Θαύμα έπιβεβαιωτικο τού Πατρίου Ημερολογίου* Άποκάλυψις της Θεοτόκου στον ένάρετο Ρώσο Μοναχο Μπόρις / Νικόλαο της Ίερας Μονης Βαλααμ (+7.5.1969)
ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ τοϋ Ορθοδόξου περιοδικού των Η.Π.Α. «Ορθόδοξος Λόγος» (Orthodox Word) έπεσκέφθησαν προσφάτως την περίφημη Ρωσική Ιερά Μονή Βαλαάμ, έπί της λίμνης Λαντόγκα, όπου ό Ιερομόναχος Κενσουρϊνος τους παρέδωσε τήν χειρόγραφο αύτοβιογραφια τοϋ Γέροντός του π. Μπόρις (Νικολάου στο Μέγα Σχήμα), τήν όποια έδημοσιευσαν, σε άγγλική μετάφρασι («O.W.», άριθ. 5-6/160-161/Σεπτέμβριος - ’Οκτώβριος 1991).
Ποιος ήταν όμως ό π. Μπόρις με τον θαυμαστό βίο του; Ο άγιος αύτος Γέρων έγεννήθη τήν 22.7.1876. Μετά άπο άπο πολλες δοκιμασίες, είσήλθε το 1900 στήν Ιερά Μονή Βαλαάμ, όπου διέπρεψε στήν άρετή και τους άσκητικους κόπους.
Μία όμάδα άσκητων - όμολογητων τής Μονής αύτής, ύπο τον Ιερομόναχο Μιχαήλ (+1962) παρέμειναν πιστοι στήν τήρησι τοϋ Πατρίου Ημερολογίου, πράγμα το όποιο τους έστοιχισε βεβαίως ταλαιπωρίες και ταπεινώσεις. Το 1940, έγκατέλειψαν τήν Μονή τοϋ Βαλαάμ και εύρέ- θησαν στήν έπ'ι τοϋ Φινλανδικοϋ έδάφους όμώνυμη Μονή (Νέο Βάλαμο), όπου άφοϋ παρέμειναν μέχρι τοϋ 1957, έζήτησαν να έπιστρέψουν στην πρώτη τους Μονή. Όμως, άντι αύτοϋ, τους μετέφεραν στην Ιερά Μονή των Σπηλαίων τοϋ Πσκώφ, όπου έζησαν μέχρι της κοιμήσεώς των στά ύπόγεια σπήλαια.
Μερικοί άπά την ομάδα τους είχαν κατέλθει ήδη (1926) άπά τά Βαλαάμ στήν Τσεχοσλοβακία και ένετάχθησαν στήν Αδελφότητα τοϋ Αγίου Ίώβ Ποτσάεβ (Μονή Βλαντιμήροβα) ή έτέθησαν στήν ύπηρεσια τής Εκκλησιαστικής Διοικήσε- ως τής Ρωσικής Εκκλησίας τής Διασποράς, ή όποια είχε άκόμη την έδρα της στήν Σερβία (Κάρλοβιτς). Ό πλέον γνωστάς άπά αύτούς, ό π. Φιλήμων, έκοιμήθη όσιακως στήν Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος τοϋ Τζόρντανβιλ των Η.Π.Α., κατά τά έτος 1956.
Το πολύ χαρακτηριστικό θαϋμα, τά όποιο δημοσιεύουμε έν συνεχεία, άποτελει τά 14ο κεφάλαιο τής αύτοβιογραφιας τοϋ όσιωτάτου Μοναχοϋ Μπόρις/Νικολάου. 'Ομάδα άσκητών «παλαιοημερολογιτών» προ της άποχωρήσεώς τους άπο το Νέο Βάλαμο το 1957.
Έξ άριστερών: καθήμενοι, οί Γέροντες Ίσαυρος και Μιχαήλ• όρθιοι, Γουρίας, Σέργιος, Γεννάδιος και Μπόρις.
ΤΟΝ Σεπτέμβριο του 1925 ύπήρξε μια διαιρεσις των άνθρώπων στο Βαλααμ σε «παλαιοημερολογίτες» κα'ι σε «νεοημερολογίτες».
Αρχισαν να μας πιέζουν να πάμε με το νέο ήμερόλογιο. Πολλοί άπο τους Αδελφούς παρέμειναν πιστοί στο Παλαιο Ημερολόγιο.
Νομικές διαδικασίες άρχισαν. Ή έκκλησιαστική διοικησις έφθασε. Συνεστήθη ένα δικαστήριο μέ την έποπτεια του Ηγουμένου Παυλινου. Άρχισαν να συγκεντρώνουν τους Αδελφούς ένα προς ένα, καί πολλοί έκδιώχθηκαν άπο την Μονή. Ήλθε καί ή σειρά μου έπισης. Πήγα μέσα στο δωμάτιο κα'ι έκεί καθόταν ό Ηγούμενος Παυλίνος μέ άλλους τής έκκλησιαστικής διοικήσεως.
