὸ ρίξουν στὴν  ἀναρχία,  οἱ δὲ μοναχοὶ θὰ ξεκλίνουν εἰς τὴν  ἀμέλεια. 

Οἱ Ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες θὰ θεωροῦν  ανάξιο πράγμα νὰ φροντίζουν διὰ τὴν σωτηρία  τόσο τῆς  ἰδικῆς  τους ψυχῆς,  ὅσο καὶ τοῦ  ποιμνίου  τους καὶ  θὰ περιφρονοῦν  παντελῶς  ἕνα  τοιοῦτο  ζήτημα. Ὅλοι θὰ δείχνουν προθυμία  καὶ δραστηριότητα πρὸ πάντων διὰ τὰ  τραπέζια  καὶ διὰ τὶς ὀρέξεις τους.  Θὰ εἶναι  ὀκνηροί  στίς  προσευχὲς καὶ πρόχειροι  στίς κατακρίσεις.  Τοὺς βίους καὶ τὰς διδαχάς καὶ τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων Πατέρων δὲν θὰ ἐνδιαφέρωνται μήτε νὰ τὰ μιμηθοῦν, μήτε κἂν νὰ τὰ ἀκούσουν,  ἀλλὰ  μᾶλλον θὰ κατηγοροῦν καὶ θὰ λέγουν ὅτι,  ἐὰν  ζούσαμε καὶ  ἐμεῖς  στὰ χρόνια ἐκεῖνα ἔτσι θὰ συμπεριφερώμεθα.  Οἱ δὲ Ἀρχιερεῖς θὰ ὑποχωροῦν  ἐμπρὸς εἰς τοὺς  ἰσχυρούς  τῆς  γῆς.  Καὶ θὰ λύνουν τὶς διάφορες ὑποθέσεις, βγάζοντας ἀπὸ πολλὲς μεριὲς δῶρα καὶ ἀπολαυὲς λογιῶν λογιῶν διὰ λογαριασμό τους.  Τὸν πτωχὸ δὲν θὰ τὸν  ὑπερασπίζουν εἰς τὸ δίκαιό του, θὰ θλίβουν τὶς χῆρες γυναῖκες καὶ θὰ καταπονοῦν τὰ ὀρφανά.  Ἀλλὰ καὶ εἰς αὐτὸ τὸν λαὸ θὰ εἰσχωρήσει ἀσωτεία. Οἱ περισσότεροι δὲν θὰ πιστεύουν  εἰς τὸν Θεό, θὰ μισοῦνται μεταξύ τους καὶ θὰ ἀλληλοτρώγωνται ὡσὰν τὰ θηρία, θὰ κλέπτει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ θὰ μεθοῦν καὶ θά περπατοῦν ὡσὰν τυφλοί.  

Τέλος ξαναρωτᾶ ὁ μαθητής:

- Τί λοιπὸν πρέπει νὰ κάμει κανεὶς εἰς ἐκείνη τὴν περίσταση;

Καὶ ὁ Γέρων Παμβῶ ἀποκρίθει:

    - Τέκνο μου,  εἰς ἐκείνους  πλέον τοὺς καιρούς,  ὅποιος μπορέσει νὰ σώσει  τὴν ψυχή του, καὶ παρακινᾶ καὶ τοὺς  ἄλλους διὰ νὰ σωθοῦν, αὐτὸς θὰ ὀνομασθεῖ  μέγας  εἰς τὴν  Βασιλεία τῶν οὐρανῶν».  (Γεροντικὸ).

                            

ΑΓΙΟΥ  ΑΝΔΡΕΑ  ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

 

Περὶ τοῦ Θηρίου τοῦ δεκακεράτου καὶ ἑπτακεφάλου (Ἀποκ. Κεφ. ΙΓ΄)

1.   Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης·  καὶ εἶδον θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς θαλάσσης,  ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά·  καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα· καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὄνομα βλασφημίας.  

Κάποιοι, μὲν ἔχουν  ἐκλάβει αὐτὸ τὸ θηρίο,  σὰν κάποια δευτερεύουσα δύναμη  τοῦ Σατανᾶ ποὺ θὰ ἐξουσιάζει τοὺς ὑπολοίπους Δαίμονες.  Κατὰ τὴν ἄποψη τῶν Ἁγίων Μεθοδίου καί Ἱππολύτου καὶ ἄλλων, τὸ ὡς ἄνω Θηρίο, ἀναφέρεται εἰς τὸν Ἀντίχριστο, ὁ ὁποῖος λόγω τοῦ πολυταράχου βίου του, ἐξέρχεται εἰς τὸν κόσμο, σὰν πολυκύμαντη θάλασσα.   Τὰ δὲ ΔΕΚΑ κέρατα μαζὶ μὲ τὰ Ἑπτὰ Στέμματα, ὑποδηλώνουν τὴν  ἕνωση τοῦ Διαβόλου πρὸς τὸν Ἀντίχριστο.  Τὴν  δὲ διαίρεση,  σὲ δέκα Βασίλεια, ποὺ συμβολικῶς ἐκμετροῦνται σὲ 7 ἡμέρες καὶ θὰ εἶναι Βασιλεία Ἑπτὰ Διαδόχων, θὰ ἐπεξηγηθεῖ κατωτέρω.  Καὶ κατὰ τὴν  περίοδο αὐτὴ, ἐξουσιαστὴς ἔχει ὀνομασθεῖ ὁ ἐνεργῶν εἰς τὸν Ἀντίχριστο,  ὁ Σατανᾶς.   Καὶ εἰς τὰ Στέμματα τῶν Ὑπασπιστῶν του, θὰ  ἀναγράφονται ὕβρεις καὶ Βλασφημίες, κατὰ τοῦ Θεοῦ.  Αὐτοὶ δὲ οἱ Ὑπασπιστὲς του (τὰ ὄργανά του), ἀπ’ ἀρχῆς τοῦ Χριστιανισμοῦ, δὲν ἔπαυσαν νὰ βλασφημοῦν τὸν Χριστόν, μέχρι τῆς ἀνάδειξης τοῦ εὐσεβεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, καὶ μετὰ τὴν  Βασιλεία του,  ἔγιναν βασιλεῖς οἱ βλάσφημοι Ἰουλιανὸς καὶ Οὐάλης.

2.   Καὶ τὸ θηρίον,  ὅ,  εἶδον,  ὅμοιον  ἦν Παρδάλει·  καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς Ἄρκτου·   καὶ τὸ  στόμα  αὐτοῦ  ὡς  στόμα  Λέοντος. Καὶ ἔδωκεν αὐτῶ ὁ Δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ,  καὶ τὸν θρόνον  αὐτοῦ,  καὶ ἐξουσία μεγάλην.                            

                                                 

Ἡ Βασιλεία τῶν Ἑλλήνων παρομοιάζεται σὰν Λεοπάρδαλις. Ἡ Βασιλεία τῶν Περσῶν, σὰν Ἄρκτος. Ἡ Βασιλεία τῶν Βαβυλωνίων, σὰν Λέων. Αὐτῶν τῶν Βασιλειῶν θὰ ὑπερισχύσει ὁ Ἀντίχριστος, ἐρχόμενος ὡς βασιλεὺς τῶν Ρωμαίων. Καὶ τὴν ἰσχὺ καὶ δύναμι θὰ καταργήσει ὅταν ἴδη τοὺς ὀστρακίνους δακτύλους τῶν  ποδών.  Μὲ τὴν  παρομοίωση, αὐτὴ ὑποδηλώνεται ἡ διαίρεση  εἰς 10 μέρη  αὐτῆς τῆς εὔθραυστης καὶ ἀσθενικῆς δύναμης τῶν βασιλείων  αὐτῶν, οἱ ὁποῖες ἔχασαν τὴν  συνοχή τους.   Θὰ δώσει δὲ ὁ Σατανᾶς – ὁ νοητὸς Δράκων- εἰς τὸν Ἀντίχριστο ὅλη τὴν ψυχόλεθρο ἐξουσία   καὶ  μὲ ψευδῆ  θαύματα  καὶ φαινομενικὰ τερατουργήματα, θὰ ὁδηγήσει εἰς τὴν  αἰώνια  κόλαση τοὺς ἀδυνάτους καὶ ἀστηρίκτους,  κατὰ τὴν  πίστη.

3.  Καὶ εἶδον μίαν τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ὡσεὶ ἐσφαγμένην εἰς θάνατον·  καὶ ἡ  πληγὴ  τοῦ  θανάτου  αὐτοῦ  ἐθεραπεύθη.    

                                                                                                        

Ἡ σφαγιασμένη δέ κεφαλή,  ἢ θὰ εἶναι ἕνας ΘΑΝΑΤΟΣ,  ἑνὸς τῶν Ἀρχόντων τοῦ Διαβόλου, ὁ ὁποῖος θὰ ἀναστηθεῖ καὶ πάλι μὲ γοητεῖες – φαινομενικῶς ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο-,  λέγουν  ὅσοι Πατέρες ἐπεξήγησαν τὰ περὶ τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν·  καὶ  αὐτὴ ἡ ἀπάτη,  ὡμοιάζει,  μὲ ὅτι ἔπραξε  Σίμων ὁ Μάγος καὶ ἐλεγχόταν ὑπὸ τοῦ κορυφαίου  τῶν Ἀποστόλων Πέτρου (Πράξ. Η΄9),  ἢ  ὅτι ὡς  ΣΦΑΓΗ,  ὑποδηλώνει ὅτι  ὁ Ἀντίχριστος θὰ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙ τὴν  Βασιλεία τῶν Ρωμαίων εἰς 10 μέρη ἐπιδιώκων  νὰ ἐπαναφέρει ἐπὶ τῆς Γῆς, τὴν Μοναρχία (Παντοκρατορία) κατὰ τὰ πρότυπα τῆς Μοναρχίας τοῦ Αὐγούστου Καίσαρος.

4.  Καὶ ἐθαυμάσθη ἐν  ὅλη τῇ Γῇ ὀπίσω τοῦ θηρίου. Καὶ προσεκύνησαν τὸν Δράκοντα, ὅτι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίω·  καὶ προσεκύνησαν τὸ θηρίον, λέγοντες· Τὶς ὅμοιος τῷ θηρίῳ;  Καὶ  τὶς  δύναται πολεμῆσαι  μετ’ αὐτοῦ; 

 Ἐδῶ γίνεται ἀναφορὰ εἰς τὸν  διάβολο, ὁ ὁποῖος θὰ ἐνεργεῖ μέσω τοῦ Ἀντιχρίστου, διὰ ψευδῶν  θαυμάτων καὶ τερατουργιῶν. Μέσω δὲ τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ προσκυνεῖται κατ’ οὐσία ὁ Σατανᾶς.   Ὁ Ἀντίχριστος διὰ ψευδῶν καὶ μαγικῶν δυνάμεων τοῦ διαβόλου θὰ ἀνιστᾶ νεκρούς, καὶ θὰ κάνει ψευδῆ θαύματα καὶ ὅλα αὐτὰ θὰ ἐπηρεάσουν τὶς σκέψεις τῶν πνευματκῶς ἀδυνάτων & ἀναπήρων ἀνθρώπων.

 

5.  Καὶ ἐδόθη αὐτῷ στόμα λαλοῦν μεγάλα καὶ βλάσφημα. Καὶ ἐδόθη  αὐτῷ  ἐξουσία  πόλεμον  ποιῆσαι μῆνας  μβ΄(42).

6.   Καὶ ἤνοιξε τὸ στόμα αὐτοῦ εἰς βλασφημίαν πρὸς τὸν Θεόν, βλασφημῆσαι τό ὄνομα  Αὐτοῦ, καὶ τὴν σκηνὴν Αὐτοῦ,  καὶ  τοὺς  ἐν  τῷ  Οὐρανῷ  σκηνοῦντας.

 

Τὸ δὲ χρονικὸ διάστημα, τῶν σαράντα δύο μηνῶν, φανερώνει ὅτι κατὰ Θεία παραχώρηση  θὰ ἔχει τὴν  ΕΞΟΥΣΙΑ  ἐπὶ τῆς Γῆς,  ἐπὶ 3,5 ἔτη.  Ἐξουσία ἡ ὁποία θὰ στραφεῖ κατὰ τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ,  βλασφημῶν Αὐτόν  καὶ κακοποιῶν τούς δούλους τοῦ Θεοῦ, τοὺς Ἁγίους (τούς  Χριστιανούς).   Καὶ θὰ ἐκτραπεῖ καὶ τὸν  Θεὸν Βλασφημῶν καὶ τὴν  Ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν ἀνάπαυση τῶν Χριστιανῶν, καὶ θὰ στραφεῖ Βλασφημῶν ἐναντίον ὅλων, ἀκόμη  δέ,  ἐκ  ζηλοφθονίας,  καὶ  κατὰ  τῶν  Ἁγίων  Ἀγγέλων.

7. Καὶ ἐδόθη αὐτῶ ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν Ἁγίων, καὶ νικῆσαι αὐτούς·  καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν καὶ λαὸν  καὶ γλῶσσαν καὶ ἔθνος. 

8.  Καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν  πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς,  ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ  τῆς ζωῆς τοῦ Ἀρνίου τοῦ  ἐσφαγμένου  ἀπὸ  καταβολῆς  κόσμου.

Καὶ θὰ στραφεῖ, χρησιμοποιῶν τὴν δαιμονική του ἐξουσία κατὰ παντὸς Ἀνθρώπου, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, γλῶσσας, θρησκείας, κ.λ.π. Ὅμως θὰ ἐξουσιάσει ἐκείνους,  τῶν  ὁποίων τὰ  ὀνόματα δὲν εἶναι  γραμμένα στὸ Βιβλίο τῆς Ζωῆς.

9.  Εἴ τις ἔχει οὖς, ἀκουσάτω.

10. Εἴτις ἔχει αἰγμαλωσίαν, εἰς αἰχμαλωσίαν ὑπάγει. Εἴτις  ἐν μαχαίρᾳ ἀποκτενεῖ, δεῖ αὐτὸν ἐν μαχαίρᾳ ἀποκτανθῆναι. Ὧδε ἐστιν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τῶν Ἁγίων.

 

Ἀπαιτεῖ δὲ ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς ὀπαδούς του, καὶ συνέπραξε σὲ ὅσα ἔχουν τελεσθεῖ,  νὰ δεχθεῖ τὴν  Ἀνταμοιβή του.  Καὶ ὅσοι δέχονται νὰ κακοποιοῦν τοὺς πλησίον τους,  θὰ εἶναι αἰχμάλωτοι τοῦ διαβόλου καὶ θὰ ὑποστοῦν τὸν  Αἰώνιο θάνατο τῆς Ψυχῆς, ἀπὸ τὴν μάχαιρα τῆς διαρκοῦς Σατανικῆς ἐξουσίας ἐπ’ αὐτῶν.   Εἰς τὸν  ὁποῖον Σατανᾶ, θὰ εἶναι δοῦλοι καὶ θὰ ἡττηθοῦν, ἐξ’ αἰτίας τῶν  πονηρῶν τους  ἔργων,  ὅπως λέγει ὁ Μέγας Πέτρος (Β΄Πέτρου Β΄19).  Καὶ ὅσοι ἔχουν Πίστη εἰλικρινή καὶ ἀκλόνητη ὑπομονὴ εἰς τοὺς πειρασμούς,  δὲν  θὰ διαγραφοῦν ἀπὸ τὸ Βιβλίο τῆς Ζωῆς.  Τῶν  δὲ Οὐρανίων Ἀγαθῶν, εἴθε νὰ ἀναδείξει καὶ ἡμᾶς, μετόχους, ὁ Παντελεήμων Θεός, ὥστε νὰ ἀξιολογοῦμε τὰ παθήματα τῆς ἐπιγείου ζωῆς ὡς ἀνάξια λόγου, συγκρητικὰ  μὲ τὴν  Μελλοντικὴ  Δόξα τῆς Οὐρανίου Βασιλείας, ποὺ θὰ ἀποκαλυφθεῖ  (Ρωμ. Β΄18),  καὶ θὰ γίνει κτῆμα τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ, τῶν Χριστιανῶν,  ὅσοι ὑπῆρξαν διὰ τῶν Ἔργων Ἀρετῆς εὐάρεστοι εἰς τὸν Θεὸ, καὶ νὰ πορευόμεθα τὴν  ἐπὶ τῆς Γῆς ὁδὸ τῶν θλίψεων  μὲ  Γενναῖο  Φρόνημα,  ὥστε νὰ εὔρομεν εἰς τὸ τέλος τῆς Ἐπιγείου Ζωῆς τὴν  Μελλοντικὴ  Δόξα,  Ἄνεση  καὶ Ἀνάπαυση Ψυχῆς,  καὶ νὰ Συμβασιλεύσωμε  μὲ τὸν Χριστό, εἰς τὸν  Ὁποῖον καὶ εἰς τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, πρέπει νὰ ἀποδίδεται κάθε  Εὐχαριστία καὶ  λατρευτική Προσκύνηση   νῦν καὶ  Ἀεὶ  καὶ εἰς τοὺς Αἰῶνας τῶν Αἰώνων.  Ἀμήν.

                          

Περί  τοῦ Ψευδοπροφήτου

 11.  Καὶ εἶδον ἄλλον θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς·  καὶ εἶχε κέρατα δύο ὅμοια Ἀρνίῳ·  καὶ ἐλάλει  ὡς Δράκων.  

Τὰ δύο κέρατα ὑποδηλώνουν τὸν Ἀντίχριστο  καὶ τὸν Ψευδοπροφήτη.   Κατὰ δὲ τὴν  ἄποψη τοῦ μακαρίου Εἰρηναίου, τὸ Θηρίο ποὺ ἀνέρχεται ἐκ τῆς  Θαλάσσης (Ἀποκ. ΙΓ΄1), ἐκλαμβάνεται ὅτι εἶναι ὁ Ἀντίχριστος, τὸ δὲ Θηρίο ποὺ τώρα ἀναφέρουμε, ἀναφέρεται εἰς τὸν Ψευδοπροφήτη, ὁ ὁποῖος ἐμφανίζεται  εἰς τήν Γῆ,  ὅπου οἱ Ἄνθρωποι εἶναι συνδεδεμένοι μὲ τὰ γήϊνα καὶ ὑλικὰ καὶ ἔχουν βίο κατωτέρας ἠθικῆς στάθμης.   Καὶ θὰ ἔχει δύο κέρατα (ὁ Ψευδοπροφήτης), ὅμοια μὲ τὸ Ἀρνίο (τὸν Χριστό).  Δηλ. στὶς  ἀρχὲς τῆς ἐμφανίσεώς του θὰ εἶναι  εὐσεβοφανὴς  καὶ θὰ ἔχει ἀγωγὴ  φιλόθεο,  ἐνῶ θὰ ὑποκρύπτει ὡς  Λύκος τὴν  φονική του διάθεση γιὰ τὸν Ἄνθρωπο.    Καὶ γιὰ τὸν Ψευδοπροφήτη  ὁ Εἰρηναῖος λέγει ἐπὶ λέξει τὰ ἐξῆς:  «Περὶ τοῦ Ὑπασπιστοῦ, τὸν  ὁποῖον καὶ Ψευδοπροφήτη ὀνομάζει λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς, ὅτι ὁμιλεῖ ὡς Δράκων.  Εἰς αὐτὸν δὲ τὸν Ψευδοπροφήτη  ἐδόθη ΕΞΟΥΣΙΑ νὰ θαυματοποιεῖ ψευδῶς  ἔμπροσθεν τοῦ Ἀντιχρίστου, ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΩΝ,  διὰ τὸν  Ἀντίχριστο  ὡς ΑΛΛΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ  τὴν  ὁδὸν τῆς ΑΠΩΛΕΙΑΣ ψυχῶν, γιά ὃσους  τόν πιστεύσουν.   Καὶ συνεχίζει ὁ Εὐαγγελιστὴς ὅτι, ὁ Ψευδοπροφήτης ἢ Ὑπασπιστὴς τοῦ Ἀντιχρίστου θά ὁμιλεῖ ὡς Δράκων.  Διότι ἔχει ἐντολὴ νὰ ἐνεργεῖ καὶ νὰ λέγει ὅσα θὰ τοῦ ὑποδείξει ὁ Ἀρχέκακος Διάβολος.

12.  Καὶ τὴν  ἐξουσίαν τοῦ πρώτου Θηρίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώπιον αὐτοῦ·   καὶ ἐποίει τὴν Γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας,  ἵνα προσκυνήσωσι  τὸ  Θηρίον  τὸ  πρῶτον,  οὗ  ἐθεραπεύθη ἡ πληγὴ τοῦ  θανάτου  αὐτοῦ.

13.  Καὶ ποιεῖ σημεῖα μεγάλα,  ἵνα καί  πῦρ  ποιῇ  ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνειν  ἐπὶ  τήν  Γῆν  ἐνώπιον  τῶν  ἀνθρώπων. 

Λέγει πάλι ὁ Εὐαγγελιστὴς ὅτι,  ὅσα θὰ ἐνεργήσει ὁ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ  τοῦ Ἀποστάτη  ΨΕΥΔΟΧΡΙΣΤΟΥ  εἶναι διὰ νὰ ἐξαπατήσει τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε  νὰ  θεωρηθεῖ  ΘΕΟΣ  ὁ  Ἀντίχριστος.  Καὶ νὰ διακηρύττεται ὡς ὁ Κύριος Συντελεστὴς τέτοιας πληθώρας ψεύδο-θαυμάτων καὶ νὰ γίνει παραδεκτὸς κατά  ΜΙΜΗΣΗ  τοῦ Ἰωάννου τοῦ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ,  ὁ ὁποῖος προσήλκυε καὶ ὁδηγοῦσε ὅσους ἐπίστευαν,  εἰς τὸν Κύριο  ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.  Φιλοδοξεῖ  δὲ ὥστε μεταχειριζόμενος τὸ ψεῦδος  -πρὸς ἐξαπάτηση  τῶν ἀνθρώπων- νὰ πιστευθεῖ ὅτι πάντα ταῦτα ἐνεργεῖ κατ’ ἀλήθεια.   Καὶ δὲν  θὰ εἶναι ἀξιοπερίεργο  καὶ μὴ πιστευτὸ  εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν  πλανωμένων ὀπαδῶν, νὰ βλέπουν νὰ κατέρχεται ΦΩΤΙΑ  ἀπὸ τὸν Οὐρανό,  ὅπως διδαχθήκαμε ἀπὸ τὴν Ἱστορία τοῦ ΙΩΒ, ὃπου -κατὰ Θεία παραχώρηση καὶ Σατανικὴ ἐνέργεια- ΦΩΤΙΑ  κατέβηκε  ἀπὸ τὸν Οὐρανό   καὶ κατέκαυσε τὰ ζῶα τοῦ Ἰώβ. (Ἰώβ Α΄16).

14.  Καὶ πλανᾷ τούς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς Γῆς, διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ  ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ  Θηρίου· 

Θὰ ἐξαπατήσει, συνεχίζει ὁ Ἱερὸς Εὐαγγελιστής, ὅσους ἔχουν διαρκῆ προσήλωση καὶ φροντίδα εἰς τὰ Γήϊνα.  Ἐκείνους ὅμως οἱ ὁποῖοι προσβλέπουν  εἰς τὸν Ὕψιστο,  καὶ  ἐλπίζουν  νὰ  γίνουν  μέτοχοι τῆς ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, δὲν  θὰ τοὺς ἐξαπατήσει ἡ διαίσθηση τους.   Διότι εἶναι ἐνημερωμένοι  ἐπακριβῶς,  περὶ τῆς  ἐλεύσεώς του. 

Λέγων  τοῖς  κατοικοῦσιν  ἐπὶ  τῆς Γῆς,  ποιῆσαι  εἰκόνα τῷ Θηρίω,  ὃ  εἶχε τὴν  πληγὴν τῆς μαχαίρας,  καὶ ἔζησε.

15.   Καὶ ἐδόθη  αὐτῷ δοῦναι πνεῦμα τῇ εἰκόνι τοῦ Θηρίου, ἵνα καὶ  λαλήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ Θηρίου, καὶ ποιήσῃ, ἳνα,  ὅσοι ἐὰν  μὴ  προσκυνήσωσι  τὴν   εἰκόνα  τοῦ  θηρίου,  ἀποκτανθῶσι·

16.  καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς ΧΑΡΑΓΜΑ ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς, ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν·   17.  καὶ  ἵνα μή τις  δύνηται Ἀγορᾶσαι ἢ  Πωλῆσαι, εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ ΧΑΡΑΓΜΑ, τὸ ὄνομα τοῦ Θηρίου, ἢ τὸν ΑΡΙΘΜΟΝ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.

 

Ἔχει γραφεῖ καὶ ἐξηγηθεῖ πολλὲς φορὲς ὅτι ὁ Ἀντίχριστος, θὰ ὁμιλεῖ διά τῆς   μαγείας,  μέσω τῶν εἰκόνων, τῶν εἰδώλων, τῶν δένδρων καὶ τῶν ὑδάτων, θὰ ὁμιλεῖ μέσω τοῦ  “θεοῦ” Ἀπολλωνίου (δαιμονίου) καὶ μὲ τὴν  συμμετοχὴ καὶ ἄλλων  Δαιμόνων.  Θὰ ἐνεργεῖ  δὲ  καί  ψευδεῖς νεκραναστάσεις, ὅπως καὶ Σίμων ὁ  μάγος ἔδειξε εἰς τοὺς Ρωμαίους νὰ κινεῖται νεκρὸ σῶμα, παρουσία καὶ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου.  Ἂν καὶ ἤλεγξε τὴν Πλάνη του, ὁ Ἀπόστολος ἀπέδειξε  διὰ ποίων Σατανικῶν ἐνεργειῶν ὁ μάγος φαινομενικῶς,  καὶ  ὄχι ἀληθῶς,  πὼς οἱ δῆθεν νεκροὶ (δαίμονες) κατ’ οὐσίαν ἀνίστανται. Ἔτσι λοιπὸν καὶ ὁ Ὑπασπιστὴς τοῦ Ἀντιχρίστου, (ὁ Ψευδοπροφήτης),  ἐνεργῶν διὰ τῶν δαιμόνων, θὰ κατασκευάσει ΕΙΚΟΝΑ διὰ τὸ ΘΗΡΙΟ καὶ θὰ τὴν ἐπιδείξει εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι ὁμιλεῖ,  καὶ θὰ ἀποφασίσει νὰ φονεύει ὅλους  ὅσοι  δὲν τὴν ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ.  Καὶ θὰ ἐπιδιώξει νὰ τοποθετήσει τὸ ΧΑΡΑΓΜΑ τοῦ ὀλεθρίου ὀνόματος  εἰς μὲν τὴν  δεξιὰ χεῖρα,  ὥστε νὰ ἀποκλείσει τὴν  ἐπιτέλεση κάθε ἀγαθῆς πράξεως καὶ  ἐπιπλέον τὸ σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ,  εἰς δὲ τὰ μέτωπα,  διὰ νὰ διδάξει τοὺς πλανωμένους ὀπαδοὺς του κατὰ ἀπατηλὸ τρόπο καὶ ἐσκοτισμένη συνείδηση,  νὰ ὑπερηφανεύονται καὶ νὰ συμπεριφέρονται προκλητικῶς· ἀλλά δέν θά δεχθοῦν τόν ΑΡΙΘΜΟ,  οἱ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΙ  καί ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΕΣ  εἰς  τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.  Καὶ τόν ΑΡΙΘΜΟ (666), θὰ προσπαθήσει νά ἐφαρμόσει (διά τῶν ὀργάνων του),  εἰς ὅλη  τὴν Γῆ,  εἰς τὶς ἀγορὲς τροφίμων καὶ στίς  πάσης φύσεως  συναλλαγές,   ὥστε ὅλοι  ὅσοι δὲν  θὰ  λάβουν τὸν ΑΡΙΘΜΟ νὰ πεθάνουν,  ἀναγκαστικῶς λόγω ἐλλείψεως  τροφίμων (καί ἀγαθῶν).

18. Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν·   ὁ ἔχων νοῦν,  ψησισάτω τὸν ΑΡΙΘΜΟΝ  τοῦ  Θηρίου·     ἀριθμὸς γὰρ  ἀνθρώπου  ἐστι·    καὶ ὁ  ἀριθμὸς  αὐτοῦ  ἐστιν  ἑξακόσια  ἑξήκοντα  καὶ  ἓξ  χξς΄.( Χί , ξί , στίγμα )

Καὶ ἡ  μὲν ἀκριβὴς ἑρμηνεία τοῦ ΑΡΙΘΜΟΥ 666  ὅπως  καὶ τὰ ὑπόλοιπα περὶ Ἀντιχρίστου, ὅσα εἶναι καταγεγραμμένα εἰς τὴν  Ἱερὰ Ἀποκάλυψη, ὁ χρόνος θὰ ἀποκαλύψει  καὶ ἡ ἐμπειρία  εἰς τούς  ἐπαγρυπνούντας.   
(Ἁγ. Ἀνδρέα Καισ ἐξήγ. εἰς Ἰωάννου Ἀποκ., σελ.335-341).

  ΟΣΙΟΥ  ΝΕΙΛΟΥ   
ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ (ΙΖ΄αἰών μ.Χ.)

Ὅταν πρόκειται νά  ἔλθει  ὁ Ἀντίχριστος, θά σκοτισθεῖ ἡ διάνοια  τῶν  Ἀνθρώπων  ἀπὸ  τὰ πάθη καὶ θὰ πληθυνθεῖ ἡ ἀνομία καὶ ἡ ἀσέβεια. 

Καὶ θά  συναχθοῦν τότε ὅλα τὰ κακά τῆς ἀνομίας καὶ ἀσεβείας σέ μία ἀκάθαρτη κόρη τῆς  πονηρίας,  ἡ ὁποία μετά θά γίνει  ἀποθήκη τῆς μοιχείας.  Καὶ  ὅπως  ὁ  Κύριος  βρῆκε  τὴν  Ἁγία Παρθένο Καθαρὴ καὶ Ἂμωμο καὶ σαρκώθηκε ἀπ’ αὐτήν,  ἔτσι καὶ ὁ Σατανᾶς θὰ  βρεῖ  τὴν  ἀκάθαρτη ἐκείνη κόρη,  ἡ  ὁποία θὰ εἶναι πόρνη,  καὶ  πρὸ  τῆς  συλλήψεως  καὶ  γεννήσεως    καὶ  μετὰ  τὴν  γέννηση  τοῦ  Ἀντιχρίστου. 

Πορνευόμενη  θά γεννήσει τὸν υἱὸ  τῆς ἀπωλείας καὶ μετὰ τὴν  γέννηση ἐκείνου θά εἶναι ἀποθήκη τῆς πορνείας καὶ μοιχείας, πορνευόμενη καὶ μοιχευομένη,  ἕως  τό  τέλος τῆς  ἀκαθάρτου  ζωῆς  της.   Καί  σέ  αὐτὴν  θά  συναχθοῦν  ὃλες οἱ ἀνομίες καὶ ἀκαθαρσίες τοῦ κόσμου,  τῶν  τότε ἀσελγῶν ἀνθρώπων  καὶ  θὰ  σαρκωθοῦν  σέ  αὐτήν.   

Καὶ θὰ γίνει μία ἕνωσις  στήν  ἀκάθαρτη κοιλία της  καὶ θὰ ζωογονηθοῦν μὲ τὴν  ὑστέρηση  καὶ  ἀναχώρηση  τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καὶ  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος.  Διότι οἱ τότε  ἄνθρωποι θά  στερηθοῦν τὴν  χάρη   τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος,  ἐξ αἰτίας  τῆς  ἁμαρτίας  καὶ  ἠθικῆς ἀκαθαρσίας.   Καὶ μὲ ὃλες αὐτές τίς ἀνομίες θὰ γεννηθεῖ ὁ ἄνθρωπος καὶ υἱὸς τῆς ἀπωλείας καὶ ἀσεβείας. 

Μὲ τοῦ ὁποίου τὴν γέννηση  θά  ἔλθουν ὃλες οἱ ἀτυχίες καὶ συμφορές τῶν ἀνθρώπων. Θλίψεις, στενοχωρίες, θάνατος καὶ  κάθε κακό.     Καὶ κατά πρῶτον,  οἱ Ἂνθρωποι θά εἶναι δυστυχεῖς,  διότι θά στερηθοῦν τήν  μεταξύ τους  ἀγάπη καὶ σωφροσύνη.  

Καὶ  ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ θά στερηθεῖ   ἀπὸ  Ποιμένες,   Ἱερεῖς καὶ  Πνευματικούς,  εὐλαβεῖς καί φοβουμένους τὸν  Θεό,  ὃπως  καί  ἀπό  τώρα  ἄρχισε  νὰ  δυστυχεῖ  ἀπὸ τέτοιους  ἐνάρετους.  

Μετὰ τὴν ἔλλειψη  τῶν  ἐναρέτων καὶ Ἁγίων  Ἀνδρῶν, θά ἐμφανισθεῖ   ὁ Ἀντιχρίστος, θὰ αὐξηθεῖ στήν ἡλικία, καὶ θὰ ἐμπλησθεῖ  πάσης ΕΩΣΦΟΡΙΚΗΣ δυνάμεως, στό νὰ κάνει τέρατα καὶ σημεῖα (θαύματα)  κατὰ φαντασία,  ἐνώπιον  τῶν  Ἀνθρώπων,  σκοτισμένων ὄντων  ἀπὸ τὰ πάθη καὶ  θὰ  γίνει   ταραχὴ  παντοῦ  καὶ  θὰ τὸν  προσκυνήσουν  ὅλοι. 

Καί  ἡ τροφὴ τοῦ Ἀντιχρίστου θά εἶναι οἱ πορνείες,  μοιχείες, ἀρσενοκοιτίες,  πλεονεξίες, ἁρπαγές, ἀλαζονίες, μνησικακίες, ψεύδη, φθόνοι, φόνοι.  Αὐτὰ θά  εἶναι ἡ τροφὴ καὶ ἡ  εὐχαρίστησή του καὶ θὰ καταστεῖ ΒΑΣΙΛΕΥΣ καὶ ἐξουσιαστὴς, σέ ὃλη τήν Γῆ,  και  θά  τοῦ  ὑποτάσσωνται  ὅλοι.   

Kαὶ τότε θά  ἐνεργήσει τὴν ἀπώλεια τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, τότε θά καταφρονηθεῖ  τὸ  Εὐαγγέλιο,  καὶ  ἡ  Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.    

Ὁ δὲ Θεὸς ἐξ’ Οὐρανοῦ θά δείξει  σημεῖα φοβερά, πεῖνα, δίψα,  αἰσθητὴ  καὶ νοητὴ,  καὶ  θὰ στερηθοῦν οἱ  Ἀνθρωποι  τήν  εὐλογία τοῦ  Θεοῦ. Διότι, ὅσο θὰ τρώγουν, τόσο περισσότερο  θὰ πεινοῦν καὶ θὰ διψοῦν, ἐπειδὴ  δὲν  θὰ ὑπάρχει  ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ,  πού  ζωογονεῖ τίς ψυχές.    Θὰ πνέει  σ’ αὐτοὺς τὸ πνεῦμα τῆς  ΠΛΑΝΗΣ  καὶ θὰ ἀποθνήσκουν  εἰς τίς πλατεῖες καὶ θὰ τρώγουν τὰ νεκρὰ σώματα τῶν ἀποθνησκόντων  καὶ ὄρνεα καὶ ζῶα  ἀπὸ τὴν πείνα  τους,  καὶ τρώγοντας  τά  θνησιμαῖα,  θὰ ἀποθνήσκουν  καὶ  αὐτοί.   

Τότε ὁ Ἀντίχριστος θά  ἀρχίσει νὰ ΣΦΡΑΓΙΖΕΙ  τοὺς ὑπηκόους του, ἡ δὲ ἔννοια τῆς σφραγίδος θά  εἶναι αὐτή: «Ὑπήκοος  δικός μου εἶναι,  μέ τήν θέλησή του   ἦλθε  καὶ  ὂχι διά τῆς βίας».

 Τότε θά γίνουν μεγάλες  ταραχές  καὶ  ΟΥΑΙ  στοὺς  σφραγιζομένους!   Θὰ ἀναχωροῦν ἀπὸ τόπο  εἰς τόπο  καὶ παντοῦ θά βρίσκουν τίς ἲδιες  θλίψεις καὶ ταλαιπωρίας.   

Τὰ στοιχεῖα θὰ μετατραποῦν καί  θὰ παρέρχωνται γρήγορα οἱ ἡμέρες, οἱ ἑβδομάδες, οἱ μῆνες  καὶ οἱ χρόνοι,  καθὼς  λέγει ἡ Ἁγία Γραφή: «κολοβοθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι»!

 Ὁ δὲ Πανάγαθος Θεὸς  ἀποβλέποντας στὴν σωτηρία τῶν τότε ΟΛΙΓΩΝ εὐρισκομένων  ΣΩΖΟΜΕΝΩΝ (πιστῶν),  θά  ἀποστείλει  τὸν  πρὸ νόμου (Μωσαϊκοῦ)   δίκαιο  Ἐνώχ,  τὸν ἐν νόμῳ Προφήτη  Ἠλία καὶ τὸν τῆς χάριτος Ἰωάννη  τὸν  Θεολόγο, νὰ κηρήξουν μετάνοια καὶ  νὰ  προθυμοποιήσουν  εἰς  ΟΜΟΛΟΓΙΑ,  ὅσους δὲν  δεχθοῦν τὴν ΣΦΡΑΓΙΔΑ τοῦ Ἀντιχρίστου,  ὥστε νά  μὴν  ἀρνηθοῦν  τὴν  ΠΙΣΤΗ.   

Διότι  ὅποιος  μόνον  δέν  ΔΕΧΘΕΙ  τὴν  ΣΦΡΑΓΙΔΑ τοῦ Ἀντιχρίστου  καὶ  μόνον,  θά  ΣΩΘΕΙ,   ἐπειδὴ  μένει  εἰς  αὐτὸν ἡ  σφραγίδα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ,  καὶ  λυτρώνει  τὸν  Πιστὸ,  ἀπὸ τά  βάσανα  τοῦ  Ἅδη.  

Ἡ  δὲ Τύπωσις  τῆς ΣΦΡΑΓΙΔΟΣ  τοῦ Ἀντιχρίστου,  τὸν παραδίδει  εἰς τὸ  ΑΙΩΝΙΟ  ΠΥΡ  τῆς  Κολάσεως.  Διά τοῦτο θὰ διδάσκουν  αὐτοί  οἱ τρεῖς κήρυκες, νὰ ὑπομένουν τήν ΠΕΙΝΑ,  ἐνῶ θά δέχονται  τὴν  ἐξ  Οὐρανοῦ  βοήθεια.  

Οἱ  Ἂνθρωποι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης,  δὲν θὰ δεχθοῦν τὸ κήρυγμα τῶν τριῶν Ἁγίων, ὅσοι ἔχουν ΣΦΡΑΓΙΣΘΕΙ, διότι θὰ νιώθουν  ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ  ἀπὸ τὴν  ζωή τους.  Οἱ δὲ Ἅγιοι θὰ τοὺς λέγουν:   

«ἡ σφραγίδα τῆς ΑΠΩΛΕΙΑΣ εὐχαριστεῖται, οἱ δὲ ἄνθρωποι δὲν εὐχαριστοῦνται.   Ἀλλ’ ἐπειδὴ   θά ἑνωθεῖ ἡ ΟΥΣΙΑ τῶν  δαιμόνων μὲ τὴν οὐσία τῶν ἀνθρώπων, θὰ πεινοῦν καὶ θὰ  διψοῦν   ἑπταπλάσια  ἀπὸ  ἐσᾶς.   Ὑπομείνετε λίγο ἀκόμη  καὶ θὰ δεῖτε  ΝΕΚΡΟΥΣ  στό σῶμα  καί  στήν ψυχή, ὅσους  ΣΦΡΑΓΙΣΘΗΚΑΝ·   ἐσεῖς  ὅμως θὰ ζήσετε ΑΙΩΝΙΑ  μέ ἀγαλλίαση καί εὐτυχία».    

Αὐτὰ καὶ  πολλὰ  ἄλλα θὰ  τοὺς  κηρύττουν  οἱ τρεῖς Προφῆτες.  

Ὁ Ἀντίχριστος  ὅμως,  βλέποντας ὅτι οἱ Ἅγιοι κηρύττουν τὴν ΑΛΗΘΕΙΑ,  θὰ ὀργισθεῖ  καὶ  θὰ στείλει  στρατό νὰ τοὺς συλλάβουν καὶ νὰ τοὺς φέρουν  μπροστά του, καὶ θὰ τοὺς ρωτήσει: «γιατὶ ἐσεῖς δὲν ὑπακούετε  ὅπως ὅλοι ὑπακούουν»; 

 Οἱ δὲ Ἅγιοι τότε θὰ τὸν ἐλέγξουν δημόσια μὲ θάρρος,  ἀποδεικνύοντας τὴν  ΠΛΑΝΗ  του.      Αὐτὰ  θὰ  ἀκούσει ὁ Ἀντίχριστος,  καὶ  μόνος του θὰ  φονεύσει τὸν  Ἐνὼχ  καὶ  τὸν Ἠλία.   

Τὸν Ἰωάννη, ὅμως, δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὸν φονεύσει, διότι θὰ ὑψωθεῖ θαυματουργικῶς  ἀπὸ μπροστά του, καὶ τοῦτο  διότι ἔλαβε τὴν Ἀφθαρσία.         

 Καὶ οἱ μέν Προφῆτες,  προφήτευσαν τὸν ἐρχομὸ στὴν Γῆ,  τοῦ Ἐνὼχ καὶ τοῦ Ἠλία,  διότι ὁ Ἰωάννης  φάνηκε  μετὰ Χριστόν·   ὁ δὲ Ἰωάννης εἰς τὴν  Ἀποκάλυψή του, μόνον περὶ τῶν  δύο λέγει,  τὸν ἑαυτό του  δὲ  κρύπτει,  ὅπως  καὶ εἰς τὸ Εὐαγγέλιο:  «ὁ  ἄλλος  μαθητὴς  λέγει»,  ὄχι   περὶ  αὐτοῦ.  

Μετὰ τὸν φόνο τῶν δύο  Προφητῶν, τὰ παγκάκιστα ΤΕΚΝΑ τοῦ Ἀντιχρίστου, θὰ κάνουν περισσότερα κακά·  φόνους, ἁρπαγές, πορνεῖες, ἀρσενοκοιτίες,  σὲ  δημόσια  θέα,  σέ  πλατεῖες,   ὅπως  οἱ  κύνες.    

Σὲ τόση δὲ πονηρία καὶ μοχθηρία  θὰ  καταντήσουν, ἀπὸ τὴν ἀχόρταγη πορνεία,  ὥστε  θὰ στερηθοῦν  τὴν δύναμη  τῆς  οὐσίας  τῆς  Ἀνθρωπότητας.  

Θὰ γίνουν ἐξογκωμένοι,  κοντόσωμοι  ὡς  ἀνθρωπάρια. 

Τότε ὁ Ἑωσφόρος,  βλέπων  ὅτι ἡ  Ἀνθρώπινη  φύσις  ἔγινε πονηροτέρα ἀπὸ τοὺς Δαίμονας,  θά εὐχαριστηθεῖ ὑπέρμετρα, διότι  διοχέτευσε  ὅλη του  τὴν  ΚΑΚΙΑ, ὁ  Ἀντίθεος,  κατά  τοῦ  Θεοῦ  καὶ  κατά  τῶν  Ἀνθρώπων.  

Ἐκεῖ δὲ ἀγαλλόμενος  καὶ  εὐφραινόμενος,  θά τοῦ  ἔλθει  ἄνωθεν ΡΟΜΦΑΙΑ  δίστομος  εἰς τὴν καρδία,  θὰ τυμπανισθεῖ καὶ θά φονευθεῖ,  εἰς ἀνταμοιβή τῶν ΦΟΝΩΝ  πού  ἐπετέλεσε,  ἀπὸ τήν ἀρχή,  ὅπου διὰ τοῦ  Κάϊν ἐφόνευσε τὸν δίκαιο Ἄβελ, καὶ  ἐπεκράτησε ὁ ΦΟΝΟΣ εἰς τοὺς ἀνθρώπους,  μέχρι  τέλους τῆς Συντελείας τῶν Αἰώνων, καὶ  τελευταῖος  ὁ  μιαρὸς  Ἀντίχριστος,  φονευθεῖς ΑΟΡΑΤΩΣ, καί ἔτσι θά ἐπέλθει τὸ ΤΕΛΟΣ  τῶν  φόνων.

 Καὶ ὅταν γίνει  ὁ φόνος τοῦ Ἀντιχρίστου,
 θὰ  ἀνακαταταγοῦν  τὰ πάντα.   

Οὐρανός, Γῆ, Ἥλιος,  Σελήνη καὶ ὅλα τὰ Ἄστρα,  καὶ τότε  θὰ ἔλθει ὁ  Κύριος, νὰ κρίνει ζῶντας καὶ νεκρούς, καὶ τότε θὰ χωρισθοῦν τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ ἐρίφια. 

                             

                             ΟΣΙΟΥ  ΕΦΡΑΙΜ  ΤΟΥ  ΣΥΡΟΥ

   (306-373 μ.Χ.)

Πῶς ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ ἁμαρτωλὸς Ἐφραίμ, καὶ πλήρης πλημμελημάτων, θά μπορέσω νὰ διηγηθῶ τὰ ὑπὲρ τὴν  δύναμή  μου!  

Ἀλλ’ ἐπειδὴ ὁ Σωτὴρ διὰ τῆς εὐσπλαχνίας Του  τοὺς ἀγραμμάτους Σοφία ἐδίδαξε καὶ δι’ αὐτῶν τοὺς πανταχοῦ πιστοὺς κατεφώτισε,  θά  ἐνδυναμώσει καὶ τὴν  γλῶσσα μας  πρὸς ὠφέλεια  καὶ οἰκοδομή,  καὶ ἐμοῦ τοῦ λέγοντος καὶ πάντων τῶν  ἀκροατῶν. 

Θὰ σᾶς μιλήσω μὲ ὀδύνας, καὶ θὰ εἴπω μὲ στεναγμούς,  περὶ τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου τούτου, καὶ περὶ τοῦ ἀναιδεστάτου καὶ φοβεροῦ Δράκοντος,  ὁ ὁποῖος  πρόκειται  νὰ  ταράξει  ὅλη τὴν  ὑπὸ τὸν oὐρανὸ κτίση,  καὶ νὰ βάλει  δειλία,  καὶ ἀδιαφορία, καὶ φοβερή  ΑΠΙΣΤΙΑ  στίς  καρδίες τῶν ἀνθρώπων,  καὶ νὰ κάμει  τέρατα  καὶ σημεῖα καὶ φόβητρα,  ὥστε,  ἐὰν  μπορέσει,  νὰ  πλανήσει  καὶ τοὺς ἐκλεκτούς,  καὶ νὰ ἀπατήσει ὅλους διὰ ψευδῶν σημείων,  καὶ  διὰ φανταστικῶν τεράτων,  ὑπὸ  αὐτοῦ γενομένων. Διότι κατὰ παραχώρηση τοῦ Ἁγίου Θεοῦ λαμβάνει ἐξουσία ν’ ΑΠΑΤΗΣΕΙ τὸν κόσμο, διότι ἐπληθύνθει ἡ ἀσέβεια τοῦ κόσμου, καὶ παντοῦ διάφορα κακὰ πράττονται.   

Καὶ ἐπειδὴ  οἱ  ἂνθρωποι  θέλησαν νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ  καὶ ν’ ἀγαπήσουν τὸν ΠΟΝΗΡΟ, διὰ τοῦτο ὁ Ἂχραντος Δεσπότης παραχώρησε  νὰ  δοκιμασθοῦν   διὰ  πνεύματος  ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΕΩΣ.

Μεγάλος εἶναι ὁ ἀγώνας, Ἀδελφοί,  περισσότερο στοὺς πιστούς, κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους,  ὅταν γίνωνται σημεῖα καὶ τέρατα ὑπό τοῦ Δράκοντος  μέ πολλή ἐξουσία·   ὅταν πάλι  δείχνει τόν ἑαυτό του ὡς Θεὸ διὰ φοβερῶν φαντασμάτων,  καὶ  ἵπταται  στὸν ἀέρα,  καὶ ὅλοι  οἱ δαίμονες σηκώνονται  στὸν  ἀέρα, σάν ἂγγελοι,  ἐμπρός στόν τύραννο·  διότι φωνάζει μέ πολλή δύναμη, ἀλλάσσων μορφές, καὶ ἐκφοβίζων  ὑπερβολικά ὅλους τούς Ἀνθρώπους·  τότε, Ἀδελφοί,  ποιός θά βρεθεῖ  ὀχυρωμένος,  καὶ  ἀσάλευτος,  ἐὰν δὲν ἔχει τὸ σημεῖο στήν ψυχή του,  δηλαδή,  τὴν Ἁγία  Παρουσία τοῦ Μονογενοῦς  Υἱοῦ  τοῦ  Θεοῦ ἡμῶν;   

Ποιὸς μπορεῖ νὰ ὑποφέρει, ὅλα ὅσα, τότε θὰ συμβοῦν; 

Τὴν ἀπερίγραπτη θλίψη σὲ κάθε ψυχή, ποὺ δὲν θὰ παρηγορεῖται, οὔτε θὰ ὑπάρχει γαλήνη σὲ Γῆ καὶ θάλασσα.   

Ὅλος ὁ κόσμος θὰ συνταράσσεται καὶ ὁ καθένας θὰ φεύγει εἰς τὰ ὅρη καὶ ἂλλος  θὰ πεθαίνει ἀπὸ πεῖνα καὶ ἄλλος θὰ λειώνει σὰν τὸ κερί, ἀπὸ τὴν  πολλὴ θλίψη καὶ κανεὶς  δὲν  θὰ μπορεῖ, νὰ τοὺς σώσει.   

Καὶ ὅλοι μὲ δάκρυα στὰ μάτια καὶ διακαῆ πόθο, θὰ ρωτοῦν  νὰ μάθουν, μήπως κάπου, ἀκούγεται καὶ κηρύττεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἀκούει «πουθενά».  Ποιός, μπορεῖ , τότε νὰ ὑπομείνει τὴν ἀφόρητη θλίψη; 

Τότε, οἱ λαοί, ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα τῆς Γῆς, θὰ ἀτενίζουν τὸν Οὐρανό, προσμένοντας βοήθεια, ἐνῶ, θὰ βλέπει, πολλοὶ νὰ προσκυνοῦν μπροστά τους τὸν Τύραννο  καὶ νὰ κράζουν μὲ τρόμο, ὅτι «ἐσὺ εἶσαι ὁ Σωτῆρας μας».  Καὶ θὰ βλέπει  ἡ Θάλασσα νὰ ταράζεται, ἡ Γῆ νὰ ξεραίνεται, οἱ Οὐρανοὶ νὰ μὴν  βρέχουν, τὰ φυτὰ νὰ μαραίνονται.  

Καὶ οἱ ἀπὸ τὴν  Ἀνατολὴ θὰ ἔρχονται στὴν  Δύση ἔχοντας πολὺ φόβο, καὶ πάλι οἱ ἀπὸ Δυσμᾶς θὰ πηγαίνουν πρὸς τὴν  Ἀνατολὴ μὲ τρόμο ψυχῆς. 

Ὁ  δὲ ἀναιδὴς λαβών τότε τὴν Ἐξουσία θὰ ἀποστείλει  Δαίμονα σὲ ὅλη τὴν Γῆ καὶ θὰ κηρύττει   μὲ  θάρρος,  ὅτι:  «Βασιλεὺς  μέγας  ἐφάνει  μετὰ δόξης,  ἐλᾶτε νὰ τὸν δεῖτε».  

Ποιὸς εἶναι ἐκεῖνος, πού ἔχει ἀδαμάντινη ψυχή, ὥστε νὰ ὑποφέρει  γενναία  ὅλα αὐτὰ τὰ  σκάνδαλα;  

Ποιός,  ὥστε νὰ τὸν  μακαρίσουν  ὅλοι οἱ Ἄγγελοι;

Ἐγώ, φιλόχριστοι καὶ τέλειοι Ἀδελφοί, φοβήθηκα πολύ, μὲ τὸ νὰ ἐνθυμοῦμαι τὸν Δράκοντα,  καὶ σκέπτομαι πόση θλίψη θὰ ὑπάρχει τότε. 

Διότι ὁ Δράκοντας, ὁ Ἀντίχριστος,  εἶναι μολυσμένος καὶ φοβερὸς γιὰ τοὺς Ἀνθρώπους καὶ μάλιστα γίνεται πιὸ πικρός, σὲ ὅσους μποροῦν νὰ ὑπερνικοῦν τὰ  φαντάσματά  του. 

Τότε θὰ βρεθοῦν  πολλοὶ  εὐάρεστοι στὸν  Θεό,  δυνάμενοι νὰ σωθοῦν  στὰ ὅρη,  καὶ στὰ βουνά, καὶ στοὺς  ἔρημους τόπους,  μετὰ  πολλῶν δεήσεων   καὶ ὑπερβολικῶν  δακρύων. 

Διότι ὁ Ἅγιος Θεός, βλέποντας τά πολλά τους  δάκρυα,  καὶ τήν  εἰλικρινή  Πίστη τους, θά δείξει τήν ἀγάπη Του καὶ τὸ ἔλεός Του, σὰν φιλόστοργος Πατέρας καὶ θὰ τοὺς προφυλάσσει ἐκεῖ ποὺ κρύφθηκαν·  διότι ὁ παμμίαρος δὲν θὰ παύσει νὰ ζητάει γιὰ νὰ βρεῖ τοὺς Πιστοὺς Χριστιανούς, σὲ Γῆ καὶ Θάλασσα νομίζοντας,  ὅτι θὰ βασιλεύει γιὰ  πάντα στὴν Γῆ,  καὶ θὰ τοὺς ὑποτάξει ὅλους. 

Καὶ νομίζει ὁ ἄθλιος, ὅτι θὰ ἔχει τὴν δύναμη νὰ ἀντισταθεῖ  κατὰ τὴν  ὥρα ἐκείνη τὴν φοβερή, ὅταν ἔλθει ὁ Κύριος  ἀπὸ τὸν Οὐρανό, μὴ ἀντιλαμβανὸμενος  τὴν ἀσθένεια καὶ  ὑπερηφάνειά  του,  ἐξ αἰτίας  τῆς  ὁποίας  ἐξέπεσε. 

Ὅμως ταράσσει τὴν Γῆ,  ἐκφοβίζει τὰ σύμπαντα διὰ ψευδῶν μαγικῶν σημείων.  

Κατὰ τὸν καιρὸ δὲ ἐκεῖνο, ὅταν  ἔλθει ὁ Δράκων, δὲν θὰ ὑπάρχει ἄνεση  ἐπὶ τῆς Γῆς·   ἀλλὰ θλίψη  μεγάλη, ταραχή, καὶ σύγχυση,  θάνατοι, καὶ πεῖνα εἰς πάντα τὰ πέρατα·  διότι Αὐτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν διὰ τοῦ Θείου Αὐτοῦ στόματος εἶπε, ὅτι «τέτοια δὲν ἔγιναν ἀπ’ ἀρχῆς, τῆς δημιουργίας τῆς κτίσεως».  

Ἐμεῖς, οἱ ἁμαρτωλοί, τί ἔχουμε νὰ ποῦμε σὲ ὅλα αὖτα; 

Ὁ Κύριος ἔδωσε τὴν δική Του ἑρμηνεία, στὰ γεγονότα τῶν καιρῶν αὐτῶν.   Ὅμως, ἂς σκεφθεῖ ὁ καθένας, πὼς ὁ Κύριος ἐξ αἰτίας τῆς μεγάλης θλίψεως, θὰ σμικρύνει τὸν χρόνο, διότι εἶναι εὔσπλαχνος καὶ μᾶς συμβουλεύει λέγοντας: «νὰ προσεύχεστε νὰ μὴ γίνει ἡ φυγή σας  σὲ  ἐποχὴ χειμῶνα,  καὶ σὲ ἡμέρα Σαββάτου».

Καὶ πάλι: «Ἀγρυπνεῖτε πάντοτε παρακαλώντας  συνεχῶς, γιὰ νὰ μπορέσετε νὰ ἀποφύγετε τὴν  θλίψη, αὐτῶν τῶν φοβερῶν ἡμερῶν καὶ νὰ σταθεῖτε ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεό,  διότι  ὁ καιρός  εἶναι  ἐγγύς». 

 Ἂς παρακαλέσουμε συνεχῶς μὲ δάκρυα καὶ προσευχὲς νύκτα καὶ ἡμέρα,  προκόπτοντες  (στὴν ἀρετὴ) ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διὰ νὰ σωθοῦμε  οἱ  ἁμαρτωλοί.     Ἐὰν κάποιος ἔχει δάκρυα καὶ κατάνυξη, ἂς δεηθεῖ στὸν Κύριο, διὰ νὰ γλυτώσουμε ἀπὸ τὴν  θλίψη, ἡ ὁποία πρόκειται  νὰ ἔλθει  στὴν  Γῆ·  διότι θὰ γίνονται  κατὰ τόπους  πεῖνα,  σεισμοί,  καὶ  διάφοροι  θάνατοι  ἐπὶ  τῆς  γῆς. 

Γενναία θὰ εἶναι ἡ ψυχή, ἡ ὁποία θὰ μπορέσει νὰ κρατήσει  ἀπαλλαγμένο τὸν ἑαυτόν της ἀπὸ αὐτὰ τὰ  σκάνδαλα. 

Διότι ἐὰν βρεθεῖ  ἄνθρωπος νά ἀδιαφορεῖ  λίγο, εὔκολα πολιορκεῖται καὶ γίνεται αἰχμάλωτος τοῦ Δράκοντος τοῦ πονηροῦ καὶ δολίου,  καὶ  αὐτὸς   εὑρίσκεται ἀσυγχώρητος  στὴν  κρίση,  διότι  πίστευσε   μέ τήν θέλησή του  στὸν  τύραννο. 

Πολλῶν  προσευχῶν καὶ δακρύων ἔχουμε ἀνάγκη, ἀγαπητοί,   διὰ νὰ βρεθοῦμε  ἀκλόνητοι στοὺς πειρασμούς. 

 Διότι πολλὰ εἶναι τὰ φαντάσματα, τὰ ὁποῖα γίνονται ἀπὸ τὸ θηρίο.  

Καί ἐπειδὴ εἶναι θεομάχο θέλει ὅλοι ν’ ἀπολεσθοῦμε· διότι τοιοῦτον τρόπο μεταχειρίζεται ὁ τύραννος,  ὥστε  ὅλοι νὰ ΒΑΣΤΑΖΟΥΝ τὴν ΣΦΡΑΓΙΔΑ   του  θηρίου,  ὅταν  θὰ  ἔλθει  ν’  ἀπατήσει  τὰ  σύμπαντα.

Προσέχετε, ἀδελφοί μου, τὴν  ὑπερβολὴ τοῦ θηρίου·  διότι μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα πονηρίας. 

Ἀρχίζει ἀπὸ τὴν  γαστέρα·   ὥστε  ὅταν κάποιος  στενοχωρηθεῖ  μὴ  ἔχων φαγητά,  ἀναγκασθεῖ νὰ λάβει τὴν  ΣΦΡΑΓΙΔΑ  ἐκείνου·  ὄχι ὡς ἔτυχε  σε κάθε  μέρος  τοῦ  σώματος,  ἀλλά  εἰς τὴν  δεξιά  χεῖρα καὶ εἰς τὸ μέτωπο,  διὰ νὰ μὴ ἔχει  ἐξουσία ὁ ἂνθρωπος νὰ κάμει  μὲ αὐτὴν τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ,   οὔτε πάλι  στὸ  μέτωπο νὰ  σημειώσει  τὸ  Ἅγιο  ὄνομα τοῦ  Κυρίου.  Διότι γνωρίζει ὁ ἂθλιος,  ὅτι ὅταν ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου σφραγισθεῖ ἐπὶ τοῦ ἀνθρώπου λύει  ὅλη τὴν δύναμη τοῦ ἐχθροῦ  καὶ διὰ τοῦτο σφραγίζει τὴν δεξιά τοῦ Ἀνθρώπου.  

Λοιπόν,  Ἀδελφοί μου, φρικτὸς εἶναι ὁ ἀγὼν εἰς ὅλους τούς φιλοχρίστους ἀνθρώπους,  ὥστε νὰ  μὴ δειλιάσουμε  ἕως τῆς ὥρας τοῦ θανάτου, καὶ νὰ μὴν λάβουμε τὴν ΣΦΡΑΓΙΔΑ του,  ὅταν θὰ τὴν ΧΑΡΑΣΣΕΙ  ὁ Δράκων,  ἀντὶ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Σωτῆρος.  

Διότι κάθε τρόπο μεταχειρίζεται, ὥστε καθόλου νὰ μὴν  ὀνομάζεται  τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ Σωτῆρος εἰς τὸν  καιρὸ τοῦτο.  

Αὐτὸ  δὲ κάμνει φοβούμενος καὶ τρέμων  τὴν Ἁγία Δύναμη    τοῦ  Σωτῆρος  ἡμῶν. 

Διότι ἐὰν κάποιος δὲν σφραγίζεται  μὲ τὴν ΣΦΡΑΓΙΔΑ ἐκείνου, δὲν γίνεται  ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ  στὰ φαντάσματα ἐκείνου,  οὔτε ὁ Κύριος ἀπομακρύνεται ἀπ’ αὐτόν,  ἀλλὰ  τὸν  φωτίζει καὶ τὸν  σύρει πρὸς  Ἑαυτόν.  

Πρέπει νὰ ἐννοήσωμεν,  Ἀδελφοί,  μετὰ πάσης ἀκριβείας,  ὅτι  τὰ  φαντάσματα  τοῦ  Ἐχθροῦ  εἶναι  ἀποτρόπαια.  Ὁ δὲ Κύριος ἡμῶν ἔρχεται μὲ γαλήνη διὰ ν’ ἀποκρούσει δι’ ἡμᾶς τὰ τεχνάσματα τοῦ Θηρίου.  

Τὴν στερεὰ ΠΙΣΤΗ  τοῦ Χριστοῦ εἰλικρινῶς  βαστάζοντας, θὰ κάμωμε τὴν  δύναμη τοῦ Τυράννου  εὐκλόνιστον. 

Ἂς ἀποκτήσωμε λογισμὸ ΑΜΕΤΑΘΕΤΟ  καὶ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ, καὶ τότε ἀπομακρύνεται  ἀπό  ἐμᾶς  ὁ ἀσθενὴς  Ἐχθρός,  μὴ  ἔχων  τί  νὰ  κάμει.

Ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος σᾶς παρακαλῶ, Ἀδελφοὶ φιλόχριστοι, ἂς μὴ γινώμεθα μαλθακοί, ἀλλὰ μᾶλλον δυνατοὶ μὲ τὴν  δύναμη τοῦ Χριστοῦ,  διότι ἀπαραίτητος ἀγῶνας  εἶναι ἐπὶ θύρας·  ἂς ἀναλάβωμε λοιπὸν  τήν  ἀσπίδα  τῆς  Πίστεως.  

Ἕτοιμοι λοιπὸν γίνεσθε  σάν  Πιστοὶ οἰκέται, νά μὴ δεχθοῦμε  ἄλλον·  ἐπειδὴ ὁ κλέπτης καὶ ἀλάστωρ  καὶ  ἄσπλαχνος  πρόκειται  νὰ ἔλθει ΠΡΩΤΟΣ  στούς  ὁρισμένους  καιρούς,  θά θέλει νὰ κλέψει,  νὰ θύσει  καὶ νά  ἀπολέσει τὴν Ἐκλεκτή  ΠΟΙΜΝΗ τοῦ Ἀληθινοῦ Ποιμένος  Χριστοῦ,  καὶ ἐπὶ τούτω λαμβάνει ἀνθρώπινο σχῆμα  καί  ἔρχεται στὴ  γῆ,  ὁ ἀναίσχυντος Ὄφις.  

Ἐπειδὴ ὁ Σωτήρ,  θέλων νὰ σώσει τὸ ἀνθρώπινο γένος, ἐγεννήθει ἐκ Παρθένου,  καὶ μὲ  σχῆμα  ἀνθρώπου ἐπάτησε τὸν ἐχθρὸ μὲ τὴν  Ἁγία Δύναμη τῆς Θεότητος Του, θέλησε καὶ αὐτὸς ν’ ἀναλάβει  τὸ  ἴδιο  σχῆμα  διὰ  νὰ  μᾶς  ἀπατήσει.  

Ὁ δὲ  Κύριος ἡμῶν θὰ  ἔλθει στὴ  Γῆ  πάνω σέ  νεφέλαις φωτειναῖς, σάν Ἀστραπή φοβερή, ὁ  δὲ ἐχθρὸς δὲν θὰ ἔλθει ἔτσι·  διότι  εἶναι  Ἀποστάτης.   Γεννᾶται μέν ἀκριβῶς ἀπό κόρη μιαρᾶ,  ἀλλά δέν σαρκοῦται ἔτσι.   Θὰ ἔλθει  δὲ ὁ Παμμίαρος μὲ σχῆμα ἀνθρώπινο σάν κλέπτης, γιὰ νὰ ἀπατήσει  τὰ  σύμπαντα.  Θὰ εἶναι ταπεινός, ἥσυχος,  θὰ μισεῖ τὴν  ἀδικία,  θὰ ἀποστρέφεται τὰ εἴδωλα, θὰ προτιμᾶ τὴν  εὐσέβεια,  ἀγαθός,  φιλόπτωχος,  εὐειδὴς καθ’ ὑπερβολή (πάρα πολὺ ὄμορφος),  εὐκατάστατος, ἱλαρὸς (γεμάτος χαρά) εἰς ὅλους, θὰ τιμᾶ πολὺ τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων,  διότι αὐτοὶ περιμένουν  τὴν ἔλευσή  του.   

Μεταξὺ δὲ ὅλων αὐτῶν,  θὰ ἐκτελεῖ σημεῖα καὶ τέρατα,  φόβητρα μὲ πολλὴ ΕΞΟΥΣΙΑ,  θὰ προσπαθεῖ  δολίως νὰ ἀρέσει σέ  ὅλους,  γιὰ νὰ ἀγαπηθεῖ  γρήγορα  ἀπὸ πολλούς,  δὲν θὰ λάβει δῶρα,  δὲν θὰ λαλήσει   μεθ’ ἡμῶν,  θὰ φαίνεται κατηφής, θὰ ἐξαπατᾶ τὸν  κόσμο ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς  εὐταξίας,  ἕως οὖ  βασιλεύσει.   

Ὅταν λοιπὸν δοῦν  λαοὶ πολλοὶ καὶ δῆμοι τέτοιες ἀρετές  καὶ δυνάμεις, θὰ ἑνωθοῦν  ὅλοι συγχρόνως  μὲ μία γνώμη, καὶ μὲ χαρὰ μεγάλη τόν ἀνακηρύσσουν Βασιλέα, λέγοντες μεταξὺ τους:  «μήπως ἄραγε εὑρίσκεται Ἄνθρωπος ἄλλος, τόσο ἀγαθὸς καὶ Δίκαιος»;  

Θὰ ἀνορθωθεῖ ἀμέσως  ἡ Βασιλεία του,  καὶ  θὰ νικήσει  τρεῖς  Βασιλεῖς  μεγάλους.  Ἔπειτα  ἡ καρδία του θά γεμίσει ὑπερηφάνεια καὶ θὰ ἐκδηλώσει ὁ Δράκων τὴν  πικρότητά του·  ταράσσων τὴν  Οἰκουμένη  κινεῖ τὰ πέρατα,  θλίβει τὰ σύμπαντα, καὶ μιαίνει τίς ψυχές.  

Ὄχι πλέον ὡς εὐλαβής, ἀλλὰ πολὺ αὐστηρὸς  σέ ὅλα· ἀπότομος, ὀργίλος, θυμώδης, ἀκατάστατος, φοβερός, ἀηδιαστικὸς, μισητός, βδελυκτός, ἀνήμερος, ἀλάστωρ, ἀναιδής, καὶ θά προσπαθεῖ   νὰ  ρίξει  στὸν βόρβορο τῆς  ἀσέβειας  ὅλο  τὸ  Ἀνθρώπινο γένος.   

Θα πολλαπλασιάζει τά σημεῖα (θαύματα) ψευδῶς, καὶ ὄχι ἀληθῶς·  καὶ ἐνῶ παρίσταται πολὺς λαὸς καὶ τὸν ἐπευφημεῖ,  βάζει φωνὴ δυνατή, ὥστε νὰ σαλευθεῖ ὁ τόπος, ἐπὶ τοῦ ὁποίου στέκονται οἱ ὄχλοι, λέγων:   

«Γνωρίσατε ὅλοι οἱ λαοὶ τὴν  δύναμή  μου καὶ τὴν  ἐξουσία»· μεταθέτει ὄρη, καὶ ἀνάγει νήσους ἀπὸ τὴν  θάλασσα μὲ ΠΛΑΝΗ  καὶ  ΦΑΝΤΑΣΙΑ  καὶ ἐνῶ πλανᾶ τὸν  κόσμο καὶ φαντασιώνει  τὰ σύμπαντα,  πολλοὶ  θὰ τόν δοξάζουν καὶ θὰ τόν  πιστεύσουν,  σάν  Θεὸ  ΙΣΧΥΡΟ.   

Τότε θὰ θρηνεῖ  δεινῶς καὶ θὰ στενάζει κάθε ψυχή· τότε ὅλοι θὰ ὑποφέρουν  θλίψη  ἀπαρηγόρητη, ἡ ὁποία θὰ τούς κατέχει νύκτα καὶ ἡμέρα, καὶ δὲν  θὰ βρίσκουν  πουθενά  παρηγορία.  

Τότε τά νήπια θά πεθαίνουν στήν ἀγκαλιά τῶν μητέρων, ὅπως καί ἡ μητέρα· καὶ ὁ πατέρας, μέ τήν γυναίκα καί τά  παιδία  του  θά  πεθαίνουν στίς ἀγορές,  καὶ δὲν  θὰ ὑπάρχει  κανείς  νὰ τούς  θάψει  σέ  μνῆμα. 

Ἀπὸ τὰ πολλά πτώματα, τὰ ὁποῖα θὰ ρίπτωνται στίς πλατεῖες, θὰ ὑπάρχει παντοῦ δυσωδία,  ἡ ὁποία  θὰ στενοχωρεῖ πολύ τούς ζῶντες. 

Τὸ πρωΐ ὅλοι θὰ λέγουν μέ ὀδύνη καί  στεναγμούς «πότε θά  ἔλθει τό βράδυ, γιά νά  ἀναπαυθοῦμε λίγο».

 

Ὅταν δέ ἔλθει τό ἀπόγευμα, θά λέγουν μέ πικρότατα δάκρυα: «πότε ἄραγε  θὰ φωτίσει διὰ ν’ ἀποφύγουμε τὴν θλίψη, ἡ ὁποία μᾶς κυριεύει»;   Καὶ δὲν θὰ ὑπάρχει τόπος νὰ φύγει κάποιος  καὶ νὰ κρυβεῖ, διότι τὰ πάντα θὰ ταραχθοῦν,  καὶ  ἡ θάλασσα καὶ ἡ ξηρά.  

Δία τοῦτο  μᾶς  εἶπε  ὁ Κύριος,  «γρηγορεῖτε  δεόμενοι ἀδιαλείπτως νὰ διαφύγετε τὴν  θλίψη»·  θὰ εἶναι  δυσωδία  σύγχυση,  στήν  θάλασσα,  στήν  ξηρά,  καί  πεῖνα,  σεισμοί,  φόβητρα  ἐπί  τῆς  Γῆς  καί  στήν  θάλασσα. 

Χρυσὸς πολύς καὶ ἄργυρος, καὶ μεταξωτὰ ρούχα, ἀλλὰ  ὅλα μάταια  σ’ ἐκείνη τήν θλίψη.  

Καὶ  ὅλοι οἱ ἂνθρωποι θά μακαρίζουν  ὅσους ἔχουν πεθάνει,  πρὶν  ἔλθει  ἡ  μεγάλη  θλίψη  ἐπὶ τῆς  γῆς.

Διότι ρίπτεται καὶ ὁ χρυσὸς καὶ ὁ ἄργυρος  στὶς πλατείας καὶ κανεὶς δὲν ἀγγίζει αὐτά·   ἐπειδὴ ὅλα εἶναι βδελυκτά. 

Ὅλοι  σπουδάζουν νὰ διαφύγουν καὶ νὰ κρυφτοῦν, ἀλλὰ πουθενὰ δὲν ὑπάρχει τόπος γιὰ νὰ κρυφτοῦν ἀπὸ τὴν θλίψη.  

Καὶ πέρα ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὴν  θλίψη, καὶ τόν φόβο, ὑπάρχουν καὶ τὰ  θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ  ποὺ δαγκώνουν·  μέσα  φόβος,  καὶ  ἔξω  τρόμος  καὶ νύκτα καὶ  ἡμέρα  πτώματα  κείτονται στὶς πλατεῖες.   

Στὶς πλατεῖες δυσωδία, στὶς οἰκῖες πεῖνα καὶ δίψα·  στὶς πλατεῖες κλάμματα,  στὶς  οἰκῖες  θόρυβος.   

Ὁ κάθε ἕνας  μὲ κλάμματα συναντᾶ τὸν  ἄλλο·  ὁ πατέρας τὸ παιδί,  καὶ ὁ υἱὸς τὸν πατέρα, ἡ μητέρα τὴν  θυγατέρα· οἱ φίλοι μὲ τοὺς φίλους  καὶ οἱ ἀδελφοὶ μὲ τοὺς ἀδελφοὺς  ἐναγκαλίζονται καί  πεθαίνουν.   Μαράθηκε καὶ ἡ ὀμορφία  τοῦ προσώπου κάθε σάρκας.  Καὶ γίνονται  οἱ  μορφὲς  τῶν  ἀνθρώπων  σὰν  νεκροῦ.   

Γίνεται βδελυκτὴ καὶ μισητὴ  ἡ ὀμορφία τῶν γυναικῶν·  θὰ μαραθεῖ  κάθε σάρκα,  καὶ ἡ  ἐπιθυμία  ἀπό τούς  ἀνθρώπους.

Καὶ ὅλοι, ὅσοι ἐπείσθησαν στὸ φοβερὸ Θηρίο, καὶ ἔλαβαν τὴν  ΣΦΡΑΓΙΔΑ του,  προστρέχοντας πρὸς αὐτὸν θὰ λέγουν μέ ὀδύνη: «Δός  μας νὰ φᾶμε καὶ νὰ πιοῦμε,  διότι ὅλοι  πεθαίνουμε  τῆς πείνας, καὶ διῶξε ἀπὸ μᾶς  τὰ δηλητηριώδη θηρία».   

 

Καὶ ὁ Ἄθλιος τούς ἀποκρίνεται πολὺ ἀπότομα λέγοντας:  «ἀπὸ ποὺ νὰ βρῶ καὶ νὰ σᾶς  δώσω νὰ φᾶτε  καὶ νὰ πιεῖτε,  ὢ ἂνθρωποι,  ὁ οὐρανὸς ἀρνεῖται νὰ βρέξει στὴν Γῆ·  καὶ  ἡ  Γῆ πάλι  δὲν ἀπέδωσε καρπούς, στὴν ἐποχὴ τοῦ θερισμοῦ».   

Ἀκούοντας  αὐτὰ οἱ λαοί, θὰ πενθοῦν καὶ θὰ κλαίουν, χωρὶς παρηγορία,  διότι τόσο πρόθυμα  ἐπίστευσαν σ’ ἕνα  Τύραννο, ὁ ὁποῖος οὔτε τὸν ἑαυτόν του δὲν μπορεῖ νὰ βοηθήσει,  πόσο μᾶλλον  αὐτούς; 

Ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες θὰ γίνει μεγάλη ἀνάγκη  καί  στενοχώρια  ἐξ αἰτίας τοῦ Δράκοντος, καὶ τοῦ φόβου, καὶ τοῦ σεισμοῦ, καὶ τοῦ ἤχου τῆς Θαλάσσης,  καὶ τῆς πεῖνας,  καὶ τῆς δίψας,  καὶ τῶν  δαγκωμάτων  τῶν θηρίων. 

Καὶ ὅλοι, ὅσοι ἔλαβαν τὴν  ΣΦΡΑΓΙΔΑ τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ τὸν προσκύνησαν   σὰν Θεό,  δὲν θὰ  ἔχουν θέση στὴν Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ,  ἀλλὰ μαζὶ μὲ τὸν  Δράκοντα  θὰ πεταχτοῦν  στὴν  γέεννα. 

Μακάριος ὅποιος βρεθεῖ Πανάγιος καὶ Πάμπιστος, καὶ ἔχων δοσμένη τὴν  καρδία του στὸν  Θεὸ  ἀδιστάκτως·  διότι ἀφόβως θὰ ἀποκρούσει τὶς ἐρωτήσεις τοῦ Πονηροῦ,  καταφρονών  καὶ τὰ βασανιστήρια,  καὶ  τὶς  φαντασίες  του.

Πρὶν δὲ γίνουν ὅλα αὐτά, θ’ ἀποστείλει ὁ Κύριος,  Ἠλία τὸν  Θεσβίτη καὶ τὸν Ἐνώχ,  ὡς εὔσπλαχνος, γιὰ νὰ παρακινήσουν σὲ εὐσέβεια τὸ γένος τῶν  ἀνθρώπων, καὶ νὰ κηρύξουν μὲ θάρρος τὴν  θεογνωσία  σέ  ὅλους τούς ἀνθρώπους,  γιὰ νὰ μὴ  πιστεύσουν  στὸν τύραννο  ἀπὸ  ΦΟΒΟ,  καὶ  θὰ λένε:  «Πλάνος εἶναι, ὦ  ἂνθρωποι,  κανεὶς ἂς μὴ πιστεύσει  σέ  αὐτόν, οὔτε νὰ ὑπακούσει στὸν Θεομάχο·  ἂς μὴ φοβηθεῖ κανεὶς σας, διότι γρήγορα θὰ ἀφανισθεῖ.   Ἰδοὺ ἔρχεται ὁ Κύριος ἐξ Οὐρανοῦ, γιὰ νὰ κρίνει ὅλους,  ὅσοι  ἐπείσθησαν εἰς τὰ σημεῖα αὐτοῦ»·  ἀλλ’ ὀλίγοι εἶναι τότε αὐτοὶ ποὺ θὰ  ὑπακούσουν,  καὶ  θὰ πιστεύσουν  στὸ κήρυγμα  τῶν  Προφητῶν.  

 Ταῦτα δὲ κάνει ὁ Σωτήρας,  γιὰ νὰ δείξει τὴν  μεγάλη του  φιλανθρωπία·  ὅτι,  οὔτε κατὰ τὸν καιρὸ ἐκεῖνο δὲν ἀφήνει τὸ γένος τῶν  ἀνθρώπων χωρὶς  κήρυγμα,  γιὰ νὰ εἶναι ὅλοι  ἀναπολόγητοι  στὴν  κρίση.

Πολλοὶ δὲ τῶν Ἁγίων, ὅσοι τότε θὰ βρεθοῦν  εἰς τὴν ἔλευση τοῦ μιαροῦ, θα χύνουν  ποταμηδὸν τὰ δάκρυα μετὰ  στεναγμῶν πρὸς τὸν Ἅγιο Θεὸ, γιὰ νὰ λυτρωθοῦν ἀπὸ τὸν  Δράκοντα·  καὶ φεύγουν μετὰ μεγάλης σπουδῆς στίς  ἐρήμους,  καὶ κρύπτονται στὰ ὅρη, καὶ τὰ σπήλαια μέ φόβο·  καὶ πασπαλίζουν χῶμα καὶ στάχτη τά κεφάλια τους, παρακαλοῦντες νύκτα καὶ ἡμέρα μέ πολλή ταπείνωση.   

Καὶ ὁ Ἅγιος Θεὸς θά τούς  χαρίσει τοῦτο·  δηλαδή,  τούς ὁδηγεῖ  ἡ χάρις Του  σέ ὁρισμένους  τόπους,  καὶ ΣΩΖΟΝΤΑΙ  κρυπτόμενοι  στίς  ὁπές καὶ τὰ σπήλαια  μὴ  βλέποντας τὰ  σημεῖα  καὶ τὰ φόβητρα τοῦ Ἀντιχρίστου.

Διότι ἡ  ἔλευσή του γίνεται γνωστὴ στοὺς ἔχοντες τὸν  νοῦ προσηλωμένο εἰς τὰ ἄνω·   εἰς δὲ τοὺς ἔχοντες τὸν νοῦ σέ  ΒΙΩΤΙΚΑ  πράγματα,  καὶ ποθοῦντας  τὰ  γήϊνα,  δὲν  θὰ  γίνει  φανερὸ  τοῦτο.  

Διότι ὅποιος  εἶναι δεμένος πάντοτε σέ ΒΙΩΤΙΚΑ  πράγματα, καὶ ἂν ἀκούσει,  ἀπιστεῖ,  καὶ   ἀποστρέφεται τὸν  λέγοντα.   

Οἱ δὲ Ἅγιοι θά  ἐνδυναμωθοῦν,  διότι  πάντοτε ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ  τὴν  ΜΕΡΙΜΝΑ  τοῦ  ΒΙΟΥ  τούτου. 

Τότε πενθεῖ πᾶσα ἡ Γῆ καὶ ἡ  θάλασσα· καὶ ὁ ἀέρας  πενθεῖ, συγχρόνως δὲ καὶ τὰ ἄγρια ζῶα,  μετὰ τῶν πετεινῶν τοῦ Οὐρανοῦ·  πενθοῦν  ὂρη καὶ βουνά, καὶ τὰ δένδρα τῶν πεδιάδων·  πενθοῦν  δὲ καὶ οἱ φωστῆρες τοῦ Οὐρανοῦ  γιὰ τὸ γένος τῶν Ἀνθρώπων,  ὅτι ὅλοι ἐξέκλιναν ἀπὸ τοῦ Ἁγίου Θεοῦ,  καὶ πισπεύσαν  στὸν Πλάνο, καί δέχθηκαν τὸ  ΣΗΜΕΙΟ τοῦ μιαροῦ καὶ Θεομάχου,  ἀντὶ τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Σωτῆρος.  

Πενθεῖ ἡ Γῆ καὶ ἡ θάλασσα, διότι αἰφνιδίως κατέπαυσε ἡ φωνὴ τῆς ψαλμωδίας  καὶ τῆς  προσευχῆς  ἐκ  στόματος  Ἀνθρώπου.  Πενθοῦν ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ πένθος μέγα·  διότι δὲν λειτουργεῖται  ὁ Ἁγιασμὸς καὶ ἡ  Προσφορά.  

Ὅταν λοιπὸν συμπληρωθοῦν  οἱ τρεῖς καιροὶ καὶ ἥμισυς (3,5 χρόνια) τῆς  ἐξουσίας  καὶ  πράξεως  τοῦ μιαροῦ, καὶ ὅταν  ἐκπληρωθοῦν  τὰ σκάνδαλα  ὅλης  τῆς γῆς,  θὰ ἔλθει  ἐπὶ τέλους ὁ Κύριος,  σάν  Ἀστραπὴ  Ἀστράπτων ἐξ Οὐρανοῦ,  ὁ Ἅγιος καὶ Ἄχραντος καὶ Φοβερὸς καὶ Ἔνδοξος Θεὸς ἡμῶν, μετὰ δόξης ἀκατανοήτου, προτρεχόντων ἐνώπιoν τῆς δόξης Αὐτοῦ τῶν ταγμάτων τῶν Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὅλοι  φλόγες πυρός,  καὶ ποταμὸς πλήρης  πυρὸς  μέ φοβερή  ἀνεμοζάλη. 

Τὰ Χερουβεὶμ ἔχοντα τό βλέμμα κάτω, καὶ τὰ Σεραφεὶμ  ἱπτάμενα καὶ κρύπτοντα τὰ πρόσωπα καὶ τούς  πόδες, στίς πύρινες  πτέρυγες,  θά  κράζουν μέ φρίκη: «Ἐγείρεστε οἱ κοιμώμενοι.  Ἰδού,  ἦλθεν  ὁ  Νυμφίος».  

Ἀνοίγονται δὲ τὰ μνήματα,  καὶ   ἐν ριπῆ  ὀφθαλμοῦ ἐγείρονται ὅλες οἱ φυλὲς τῆς Γῆς,  καὶ βλέπουν  τὸ  κάλλος  τὸ Ἅγιον  τοῦ Νυμφίου·  καὶ μύριαι  μυριάδες, καὶ χίλιαι χιλιάδες  Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων, καὶ ἀναρίθμητες  στρατιές, χαίρουν χαρὰ μεγάλη,  Ἅγιοι δὲ καὶ Δίκαιοι καὶ ὅλοι,  ὅσοι δὲν ἔλαβαν τὴν ΣΦΡΑΓΙΔΑ  τοῦ Δράκοντος καὶ ἀσεβοῦς,  ἀγάλλονται. 

Καὶ  ὁδηγεῖται  ὁ τύραννος ΔΕΜΕΝΟΣ  ὑπὸ Ἀγγέλων,  μὲ ὅλους τούς Δαίμονες  ἐνώπιον τοῦ Βήματος·   καὶ οἱ λαβόντες τὴν  ΣΦΡΑΓΙΔΑ του, καὶ ὅλοι οἱ  ἀσεβεῖς  καὶ  ἁμαρτωλοὶ  ΔΕΜΕΝΟΙ. Καὶ  δίδει ὁ Βασιλεὺς τὴν  κατ’ αὐτῶν ΑΠΟΦΑΣΗ  τῆς  καταδίκης   εἰς  τὸ  ΠΥΡ  τὸ  ἄσβεστον.  

Όλοι δὲ οἱ μὴ λαβόντες τὴν ΣΦΡΑΓΙΔΑ τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ οἱ στά  σπήλαια,  χαίρονται μέ τόν Νυμφίο στὸν Νυμφικὸ θάλαμο  τὸν  Αἰώνιο καὶ Οὐράνιο, μέ ὅλους τούς Ἁγίους, εἰς τούς ἀπεράντους  αἰῶνες  τῶν  αἰώνων.   Ἀμήν!

                      

ΑΓΙΟΥ  ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ  (269 μ.Χ.)

Οἱ Προφῆτες μᾶς φανερώνουν μὲ σωστὸ τρόπο, ὅσα εἶναι κρυμμένα ἀπὸ ἐμᾶς. Αὐτὸ βέβαια τὸ κάνουν καὶ μὲ τὴν Ἁγία ζωή τους καὶ μὲ τὰ Προφητικά τους ὁράματα τὰ ὁποῖα βλέπουν μὲ τὴν  ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.  Μᾶς ἐνημερώνουν γι’ αὐτὰ ποὺ δὲν ἔχουν γίνει ἀκόμη.

Γιὰ ὅλες τὶς μελλοντικὲς γεννεὲς περιέγραψαν μὲ ἀκρίβεια, σὰν ζωγράφοι τὴν  πιὸ σημαντικὴ θεωρία καὶ πράξη. 

Πιὸ συγκεκριμένα  μᾶς προανήγγειλαν ἀληθέστατα καὶ κήρυξαν τὴν ἐπίσημη παρουσία  τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν Ἰορδάνη Ποταμὸ κατὰ τὴν  Βαπτισή Του  ἀπὸ τὸν  Ἰωάννη καὶ τὴν  ἀναγέννηση ὅλων τῶν Ἀνθρώπων μὲ τὸ λουτρὸ τῆς  Παλιγγενεσίας, τὸ Βάπτισμα.

Κήρυξαν ἐπίσης τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ  στὸν  κόσμο,  μὲ σάρκα πού προσέλαβε ἀπὸ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου,  τὴν Ἀνάπτυξή Του, τὴν Ζωή Του,  τὶς  Διδασκαλίες Του,  καὶ τὶς  Συναναστροφές Του.   Ἀκόμη  προφήτευσαν μὲ θαυμαστὸ τρόπο,  τὸ  πλῆθος τῶν Θαυμάτων τοῦ Κυρίου, τοὺς βασανισμοὺς ποὺ ὑπέστη ἀπὸ τοὺς διῶκτες Του Ἰουδαίους, τὸ  Μακάριο Πάθος  ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, καὶ τοὺς  ἐμπαιγμοὺς πού ὑπέμεινε ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, τὴν Ταφήν Του,  τὴν  κάθοδό Του στὸν Ἅδη,  καὶ τὴν τῶν ἀπ΄αἰώνων ψυχῶν ἀνάβαση καὶ ἀπολύτρωση, τὴν τοῦ θανάτου φθορᾶ,  καὶ τὴν ἐκ Νεκρῶν Αὐτοῦ Ζωοποιὸ Ἀνάσταση, καὶ τὴν εἰς Οὐρανοὺς Ἀνάληψη, καὶ τὴν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος  Ἐπιφοίτηση  τὴν ὁποία  κατάξιωθηκαν οἱ Ἀπόστολοι.

   Καὶ πάλιν, γιὰ τὴν  Δευτέρα Παρουσία, ἡ ὁποία πρόκειται νὰ συγκλονίσει τὰ Σύμπαντα.   

Ἐπίσης σὰν ὄργανα τοῦ Θεοῦ, μᾶς  προανήγγειλαν  τὴν Συντέλεια τοῦ κόσμου, πού θὰ γίνει στοὺς ἔσχατους καιρούς, μὲ τὴν ἐμφάνιση τοῦ Ἀποστάτη (Ἀντιχρίστου), καὶ  τὴν παγκόσμια  Πλάνη τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν  Ἀντίχριστο.   Τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος  τῆς βασιλείας τοῦ Ἀντιχρίστου,  καὶ μετὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, καὶ τὴν Αἰώνια ζωὴ τῶν Δικαίων  Ἀνθρώπων  καὶ τὴν  Αἰώνια τιμωρία τῶν Ἁμαρτωλῶν.  Ὥστε ὅλοι ἐμεῖς νὰ ἔχουμε αὐτὰ στὸν νοῦ μaς κάθε ἡμέρα καὶ ὥρα, σὰν τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, γνωρίζοντας ὅτι: «ἰῶτα ἕν, ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθη ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται» (Ματθ. Ε΄18),   ἀπὸ ὅσα μᾶς ὑπέδειξε ὁ λόγος τοῦ Σωτῆρος.  

Ἀναγκαῖο εἶναι λοιπὸν νὰ ἀνοίξετε τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς σας καὶ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς σας καὶ νὰ κατανοήσετε, προσεκτικὰ,  αὐτὰ ποὺ πρόκειται νὰ σᾶς πῶ.   Σήμερα θὰ σᾶς διηγηθῶ κάτι  φοβερό, τὴν Συντέλεια τοῦ κόσμου, δηλ.  τὴν  πλάνη τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο ποὺ θὰ ἁπλωθεῖ σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο, τὴν  Συντέλεια τοῦ κόσμου, καὶ τέλος τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου.   

Ἀπὸ ποῦ λοιπὸν, φίλοι τοῦ Χριστοῦ, ν’ ἀρχίσω; 

Τί νὰ σᾶς πρωτοπῶ;

 Ἀλλὰ ἀπ’ ὅπου καὶ νὰ ἀρχίσω,  ἔχουμε σὰν ἀξιόπιστους μάρτυρες τὴν διδαχὴ τῶν Ἀποστόλων ἢ γιὰ νὰ πῶ καλύτερα τὴν Προφητεία τους,  ποὺ θὰ βεβαιώσουν τὴν  ἀλήθεια τῶν  λεγομένων μου,  ποὺ σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο σαλπίζουν τὴν  ἡμέρα τῆς  Συντέλειας. 

Ἐπειδὴ, λοιπὸν, ἔδειξαν καὶ ἀποκάλυψαν τὴν  Σκευωρία καὶ τὴν  κακὴ βούληση τῶν πονηρῶν Ἀνθρώπων, ποὺ θὰ φανερωθοῦν στὸν κόσμο, ἂς ἔχουμε πρῶτο μάρτυρα τὸν Προφήτη Ἠσαΐα, ὁ ὁποῖος  μᾶς διδάσκει, γιὰ τὰ χρόνια τῆς  Συντέλειας.  

Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας μᾶς λέγει:  «Ἡ γῆ  θὰ ἐρημωθεῖ, οἱ πολιτεῖες σας θὰ κατακαοῦν, τὰ προϊόντα τῆς χώρας σας θὰ τὰ καταφάγουν ξένοι μπροστὰ στὰ μάτια σας, ἡ θυγάτηρ Σιών  θὰ καταντήσει σὰν σκηνὴ  μέσα σὲ ἀμπελῶνα καὶ σὰν ὀπωροφυλάκιο, σὰν πόλη  πολιορκημένη ἀπ’ τοὺς ἐχθρούς της». (Ἠσαΐας  Α΄7).  

Εἶδες ἀγαπητέ, τὸν  ἀποκαλυπτικὸ φωτισμὸ τοῦ Προφήτη;

Ἡ Προφητεία αὐτὴ δὲν ἀναφέρεται στοὺς Ἰουδαίους μόνο, ἀλλὰ ἡ πόλη Σιών  ἀναφέρεται στὴν  Ἐκκλησία. 

 Διότι ὅλοι οἱ Προφῆτες μὲ τὸ ὄνομα Σιών φανέρωσαν τὴν νύμφη,  ποὺ ἔφερε ὁ Νυμφίος Χριστὸς στὰ Ἔθνη.

Ἂς δώσουμε, λοιπὸν,  τὸν λόγο καὶ σὲ δεύτερο μάρτυρα. 

Ἄκουσε καὶ τὸν  Προφήτη Ὠσηὲ ποὺ μὲ δυνατὴ φωνὴ Προφητεύει τὰ ἴδια: «Σὲ ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες θὰ ξεσηκώσει ὁ Κύριος καυτὸ λίβα ἀπὸ τὴν ἔρημο καὶ θὰ ξεράνει τελείως τὰ ποτάμια καὶ θὰ στερέψει τελείως τὶς πηγές, καὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν ὅλα τὰ προσφιλῆ τους πράγματα, γιατί ἀντιστάθηκαν πρὸς τὸν Θεό, θὰ σκοτωθοῦν μὲ ρομφαία καὶ θὰ ἀποβάλλουν, ἀπ’ τὸν φόβο τους, οἱ ἑτοιμόγεννες». (Ὠσηὲ ΙΓ΄15).

Ποιὸς ἄλλος εἶναι ὁ «καύσωνας», ποὺ θὰ ἔλθει ἀπὸ τὴν  ἔρημο, παρὰ ὁ Ἀντίχριστος ποὺ θὰ ξεράνει τελείως τὶς πηγὲς τῶν ὑδάτων  καὶ τὰ ποτάμια καὶ θὰ καταστρέψει τοὺς καρποὺς τῶν δένδρων,  ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἐπεθύμησαν τὰ ἔργα του. 

Γι’ αὐτὸ καὶ θὰ τοὺς καταστρέψει καὶ θὰ τοὺς κάνει νὰ τὸν ὑπηρετοῦν στὶς ἀνομίες του.    Πρόσεξε πόσο συμφωνεῖ ὁ ἕνας Προφήτης μὲ τὸν ἄλλον!

Μάθε τώρα πὼς καὶ ὁ Ἀμώς ὁ Προφήτης, προφήτευσε τὰ ἴδια μὲ τὸν  Ἠσαία καὶ τὸν Ὠσηέ :  «Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος γι’αὐτό, ἐπειδὴ ἂν καὶ δεχθήκατε δῶρα ἀπ’ Αὐτὸν,  ὡστόσο   σκοτώσατε  ἐπανειλημμένα τὸν πτωχό, δὲν θὰ πιεῖτε τὸ κρασὶ ἀπὸ τοὺς ἐπιθυμητοὺς ἀμπελῶνες ποὺ φυτεύσατε. Ἔμαθα καλὰ τὶς πολλὲς ἁμαρτίες σας, καταπατεῖτε τὸ δίκαιο, παίρνετε ἀνταλλάγματα καὶ διώχνετε τοὺς πτωχοὺς  ἀπό  τὶς πόρτες σας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀκούει, θὰ σωπάσει ἐκείνη τὴν ἡμέρα, διότι ὁ καιρὸς εἶναι πονηρός». (Ἀμώς  5,11,12,15).

Μάθε ἀγαπητὲ τὴν  πονηριὰ τῶν ἀνθρώπων τῆς  ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου πὼς θὰ κλέβουν σπίτια καὶ χωράφια καὶ θὰ ἁρπάζουν τὸ δίκαιο  τοῦ δικαίου. Ἔμαθες λοιπὸν τὴν Σοφία τοῦ Προφήτη καὶ τὴν Ἀποκάλυψη τῶν γεγονότων,  ποὺ πρόκειται νὰ γίνουν ἐκεῖνες τὶς  ἡμέρες.

Διότι ὅταν γίνονται αὐτά,  θὰ   γνωρίζεις ὅτι πλησιάζει τὸ  τέλος.

Καὶ ὅπως ἔχουμε πεῖ ὅλοι οἱ Προφῆτες ὅπως προφήτευσαν τὰ ἀρχαία, ἔτσι ὁλοφάνερα παρουσίασαν καὶ αὐτά, ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν στοὺς ἔσχατους καιρούς.   Ὅμως γιὰ νὰ μὴν ἐξαντλήσουμε τὴν  ὁμιλία μὲ τὰ Προφητικὰ λόγια ὅλων τῶν Προφητῶν, ἀφοῦ θυμηθοῦμε ἀκόμη ἕναν τὸν Μιχαία θὰ ξαναγυρίσουμε στὸ προκείμενο.  

Τί προφητεύει λοιπὸν ὁ Μιχαίας; 

«Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ἐναντίον τῶν Ψευδοπροφητῶν ποὺ παραπλανοῦν τὸν λαό μου, ποὺ δαγκώνουν τὸν λαό μου μὲ τὰ δόντια τους καὶ ποὺ τάχα κηρύσσουν  «εἰρήνη»  ἂν ὅμως δὲν παραδοθεῖ στὸ στόμα τους ἀπειλοῦν νὰ ξεκινήσουν ἱερὸ πόλεμο ἐναντίον του, γι’ αὐτὸ  καὶ θὰ  ἔλθει νύκτα ἀπὸ τὰ ψευδοπροφητικά τους ὁράματα καὶ σκοτάδι  θὰ ἁπλωθεῖ ἀπὸ τὴν  μαντεία τους.  Ὁ ἥλιος ὅμως θὰ δύσει γιὰ τοὺς ψευδοπροφῆτες καὶ θὰ σκοτεινίασει γι’ αὐτοὺς ἡ ἡμέρα. Θὰ καταντροπιαστοῦν αὐτοὶ, ποὺ δῆθεν βλέπουν ὁράματα καὶ θὰ γελάσουν ὅλοι ἐναντίον τῶν μάντεων». (Μιχ.3,5-7).

Σᾶς τὰ ἐξιστορῶ ὅλα αὐτὰ πρὶν νὰ γίνουν, γιὰ νὰ γνωρίσετε τὴν  ἀναταραχὴ καὶ τὴν  ὀδύνη ποὺ  θά ἐπικρατήσει κατὰ τοὺς ἔσχατους καιρούς.  Πῶς θὰ συμπεριφέρονται μεταξύ τους οἱ ἂνθρωποι, τὶς διαμάχες, τὸ μίσος, τὸ φθόνο, τὴν ἀμέλεια τῶν Ποιμένων γιὰ τὰ πρόβατα καὶ τὴν  ἀνυπακοὴ τοῦ λαοῦ πρὸς  τοὺς  Ἱερεῖς.  

Ὅλοι οἱ  ἂνθρωποι θὰ θέλουν νὰ γίνεται τὸ δικό τους θέλημα.  

Τὰ παιδιὰ θὰ ἀσεβοῦν καὶ θὰ χτυποῦν τοὺς γονεῖς τους, ἡ σύζυγος θὰ παραδώσει τὸν  ἄνδρα της  νὰ θανατωθεῖ καὶ ὁ ἄνδρας  θὰ πάει τὴν  γυναίκα του στὸ δικαστήριο, ὡς  ἔνοχη. 

Οἱ δεσπότες σὰν ἀπάνθρωποι ἀφέντες, θὰ βασανίζουν τοὺς δούλους καὶ οἱ δοῦλοι θὰ ἐπιδείξουν ἀνυπακοὴ πρὸς τοὺς δεσπότες.  

Κανεὶς δὲν θὰ λυπᾶται τὴν  ὀμορφιὰ τοῦ νέου καὶ δὲ θὰ σέβεται τὸν  ἀσπρομάλλη γέροντα. Θὰ καταστρέφονται παντοῦ οἱ Ἐκκλησίες καὶ οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ θὰ καταντήσουν σὰν σπίτια.  Θὰ καταφρονηθοῦν οἱ Ἅγιες Γραφὲς καὶ παντοῦ θὰ τραγουδιοῦνται τραγούδια τοῦ ἐχθροῦ.  

Θὰ γεμίσει ἡ Γῆ ἀπὸ πόρνους, μοιχοὺς καὶ ἐπίορκους.  

Καὶ σὲ ὅλα αὐτὰ θὰ προστεθοῦν οἱ μαγεῖες, τὰ γητεύματα καὶ οἱ μαντεῖες.  Ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θὰ θεωροῦνται Χριστιανοὶ θὰ βγοῦν τότε ψευδαπόστολοι, ψευδοπροφῆτες,  Ἄνθρωποι  κακοί, Πλάνοι, Κακοποιοὶ ποὺ θὰ λένε ψέματα ὁ ἕνας  ἐναντίον τοῦ  ἄλλου, πόρνοι, μοιχοί, κλέφτες, πλεονέκτες, ἐπίορκοι, συκοφάντες καὶ θὰ μισοῦνται φοβερὰ ἀναμεταξύ τους.  Οἱ Ποιμένες θὰ γίνουν σὰν τοὺς Λύκους, οἱ Ἱερεῖς θὰ ἐγκολπωθοῦν τὸ ψέμμα, οἱ Μοναχοὶ θὰ ποθήσουν τὰ  ΚΟΣΜΙΚΑ, οἱ πλούσιοι θὰ ντυθοῦν τὴν  ἀσπλαχνία, οἱ ἂρχοντες  δὲν θὰ βοηθοῦν τοὺς πτωχούς, οἱ κυβερνῆτες θὰ χάσουν τὴν  ἀνθρωπιά τους  καὶ οἱ δικαστὲς τυφλωμένοι ἀπὸ τὰ δῶρα θὰ ἀδικοῦν τὸν δίκαιο καὶ θὰ δικαιώνουν τὸν ἄδικο.  

Γιατί, ὅμως, νὰ μιλῶ μόνο γιὰ τοὺς Ἀνθρώπους;  

Ἀφοῦ καὶ τὰ ἴδια τὰ στοιχεῖα τῆς φύσης θὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὴν τάξη τους.  Ἔτσι θὰ γίνονται Σεισμοὶ σὲ κάθε πόλη, θὰ ἒλθουν  ἀσθένειες καὶ ἐπιδημίες σ’ ὁλόκληρη τὴ Γῆ, ἰσχυρὲς βροντὲς καὶ τρομερὲς  ἀστραπὲς θὰ καῖνε σπίτια καὶ χωράφια. Καταιγίδες θὰ ἀναταράζουν συθέμελα, μὲ τρομερὴ σφοδρότητα, Στεριὰ καὶ Θάλασσα.  Ἡ γῆ θὰ σταματήσει νὰ καρποφορεῖ καὶ ἀπὸ τὴν  θάλασσα  θὰ ἀκούγεται τρομερὴ βοή.

Ὅλα αὐτὰ θὰ ξεσηκώσουν μεγάλη  ἀναταραχὴ στὶς ψυχὲς τῶν Ἀνθρώπων  καὶ θὰ προκαλέσουν τὸν  θάνατο   πολλῶν.  

Θὰ ἀκολουθήσουν σημεῖα στὸν Ἥλιο, σημεῖα στὴ Σελήνη,  τ’ ἄστρα θὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὴν  τροχιά τους. 

Θὰ γίνουν θλίψεις  Ἐθνῶν, θὰ φυσοῦν μολυσμένοι ἂνεμοι, θὰ πέφτει στὴν γῆ  Χαλάζι σὰν βολίδα,  θὰ ταραχθεῖ ἡ ἐποχὴ τοῦ Χειμῶνα, θὰ συμβοῦν διάφοροι Παγετοί, καθὼς καὶ ἀνυπόφοροι Καύσωνες, θὰ ξεσποῦν αἰφνιδιαστικὰ Κεραυνοὶ καὶ περίεργες Πυρκαγιές.  

Μὲ λίγα λόγια θὰ θρηνεῖ ἡ γῆ καὶ δὲν θὰ μπορεῖ νὰ βρεῖ παρηγοριά,  καί  ὅλα αὐτά:  «ἐπειδὴ θὰ πληθύνει ἡ ἁμαρτία, καί θὰ παγώσει ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν». (Ματθ.24,12). 

 Μέσα σ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς προειδοποιεῖ: «Προσέχετε νὰ μὴ  Πλανηθεῖτε, διότι πολλοὶ θὰ ἔλθουν,  ἐξ ὀνόματός  μου τάχα, καὶ θὰ σᾶς ποῦν ὅτι “Ἐγὼ εἶμαι” καὶ ἔφθασε ὁ καιρὸς (τῆς Δευτέρας  Παρουσίας)!  Μὴν Πλανηθεῖτε λοιπὸν καὶ τοὺς πιστέψετε. Ἐπίσης ὅταν ἀκούσετε γιὰ πολέμους καὶ ταραχὲς  μὴ φοβηθεῖτε.  Διότι πρέπει  πρῶτα αὐτὰ νὰ συμβοῦν ἀλλὰ δὲν θὰ ἐπακολουθήσει ἀμέσως τὸ τέλος (τοῦ Κόσμου)». (Ματθ.24,5-6).  

Ἂς προσέξουμε, λοιπὸν,  καλὰ αὐτὰ ποὺ μᾶς παραγγέλνει ὁ Κύριος, γιὰ νὰ μᾶς προστατέψει μὲ κάθε τρόπο. 

 «Προσέχετε» -μᾶς λέει- «νὰ μὴν Πλανηθεῖτε. Διότι πολλοὶ θὰ ἔλθουν τάχα ἐξ ὀνόματός μου,  λέγοντας  πὼς  Εἶμαι  Ἐγώ». 

Πραγματικὰ μετὰ τὴν  Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου παρουσιάσθηκαν διάφοροι λέγοντας πὼς:  «ἐγὼ εἶμαι ὁ Χριστός»,  ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ Σίμων ὁ Μάγος  καὶ οἱ ἄλλοι, ποὺ δὲν εἶναι ἀκόμη  ἡ  κατάλληλη  στιγμὴ,  νὰ ἀναφέρουμε τὰ ὀνόματά τους.  

Καὶ στὰ τελευταῖα χρόνια τῆς  Συντέλειας θὰ παρουσιασθοῦν ξανὰ  διάφοροι Ἄνθρωποι σὰν ψευδὸ-Χριστοὶ ποὺ θὰ ὑποστηρίζουν ὅτι:  «ἐγὼ εἶμαι ὁ Χριστὸς»  καὶ  πολλοὺς  τότε  θὰ  πλανήσουν.

Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς  Ἀνθρώπους θὰ τρέξουν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ μέχρι τὴ Δύση καὶ ἀπὸ τὸ Βορρᾶ μέχρι τὴ θάλασσα ρωτώντας: «Ποῦ εἶναι ὁ Χριστός;  Ἐδῶ;  Ἐκεῖ;»   

Ἐπειδὴ ὅμως θὰ ἔχουν  ἀποκτήσει λανθασμένη ἄποψη, ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι δὲν μελέτησαν  προσεκτικὰ τὶς Γραφές, γι’ αὐτὸ θὰ ζητήσουν ὄνομα ποὺ δὲν θὰ μποροῦν  νὰ βροῦν.  

Γιατί πρῶτα πρέπει νὰ γίνουν αὐτὰ καὶ ἔτσι νὰ ἐμφανισθεῖ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, δηλαδὴ ὁ διάβολος.

Καὶ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι βεβαιώνουν τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μας.  Καθένας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, μᾶς ὑπέδειξε τὴν  ἐμφάνιση τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ φθοροποιῶν στοιχείων καὶ μᾶς φανέρωσε τὶς ἀθέμιτες πράξεις τους.  

Πρῶτος λοιπὸν ὁ Πέτρος, ὅπως καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τὸν ἀποκάλεσε, Πέτρα τῆς Πίστεως, ὁ Δάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας μᾶς δίδαξε:   «Αὐτὸ πρῶτα νὰ γνωρίζετε παιδιά μου, πὼς θὰ ἔλθουν στοὺς ἔσχατους καιροὺς Ἄνθρωποι χλευαστές, ποὺ θὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὶς ἀσεβεῖς ἐπιθυμίες τους». (Β΄Πετρ.3,3).  

«Ἀλλὰ καὶ ἀνάμεσά σας θὰ παρουσιασθοῦν Ψευδοδιδάσκαλοι  ποὺ θὰ φέρουν καταστρεπτικὲς αἱρέσεις». (Β΄Πετρ.2,1). 

Μετὰ τὸν Ἀπόστολο Πέτρο, ὁ ἀγαπημένος Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ  Ἰωάννης μᾶς λέει: «Ἀναγνωρίζοντας τὰ παιδιὰ τοῦ Διαβόλου».  (Α.Ἰωάν. Γ΄10).

«Ἀλλὰ μὴ πλανηθεῖτε ἀκολουθώντάς τους». (Λουκ. ΚΑ΄8).

«Μὴ πιστεύετε σὲ κάθε πνεῦμα, γιατί πολλοὶ ψευδὸ-Χριστοὶ ἔχουν ἔλθει στὸν κόσμο». (Α.Ἰωάν.Δ΄1).

Ἔπειτα καὶ ὁ Ἰούδας,  ὁ τοῦ Ἰακώβου,  μᾶς λέει: «Στὰ τελευταῖα χρόνια θὰ φανερωθοῦν χλευαστὲς ποὺ θὰ βαδίζουν μὲ τὶς δικές τους ἀσεβεῖς ἐπιθυμίες». (Ἰούδα Α΄18-19).  

Ἔμαθες τώρα τὴν συμφωνία καὶ ἁρμονία ποὺ χαρακτηρίζει τὴν  διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων.

Πρόσεξε στὴ συνέχεια τὰ λόγια τοῦ Παύλου,  πὼς τοὺς ξεσκεπάζει ἄφοβα. 

 «Προσέχετε» τοὺς λέει, «τοὺς κακοὺς ἐργάτες, προσέχετε αὐτοὺς ποὺ κόβουν (ποὺ διαιροῦν τὴν Ἐκκλησία)». (Φιλιπ. Γ΄2).   

 «Προσέχετε μήπως σᾶς παρασύρει κανεὶς μὲ τὴν  φιλοσοφία καὶ μὲ τὰ ἀπατηλά, χωρὶς περιεχόμενο, λόγια του». (Κολ.Β΄8).  

«Προσέχετε λοιπὸν πὼς ἀκριβῶς συμπεριφέρεστε». (Ἐφεσ.Ε΄15).

Ἀκούγοντας αὐτὰ λοιπόν, ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ θὰ μπορέσει νὰ δικαιολογηθεῖ μέσα στὴν  Ἐκκλησία ἂν δὲν λάβει σοβαρὰ ὑπόψη του  τὰ λόγια τῶν Προφητῶν, τῶν  Ἀποστόλων ἀλλὰ καὶ τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου.

Ποιὸς δὲ θὰ φροντίσει  μετὰ ἀπ’ αὐτὰ νὰ καλλιεργήσει τὴν  ψυχή του, γιὰ νὰ εἶναι Ἕτοιμος κατὰ τὴν  Συντέλεια τοῦ κόσμου καὶ τὴν  φοβερὴ ἐκείνη ὥρα τῆς Κρίσεως, ποὺ πρόκειται νὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸν Ἰησοῦ Χριστό.  Ἀφοῦ εἴπαμε γιὰ τὴν  Συντέλεια ἂς μιλήσουμε καὶ γιὰ τὰ ἑπόμενα.

Σᾶς παρουσιάζω λοιπὸν μάρτυρα ἀξιόπιστο, τὸν Προφήτη Δανιήλ.  Αὐτὸς ἐξήγησε τὸ ὄνειρο τοῦ Ναβουχοδονόσορα καὶ ἔτσι φανέρωσε τὸν ἴσιο δρόμο τῆς ἀληθείας, σ’ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ βαδίσουν σωστά. 

Τὸν δρόμο αὐτὸ φανερώνει ὁ Προφήτης Δανιήλ, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στὰ χρόνια, ἀπ’ τὴν  ἐξουσία τῶν  Βασιλέων μέχρι τὴν  Συντέλεια. 

 

Τί προφητεύει λοιπὸν ὁ Προφήτης Δανιήλ,; Ἀναφερόμενος πρὸς τὸν Ναβουχοδονόσορα προανήγγειλε: «Ἔβλεπες Βασιλιά, καὶ νὰ εἰκόνα μεγάλη, στάθηκε ἐμπρός  στὸ πρόσωπό σου.   Τὸ κεφάλι τῆς εἰκόνας ἦταν ἀπὸ καθαρὸ Χρυσό.  Οἱ βραχίονες καὶ οἱ ὦμοι της ἀπὸ Ἀσήμι,  ἡ  κοιλιὰ καὶ οἱ μηροὶ της ἦταν  ἀπὸ Χαλκό, οἱ κνῆμες της ἀπὸ Σίδερο,  τὰ πόδια  ἐν μέρει  ἦταν Σιδερένια καὶ ἐν μέρει Ὀστράκινα.  Καὶ καθὼς ἔβλεπες τὴν εἰκόνα, ξαφνικὰ ἕνας βράχος  ἀποκόπηκε ἀπὸ τὸ βουνό, χωρὶς τὴν ἐπέμβαση  ἀνθρώπινων χεριῶν, ἔπληξε τὴν  εἰκόνα καὶ θρυμμάτισε τὰ σιδερένια καὶ ὀστράκινα πόδια καὶ τὰ κονιορτοποίησε τελείως.  Τότε ὁ  Σίδηρος, τὸ Ὄστρακο, ὁ Χαλκός, τὸ Ἀσήμι καὶ ὁ Χρυσὸς ἔγιναν σὰν  τὴν σκόνη,  ποὺ σκορπᾶ ὁ ἄνεμος ἀπὸ τὸ θερινὸ ἁλώνι. Καὶ ὁ βράχος ποὺ ἔπληξε τὴν  εἰκόνα ἔγινε ἕνα μεγάλο βουνὸ καὶ ἁπλώθηκε σ’ ὁλόκληρη τὴ Γῆ». (Δαν.Β΄31-5).  

Μ’ ὅλα αὐτὰ συνδέονται καὶ τὰ Προφητικὰ  ὁράματα τοῦ Δανιὴλ καὶ ἂς σχηματίσουμε μία διήγηση, δείχνοντας πὼς αὐτὰ ποὺ «εἶδε»  ὁ   Προφήτης ἦταν ἀληθινὰ καὶ ἔγκυρα,  καὶ αὐτὰ  εἶχε δεῖ καὶ ὁ  Ναβουχοδονόσορας.

Ὁ Προφήτης Δανιὴλ, λοιπὸν, λέει: «Ἐγὼ ὁ Δανιὴλ ἔβλεπα καὶ νὰ, οἱ τέσσερις ἄνεμοι τοῦ Οὐρανοῦ ἀναταράσσουν τὴ θάλασσα τὴ μεγάλη καὶ ΤΕΣΣΕΡΑ Θηρία ἀνέβηκαν ἀπὸ τὴν Θάλασσα, διαφορετικὰ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο.

Τὸ ΠΡΩΤΟ Θηρίο ἐμοίαζε μὲ Λέαινα καὶ εἶχε φτερὰ Ἀετοῦ.   Παρατηροῦσα, μέχρι ποὺ μάδησαν τὰ φτερά της καὶ σηκώθηκε ἀπὸ τὸ ἔδαφος καὶ στάθηκε σὰν ἄνθρωπος στὰ δύο πόδια, ἐνῶ δόθηκε σ’ αὐτὸ καρδιὰ ἀνθρώπου. 

          Τὸ ΔΕΥΤΕΡΟ Θηρίο, ποὺ ἔμοιζε μὲ Ἄρκτο ὀρθώθηκε στὸ ἕνα μέρος καὶ εἶχε τρεῖς πλευρὲς στὸ στόμα του, ἀνάμεσα στὰ δόντια του. Καὶ αὐτὰ τὰ λόγια σὰν διαταγή,  ἀπηύθυνε κάποιος στὸ θηρίο: «σήκω, φάγε πολλάς σάρκας.

Ἔβλεπα πίσω ἀπὸ αὐτὰ καὶ νὰ τὸ ΤΡΙΤΟ  Θηρίο ἐμφανίζεται ποὺ μοιάζει μὲ λεοπάρδαλη καὶ εἶχε τέσσερα φτερὰ πουλιοῦ στὰ πλευρά του. Τὸ θηρίο αὐτὸ εἶχε τέσσερα κεφάλια. 

 Ἔβλεπα πίσω ἀπὸ αὐτὰ καὶ νὰ τὸ ΤΕΤΑΡΤΟ Θηρίο ἐμφανίζεται τρομερὸ καὶ φοβερὸ καὶ πολὺ δυνατό.  Τὰ δόντια του  ἦταν μεγάλα καὶ σιδερένια καὶ τὰ νύχια του Χάλκινα.  

Μὲ τὰ δόντια του καταβρόχθιζε συνέτριβε καὶ καταπατοῦσε τὰ ὑπόλοιπα θηρία μὲ τὰ πόδια του. Ἦταν πολὺ διαφορετικὸ ἀπὸ τὰ ἄλλα θηρία καὶ εἶχε δέκα κέρατα.  

Εἶχα τὸ νοῦ μου  στὰ δέκα κέρατα  τοῦ θηρίου καὶ ξαφνικὰ, ἕνα μικρὸ κέρας ὑψώθηκε μέσα σ’ αὐτὰ καὶ μπροστὰ ἀπὸ αὐτὸ τὰ τρία προηγούμενα κέρατα ξερριζώθηκαν.  Καὶ ξαφνικὰ, πάνω σ’ αὐτὸ τὸ κέρας, ἐμφανίσθηκαν ὀφθαλμοὶ σὰν τοὺς ἀνθρώπινους καὶ στόμα, ποὺ ἔλεγε μεγάλα πράγματα». (Δανιὴλ Ζ΄2-8).  

Ἐπειδὴ, ὅμως,  ὅλα αὐτὰ φαίνονται δυσνόητα, λόγω τοῦ ὅτι ἔχουν λεχθεῖ ἀλληγορικὰ ἀπὸ τὸν Προφήτη Δανιὴλ θὰ δώσουμε μία ἐξήγηση, σ’ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἀποκτήσει ὑγιῆ νοῦ. 

Τὸ πρῶτο θηρίο ποὺ ἀναφέρει ὁ Προφήτης δηλαδὴ ἡ Λέαινα ποὺ ἀνέβαινε ἀπὸ τὴ Θάλασσα,  σημαίνει τὴν Βασιλεία τῶν Βαβυλωνίων,  ποὺ ἐπικράτησε στὸν κόσμο,  αὐτὴ  ἀντιστοιχεῖ   στὴν  εἰκόνα  μὲ  τὸ Χρυσὸ κεφάλι.   Ἐπίσης,  αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Προφήτης, ὅτι εἶχε φτερὰ σὰν τοῦ Ἀετοῦ σημαίνει πὼς ὁ Βασιλιὰς Ναβουχοδονόσορας ἔγινε ἀλαζόνας καὶ ἐπαναστάτησε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.   Ἔπειτα μᾶς λέει ὁ Δανιὴλ ὅτι:  «μαδήσανε τὰ φτερὰ τῆς λέαινας»,  ὑπονοεῖ ὅτι ὁ Ναβουχοδονόσορας ἔχασε τὴ δόξα του, διότι διώχθηκε ἀπὸ τὴν Βασιλεία του.  Ἐπίσης στὸ σημεῖο ποὺ λέει ὁ Προφήτης: «καρδία ἀνθρώπου δόθηκε σ’ αὐτὸ καὶ στάθηκε σὰν Ἄνθρωπος στὰ δύο πόδια»,   σημαίνει πὼς μετανόησε,   ἀναγνωρίζοντας  πὼς  εἶναι  Ἄνθρωπος καὶ δόξασε τὸ Θεό.  Αὐτὰ γιὰ  τὸ πρῶτο θηρίο. 

Μετὰ ἀπὸ τὴν Λέαινα, ὁ Προφήτης «βλέπει» δεύτερο θηρίο ποὺ ἒμοιαζε μὲ Ἀρκούδα. Αὐτὸ τὸ θηρίο συμβολίζει τοὺς Πέρσες. Διότι μετὰ τοὺς Βαβυλωνίους, ἐπεκράτησαν οἱ Πέρσες. Τὸ λεγόμενο ὅτι: «ἔβλεπα στὸ στόμα της τρία πλευρὰ» ὑπονοεῖ τρία Ἔθνη: Πέρσες, Μηροὺς καὶ Βαβυλώνιους.  Αὐτὰ γιὰ τὸ δεύτερο θηρίο.   

Ἔπειτα ἀκολουθεῖ τὸ τρίτο θηρίο, ἡ  Λεοπάρδαλης, ποὺ ὑπονοεῖ τοὺς Ἕλληνες. Διότι μετὰ τοὺς Πέρσες ἐπικράτησε ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας, Βασιλιὰς τῶν Μακεδόνων, νικώντας τὸν Δαρεῖο, ὅπως φάνηκε στὴν  εἰκόνα τοῦ Ναβουχοδονόσορα μὲ τὸ Χαλκό.  Ὅπως λέει  τὸ Προφητικὸ Ὅραμα: «ὅτι εἶχε τέσσερις φτεροῦγες πουλιοῦ στὰ πλευρά του καὶ τέσσερα κεφάλια τὸ θηρίο»,  φανέρωσε ὁλοκάθαρα πὼς ἡ Βασιλεία τοῦ Ἀλέξανδρου μοιράστηκε σὲ τέσσερα μέρη. Τὰ τέσσερα κεφάλια ποὺ εἶχε φανερώνουν τοὺς τέσσερις Βασιλεῖς ποὺ προῆλθαν ἀπ’ αὐτή.  Πεθαίνοντας ὁ Ἀλέξανδρος μοίρασε τὸ Βασίλειό του σὲ τέσσερα μέρη.  Αὐτὰ γιὰ τὸ τρίτο θηρίο.  

Τέλος  λέει ὁ Προφήτης γιὰ τὸ τέταρτο θηρίο: «τέταρτο θηρίο, φοβερὸ καί καταπληκτικό, τὰ δόντια του ἦταν σιδερένια καὶ τὰ νύχια του Χάλκινα». Ποιὸ εἶναι λοιπὸν αὐτὸ τὸ θηρίο,  παρὰ ἡ Βασιλεία τῶν Ρωμαίων,  ποὺ εἶναι ὁ Σίδηρος, μὲ τὸν  ὁποῖο θὰ συντρίψει ὅλα τὰ προηγούμενα βασίλεια καὶ θὰ κυριεύσει σὲ ὁλόκληρη τὴ γῆ.   

Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ δὲν μένει νὰ ἑρμηνεύσουμε κάτι ἄλλο,  ἀπὸ ὅσα ἔχει πεῖ ὁ Προφήτης,  ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄκρα τῶν  ποδιῶν τῆς εἰκόνας,  ποὺ ἕνα μέρος ἦταν σιδερένιο καὶ τὸ ἄλλο ὀστράκινο, ἀναμεμιγμένα σὲ ἕνα μίγμα.

Ἀλληγορικὰ ἐννοεῖ ὁ Προφήτης μὲ τὰ δέκα δάκτυλα τῶν ποδιῶν τῆς εἰκόνας, τοὺς Δέκα Βασιλεῖς,   ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὸ τὸ θηρίο.

Αὐτὰ ἐννοεῖ ὁ Δανιὴλ λέγοντας: «καθὼς  εἶχα τὸ νοῦ μου στὸ θηρίο καὶ τὰ δέκα κέρατα πίσω ἀπ’ αὐτὸ μέσα στὰ ὁποῖα ἀνέβηκε ἄλλο κέρας καὶ τρία πρὶν ἀπ’ αὐτὸ θὰ ξεριζωθοῦν».  

Αὐτὸ ποὺ φαίνεται σὰν κέρας, ἡ μικρὴ παραφυάδα εἶναι ὁ Ἀντίχριστος  ποὺ  πρόκειται  νὰ  ἀναστήσει τὴ Βασιλεία τῶν Ἰουδαίων,  τὰ τρία δὲ κέρατα ποὺ θὰ ξερριζωθοῦν ἀπὸ αὐτόν, ὑπονοεῖ τοὺς τρεῖς  Βασιλεῖς:  «τῆς Αἰγύπτου, τῆς Λιβύης καὶ τῆς Αἰθιοπίας, τούς ὁποίους  θὰ νικήσει σὲ πολεμικὴ σύρραξη καὶ θὰ ἐπιβληθεῖ σὰν φοβερὸς Τύραννος ἐναντίον τῶν Ἁγίων φέρνοντας θλίψη καὶ διωγμούς».  

Βλέπουμε, λοιπὸν, πὼς ὁ Προφήτης Δανιὴλ ἐξήγησε στὸν Ναβουχοδονόσορα τὴν  διαδοχικὴ ἐπικράτηση τῶν Βασιλείων καὶ φανέρωσε σ’ ὅλα τὰ πέρατα τοῦ Κόσμου τὴ μορφὴ τῆς Εἰκόνας καὶ τὴν  συμβολικὴ σημασία τῆς ἀναβάσεως τῶν τεσσάρων Θηρίων ἀπὸ τὴ Θάλασσα.

Μένει τώρα νὰ μιλήσουμε γιὰ ὅσα θά  διαπράξει  ὁ Ἀντίχριστος  ἀλλὰ καὶ νὰ φανερώσουμε ὅσα μποροῦμε μὲ βάση  αὐτὰ  ποὺ εἶπαν οἱ Προφῆτες  καὶ οἱ Ἅγιες Γραφές, τὴν  ΠΛΑΝΗ  του  σὲ  ὁλόκληρη  τὴ γῆ  καὶ  τὴν  παράνομη  ἔλευσή  του.

              

Περί  τοῦ  Ἀντιχρίστου

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθε στὸν κόσμο μὲ τὴν σάρκα ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τὴν Ἄχραντο Ἁγία Παρθένο Μαρία, γιὰ νὰ ἀνυψώσει τὴν φυλὴ τοῦ Ἰούδα ἀπὸ τὴν ὁποία, σὰν ἄνθρωπος,  κατάγεται.

Αὐτὴ  τὴν  ἰδιότητα τοῦ Χριστοῦ προαποκάλυψε ὁ Ἰακώβ, μὲ τὴν εὐλογία ποὺ ἀπηύθυνε στὸν υἱὸ του τὸν  Ἰούδα: «Ἰούδα θὰ σὲ ὑμνήσουν οἱ ἀδελφοί σου, τὰ χέρια σου θὰ εἶναι ἰσχυρὰ στὴ ράχη τῶν ἐχθρῶν σου.  Θὰ σὲ προσκυνήσουν σὰν Βασιλέα τους  οἱ ἀπόγονοι τοῦ πατέρα σου, λιονταράκι θὰ εἶσαι Ἰούδα, γέννημα λιονταριοῦ.  Ἀπὸ ἐμένα σὰν βλαστάρι φύτρωσες, παιδί μου.  Ξάπλωσες καὶ κοιμήθηκες σὰν λιονταρόπουλο, σὰν λιοντάρι, ποιὸς θὰ τολμήσει νὰ τὸν  ξυπνήσει;   Δὲν θὰ λείψει ἄρχοντας ἀπὸ τὴν  φυλὴ τοῦ Ἰούδα καὶ Ἀρχηγὸς ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τους  μέχρι νὰ ἔρθει Ἐκεῖνος στὰ χέρια τοῦ Ὁποίου βρίσκονται οἱ ἐξουσίες. Αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ Μεσσίας ποὺ περιμένουν μὲ ἐλπίδα τὰ Ἔθνη». (Γεν.49,8-10).   

Εἶδες ὅτι τὰ λόγια τοῦ Ἰακὼβ πρὸς τὸν Ἰούδα, ἔχουν ἐκπληρωθεῖ σέ ὅτι ἀφορᾶ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τὸν  Ἀντίχριστο.  Ὅπως δηλαδὴ ὁ Πατριάρχης προφήτευσε γιὰ τὸν  Ἀπόγονο τοῦ Ἰούδα, ἔτσι προφήτευσε καὶ γιὰ τὸν  υἱὸ του Δάν.  Ὁ Ἰούδας ἦταν ὁ τέταρτος υἱὸς τοῦ Ἰακὼβ καὶ ὁ Δάν υἱὸς τοῦ Ἰούδα ἕβδομος κατά   σειρά.   

Τί εἶπε λοιπὸν γιὰ τὸν Δάν ὁ Ἰακώβ;  «Ὁ ἀπόγονος τοῦ Δάν θὰ γίνει κακοποιός,  σὰν φίδι,  ποὺ εἶναι κρυμμένο στὸ δρόμο,  γιὰ νὰ δαγκώσει τὴν  πτέρνα τοῦ ἀλόγου (καὶ νὰ ἀνατρέψει τόν καβαλάρη)».  (Γεν, 49,17).

Ποιὸ νὰ εἶναι αὐτὸ τὸ φίδι;  Ποιὸ ἄλλο ἀπὸ τὸ πρῶτο ἐκεῖνο Πλάνο φίδι, ποὺ ἀναφέρεται στὴν  Γένεση, ὅτι  πλάνησε  τὴν  Εὕα καὶ δάγκωσε (στὴν πτέρνα) τὸν Ἀδάμ! Ὅμως,μὲ περισσότερα ἐπιχειρήματα πρέπει νὰ ἀποδείξουμε τὴν ἀλήθεια.

Ὁ Ἀντίχριστος λοιπὸν θὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν φυλὴ Δάν καὶ θὰ στραφεῖ ἐναντίον τῶν δικαίων.  Θὰ εἶναι ἕνας Τυραννικὸς βασιλέας, τρομερὸς κριτὴς καὶ  διάβολος  ὅπως λέγει ὁ Προφήτης: « Ὁ Δάν θὰ κυβερ-νήσει μὲ τὴν  φυλὴ του τὸν λαό, σὰν μία δυνατὴ φυλὴ τοῦ Ἰσραήλ». (Γεν. 49,16).

Βέβαια μπορεῖ κάποιος νὰ πεῖ, ὅτι αὐτὸ ἔχει εἰπωθεῖ καὶ γιὰ τὸν Σαμψών, ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ τὴν  φυλὴ Δάν καὶ κυβέρνησε τὸν  λαὸ του εἴκοσι (20) χρόνια.  Στὴν  περίπτωση λοιπὸν τοῦ Σαμψών, ἀπαντᾶμε, ὅτι ἕνα μέρος ἀπὸ τὶς Προφητεῖες ἔχει συμβεῖ.  

Ὁλόκληρη ὅμως ἡ Προφητεία ἀναφέρεται στὸν  Ἀντίχριστο.  

Ὁ Προφήτης  Ἱερεμίας λέγει τὰ ἐξῆς:  «Ἀπὸ τὸν  Δάν θὰ ἀκουστεῖ ἡ δυνατὴ φωνὴ τοῦ ποδοβολητοῦ τῶν ἀλόγων του καὶ θὰ σειστεῖ ὁλόκληρη ἡ  γῆ, ἀπὸ τὸ χλιμίντρισμα τῶν πολεμικῶν ἀλόγων»!  (Ἱερ.8,16).  

Ἀλλὰ καὶ ὁ Μωυσῆς λέγει: «Σὰν λιονταράκι ἡ  φυλὴ  Δάν,  θὰ  ἐξορμήσει  ἐκ  Βασάν». (Δευτ. 33,22).

Γιὰ νὰ μὴν πιστέψει κανεὶς ἐσφαλμένα, ὅτι τὸ ρητὸ αὐτὸ ἀναφέρεται στὸν Σωτῆρα Χριστό, πρέπει νὰ προσέξει καλά. 

Λέει «λιονταράκι» ἀπ’ τὴ φυλὴ Δάν.

Μὲ τὸ νὰ κατονομάσει, δηλαδή τὴν  φυλὴ Δάν, ἀπό τὴν  ὁποία θὰ γεννηθεῖ ὁ Διάβολος, ἀποσαφηνίζει τὸ χωρίο αὐτό.  

Ὅπως, ξεκάθαρα, μᾶς λέει, ὅτι ἀπὸ τὴν φυλὴ Ἰούδα γεννᾶται ὁ Χριστός, ἔτσι καὶ ἀπὸ τὴν  φυλὴ Δάν γεννᾶται ὁ Ἀντίχριστος. 

Ὁ μὲν Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, στὸ Προφητικὸ κήρυγμα ἔχει  ὀνομαστεῖ Λέων, γιὰ τὸ Βασιλικό Του Ἀξίωμα καὶ τὴν Δόξα Του,  μὲ τὸν ἴδιο τρόπο  ἔχει  ὀνομάσει καὶ τὸν  Διάβολο Προφητικά, λέοντα,  γιὰ τὸν τυραννικὸ καὶ βίαιο χαρακτήρα του.

Σὲ ὅλα λοιπὸν θέλει ὁ Πλάνος νὰ ὁμοιάσει μὲ τὸν  Υἱὸ τοῦ Θεοῦ.   Λέων ὁ Χριστός,  λέων καὶ ὁ Ἀντίχριστος! 

Βασιλεὺς τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς ὁ Χριστός, βασιλέας πρόκειται νὰ γίνει πάνω στὴ Γῆ ὁ Ἀντίχριστος.  

Στάθηκε  Ἄκακος σὰν Ἀρνίο  ὁ Σωτῆρας Χριστὸς καὶ αὐτὸς  θὰ φανεῖ σὰν ἀρνὶ,   ἐνῶ ἀπὸ μέσα θὰ εἶναι λύκος.   

Δέχθηκε  περιτομὴ ὁ Κύριος,  τὸ ἴδιο καὶ ὁ Ἀντίχριστος θὰ περιτμηθεῖ.   
 Ἀπέστειλε ὁ Χριστὸς τοὺς Ἀποστόλους σὲ ὅλα τὰ Ἔθνη καὶ αὐτὸς θὰ  στείλει Ψευδαποστόλους. 

Μάζεψε τὰ διασκορπισμένα πρόβατα ὁ Χριστὸς καὶ αὐτὸς θὰ συγκεντρώσει τὸν διασκορπισμένο λαὸ τῶν Ἑβραίων.

Ἔδωσε ὁ Χριστὸς σὲ αὐτοὺς ποὺ τὸν πιστεύουν τὸν Τίμιο καὶ Ζωοποιὸ Σταυρό, τὸ ἴδιο  καὶ αὐτὸς θὰ δώσει τὸ δικό του Σημάδι!

Μὲ μορφὴ Ἀνθρώπου φανερώθηκε στὸν  Κόσμο ὁ Κύριος καὶ αὐτὸς μὲ σχῆμα ἀνθρώπου θὰ ἐμφανισθεῖ.

Ἀνάδειξε ὁ Χριστὸς τὴν Σάρκα Του, σὰν Ναὸ, καὶ τὴν  Ἀνέστησε σὲ τρεῖς ἡμέρες καὶ αὐτὸς θὰ ἀνοικοδομήσει τὸν  Πέτρινο Ναὸ τῆς Ἱερουσαλήμ. Αὐτὰ εἶναι τὰ παραπλανητικά του τεχνάσματα. Μὲ ὅσα θὰ φανερώσουμε στὴ συνέχεια, θὰ γίνουν  πιὸ κατανοητὰ,  σ’ αὐτοὺς ποὺ ἀκοῦν μὲ προσοχή.

Ἀπὸ τὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Γραφῶν,  διδαχθήκαμε ΔΥΟ  ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ Σωτῆρα  μας, πάνω στὴ Γῆ. Ἡ μὲν  Πρώτη, ἡ κατὰ Σάρκα, ἔγινε χωρὶς ἐπισημότητα καὶ δόξα, ἀφοῦ ἐμφανίσθηκε ταπεινά. Ἀντίθετα ὃμως ἡ Δευτέρα Παρουσία Του ἔχει Προφητευθεῖ ὅτι θὰ γίνει μὲ Δόξα καὶ Τιμή,  ἀφοῦ θὰ ἐμφανισθεῖ ὁ Κύριος μὲ ὅλη Του τὴν Δύναμη ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, συνοδευόμενος ἀπὸ Ἀγγέλους καὶ Πατρικὴ Δόξα!  

Ἡ  Πρώτη Παρουσία τοῦ Κυρίου, εἶχε Πρόδρομο τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή,  ἐνῶ κατὰ τὴν  Δευτέρα Παρουσία, θὰ ἀναδείξει  Προδρόμους Του  ὁ Κύριος,  τόν Ἐνὼχ   τὸν Ἠλία καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν  Θεολόγο.

Πρόσεξε νὰ δεῖς τὴν  φιλανθρωπία τοῦ Δεσπότη.

Ἀκόμη καὶ στοὺς  Ἔσχατους Καιροὺς,  φροντίζει γιὰ τὸ Ἀνθρώπινο Γένος καὶ τὸ εὐσπλαχνίζεται.

Γι’ αὐτὸ ἀκόμη καὶ τότε δὲν  μᾶς ἀφήνει χωρὶς Προφῆτες, ἀλλὰ τοὺς στέλνει νὰ μᾶς διδάξουν καὶ νὰ μᾶς πληροφορήσουν γιὰ ὅσα θὰ συμβοῦν,  ὅπως  καὶ  γιὰ τὴν  ἐπιστροφὴ  τοῦ Ἀντικειμένου (Ἀντιχρίστου).

Πάνω σ’ αὐτὸ τὸ θέμα ὁ Προφήτης Δανιὴλ Προφήτευσε: «Θὰ θέσω Διαθήκη  μίας Ἑβδομάδας  καὶ στὸ μέσον  τῆς  Ἑβδομάδας  θὰ παύσει ἡ Θυσία καὶ ἡ  Προσφορά».  (Δανιήλ 9,27).  

Μία ἑβδομάδα σημαίνει τὰ  ΕΠΤΑ (7) Χρόνια  τῆς  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ  τοῦ Ἀντιχρίστου,  ποὺ θὰ συμβεῖ στοὺς  Ἔσχατους καιροὺς  καὶ τὴν μισὴ Ἑβδομάδα (3,5 ἒτη)  θὰ  ἀναλάβουν  οἱ δύο Προφῆτες  μὲ τὸν Ἰωάννη, γιὰ νὰ κηρύξουν σὲ ὃλη  τὴν Οἰκουμένη τὰ  σχετικὰ μὲ τὴν Παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου.  Αὐτὸ σημαίνει καὶ τὸ Χωρίο τῆς Ἀποκαλύψεως:  «θὰ δώσω ἐντολή στοὺς δύο Μάρτυρές μου νὰ Προφητεύσουν ἐπὶ 1260 ἡμέρες,  ἐνδεδυμένοι μὲ σάκους». (Ἀποκ. 11,3).  

Αὐτοὶ μὲ τὴν  Δύναμη τοῦ Θεοῦ, θὰ πραγματοποιήσουν  Σημεῖα καὶ τέρατα,  μήπως καὶ ἐπηρεάσουν τοὺς Ἀνθρώπους ὥστε νὰ μετανοήσουν, ἐπειδὴ οἱ ἁμαρτίες καὶ ἡ ἀσέβειά τους θὰ ἔχουν ξεπεράσει κάθε ὅριο:   «καὶ ἂν κάποιος θελήσει νὰ τοὺς βλάψει, τότε θὰ βγαίνει ΦΩΤΙΑ ἀπὸ τὸ στόμα τους καὶ θὰ  καταβροχθίζει τοὺς ἐχθρούς τους.  Ἐπίσης θὰ ἔχουν  ἐξουσία νὰ κλείσουν τὸν Οὐρανὸ ὥστε νὰ μὴ  βρέξει   καὶ νὰ μετατρέψουν τὰ νερὰ σὲ αἷμα καὶ νὰ πατάξουν τὴν γῆ μὲ κάθε εἴδους τιμωρία ἂν καὶ ἐφόσον τὸ θελήσουν». (Ἀποκ.11,4-6).

Ὅταν λοιπὸν κηρύξουν ὅλα αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποία κλήθηκαν, τότε θὰ φονευθοῦν,  μὲ ρομφαία  ἀπὸ τὸν διάβολο (Ἀντίχριστο).

Καὶ ἔτσι θὰ δώσουν τὴν  Μαρτυρία τους,  ὅπως τὸ Προφητεύει καὶ αὐτὸ ὁ Προφήτης Δανιήλ, λέγοντας πῶς τὸ Θηρίο ποὺ ἀνεβαίνει ἀπὸ τὴν Ἄβυσσο θὰ κάνει ΠΟΛΕΜΟ  μαζί τους  καὶ θὰ τοὺς νικήσει, καὶ θὰ τοὺς φονεύσει,  ἐπειδὴ δὲν θὰ θελήσουν νὰ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΥΝ  καὶ νὰ δώσουν  ΔΟΞΑ  στὸν  διάβολο. Αὐτὸ  ἀκριβῶς  συμβολίζει  τὸ  μικρὸ  κέρας  στὸ  κεφάλι  τοῦ  τέταρτου   θηρίου. Γεμάτος ἔπαρση καὶ ἀλαζονεία ὁ Διάβολος,  θὰ ἀρχίσει νὰ δοξάζεται καὶ νὰ ἐξυψώνεται ὡς θεός, διώκοντας τοὺς Ἁγίους καὶ βλαστημώντας τὸν Χριστό.

Φθάνοντας, λοιπόν, κατὰ τὴν πορεία τῆς διηγήσεως στὰ χρόνια τῆς Βασιλείας τοῦ Ἀντικειμένου (Ἀντιχρίστου), εἶναι σωστὸ νὰ μιλήσουμε πρῶτα γιὰ τὴν γέννηση καὶ τὸ μεγάλωμά του,  ὥστε νὰ φθάσουμε ὅπως εἴπαμε πρίν, στὴν πληροφορία ὅτι ὁ Διάβολος καὶ υἱὸς τῆς Ἀνομίας θὰ ἐξομοιωθεῖ σὲ  ὅλα  μὲ τὸν  Σωτῆρα  μας  Χριστό.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς  θέλοντας νὰ σώσει τὸ Ἀνθρώπινο γένος, γεννήθηκε  ἐκ τῆς Ἀχράντου καὶ Ἀειπαρθένου  Μαρίας καὶ καταπάτησε τὸν ἐχθρὸ μὲ τὸ σχῆμα τῆς Σαρκὸς  ποὺ φόρεσε,  νικώντας τον μὲ τὴν Δύναμη τῆς Θεότητός του. Μὲ τὸν  ἴδιο τρόπο θὰ θελήσει νὰ ἐξαπατήσει τοὺς Ἀνθρώπους καὶ ὁ Διάβολος, ἀφοῦ θὰ ἐμφανισθεῖ στὴ Γῆ σὰν Ἄνθρωπος,  ποὺ τάχα γεννήθηκε ἀπὸ «Παρθένο» ἐνῶ στὴν πραγματικότητα θὰ εἶναι γέννημα μίας ΠΟΡΝΗΣ γυναικός. 

Ὁ Κύριος ἦλθε σὲ μᾶς μὲ Σάρκα ὅμοια μὲ τὴ δική μας, διότι  Αὐτὸς τὴν δημιούργησε, χωρὶς  ἁμαρτία, ὅταν ἔπλασε τὸν Ἀδὰμ καὶ ὅλους ὅσους προέρχονται ἀπὸ αὐτόν.  Ὁ Διάβολος ὅμως καὶ τήν σάρκα ποὺ θὰ φορέσει θὰ εἶναι φαινομενική, διότι πὼς εἶναι δυνατὸν νὰ φορέσει σάρκα,  ποὺ δὲν τὴν δημιούργησε,   ἀλλὰ  καὶ καθημερινὰ τὴν πολεμᾶ;  

 

Αὐτὴν δὲ τήν σάρκα,  πιστεύω  ἀγαπητοί μου, ὅτι ὁ Διάβολος θὰ φορέσει φαινομενικὰ, σὰν ὄργανό του.   Διὰ τοῦτο  θὰ γεννηθεῖ  καὶ θὰ ἐμφανισθεῖ στοὺς Ἀνθρώπους μὲ σάρκα. 

Διότι τὸ νὰ γεννήσει κόρη Παρθένος  (καὶ νὰ παραμείνει Παρθένος)  μόνον στὴν Παναγία τὸ εἴδαμε,  γέννησε πραγματικὰ Σαρκοφόρο τὸν Χριστὸ καὶ  Σωτῆρα μας.  

Γι’ αὐτὸ ὁ Μωυσῆς λέει στὴν ἔξοδο:  «κάθε πρωτότοκο ἀρσενικό, θὰ ἀφιερώνεται στὸν Κύριο». (Ἔξοδ, 13,2).

Μὲ κανένα τρόπο ὅμως  ὁ ἐχθρὸς  δὲν θὰ διανοίξει μήτρα (δέν θά γεννηθεῖ ἀπό παρθένο ἀλλά ἀπό Πόρνη), ἔτσι ἀκριβῶς οὔτε σάρκα πραγματικὴ θὰ προσλάβει, ἀλλὰ θὰ περιτμηθεῖ,  ὅπως  ὁ  Χριστὸς  καὶ ὅπως ὁ Κύριος  ἐπέλεξε τοὺς Ἀποστόλους,  ἔτσι καὶ ἐκεῖνος θὰ συγκεντρώσει πλῆθος  μαθητῶν  ποὺ  θὰ  τοῦ  μοιάζουν  στὶς  ἀνομίες.

Πρῶτα ἀπ’ ὅλα θὰ ἀγαπήσει τὸ Ἔθνος τῶν Ἰουδαίων.  

Μαζὶ μὲ ὅλους αὐτοὺς θὰ πραγματοποιήσει σημεῖα καὶ θαύματα φοβερά, ὄχι ὅμως ἀληθινά, ἀλλὰ ψεύτικα, γιὰ νὰ παραπλανήσει τοὺς ἀσεβεῖς,  ποὺ εἶναι ἴδιοι μὲ αὐτόν.  Θὰ προσπαθήσει βέβαια νὰ ξεγελάσει καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς καὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὴν  ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Στὴν πρώτη περίοδο τῆς ἐμφάνισής του,  θὰ δείξει πράος, θὰ ἀγαπᾶ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους,  θὰ εἶναι φιλήσυχος,  εὐλαβής, εἰρηνοποιός, θὰ ἀπεχθάνεται τὴν ἀδικία, θὰ ἀποστρέφεται τὰ δῶρα, δὲν θὰ δέχεται τὴν εἰδωλολατρεία, θὰ ἀγαπᾶ τὶς Γραφές, θὰ σέβεται τοὺς Ἱερεῖς, θὰ τιμᾶ τοὺς γέροντες, θὰ ἀποστρέφεται τὴν πορνεία, θὰ σιχαίνεται τὴν  μοιχεία, δὲ θὰ δίνει προσοχὴ στὶς συκοφαντίες, δὲν θὰ χρησιμοποιεῖ  ὅρκους,  θὰ εἶναι φιλόξενος,  φιλόπτωχος καὶ ἐλεήμονας.

Ἐπίσης θὰ φτάσει στὸ σημεῖο νὰ κάνει θαύματα:  θὰ καθαρίζει λεπρούς, θὰ δίνει σὲ παράλυτους τὴν  δύναμη νὰ σηκωθοῦν καὶ νὰ περπατήσουν, θὰ διώχνει τοὺς δαίμονες   ἀπὸ τοὺς δαιμονισμένους, θὰ “ΠΡΟΦΗΤΕYEI” τά μέλλοντα,  θὰ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ  ἀκόμη  καὶ  νεκρούς.

Θά βοηθάει χῆρες, θὰ προστατεύει τὰ ὀρφανά, θὰ ἀγαπάει ὅλους τους Ἀνθρώπους, θὰ συμφιλιώνει αὐτοὺς ποὺ θὰ μαλώνουν συμβουλεύοντάς τους: «ἂς μὴ βασιλεύσει ὁ Ἥλιος, ἐνῶ ἐξακολουθεῖ ἀκόμα ἡ ὀργὴ  μεταξύ σας». (Ἐφεσ. 4,26).

Δὲν θὰ ἀποκτήσει χρυσό, οὔτε θὰ ἀγαπήσει ἀργύριο,  καὶ δὲν θὰ ἐπιδιώξει πλούτη.  Ὅλα ὅμως αὐτὰ θὰ τὰ κάνει, ἐπειδὴ εἶναι δόλιος καὶ ὕπουλος καὶ θέλει νὰ ἐξαπατήσει  ὅλους τους ἀνθρώπους, ὥστε νὰ τὸν χρήσουν Βασιλέα τους.  

Διότι ὅταν ὅλοι οἱ Λαοὶ καὶ τὰ Ἔθνη, δοῦνε αὐτὲς τὶς καταπληκτικές του ἱκανότητες καὶ ἀρετὲς καὶ τὶς φοβερές του δυνάμεις, θὰ μαζευτοῦν ὅλοι στὸ ἴδιο σημεῖο, ὥστε ὁμόφωνα  νὰ τὸν ἀνακηρύξουν Βασιλέα τους.

Περισσότερο ὅμως ἀπὸ ὅλους τούς λαοὺς θὰ ἀγαπήσει τὸ Γένος τῶν Ἑβραίων καὶ θὰ λένε μεταξύ τους:  «μήπως ὑπάρχει στὴ γενιὰ μας κάποιος ἄλλος, τόσο καλὸς καὶ σπουδαῖος καὶ δίκαιος ἄνθρωπος»;  

Ἐξαιρετικὰ ὅπως προανέφερα τὸ Γένος τῶν Ἰουδαίων, πιστεύοντας ὅτι πρόκειται γιὰ τὸν  Βασιλέα Μεσσία ποὺ περιμένουν, θὰ παρουσιασθοῦν μπροστά του καὶ θὰ τοῦ ποῦν:  

«Ὅλοι  σὲ σένα ἔχουμε ἐμπιστοσύνη καὶ ἐσένα ἀναγνωρίζουμε δίκαιο σὲ ὁλόκληρη τὴ γῆ.  Ἐλπίζουμε ὅλοι  μὲ σένα νὰ σωθοῦμε γιατί ἀπὸ τὸ στόμα σου ἀκούσαμε κρίση δίκαιη, χωρὶς νὰ εἶναι ἀποτέλεσμα δωροδοκίας».

Στὴν ἀρχὴ ὁ ψεύτης καὶ ἄνομος θὰ ἀποκρούσει τὴν  δόξα αὐτή, ποὺ θὰ τοῦ προτείνουν οἱ ἄνθρωποι, ὅμως στὴ συνέχεια ἐπιμένοντας στὸ αἴτημα τους οἱ ἄνθρωποι θὰ δεχθεῖ νὰ τὸν ἀναδείξουν Βασιλέα.

Ἔπειτα ὅμως θὰ ὑπερηφανευθεῖ καὶ ὁ πρὶν λίγο πράος θὰ γίνει ἀκατάδεκτος, αὐτὸς ποὺ ἐπεδίωκε τὴν  ἀγάπη θὰ γίνει ἄσπλαχνος, ὁ ταπεινὸς θὰ καταντήσει ὑπερήφανος  καὶ ἀπάνθρωπος, αὐτὸς ποὺ ἔδειχνε νὰ ἀπεχθάνεται τὴν ἀδικία, θὰ καταδιώξει τοὺς δίκαιους.

Ἀφοῦ ἑδραιώσει τὴν Βασιλεία του, τότε θὰ ἀρχίσει Πόλεμο φοβερό, θὰ χτυπήσει μὲ ὀργὴ τρεῖς μεγάλους Βασιλεῖς: τῶν Αἰγυπτίων, τῶν  Λιβύων καὶ τῶν Αἰθιόπων.  

Μετὰ θὰ στραφεῖ στὸν Ναὸ τῶν Ἱεροσολύμων, θὰ τὸν  ἀναγείρει γρήγορα καὶ θὰ τὸν  παραδώσει στοὺς Ἑβραίους.

Στὴ συνέχεια θὰ στραφεῖ μὲ ἀλαζονεία ἐναντίον τῶν  Ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ,  τὸν  Ὁποῖο θὰ βλασφημεῖ, πιστεύοντας ὁ δόλιος ὅτι θὰ εἶναι Αἰώνια Βασιλέας πάνω στὴ Γῆ καὶ ἀγνοώντας ὁ ταλαίπωρος ὅτι γρήγορα θὰ χάσει τὴν  ἐξουσία του καὶ θὰ τὸν  δεχθεῖ τὸ ΠΥΡ,  ποὺ ἔχει ἑτοιμασθεῖ γι’ αὐτὸν,   μαζὶ  μὲ  ὅλους  ὅσους  θὰ τὸν  πιστεύσουν καὶ θὰ τὸν  ἀκολουθήσουν. 

Ὅσον  ἀφορᾶ τὸν ΧΡΟΝΟ ποὺ θὰ βασιλεύσει ὁ Ἀντίχριστος πάνω στὴ γῆ, ὁ Προφήτης Δανιὴλ μᾶς εἶπε: «ἐπὶ μία  Ἑβδομάδα θὰ διαρκέσει ἡ διαθήκη μου». (Δανιήλ 9,27), τὰ  ΕΠΤΑ (7) χρόνια φανέρωσε,  τὸ μισό τῆς Ἑβδομάδος (3,5 χρόνια)  γιὰ νὰ κηρύξουν οἱ Προφῆτες καὶ τὸ ἄλλο μισό τῆς Ἑβδομάδος, δηλ. τρεισήμισι (3,5)  χρόνια θὰ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ ὁ Ἀντίχριστος πάνω στὴ  γῆ.  Καὶ μετὰ θὰ χαθεῖ ἡ  Βασιλεία καὶ ἡ δόξα του γιά πάντα.

Ξέρετε πόση θλίψη θὰ ὑπάρχει ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες; 

Ὅση δὲν ἔγινε ἀπὸ τότε ποὺ δημιουργήθηκε ὁ κόσμος, οὔτε πρόκειται νὰ ξαναγίνει,  ἐκτὸς μόνο ἀπὸ τὶς ἡμέρες τῆς  ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ  τοῦ  Ἀντιχρίστου.  Τότε θὰ φουσκώσει ἀπὸ ὑπερηφάνεια καὶ ἀλαζονεία ἡ καρδία τοῦ ἄνομου, καὶ θὰ συγκεντρώσει τοὺς Δαίμονές του ποὺ θὰ ἔχουν  ἀνθρώπινη μορφή, θὰ ἀποστραφεῖ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὸν ἔκαναν Βασιλέα καὶ θὰ μιάνει πολλὲς ψυχές.  

Διότι θὰ  διορίσει ἄρχοντες  ἐκ τῶν δαιμόνων. 

 Καὶ δὲν θὰ ἐμφανίζεται (ὁ Ἀντίχριστος)  πλέον ὡς εὐλαβής, ἀλλὰ πάντοτε καὶ σὲ ὅλους αὐστηρός, ἀπότομος, ὀργίλος, θυμωμένος, τρομερός, ἀκατάστατος, φοβερός, ἀηδιαστικός, μισητός, σιχαμένος, ἀνήμερος,  ἀλαζόνας,  πονηρός. Θὰ ἐπιδιώξει νὰ θέσει  μέσα σὲ βόθρο τῆς ἠθικῆς καταστροφῆς,  ὅλους τούς Ἀνθρώπους. 

Θὰ πολλαπλασιάσει τὰ ψεύτικα θαύματα καὶ ἐνῶ ὅλοι οἱ Λαοὶ τῆς Γῆς θὰ τὸν  ἀνευφημοῦν γιὰ τὰ φανταστικά του τερατουργήματα, θὰ βγάλει φωνὴ δυνατή, ὥστε θὰ σειστεῖ ὁ τόπος ποὺ θὰ στέκεται  ὁ ὄχλος: «μάθετε,  Λαοὶ καὶ φυλὲς καὶ Ἔθνη, τὴν μεγάλη μου  Ἐξουσία, τὴν  δύναμη τῆς Βασιλείας μου, ποιὸς εἶναι τόσο μεγάλος δυνάστης, ὅπως ἐγώ;  Ποιὸς εἶναι μεγάλος Θεὸς ἐκτὸς ἀπὸ ἐμένα;  Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀντισταθεῖ στὴν  ἐξουσία μου»;  

Μὲ τὰ λόγια αὐτά, μπροστὰ στὰ μάτια αὐτῶν ποὺ θὰ τὸν  βλέπουν κατάπληκτοι, θὰ μετακινήσει Βουνά, θὰ περπατήσει πάνω στὴ  Θάλασσα χωρὶς νὰ βραχοῦν τὰ πόδια του, θὰ κατεβάσει φωτιὰ ἀπὸ τὸν  Οὐρανό, θὰ σκοτεινιάσει τὴν ἡμέρα, θὰ κάνει τὴ νύκτα μέρα, θὰ μετακινήσει πάνω στὸ στερέωμα, τὸν  ἥλιο, ὅπου θελήσει.  

Καὶ γιὰ νὰ τελειώνω,  ὅλα  τὰ φυσικὰ στοιχεῖα τῆς γῆς καὶ τῆς θαλάσσης θὰ τὰ ὑποτάξει φανταστικὰ, ἐμπρὸς στὰ μάτια αὐτῶν ποὺ θὰ τὸν βλέπουν γεμάτοι ἔκπληξη .

Ἐὰν, πρὶν ἀκόμη φανερωθεῖ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἔχει ξεσηκώσει ἐναντίον μας ὁρατὸ Πόλεμο καὶ μᾶς ὠθεῖ σὲ μάχες καὶ σφαγές, τότε ὅταν ὁ ἴδιος ἐμφανισθεῖ  αὐτοπροσώπως καὶ τὸν  δοῦν πραγματικὰ οἱ  ἂνθρωποι, πὼς δὲν θὰ χρησιμοποιήσει μηχανὲς καὶ ἀπάτες καὶ φαντάσματα, γιὰ νὰ πλανήσει τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν  δρόμο τῆς ἀληθείας καὶ τὴν θύρα  τῆς  Βασιλείας; 

Ὕστερα ἀπὸ ὅλα αὐτά, ὁ Οὐρανὸς πλέον δὲν  θὰ δώσει τὴν  δροσιά του, τὰ σύννεφα δὲν θὰ φέρουν  βροχή, ἡ γῆ θὰ ἀρνηθεῖ νὰ καρποφορήσει, ἡ  θάλασσα  θὰ γεμίσει ἀπὸ δυσωδία, τὰ ποτάμια θὰ ξεραθοῦν, τὰ ψάρια στὴ θάλασσα θὰ ψοφήσουν καὶ οἱ ἂνθρωποι θὰ πεθαίνουν ἀπὸ πείνα καὶ δίψα.   Ὁ πατέρας θὰ πεθαίνει ἀγκαλιασμένος μὲ τὸν  υἱό του καὶ ἡ μητέρα μὲ τὴν  θυγατέρα της,  καὶ δὲν  θὰ βρίσκεται κανεὶς νὰ τοὺς θάψει.

Ὁλόκληρη  ἡ Γῆ θὰ βρωμίσει ἀπὸ τὰ πεταμένα πτώματα, ἐνῶ ἡ Θάλασσα ἐπειδὴ δὲν θὰ δέχεται  τὰ νερὰ τῶν ποταμῶν, θὰ γίνει σὰν βόρβορος ποὺ θὰ ἀναδίδει ἀφόρητη δυσωδία καὶ ἀσθένειες.

Σὲ ὁλόκληρη τὴν  Γῆ θὰ ὑπάρχουν ἀσθένειες φοβερές, τότε ἀπαρηγόρητος θρῆνος, τότε ἀμέτρο κλάμα, τότε ἀκατάπαυστοι στεναγμοί, τότε οἱ ζωντανοὶ θὰ καλοτυχίσουν τοὺς  νεκροὺς  καὶ θὰ λένε: 

«ἀνοῖξτε τοὺς τάφους σας καὶ δεχθεῖτε ἐμᾶς τοὺς ἄθλιους, ἀνοῖξτε τὰ μνημεῖα σας γιὰ νὰ δεχθεῖτε ἐμᾶς τοὺς ἐλεεινοὺς συγγενεῖς  σας  καὶ  γνωστούς!   Εἶσθε τυχεροί,  διότι δὲν  εἴδατε αὐτὲς τὶς ἡμέρες.   Εἶσαστε καλότυχοι, διότι δὲν προλάβατε νὰ δεῖτε τὴν  ὀδυνηρὴ αὐτὴ ζωή, οὔτε αὐτὲς τὶς ἀρρώστιες,  ποὺ ἐμφανίσθηκαν,  οὔτε αὐτὴ τὴν  θλίψη ποὺ ἔχει καταλάβει τὶς ψυχές μας».   

Στὴν  συνέχεια ὁ μιαρὸς θὰ στείλει φιρμάνια σὲ ὅλες τὶς χῶρες καὶ μὲ Δαίμονες καὶ μὲ Ἀνθρώπους, ποὺ θὰ καταλήγουν στὰ ἑξῆς: «στὴ Γῆ παρουσιάστηκε ἕνας μεγάλος βασιλέας, ἐλᾶτε ὅλοι νὰ τὸν προσκυνήσετε, ἐλᾶτε  ὅλοι νὰ δεῖτε τὴν  μεγάλη του δύναμη.   Διότι αὐτὸς θὰ σᾶς προσφέρει σιτάρι καὶ θὰ σᾶς χαρίσει κρασὶ καὶ πολλὰ ΠΛΟΥΤΗ καὶ μεγάλα ἀξιώματα (τά ἲδια λένε γιά τόν βασιλέα Ἰωάννη!).  Διότι στὶς προσταγὲς του ὑπακούει ὅλη ἡ Γῆ  καὶ ἡ Θάλασσα. Ἐλᾶτε λοιπὸν ὅλοι κοντά του».  

Καὶ πράγματι ὅλοι πιεζόμενοι ἀπὸ τὴν ἔλλειψη τῶν ἀναγκαίων ἀγαθῶν, θὰ ἔλθουν κοντά του καὶ θὰ τὸν  προσκυνήσουν. 

Τότε θὰ δώσει σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ τὸν ἀκολουθήσουν ΧΑΡΑΓΜΑ  στὸ δεξὶ χέρι καὶ τὸ μέτωπό τους , γιὰ νὰ μὴν  μπορεῖ κανεὶς νὰ κάνει στὸ μέτωπο του τὸν  Σταυρὸ μὲ τὸ Δεξί του Χέρι, διότι θὰ ἔχει δεχθεῖ τὸ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ τοῦ Ἀντίχριστου.

Αὐτὸς ποὺ θὰ δεχθεῖ τὸ ΧΑΡΑΓΜΑ τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ χαθεῖ γιὰ πάντα καὶ ἀπὸ τὸν  Θεὸ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.

Ἀπὸ τότε πιὰ δὲν θὰ ἔχει ἐξουσία νὰ σφραγίσει μὲ τὸν  Τίμιο Σταυρὸ κάποιο ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ σώματός του, ἀλλὰ θὰ ἀκολουθεῖ τὸν  ΠΛΑΝΟ καὶ αὐτὸν θὰ ὑπηρετεῖ,  χωρὶς νὰ μπορεῖ  πιὰ  νὰ μετανοήσει.

Καὶ θὰ δώσει σ’ αὐτοὺς ὁ Πλάνος λίγα ΤΡΟΦΙΜΑ,  σὰν  ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ  γιὰ τὴν  ΣΦΡΑΓΙΔΑ  του τὴν  μιαρά.  

Ἡ Σφραγίδα αὐτὴ ποὺ θὰ βάλει ὁ  Ἄνομος στὸ  ΔΕΞΙ χέρι καὶ στὸ ΜΕΤΩΠΟ  τῶν  Ἀνθρώπων εἶναι ὁ Ἀριθμὸς Χξς (666).

Ὑποθέτω λοιπόν,  -διότι δὲν μπορῶ νὰ γνωρίζω μὲ ἀκρίβεια, ἀφοῦ πολλὰ ὀνόματα ὑποκρύπτονται σ’ αὐτὸν τὸν ἀριθμό-,  ἴσως νὰ ἀναγράφει τὴν  ἴδια Σφραγίδα  «Ἀρνοῦμαι», ὅπως στὴν  ἀρχὴ τοῦ Χριστιανισμοῦ ὅπου ὁ  Ἀντίδικος Ἐχθρὸς  διὰ τῶν  ὑπηρετῶν του,  δηλαδὴ τῶν εἰδωλολατρῶν, προέτρεπε τοὺς Μάρτυρες τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ : «Ἀρνήσου» ἔλεγαν, «τὸν  Θεό σου τὸν  Ἐσταυρωμένο». 

 Τὸ ἴδιο θὰ συμβεῖ καὶ μὲ τὴν  Σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου:  

«Ἀρνοῦμαι θὰ λέει τὸν  Ποιητὴ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Γῆς,  Ἀρνοῦμαι τὸ Βάπτισμα, Ἀρνοῦμαι τὴν  λατρεία μου καὶ προστίθεμαι στοὺς ὀπαδούς σου καὶ πιστεύω σὲ σένα». 

 Τὰ ἴδια θὰ  κηρύξουν καὶ οἱ Προφῆτες Ἐνὼχ καὶ Ἠλίας, θὰ λένε λοιπὸν  στοὺς ἀνθρώπους:  «μὴν πιστέψετε τὸν  Ἐχθρὸ διότι εἶναι ἀντίδικος καὶ διαφθορέας καὶ υἱὸς τῆς ἀπωλείας καὶ θὰ σᾶς ΠΛΑΝΗΣΕΙ  καὶ στὴ  συνέχεια θὰ σᾶς  ΦΟΝΕΥΣΕΙ».   

Καὶ  θὰ τοὺς φονεύσει (τοὺς Προφῆτες),  μὲ ρομφαία.    

Προσέξτε καλὰ τὴν  ΠΛΑΝΗ τοῦ  Ἐχθροῦ,  μάθετε καλὰ τὶς πονηρίες του καὶ ὅτι θὰ  θελήσει,  μὲ κάθε τρόπο,  νὰ θολώσει τὸν  νοῦ τῶν ἀνθρώπων.  Τοὺς δαίμονές του θὰ τοὺς παρουσιάσει σὰν ἀγγέλους φωτεινοὺς καὶ θὰ παρατάξει ἀναρίθμητες  στρατιὲς  ἀσωμάτων.

Μπροστὰ σὲ πλῆθος κόσμου θὰ φαίνεται ὅτι θὰ ἀναληφθεῖ στὸν οὐρανό, ἐνῶ ταυτόχρονα θὰ ἀκούγονται ἦχοι καὶ σάλπιγγες καὶ δυνατὲς κραυγὲς ποὺ θὰ τὸν  ἐπευφημοῦν μὲ ἀκατανόητους ὕμνους,   καὶ γιὰ μία στιγμὴ ὁ  ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ  τοῦ  ΣΚΟΤΟΥΣ,   θὰ λάμψει  σὰν  τὸ  ΦΩΣ.

Ἄλλες φορὲς,  θὰ πετάει στὸν  Οὐρανὸ καὶ ἄλλοτε θὰ κατεβαίνει στὴ  Γῆ μὲ μεγάλη δόξα. Ἄλλοτε πάλι,  θὰ διατάξει τοὺς Δαίμονές του, οἱ ὁποῖοι θὰ μοιάζουν  μὲ ἀγγέλους νὰ κάνουν  τὰ φοβερὰ καὶ τρομερά του ἐγκλήματα καὶ θελήματα.  Στὴν συνέχεια θὰ στείλει τὶς φάλαγγες τῶν Δαιμόνων στὰ βουνά, στὶς σπηλιὲς καὶ στὶς ὀπὲς τῆς Γῆς, γιὰ νὰ ἀναζητήσουν  αὐτοὺς ποὺ ἔφυγαν καὶ κρύφτηκαν ἀπὸ μπροστά του, γιὰ νὰ τοὺς φέρουν  μπροστά του, νὰ τὸν  προσκυνήσουν.

Αὐτοὺς ποὺ θὰ ὑποκύψουν  στὰ λόγια του καὶ στὶς ἀπειλές του, θὰ τοὺς ΣΦΡΑΓΙΣΕΙ  μὲ τὴν  Σφραγίδα  του.  Αὐτοὺς  ποὺ δὲν  θὰ θελήσουν νὰ τὸν  ὑπακούσουν, θὰ τοὺς βασανίσει μὲ ἀπίστευτες τιμωρίες, σκληρότατα βασανιστήρια  καὶ μὲ φριχτὰ ἐργαλεῖα,  ποὺ ποτὲ δὲν ἔχουν  ξαναδεῖ μάτια Ἀνθρώπων καὶ δὲν  θὰ ἔχουν  ξανακούσει.

Μακάριοι θὰ εἶναι αὐτοὶ ποὺ θὰ νικήσουν τότε τὸν  Τύραννο, διότι θὰ ἀναδειχθοῦν πιὸ ἔνδοξοι καὶ πιὸ σημαντικοὶ ἀπὸ τοὺς Πρώτους Μάρτυρες.

Διότι οἱ Πρῶτοι Μάρτυρες νίκησαν τὰ ὄργανά του,    ἐνῶ αὐτοὶ οἱ Χριστιανοὶ θὰ πολεμήσουν μὲ γενναιότητα μὲ τὸν  ἴδιο τὸν  Διάβολο, τὸ γέννημα τῆς ἀπωλείας καὶ θὰ τὸν  νικήσουν.Πῶς λοιπὸν νὰ μὴν ἀξιωθοῦν νὰ καταστολισθοῦν μὲ τὰ ἐξαιρετικὰ  Ἐγκώμια καὶ ΣΤΕΦΑΝΙΑ  ἀπὸ τὸν  Βασιλέα μας Ἰησοῦ Χριστό;  

Ἀλλὰ ἂς ἐπανέλθουμε στὸ θέμα μας.  

Ἀφοῦ λοιπὸν οἱ Ἄνθρωποι θὰ πάρουν  τὴν Σφραγίδα  καὶ δὲν θὰ βρίσκουν  νερὸ καὶ φαγητό,   θὰ στραφοῦν πάλι στὸν Ἀντίχριστο καὶ μὲ πόνο πολὺ θὰ τὸν  παρακαλοῦν  καὶ θὰ λένε: 

«δῶσε μας νὰ φᾶμε καὶ νὰ  πιοῦμε, διότι χανόμαστε ἀπὸ τὴν  πείνα καὶ ἀπὸ τὴν  ἔλλειψη τῶν  ἀναγκαίων,  διέταξε τὸν  Οὐρανὸ νὰ μᾶς δώσει βροχὴ καὶ ἀπομάκρυνε τὰ Ἀνθρωποφάγα θηρία ἀπὸ κοντά μας».

Τότε ὁ Δόλιος θὰ τοὺς ἀπαντήσει περιγελώντας τους μὲ εἰρωνεία καὶ ἀπανθρωπιά: «Ὁ Οὐρανὸς δὲν θέλει νὰ βρέξει καὶ ἡ Γῆ δὲν βλασταίνει τοὺς καρπούς της,  ἀπὸ ποὺ θέλετε ἐγὼ νὰ σᾶς δώσω τρόφιμα καὶ νερό»; 

Μόλις ἀκούσουν τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ  διαβόλου, οἱ δυστυχισμένοι ἂνθρωποι θὰ καταλάβουν ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ πονηρὸς διάβολος καὶ  θὰ θρηνήσουν σπαρακτικά, θὰ κλάψουν πολύ,   θὰ κτυποῦν τὸ πρόσωπό τους μὲ τὰ χέρια τους καὶ θὰ τραβοῦν  τὰ μαλλιά τους  μὲ τὰ νύχια τους, θὰ σχίζουν τὰ μάγουλά τους λέγοντας μεταξύ τους: «Ἀλίμονο  στὴν συμφορά μας,  Ἀλίμονο στὴν  πολυθρήνητη συμφωνία, Ἀλίμονο στὸ πονηρὸ Ἀντάλλαγμα καὶ στὴν  μέγιστη πτώση.  Ποῦ παρασυρθήκαμε;  Πῶς  παραπλανηθήκαμε ἀπὸ τὸν Πλάνο; Πῶς παραδοθήκαμε σ’ αὐτόν; Πῶς μπλέξαμε στὰ δίχτυά του;  Πῶς σαγηνευτήκαμε  ἀπὸ τὶς  ἀνομίες του;   Πῶς,  ἐνῶ γνωρίζουμε τὶς Ἅγιες Γραφὲς,  δὲν κατανοήσαμε τὸ νόημά τους;».

   Εἶναι ἀλήθεια,  ὅτι ὅσοι ἄνθρωποι θὰ ἔχουν δεθεῖ μὲ ΒΙΟΤΙΚΑ πράγματα  καὶ μὲ τὴν  ἐπιθυμία τοῦ  κόσμου τούτου,  μὲ εὐκολία θὰ ὑποκύψουν  στὸν  διάβολο καὶ θὰ ΣΦΡΑΓΙΣΘΟΥΝ  ἀπ’  αὐτόν. 

Ὃσοι ἀπό τούς ἀνθρώπους, μελετοῦν  τὶς Ἅγιες Γραφές  ἒχουν ἐμφυτεύσει,  σάν  ἂλλους  καρπούς Σωτηρίας  τό  Θεῖο καί ψυχοφελές νόημά τους,  καί θὰ μπορέσουν  εὔκολα νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὴν  πλάνη  τοῦ ἐχθροῦ.  

Διότι θὰ καταλάβουν ἀμέσως τὰ σημάδια τῆς πονηρίας του καὶ τὴν ἀλαζονεία τῆς Πλάνης του, καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο, γρήγορα θὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὰ χέρια του καὶ θὰ καταφύγουν στὰ  Βουνὰ καὶ στὶς ὀπὲς τῆς Γῆς, ἀπ’ ὅπου μὲ δάκρυα καὶ συντριβὴ καρδίας, θὰ ἀναζητήσουν τὸν  φιλάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό.  Τότε ὁ Κύριος θὰ τοὺς ἁρπάξει  ἀπὸ  τὰ  ΔΙΚΤΥΑ  τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ θὰ τοὺς  Σώσει μὲ τὸ Δεξί  Του  Χέρι ἀπὸ τὰ σκάνδαλα,  ὅσους εἶναι ἄξιοί Του  καὶ  θά πέφτουν στά γόνατα καί θά προσεύχονται νά τούς σώσει ὁ Χριστός.  Βλέπεις  ποιὰ προσευχὴ καὶ νηστεία θὰ κάνουν τότε οἱ Ἅγιοι;  

Μάθε, τώρα, πόσο δύσκολοι καιροὶ καὶ χαλεπὲς ἡμέρες θὰ ξημερώσουν γι’ αὐτοὺς,  ποὺ θὰ μείνουν στὴν  χώρα καὶ στὴν  πόλη.

Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, λοιπὸν,  οἱ Ἄνθρωποι θὰ πηγαίνουν ἀπὸ τὴν  Ἀνατολὴ πρὸς τὴν  Δύση καὶ θὰ ἔρχονται ἀπὸ τὴ Δύση στὴν  Ἀνατολὴ   καὶ θὰ κλάψουν  πολὺ καὶ θὰ θρηνήσουν γοερὰ  καὶ ὅταν θὰ ξημερώνει ἡ ἡμέρα, θὰ ἀναζητοῦν τὴν  νύχτα γιὰ νὰ ἀναπαυθοῦν,   ἀλλά  μάταια.

Ὅταν ὅμως θὰ πέφτει ἡ νύκτα, τότε ἀπὸ τοὺς ἀλλεπάλληλους σεισμοὺς καὶ ἀπὸ τὶς τρομερὲς καταιγίδες,  θὰ ἀναζητοῦν  μὲ μεγάλη ἀγωνία τὸ φῶς τῆς ἡμέρας, διότι  θὰ τοὺς πνίγει ὁ  ΦΟΒΟΣ  γιὰ  τὸν  τραγικὸ θάνατο,  ποὺ τοὺς  ἀναμένει.  

Τὴν  τραγική   ζωὴ τῶν  Ἀνθρώπων αὐτῶν θὰ θρηνήσει ὅλη ἡ Πλάση.   Θὰ πενθήσει καὶ  ἡ Θάλασσα καὶ ὁ Ἀέρας καὶ ὁ Ἣλιος,  ἀκόμη καὶ τὰ ἄγρια ζῶα καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ Οὐρανοῦ,  θὰ πενθήσουν, τὰ Ὅρη καὶ τὰ βουνὰ καὶ τὰ δένδρα στὸν  κάμπο, γιὰ τὸ τραγικὸ κατάντημα τοῦ γένους τῶν  Ἀνθρώπων, ἐπειδὴ ξέφυγαν ἀπὸ τὸν  δρόμο τοῦ Θεοῦ, πίστευσαν στὸν  Πλάνο καὶ δέχθηκαν τὸ ΣΗΜΑΔΙ τοῦ ἀνόμου καὶ θεομάχου, ἀντὶ γιὰ τὸν Ζωοδότη Σταυρὸ τοῦ Σωτήρα μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀλλὰ καὶ οἱ Ἐκκλησίες θὰ ἔχουν  μεγάλο πένθος, διότι οὔτε θυμίαμα θὰ προσφέρεται, οὔτε λατρεία θεάρεστος θὰ ἐκτελεῖται σὲ αὐτὲς τὶς  ἡμέρες.  Τὰ Ἱερὰ τῶν Ἐκκλησιῶν θὰ καταντήσουν  σὰν  ἐγκαταλελειμμένα ὀπωροφυλάκια.   Τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες, τὸ Τίμιο Σῶμα καὶ τὸ Τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ δὲν θὰ ξαναφανεῖ, ἡ Θεία Λειτουργία θὰ σταματήσει, θὰ πάψουν  οἱ ψαλμωδίες,  δὲν θὰ ξανακουστεῖ ἡ ἀνάγνωση τῶν Ἁγίων Γραφῶν.

Σκοτάδι θὰ ἐπικρατήσει στοὺς Ἀνθρώπους καὶ θρῆνος θὰ προστίθεται στὸν  θρῆνο καὶ  οὐαὶ  πάνω στὸ οὐαί.

Τότε θὰ πετοῦν στὶς πλατεῖες νομίσματα χρυσὰ καὶ ἀργυρᾶ καὶ κανεὶς δὲν θὰ ἐνδιαφέρεται νὰ τὰ περιμαζέψει.

Ὅλοι θὰ προσπαθοῦν  ἀπεγνωσμένα νὰ διαφύγουν  καὶ νὰ κρυφτοῦν, ἀλλὰ πουθενὰ δὲν θὰ ὑπάρχει διέξοδος ἀπὸ τὶς παγίδες τοῦ ἀντιχρίστου, διότι θὰ ἔχουν  ἐπάνω τους τὸ ΣΗΜΑΔΙ του (666), καὶ ἔτσι θὰ δείχνουν καθαρὰ ὅτι εἶναι δικοί του.  

Ἔξω θὰ ἐπικρατεῖ φόβος καὶ μέσα τρόμος, νύχτα καὶ μέρα.  Στὴν  πλατεία θὰ ὑπάρχουν παντοῦ πτώματα καὶ ψοφίμια καὶ στὰ σπίτια πεῖνα καὶ δίψα.  Στὶς πλατεῖες θὰ ἐπικρατοῦν   τρομεροὶ θόρυβοι καὶ στὰ σπίτια θρῆνοι καὶ ὀδυρμοί!   Ἀλλὰ καὶ ἡ ὀμορφιὰ τοῦ προσώπου θὰ μαρανθεῖ,  διότι ἡ μορφή  τους θὰ γίνει  σὰν τῶν  νεκρῶν.  

Τὸ ἴδιο θὰ γίνει καὶ ἡ ὀμορφιὰ τῶν γυναικῶν καὶ θὰ χαθεῖ ἡ  ΕΠΙΘΥΜΙΑ (σαρκική) ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους.

Ὡστόσο ὁ εὔσπλαχνος καὶ φιλάνθρωπος Θεός, οὔτε καὶ τότε θὰ ἐγκαταλείψει τὸ γένος τῶν  ἀνθρώπων χωρὶς παρηγορία. 

Θὰ κολοβώσει τὶς φρικτὲς ἐκεῖνες ἡμέρες. 
  

Τὰ τρεισήμισι (3,5) χρόνια  τῆς βασιλείας τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ τὰ συντομεύσει, γιὰ τοὺς λίγους  εὐσεβεῖς  ποὺ θὰ ἔχουν  καταφύγει,  γιὰ νὰ κρυφτοῦν,  στὶς σπηλιὲς πάνω στὰ ὅρη,  ὥστε νὰ μὴ χαθεῖ  ἡ φάλαγγα  ὅλων  ἐκείνων  τῶν  Ἁγίων.

Γρήγορα λοιπὸν θὰ περάσουν αὐτὲς οἱ ἡμέρες καὶ σύντομα θὰ τελειώσει ἡ  βασιλεία τοῦ Ἀντιχρίστου.

Στὴν   συνέχεια  ἐν  ριπῆ  ὀφθαλμοῦ,  θὰ περάσει τὸ  σχήμα αὐτοῦ τοῦ  κόσμου  θὰ  καταργηθεῖ ἡ  ἐξουσία  τῶν  ἀνθρώπων, καὶ θὰ  χαθοῦν   ὅλα αὐτὰ  ποὺ  βλέπουμε  γύρω  μας.

Ἡ  Δευτέρα  Παρουσία

Ἀφοῦ, λοιπὸν,  ἀγαπητοί μου, θὰ γίνουν  ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχουμε γράψει καὶ ἡ  περίοδος τῶν  ΕΠΤΑ (7) ἐτῶν θά  μοιρασθεῖ σὲ δύο καὶ θά φανεῖ τότε τὸ βδέλυγμα τῆς ἑρημώσεως  καὶ  οἱ  Προφῆτες τοῦ Κυρίου Μας  θά  τελειώσουν  τὸ ἔργο τους  καὶ  θά ἔλθει ἡ Συντέλεια τοῦ Κόσμου,  τότε τί ἀπομένει;  Τὸ μόνο ποὺ μένει εἶναι ἡ  Παρουσία τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ  Χριστοῦ  εἰς τὸν  Ὁποῖον  ἐλπίζουμε. 

Τότε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς λέγει τὰ ἑξῆς:   «Διότι  ὅπως ἡ Ἀστραπὴ βγαίνει ἀπὸ τὴν  Ἀνατολὴ καὶ φαίνεται μέχρι τὴν Δύση,  ἔτσι θὰ συμβεῖ καὶ μὲ τὸν  ἐρχομὸ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου, διότι ὅπου εἶναι τὸ πτῶμα, ἐκεῖ θὰ μαζευτοῦν καὶ οἱ Ἀετοί». (Ματθ. 24, 27-28).

Μὲ ἄλλα λόγια τὸ Σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, θὰ ἀνατείλει ἀπὸ τὴν  Ἀνατολὴ μέχρι τὴν Δύση, πιὸ λαμπερὸ καὶ ἀπὸ τὸν Ἥλιο καὶ θὰ ἀναγγείλει τὸν Ἐρχομὸ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, γιὰ νὰ κρίνει, ἀνάλογα μὲ τὰ ἔργα του, τὸν καθένα.   Γιὰ τὴν  Ἀνάσταση ὅλων τῶν  Ἀνθρώπων καὶ τὴν Βασιλεία τῶν  Ἁγίων ὁ Προφήτης Δανιὴλ  μᾶς ἐνημερώνει:  «Καὶ πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, ποὺ κοιμοῦνται  μέσα στὸ χῶμα τῆς Γῆς θὰ ἐγερθοῦν, ἄλλοι  γιὰ τὴν  ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ  καὶ ἄλλοι γιὰ νὰ δοκιμάσουν αἰώνια ντροπὴ  καὶ καταισχύνη». (Δανιὴλ 12,2).

Ἀλλὰ καὶ ὁ Προφήτης Ἠσαΐας ἔχει προφητεύσει τὰ ἑξῆς: 

«Θὰ ἀναστηθοῦν οἱ νεκροὶ καὶ θὰ σηκωθοῦν  ἀπὸ τὰ μνήματα καὶ θὰ χαροῦν αὐτοὶ ποὺ εἶναι στὴ Γῆ». (Ἤσ. 26,19).  

Ὁ ἴδιος ὁ  Κύριος πάλι, μᾶς λέει: «Πολλοὶ σ’ ἐκείνη τὴν ἡμέρα, θὰ ἀκούσουν τὴν  φωνὴ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ θὰ ἀκούσουν,  θὰ ΖΗΣΟΥΝ». (Ἰωάν. 5,26).

Τότε θὰ ἀκουστεῖ ὁ ἦχος τῆς σάλπιγγας, ποὺ θὰ ξυπνήσει αὐτοὺς ποὺ κοιμοῦνται  στὰ  βάθη  τῆς  γῆς,   δικαίους  καὶ  ἁμαρτωλούς.  

Ἀμέσως κάθε φυλή καὶ γλώσσα καὶ ἒθνος, θὰ  ἀναστηθεῖ  ἐν ριπῆ  ὀφθαλμοῦ καὶ ὅλοι θὰ σταθοῦν ἐπάνω στὴν γῆ ἀναμένοντας μὲ ἀνείπωτο ΦΟΒΟ  καὶ ΤΡΟΜΟ, τὸν  Ἐρχομὸ τοῦ Δίκαιου καὶ  Φοβεροῦ  Κριτή.   

Διότι ὁ Πύρινος Ποταμὸς βγαίνοντας μὲ τεράστια ὁρμή, σὰν ἄγρια θάλασσα, θὰ κατακαύσει ὄρη καὶ βουνά,  θὰ ἐξαφανίσει τὴν  θάλασσα καὶ θὰ διαλύσει,  ἀπὸ  τὴν  φλόγα,  τὸν  αἰθέρα σὰν κερί.

Τὰ Ἄστρα τοῦ Οὐρανοῦ θὰ πέσουν, ὁ Ἥλιος θὰ σκοτεινιάσει καὶ ἡ Σελήνη θὰ γίνει σὰν Αἷμα.   Ὁ  Οὐρανὸς θὰ τυλιχτεῖ  σὰν  ἓνα  βιβλίο.

Ἡ γῆ ὁλόκληρη θὰ κατακαεῖ, διότι τὴν διέφθειραν οἱ ἂνθρωποι μὲ τὰ αἰσχρά τους ἔργα: μὲ πορνεῖες, μὲ μοιχεῖες,  μὲ ψεύδη, μέ ἀκαθαρσίες, καὶ  εἰδωλολατρίες,  μὲ  ΦΟΝΟΥΣ  καὶ  μὲ  ΠΟΛΕΜΟΥΣ.

Καὶ  θὰ γεννηθεῖ  καινούργιος Οὐρανὸς καὶ  καινούργια Γῆ.

Τότε ἡ φοβερὴ φωνὴ τῆς Σάλπιγγας θὰ ξυπνήσει τοὺς πάντες καὶ οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι θὰ τρέξουν  παντοῦ  γιὰ νὰ συγκεντρώσουν  ὅλα τὰ Ἔθνη,  καὶ θὰ σταθοῦν  μπροστὰ στὸ φοβερὸ Βῆμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, αὐτοὶ ποὺ ἦταν κάποτε βασιλεῖς, ἄρχοντες, Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς γιὰ νὰ ἀπολο-γηθοῦν καὶ γιὰ τὴν  πολιτεία τους ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ Ποίμνιό τους,  ὅσοι ἀπὸ ἀμέλεια ἔχασαν,  ἔστω  καὶ  ΕΝΑ  πρόβατο  ἀπὸ  τὴν  ποίμνη  τους.

Τότε θὰ ὁδηγηθοῦν στό ΚΡΙΤΗΡΙΟ  οἱ στρατιῶτες, ποὺ δὲν ἀρκοῦνταν στὸν μισθό τους, ἀλλὰ ἐκμεταλλεύονταν τὶς χῆρες, τὰ ὀρφανὰ καὶ τοὺς πτωχούς.   

Τότε θὰ παρασταθοῦν  οἱ φοροεισπράκτορες,  ποὺ ἅρπαζαν ἀπὸ τὸν  πτωχὸ περισσότερο φόρο,  ἀπὸ ὅτι ἦταν καθορισμένος καὶ ποὺ παρουσίαζαν τὸ γνήσιο χρυσάφι σὰν κίβδηλο,  μὲ σκοπὸ νὰ ζημιώσουν τὸν πτωχὸ ἄνθρωπο στὰ χωράφια,  στὰ σπίτια καὶ στὶς Ἐκκλησίες.

Τότε θὰ ἀναστηθοῦν  ἀνδρόγυνα, γεμάτα ντροπή, γιατί δὲν φύλαξαν ἀμίαντη τὴν  κοίτη τους, ἀλλὰ παραπλανήθηκαν ἀπὸ τὴν σαρκικὴ  ὀμορφιά  καὶ  ἀκολούθησαν  στὴ  ζωή  τους,  τὶς  ἂνομες  ἐπιθυμίες  τους.

Τότε θὰ ἀναστηθοῦν  ἀμίλητοι, καὶ λυπημένοι,  ὅσοι δὲν  ἐφάρμοσαν στὴν ζωή τους, τὴν  ἀγάπη τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ ἀθέτησαν τὴν Ἐντολή  Του ποὺ λέει:  «νὰ ἀγαπήσεις τὸν  Πλησίον σου  σὰν τὸν  Ἑαυτό σου». (Ματθ. 19,19).

Τότε θὰ κλάψουν  πικρά, ὅσοι χρησιμοποίησαν στὴ ζωὴ τους ἄδικη ζυγαριά, καὶ  σταθμά  καὶ μέτρα  ἄδικα,  μπροστὰ στὸν  Δίκαιο Κριτή.

Τότε οἱ δίκαιοι θὰ λάμψουν σὰν τὸν Ἥλιο, ἐνῶ οἱ ἁμαρτωλοὶ θὰ παρουσιασθοῦν θλιμμένοι καὶ ἀμίλητοι  καί δυστυχεῖς .

Διότι καὶ οἱ δύο κατηγορίες, καὶ οἱ δίκαιοι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ θὰ  ἀναστηθοῦν  ἄφθαρτοι.  Οἱ μὲν δίκαιοι γιὰ νὰ τιμηθοῦν αἰώνια  καὶ νὰ ἀπολαύσουν τὰ αἰώνια καὶ ἀθάνατα,  οἱ δὲ ἄδικοι γιὰ νὰ κολαστοῦν  αἰώνια.

Διότι ὁ καθένας θὰ θυμηθεῖ τὴν ἀπολογία ποὺ θὰ δώσει  στὸν  Δίκαιο  Κριτὴ,  εἴτε γιὰ τὰ καλὰ  ποὺ  ἔπραξε,  εἴτε  γιὰ τὰ φαῦλα.

Διότι οἱ πράξεις ὅλων τῶν ἀνθρώπων θὰ περικυκλώσουν τὸν  καθένα (καί θά τούς κρίνουν, τελικά!)  εἴτε εἶναι καλός, εἴτε εἶναι κακός.

Οἱ  Δυνάμεις τῶν Οὐρανῶν θὰ σαλευθοῦν  καὶ ὅλα θὰ τὰ καταβροχθίσει ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος , τὸν οὐρανό, τὴν  γῆ καὶ τὰ καταχθόνια.   Κάθε ἀνθρώπινη γλῶσσα θὰ ὁμολογήσει τὸν Ἐρχόμενο Κύριο Ἰησοῦ Χριστό νὰ κρίνει στὸ  δίκαιο  Δικαστήριο,  Θεὸ Ἰσχυρό,  καὶ ποιητὴ τῶν ἁπάντων.

Τότε μετὰ ΦΟΒΟΥ καὶ κατάπληξης θὰ ἐμφανισθοῦν  Ἄγγελοι, Θρόνοι, Ἐξουσίες, Ἀρχές, Κυριότητες, Πολυόμματα Χερουβείμ, καὶ Ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ, καὶ θὰ φωνάζουν δυνατά: «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος, Κύριος Σαβαώθ, Παντοκράτωρ, πλήρης  ὁ Οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ  τῆς δόξης σου».  

Καὶ θὰ  ἀποκαλυφθεῖ ὁ Βασιλεὺς  τῶν βασιλευόντων  καὶ ὁ Κύριος τῶν κυριεύονταν,  καὶ  Κριτὴς  ἀπροσωπόληπτος,  καὶ Δικαστής, ποὺ θὰ ἀποδώσει  στὸν  καθένα  τὸ  δίκαιο.

 Ὅλοι οἱ Ἄνθρωποι, θὰ ἀτενίσουν τὸν  Πρόσωπό Του μὲ φόβο καὶ  δειλία μεγάλη,  καὶ  Δίκαιοι  καὶ   ἁμαρτωλοί. Τότε θὰ προσαχθεῖ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, δηλαδὴ  ὁ διάβολος  μετὰ τῶν δαιμόνων καὶ τῶν ὑπηρετῶν του ἀπὸ αὐστηροὺς καὶ ἀδυσώπητους Ἀγγέλους, καὶ θὰ παραδοθοῦν στὸ πύρ τὸ  ἄσβεστο,  στὸν  ἀκοίμητο  σκώληκα  καὶ  τὸ  σκότος  τὸ  ἐξώτερο.

Οἱ Ἑβραῖοι θὰ δοῦν  τὸν ἐρχόμενο Κύριο  σὰν Ἄνθρωπο, ὅπως ἐμφανίσθηκε σ’ αὐτοὺς μὲ Σάρκα ἐκ τῆς Ἁγίας Παρθένου καὶ ὅπως τὸν  Ἐσταύρωσαν·  καὶ θὰ τοὺς δείξει τὰ ἀποτυπώματα τῶν καρφιῶν στὰ Χέρια καὶ τὰ Πόδια καὶ στὴν  Πλευρά Του,  ποὺ κεντήθηκε μὲ Λόγχη,  καὶ τὴν Κεφαλή Του  ποὺ στεφανώθηκε μὲ τὰ Ἀγκάθια καὶ τὸν Τίμιο Σταυρό.

Καὶ θὰ τὰ  δοῦν ὅλα οἱ Ἑβραῖοι καὶ θὰ θρηνήσουν καὶ θὰ κλάψουν, ὅπως λέει ὁ Προφήτης: «θὰ δοῦν κατὰ πρόσωπο Αὐτὸν ποὺ λόγχισαν». (Ἰωάν. 19,37).   

 Καὶ κανεὶς δὲν  θὰ βρεθεῖ νὰ τοὺς βοηθήσει καὶ  νὰ τοὺς ἐλεήσει,  διότι δὲν μετανόησαν, οὔτε ξέφυγαν ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς πονηρίας. Ἔτσι θὰ περάσουν καὶ αὐτοὶ στὴν αἰώνια κόλαση μαζὶ μὲ τοὺς  δαίμονες καὶ τὸν  διάβολο.

Στὴν  συνέχεια θὰ συγκεντρώσει ὅλα τὰ Ἔθνη, ὅπως μᾶς λέει τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο.   Ὁ Εὐαγγελιστὴς  Ματθαῖος μᾶς λέει τί λέει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μέσα στὸ Εὐαγγέλιο: «Ὅταν θὰ ἔλθει ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου,  μὲ ὅλη του  τὴν  δόξα καὶ ὅλους τούς  Ἀγγέλους Του, θὰ καθίσει στὸν  θρόνο τῆς δόξης Του καὶ θὰ μαζευτοῦν Ἐμπρός του ὅλα τὰ ἔθνη.    Καὶ θὰ ξεχωρίσει τοὺς ἀνθρώπους μεταξύ τους, ὅπως ὁ Βοσκὸς ξεχωρίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ ἐρίφια καὶ θὰ τοποθετήσει τὰ πρόβατα στὰ δεξιά του,  ἐνῶ τὰ ἐρίφια πρὸς τὰ ἀριστερά του.  Τότε θὰ πεῖ σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ στέκονται πρὸς τὰ δεξιά  του: «Ἐλᾶτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός  μου,  κληρονομήσατε  τὴν  ἑτοιμασμένη γιὰ σᾶς Βασιλεία ἀπὸ τὸν καιρὸ τῆς δημιουργίας  τοῦ  κόσμου». (Ματθ.25,31-34).

Ἐλᾶτε ὅλοι οἱ Προφῆτες ποὺ διωχθήκατε, γιὰ χάρη τοῦ Ὀνόματός μου.   Ἐλᾶτε οἱ Πατριάρχες ποὺ πειθαρχήσατε σὲ  Ἐμένα,  πρὶν τὴν  Ἔλευσή μου στὸν  Κόσμο καὶ ἐσεῖς ποὺ ποθήσατε τὴν  Βασιλεία μου.

Ἐλᾶτε οἱ Ἀπόστολοι, ποὺ κακοπαθήσατε μαζί μου, κατὰ τὴν  Ἐνανθρώπησή μου,  καί  κατά τὴν  διάδοση  τοῦ  Εὐαγγελίου μου.

Ἐλᾶτε οἱ Μάρτυρες, ποὺ μὲ ὁμολογήσατε μπροστὰ στοὺς τυράννους καὶ τοὺς διῶκτες μου καὶ ὑπομείνατε γιὰ χάρη μου πολλὰ βασανιστήρια καὶ τιμωρίες. 

Ἐλᾶτε οἱ Ἱεράρχες ποὺ μὲ καθαρότητα τελούσατε,  ἡμέρα καὶ νύκτα τὴν Θεία Λειτουργία  καί καθημερινὰ θυσιάζοντας τὸ Τίμιο Σῶμα καί Αἷμα μου.   Ἐλᾶτε οἱ Ὅσιοι, ποὺ ἀσκητεύσατε στὰ ὅρη, στὶς σπηλιὲς καὶ στὶς ὀπὲς τῆς  γῆς,  ἐσεῖς ποὺ δοξάσατε τὸ Ὄνομά μου μὲ τὴν  ἐγκράτεια, τὴν  προσευχὴ καὶ τὴν  παρθενία.  

Ἐλᾶτε νεάνιδες, ποὺ ποθήσατε τὸν  Νυμφώνα μου καὶ ποὺ ἐκτὸς, ἀπὸ  Ἐμένα τὸν Νυμφίο, δὲν ἀγαπήσατε κανέναν ἄλλον. Ἐσεῖς ποὺ μὲ τὸ  μαρτύριο καὶ τὴν  ἂσκηση  ἐνωθήκατε μὲ Ἐμένα τὸν Ἀθάνατο καὶ  Ἄφθαρτο Νυμφίο.   Ἐλᾶτε  ἐσεῖς ποὺ ἀγαπήσατε τοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς  ξένους.

Ἐλᾶτε ἐσεῖς ποὺ τηρήσατε  τὴν  Ἀγάπη μου,  διότι   Ἐγὼ  εἶμαι  Ἀγάπη.  

 Ἐλᾶτε ἐσεῖς ποὺ  ἔχετε στὴν  καρδία σας τὴν  Εἰρήνη, γιατί Ἐγὼ, εἶμαι Εἰρήνη.  

 Ἐλᾶτε ἐσεῖς  οἱ Εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, νὰ κληρονομήσετε τὴν ΑΙΩΝΙΑ  Βασιλεία τῶν  Οὐρανῶν, ποὺ ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιὰ ἐσᾶς, γιατί δὲν  δώσατε  σημασία  στὸν  πλούτο.

Ἐλᾶτε ὅσοι ἐλεήσατε τὸν φτωχό, ὅσοι βοηθήσατε τὰ ὀρφανά, ὅσοι συντρέξατε τὶς χῆρες, ὅσοι ποτίσατε τοὺς διψασμένους, ὅσοι θρέψατε τοὺς πεινασμένους, ὅσοι φιλοξενήσατε ξένους,  ὅσοι παρηγορήσατε τοὺς φυλακισμένους,  ὅσοι  συνοδεύσατε  τυφλούς.

Ἐλᾶτε κοντά μου, ὅσοι διαφυλάξατε ΑΘΡΑΥΣΤΗ τὴν  Σφραγίδα τῆς Πίστεως, ὅσοι τρέχατε στὶς Ἐκκλησίες, ὅσοι ἀκούγατε τὶς Γραφές μου καὶ ποθούσατε τὰ λόγια μου,  ἐλᾶτε ὅσοι τηρήσατε τὸν Νόμο μου ἡμέρα καὶ νύκτα.   Ἐλᾶτε ὅσοι  σὰν Στρατιῶτες, κακοπαθήσατε μαζί μου,  θέλοντας νὰ ἀρέσετε σὲ Ἐμένα καὶ μόνο,  τὸν  Οὐράνιο Βασιλέα.

Ἐλᾶτε ὅσοι ἐσεῖς νὰ κληρονομήσετε τὴν  Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν  ποὺ  ἔχει ἑτοιμασθεῖ γιὰ ἐσᾶς  ἀπὸ τότε ποὺ δημιουργήθηκε  ὁ  Κόσμος.  

Ἰδοὺ ἡ Βασιλεία μου σᾶς ἀναμένει, ἰδοὺ ὁ Παράδεισος ἔχει ἀνοιχθεῖ, ἰδοὺ ἡ Ἀθανασία μου ἔχει στολιστεῖ. 

Ἐλᾶτε ὅλοι ἐσεῖς νὰ κληρονομήσετε τὴν  Βασιλεία,  ποὺ ἔχει ἑτοιμασθεῖ γιὰ ἐσᾶς,  ἀπὸ  τότε ποὺ δημιουργήθηκε ὁ  Κόσμος.

«Τότε θὰ ἀπαντήσουν οἱ Δίκαιοι» (Ματθ.25,37),  ἔκπληκτοι ἀπὸ τὸ μέγιστο θαῦμα, ποὺ ἀπευθύνεται πρὸς αὐτοὺς σὰν Φίλος,  Αὐτὸς ποὺ δὲν μποροῦν νὰ τὸν κοιτάξουν οὔτε τὰ Ἀγγελικὰ Τάγματα καὶ θὰ τοῦ ποῦν: «Κύριε, πότε σὲ εἴδαμε νὰ πεινᾶς καὶ σὲ ταΐσαμε,  Δέσποτα, πότε σὲ εἴδαμε νὰ  διψᾶς καὶ σὲ ποτίσαμε;  Φοβερέ, πότε σὲ εἴδαμε  ξένο καὶ σὲ φιλοξενήσαμε;  Φιλάνθρωπε,  πότε Σὲ εἴδαμε ἂρρωστο ἢ φυλακισμένο καὶ ἤλθαμε σὲ Σένα;  (Ματθ.25,35).   Ἐσὺ εἶσαι ὁ  Ἲδιος πάντοτε.  

Ἐσὺ εἶσαι ὁ Συνάναρχος  μὲ τὸν Πατέρα σου καὶ ὁ  Συναΐδιος  μὲ  τὸ  Ἅγιο Πνεῦμα.   Ἐσὺ εἶσαι ποὺ ἔχεις δημιουργήσει τὰ  Πάντα  ἀπὸ  τὸ  τίποτα.   

Ἐσὺ εἶσαι ὁ Βασιλέας τῶν Ἀγγέλων.

Ἐσὺ εἶσαι ποὺ τρέμουν  Ἄβυσσοι. 

Ἐσὺ εἶσαι ποὺ περιβάλλεσαι τὸ Φῶς  ὡς  Ἔνδυμα.

Ἐσὺ εἶσαι ποὺ  μᾶς δημιούργησες καὶ μᾶς ἔπλασες ἀπὸ χῶμα.

Ἐσὺ εἶσαι  ποὺ δημιούργησες  τὰ  Ἀόρατα.

Ἀπὸ μπροστά σου φεύγει ὅλη ἡ γῆ, καὶ πὼς ἐμεῖς φιλοξενήσαμε σὰν Ξένο, τὴν  Βασιλεία σου καὶ τὴν  Κυριότητά σου;

Τότε θὰ τοὺς ἀπαντήσει πάλι ὁ Βασιλεὺς  τῶν  βασιλέων λέγοντάς τους:  «Ἐφ’ ὅσον κάνατε αὐτὰ σὲ κάποιον ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους ἀδελφούς  μου,  σὲ  Ἐμένα τὸ κάνατε». (Ματθ.25,36).

    
Ἐφ’ ὅσον  λοιπὸν αὐτοὺς ποὺ σᾶς εἶπα,  φιλοξενήσατε, θρέψατε,  ποτίσατε τὰ μέλη τὰ δικά  μου,  τούς πτωχούς,  σ’ Ἐμένα τὸ  κάνατε.

Ἀλλὰ: «Ἐλᾶτε στὴν  ἑτοιμασμένη γιὰ σᾶς Βασιλεία τῶν  Οὐρανῶν, ἀπὸ τότε ποὺ δημιουργήθηκε ὁ  κόσμος». (Ματθ.25,36).

 

Καὶ ἀπολαῦστε τὴν  αἰώνια ζωή,  ἀπὸ τὸν  ἐπουράνιο Πατέρα μου καὶ τὸ Πανάγιο καὶ Ζωοποιὸ  Πνεῦμα.

Ποιὸ ἄραγε στόμα θὰ μποροῦσε νὰ περιγράψει ἐκεῖνα τὰ ἀγαθὰ:  «ποὺ δὲν τὰ εἶδε ποτὲ ἀνθρώπινο Μάτι,  οὔτε τὰ ἄκουσε αὐτὶ καὶ δὲν δοκίμασε ἀνθρώπινη καρδιὰ ποτέ· ὅσα Ἑτοίμασε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς γιὰ ἐκείνους πού τὸν  ἀγαποῦν»! (Α΄Κορ.2,9).  Γνωρίστε λοιπὸν  ἀδιάκοπη χαρά,  γνωρίστε ἀσάλευτη Βασιλεία, γνωρίστε ἀπόλαυση ἀγαθῶν ποὺ δὲν θὰ ἔχει ποτὲ τέλος.

Μάθετε τώρα ποιὰ θὰ εἶναι ἡ Τρομερὴ Φωνή,  ποὺ θὰ ἀπευθύνει, ὁ  Δίκαιος  Κριτὴς σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ σταθοῦν  Ἀριστερά Του.

Καὶ ὁ  Θεὸς  ὁ Πράος,  μὲ ἀμέτρητο  θυμὸ καὶ ὀργὴ θὰ τοὺς πεῖ: «φύγετε ἀπὸ Ἐμπρός μου, ἐσεῖς οἱ  καταραμένοι  στὸ αἰώνιο πῦρ,  ποὺ ἔχει ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὸν  διάβολο καὶ τοὺς  ὑπηρέτες του». (Ματθ.25,41).

Ἐσεῖς οἱ  ἴδιοι ὁδηγήσατε τοὺς  ἑαυτούς σας  σὲ αὐτὴν  τὴν  κατάστα-ση, δεχθεῖτε λοιπὸν τώρα γιὰ τοὺς ἑαυτούς σας καὶ αὐτὴν τὴν  “ἀπόλαυση”.

Φύγετε, λοιπὸν ἀπὸ Ἐμπρός μου  εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερο καὶ εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστο,  τὸ ἑτοιμασμένο γιὰ τὸν διάβολο καὶ ὅλους ὅσους τὸν ὑπηρετοῦν.   Ἐγὼ σᾶς ἔπλασα καὶ σὲ ἄλλον ὑποταχθήκατε.

Ἐγὼ εἶμαι ποὺ σᾶς ἔβγαλα ἀπὸ τὴν  μήτρα τῆς μητέρας σας καὶ Ἐμένα ἀθετήσατε.   

Ἐγὼ  εἶμαι ποὺ μὲ τὴν  Θέλησή μου σᾶς διέπλασα ἀπὸ τὸ χῶμα καὶ σὲ ἄλλον προσφερθήκατε. Ἐγὼ εἶμαι ποὺ σᾶς ἔθρεψα καὶ σὲ ἄλλον δουλεύατε.

Ἐγὼ πρόσταξα τὴν Γῆ καὶ τὴν Θάλασσα νὰ σᾶς διατρέφουν καὶ νὰ προχωρεῖτε πρὸς τὴν  τελειότητα,  ἐσεῖς ὅμως παρακούσατε  τὶς  Ἐντολές μου.  

Ἐγὼ γιὰ σᾶς δημιούργησα τὸ φῶς, γιὰ νὰ χαίρεσθε τὴν  ἡμέρα καὶ τὴν  νύκτα γιὰ νὰ ἀναπαύεστε,  ἐσεῖς ὅμως μὲ πικράνατε πολὺ μὲ τὰ ΠΟΝΗΡΑ  σας  ΕΡΓΑ,  μὲ περιφρονήσατε  καὶ ἀνοίξατε  τὴν  θύρα στὰ πάθη.     

Φύγετε λοιπὸν ἀπὸ ἐμένα,  ἐργάτες τῆς ἀδικίας.

Δὲν σᾶς εἶδα, δὲν σᾶς γνωρίζω, γίνατε ἐργάτες ἄλλου κυρίου, δηλ. τοῦ Διαβόλου.  Μαζί του λοιπὸν τώρα θὰ κληρονομήσετε  τὸ ἄσβεστο πῦρ, καὶ τὸν  σκώληκα τὸν  ἀκοίμητο, καὶ τὸ βρυγμὸ (τρίξιμο) τῶν ὀδόντων.

«Ἐπείνασα καὶ δὲν μοῦ δώσατε νὰ φάγω·  ἐδίψασα,  καὶ δὲν μοῦ δώσατε νερό·   ἢμουν  ξένος καὶ δὲν  μὲ φιλοξενήσατε·  ἢμουν  γυμνὸς καὶ δὲν μὲ  ἐνδύσατε·  ἀσθένησα καὶ δὲν μὲ ἐπισκεφθήκατε·  ἢμουν φυλακὴ καὶ δὲν ἤλθατε κοντά μου». (Ματθ. 25,44).

Σᾶς δημιούργησα  τὰ  αὐτιὰ γιὰ νὰ ἀκοῦτε τὶς Ἅγιες Γραφές· ἐσεῖς, ὅμως, τὰ διαθέσατε σὲ τραγούδια δαιμονικά, καὶ κιθάρες, πράγματα γελοῖα.   

Σᾶς  δημιούργησα  τὰ μάτια γιὰ νὰ βλέπετε καθαρὰ τὸ φῶς τῶν Ἐντολῶν μου καὶ νὰ τὶς ἐκτελεῖται· ἐσεῖς, ὅμως, τὰ ἀνοίξατε διάπλατα, γιὰ νὰ δέχεστε στὴν ψυχὴ  σας  πορνεῖες,  ἀσέλγειες καὶ διάφορες  ἠθικές  ἀκαθαρσίες.  

Σᾶς  δημιούργησα τὸ στόμα γιὰ νὰ δοξολογεῖτε, νὰ αἰνεῖτε καὶ νὰ ψάλετε·   τὸ προετοίμασα, ὥστε νὰ ψάλει  ὠδὲς πνευματικὲς καὶ νὰ μελετᾶ συνεχῶς, ψυχωφελῆ ἀναγνώσματα· ἐσεῖς, ὅμως, τὸ χρησιμοποιήσατε γιὰ νὰ εἰρωνεύεσθε, γιὰ νὰ ὁρκίζεσθε,  γιὰ νὰ βλασφημεῖτε καὶ νὰ  κατηγορεῖτε  τοὺς  πλησίον σας.  

Σᾶς  δημιούργησα τὰ χέρια γιὰ νὰ τὰ ὑψώνετε  γιὰ προσευχὲς  καὶ δεήσεις·  ἐσεῖς ὅμως  τὰ ἁπλώνετε γιὰ  κλοπές,  γιὰ  φόνους  καὶ  ἀλληλοσκοτωμούς.

Σᾶς  δημιούργησα τὰ πόδια, γιὰ νὰ διαδίδετε τὸ Εὐαγγέλιο  τῆς Εἰρήνης καὶ  νὰ πηγαίνετε στὶς Ἐκκλησίες  καί στοὺς οἴκους τῶν  Ἁγίων μου· ἐσεῖς, ὅμως, μάθατε νὰ τρέχετε σὲ μοιχεῖες, σὲ πορνεῖες, σὲ θέατρα, σὲ χοροὺς καὶ  διασκεδάσεις.   

Διαλύθηκε λοιπὸν τὸ  πανηγύρι, σταμάτησε τὸ  θέατρο  τοῦ  παρόντος βίου,  πέρασε ἡ  πλάνη  του καὶ ἡ  φαντασία  του.

Σᾶς  ἔφεραν  Ἐνώπιόν  μου,  ὅπου: «θὰ κάμψει κάθε γόνυ τῶν  ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπίγειων καὶ τῶν καταχθόνιων». (Φιλιπ. 2,10).  

Διότι, ὅλοι ὅσοι, ἀμέλησαν καὶ δὲν  ἔδειξαν συμπόνια (στοὺς συνανθρώπους τους) μὲ καλὲς πράξεις,  ἐδῶ στὴ  Γῆ, τίποτε δὲν  χρεώνονται  παρὰ μόνον μὲ τὸ  πῦρ τὸ ἄσβεστο.  

Διότι μπορεῖ νὰ εἶμαι Φιλάνθρωπος, 
ἀλλὰ εἶμαι καὶ  Δίκαιος  Κριτὴς  γιά  ὅλους. 

 Γιὰ αὐτὸν τὸν  λόγο, θὰ  ἀποδώσω τὶς ἀμοιβὲς σὲ ὅσους τὸ ἀξίζουν, καὶ σὲ ὅλους  θὰ καταβάλω τὸν  μισθό  ἀνάλογα μὲ τὸν  κόπο  σας,  σὲ ὅλους θὰ δώσω ἀνάλογα μὲ τὸν ἀγώνα σας καὶ τὶς ἀμοιβές σας. 

Θέλω λοιπὸν νὰ  Ἐλεήσω, ἀλλὰ δὲν  βλέπω τὰ δοχεῖα σας νὰ ἔχουν  λάδι.

Θέλω νὰ οἰκτιρήσω, ἀλλὰ ἐσεῖς περάσατε τὴν ζωὴ σας χωρὶς νὰ δείξετε καθόλου οἶκτο.  

Σκέπτομαι νὰ σᾶς εὐσπλαγχνιστῶ, ἀλλὰ οἱ λαμπάδες σας εἶναι σκοτεινὲς  ἀπὸ τὴν  ἀσπλαχνία.  

«Φύγετε ἀπὸ Ἐμπρός μου λοιπὸν». (Ματθ.25,44).   «Γιατί ἡ κρίση θὰ εἶναι ἂσπλαχνη σὲ αὐτὸν ποὺ δὲν  ἔδειξε εὐσπλαχνία». (Ἰακ.2,13).

Τότε αὐτοὶ θὰ ἀπαντήσουν στρεφόμενοι πρὸς τὸν  Φοβερὸ Κριτή, ποὺ δὲν λογαριάζει  πρόσωπο  ἀνθρώπου,  λέγοντάς Του: 

«Κύριε, πότε σὲ εἴδαμε νὰ πεινᾶς, ἢ νὰ διψᾶς, ἢ νὰ εἶσαι ξένος, ἢ γυμνός, ἢ ἂρρωστος, ἢ φυλακισμένος καὶ δὲν  σὲ περιποιηθήκαμε;» (Ματθ.25,44). 

«Κύριε δὲν  μᾶς γνωρίζεις;  Ἐσὺ μᾶς Ἔπλασες.  Ἐσὺ μᾶς δημιούργησες.  Ἐσὺ μᾶς συναρμολόγησες ἀπὸ τέσσερα στοιχεῖα.

Ἐσὺ μᾶς ἔβαλες πνεῦμα καὶ ψυχή.   Σὲ  Σένα πιστεύουμε· τὴν  δική  Σου ΣΦΡΑΓΙΔΑ  πήραμε,  μὲ τὸ Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος  ποὺ λάβαμε. 

Ἐσένα ὁμολογήσαμε Θεό.  Ἐσένα γνωρίσαμε ὡς Κτίστη. Μὲ τὴν  Δύναμή σου ἔχουμε κάνει θαύματα,  μὲ τὴν Χάρη σου  διώξαμε  δαίμονες.

Γιὰ Ἐσένα ταλαιπωρήσαμε τὴν  σάρκα μας,  γιὰ Ἐσένα φυλάξαμε τὴν Παρθενία, γιὰ Ἐσένα ἀκολουθήσαμε τὸν βίο τῆς ἁγνότητας, γιὰ  Ἐσένα  περιπλανηθήκαμε σὰν πρόσφυγες  στὴν  Γῆ  καὶ  Ἐσὺ μᾶς λές:    

«Δὲν σᾶς γνωρίζω, φύγετε ἀπὸ  Ἐμπρός  μου».  (Ματθ,25,41).

Ἀπαντώντας στὰ λόγια τους αὐτὰ ὁ Κύριος θὰ τοὺς πεῖ: 

«Μὲ ὁμολογήσατε Δεσπότη, ἀλλὰ δὲν  πειθαρχήσατε στὰ λόγια  μου.  Σφραγισθήκατε μὲ τὸ Σημεῖο τοῦ Σταυροῦ,  ἀλλὰ ἐξαφανίσατε τὴν  σφραγίδα μὲ τὴν  ἀσπλαχνία σας.   Βαπτισθήκατε, ἀλλὰ δὲν  τηρήσατε τὶς  Ἐντολές μου.      Καταδαμάσατε  τὸ σῶμα σας μὲ τὴν  παρθενία,  ἀλλὰ δὲν ἐφαρμόσατε τὴν  ἐλεημοσύνη  καὶ δὲν  ἀποβάλατε ἀπὸ  τὴν  ψυχὴ σας  τὴν  μισαδελφεία».

«Διότι δὲ θὰ σωθεῖ ὁ καθένας πού μοῦ λέγει Κύριε,  Κύριε, ἀλλὰ  μόνον ἐκεῖνος ποὺ ἐκτελεῖ τὸ θέλημά μου». (Ματθ. 7,21). 

«Καὶ θὰ μεταβοῦν αὐτοὶ στὴν  αἰώνια κόλαση  ἐνῶ οἱ δίκαιοι θὰ ἀπολαύσουν τὴν αἰώνια ζωή». (Ματθ. 25,46).

Μάθετε λοιπὸν ἀγαπητοί μου, τὴν  ἀπάντηση τοῦ Κυρίου, γνωρίσατε τὴν  ἀπόφαση τοῦ Κριτοῦ, ἀκούσατε ποιὸ φοβερὸ δικαστήριο μᾶς περιμένει,  ποιὰ  ἡμέρα  καὶ  ποιὰ  φοβερὴ  ὥρα.

Γι’ αὐτὴ λοιπὸν τὴν  φοβερὴ ἡμέρα καὶ ὥρα ἂς φροντίζουμε  καθημερινὰ νὰ τὴν  μελετοῦμε ἡμέρα καὶ νύκτα· καὶ στὰ σπίτια μας καὶ στὶς πλατεῖες καὶ στὶς  Ἐκκλησίες καὶ ὅπου βρεθοῦμε γιὰ νὰ μὴν παρουσιασθεῖ σὲ ἐκείνη τὴν  φοβερὴ καὶ  ἀπροσωπόληπτη   δίκη  καταδικασμένοι,  ταπεινοί  καὶ φοβισμένοι.

Ἂς ἐπιδιώξουμε μὲ καλὰ ἔργα, μὲ ἐνάρετη ζωὴ καὶ πολιτεία καὶ μὲ συχνὴ ἐξομολόγηση, νὰ πεῖ καὶ σὲ ἐμᾶς, ὁ  Εὐσπλαχνικὸς καὶ Φιλάνθρωπος Θεὸς: «Ἡ πίστις  σου, σὲ ἔχει  σώσει,  πήγαινε τώρα  στὴν  εἰρήνη».  (Λουκ.7,50).    

Καὶ τὸ:  «Εὖγε, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστὲ στὰ λίγα φάνηκες ἀξιόπιστος, γι’ αὐτὸ τὸν λόγο θὰ σὲ ἀναδείξω κληρονόμο πολλῶν!  Πήγαινε,  τώρα  νὰ  ἀπολαύσεις  τὴν  χαρὰ  τοῦ  Κυρίου  σου». (Ματθ.25,23). 

Αὐτὴ  τὴ  χαρὰ τοῦ Κυρίου μας ὅλοι θέλουμε καί εὐχόμαστε  νὰ πετύχουμε, μὲ τὴν  Χάρη καὶ τὴν Φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν  ὁποῖο ἁρμόζει Δόξα, Τιμὴ καὶ Προσκύνηση,  μαζὶ μὲ τὸν Ἄναρχο Πατέρα Του καὶ τὸ Πανάγιο καὶ Ἀγαθὸ καὶ Ζωοποιὸ Αὐτοῦ Πνεῦμα,  νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων!  Ἀμήν!

ΑΓΙΟΣ ΙΠΟΛΥΤΟΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