Ο Ηγούμενος είπε: «Έδω είναι ένας δούλος τού Θεού• έρωτήσατε αύτον». "Ενας άπο αύτούς είπε, ότι θα ώμιλοΰσε κα'ι ότι κάθε τ'ι θα πρέπει να καταγραφή.
Άύτοί έρώτησαν: «Δέχεσαι τον π. Παυλινο ώς Ηγούμενο;». «Θα πηγαίνης στις έκκλησιαστικές άκολουθιές κατα το νέο ήμερολόγιο;».
Δεν άπάντησα σέ αύτή τήν έρώτησι• ήταν σαν να παρέλυσε ή γλώσσα μου. Άύτοί άνέμεναν καί είπαν: «Λοιπόν, γιατί δέν άπαντας;». Δεν μπορούσα να είπώ τιποτε. Μετα αύτοί είπαν: «Καλά, πήγαινε, δούλε τού Θεού, και σκέψου πάνω σέ αύτό».
ΑΡΧΙΣΑ να προσεύχωμαι στήν Μητέρα τού Θεού, τήν «Έγγυήτριά» μου άπο τήν καρδιά μου: «Πές μου και ύπόδειξέ μου τον δρόμο της ζωής μου: Μέ ποιό μέρος να πάω, μέ το νέο ή το παλαιο ήμερολόγιο; Θα πρέπει να πηγαίνω στο Καθολικό ή κάπου άλλού;». Καί
έγω ό άμαρτωλος προσευχόμουν στήν Μητέρα του Θεού κατα τήν διάρκεια τής υπακοής μου στήν κουζίνα.
"Οταν έτελειωσα τήν άπογευματινή μου υπακοή, πήγα στο κελλι μου καί σκέφθηκα με τήν άπλότητα τής καρδιάς μου: «Γιατί δέν μού άπαντας, Μητέρα τού Θεού;». Άλλα ή Χάρις τού Θεού δεν με έγκατέλειψε τον άμαρτωλό. Ο Θεος θέλει τήν σωτηρια όλων. Ξαφνικα το Καθολικο έμφανισθηκε μπροστά μου, το ίδιο όπως είναι: το ίδιο ύψος, πλάτος καί μήκος.
΄'Ημουν κατάπληκτος άπο αύτή την θαυμαστή έμφάνισι - πώς μπήκε στο μικρό μου κελλι; Άλλα ή έσωτερική μου φωνη μου είπε: «Όλα είναι δυνατά στον Θεό. Τίποτε δεν άδυνατεί γι’ Αύτόν».
«Λοιπόν», σκέφθηκα, «θά πρέπει κανείς νά πηγαινη στο Καθολικά κατά τά νέο ήμερολόγιο». Μετά, ένώ το σκεφτόμουν αύτό, μια σκούρα κουρτίνα έπεσε άπο ψηλά, στο μέσον της όποιας ύπήρχε ένας χρυσος σταυρός. Το Καθολικό παρέμεινε πίσω άπο το πέπλο. Παρέμεινα άπο την άλλη μεριά.
Το Καθολικο έγινε για μένα άόρατο καί ή έσωτερική μου φωνή μου είπε: «Πήγαινε με τό παλαιό ήμερολόγιο και τήρησε το».
ΚΑΙ ακουσα μια φωνη γυναικός, ή όποια έρχόταν άπο ύψηλα άπο την γωνια: «Αν θέλης νά σωθής, κράτησε πιστά τις παραδόσεις των Αγιων Αποστόλων και των Αγιων Πατέρων».
Καί μετα ή ίδια φωνη έπαναλήφθηκε για δεύτερη φορά, καί την τρίτη φορα ή φωνη είπε: «Αν θέλης νά σωθής, τήρησε πιστά τήν παράδοσι των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, και οχι αύτων των 'σοφών” άνθρώπων». Μετα άπο αύτο το θαύμα, όλα έξαφανισθηκαν καί άπέμεινα μόνος στο κελλι μου.
Ή καρδιά μου αρχισε να χαιρεται που ό Κύριος μού ύπέδειξε τον δρόμο τής σωτηριας, με τις προσευχές τής Μητέρας τού Θεού. Καί άπο τότε μέχρι τώρα, θυμάμαι αύτο το μεγάλο θαύμα για την σωτηρια τού άνθρώπου.
Περιοδ. «'Άγιος Κυπριανός», άριθ. 252/Ίανουάριος- Φεβρουάριος 1993, σελ. 102-103.
ΔΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ.....
Μαρτυρία από τον κύριο Δημήτριο Μπερλή για την εμφάνιση του τιμίου Σταυρού στις 14/9/1925 πάνω από τον ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στον Υμμητό κατά την ολονυχτία πιστών με το πάτριον εορτολόγιον που βρισκόντουσαν την εποχή εκείνη υπό διωγμό από τους νεοτεριστές καινοτόμους του ν.ημερολογίου.
ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ....Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ - Η ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ - ΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - Η ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ 1924 - ΠΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ - Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ - ΒΙΒΛΙΟ " ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ " ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ Α.Δ ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ - ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου