Στην σημερινή συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα - Σινά 16 και ώρα 18:00 - 21:00 ,Θα διαβαστεί μήνυμα υπέρ του ομολογιακού αγώνα ,από την διωκόμενη Ι.Μ.Εσφιγμένου Αγίου Όρους από του οικουμενιστές του πάπα και την νέα παγκόσμια τάξη του αντιχρίστου .
Υπάρχουν πολλοί που μάχονται αυτόν τον αγώνα με διάφορα μέσα......Δεν θα καταφέρουν όμως να σταματήσουν τους πραγματικούς Ορθοδόξους Χριστιανούς.
ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ Κ.Κ ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΣΤΙΣ 27/06/2010
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΩΝ...........
ΜΥΝΗΜΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ.....
ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 & ΩΡΑ 18:00 – 21:00
ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΣΙΝΑ 16 – ΑΘΗΝΑ , ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ :
Ο αγώνας της Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.......
Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Κ.Κ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ( ΠΑΤΡΙΟΥ Ημ. )
Ο πρωτοστάτης στον ομολογιακό αγώνα κατά των αντιχρίστων δυνάμεων....
Το μύνημά του για ενότητα όλων των χριστιανών , κλήρου και λαού ,στον αγώνα κατά της νέας παγκόσμιας τάξης του αντιχρίστου, επίκαιρο και αναγκαίο στις μέρες μας όσο ποτέ, αφου τα περιθώρια για αντίσταση στενεύουν..........
Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Κ.Κ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ( ΠΑΤΡΙΟΥ Ημ. )
Ο πρωτοστάτης στον ομολογιακό αγώνα κατά των αντιχρίστων δυνάμεων....
Το μύνημά του για ενότητα όλων των χριστιανών , κλήρου και λαού ,στον αγώνα κατά της νέας παγκόσμιας τάξης του αντιχρίστου, επίκαιρο και αναγκαίο στις μέρες μας όσο ποτέ, αφου τα περιθώρια για αντίσταση στενεύουν..........
11-Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης , και είχε κέρατα δυο όμοια με αρνιου , και ελαλει ως δράκων.
12-Και ενήργει όλην την εξουσίαν του πρώτου θηρίου ενώπιον αυτου . Και έκαμε την γην και τους κατοικούντας εν αυτή να προσκυνήσωσι το θηρίον το πρώτον , του οποίου εθεραπεύθη η θανατηφόρος πληγη .
13-Και έκαμνε σημεία μεγάλα , ώστε και πυρ έκαμνε να καταβαίνη εκ του ουρανού εις την γην ενώπιον των ανθρώπων .
14-Και επλάνα τους κατοικούντας επι της γης δια τα σημεία , τα οποία εδόθησαν εις αυτό να κάμη ενώπιον του θηρίου , λέγον προς τους κατοικούντας επι της γης να κάμωσιν εικόνα εις το θηρίον , το οποίον έχει την πληγήν της μάχαιρας και έζησε .
15-Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου , ώστε και να λαλήση η εικων του θηρίου και να κάμη , όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου , να θανατωθώσι .
16-Και έκαμνε πάντας , τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλούσιους και τους πτωχούς και τους ελεύθερους και τους δούλους , να λάβωσι Χ Α Ρ Α Γ Μ Α επί της χειρός αυτών της δεξιάς η επί των μετώπων αυτών .
17-Και να μη δύναται κανείς να αγοράση η να πωλήση , ειμή ο εχων το Χ Α Ρ Α Γ Μ Α, η το όνομα του θηρίου,η τον αριθμόν του ονόματος αυτού .
18-Εδώ είναι η σοφία , όστις έχει τον Ν Ο Υ Ν , ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου , διότι είναι αριθμός ανθρώπου , και ο αριθμός αυτού είναι χ ξ ς ( 6 6 6 )
666.....
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ......
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.....
ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΟΥΛΟΙ, ΣΚΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΝΟΥΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.....
ΟΙΚΟΥΜΕΝΣΤΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ.......
ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ,ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΙΡΕΣΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ.
Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί....
ότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων·υμείς γαρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν.
Μέσα στο πλήθος των άστατων κραυγών που προσπαθούν απεγνωσμένα με πομπώδη φληναφήματα να υποστηρίξουν τον Οικουμενισμό ακούγεται το ανεδαφικό επιχείρημα ότι ο Παπισμός δεν έχει καταδικασθεί από Σύνοδο (!;).
Όσοι το υποστηρίζουν αυτό εννοείται πως δεν κατέχουν τίποτε από θεολογία αλλά συνάμα αγνοούν και πλήρως την ιστορική πραγματικότητα.
Ως απάντηση δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από την καταπληκτική μελέτη του Μακαριστού Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου που είχε εκπονήσει κατά την περίοδο των αδίστακτων ανοιγμάτων προς τον Παπισμό του Πατριάρχου Αθηναγόρα. Ο Μητροπολίτης αναφέρει μια λίστα Ιερών Συνόδων που κατεδίκασαν των Παπισμό και τις πλάνες του.
Επίσης και ονόματα Αγίων που θεωρούσαν ξεκάθαρα τον Παπισμό ως Αίρεση (φυσικά δεν υπήρξε ποτέ κάποιος Άγιος που να μην ήταν σύμφωνος ως προς αυτό).
Είναι λοιπόν «κατεγνωσμέναι» παρά Συνόδων ή Πατέρων αι αιρετικαί διδασκαλίαι της Δύσεως;
Άς ίδωμεν:
• Η μεγάλη Σύνοδος του 879 εν Κωνσταντινουπόλει, η υπό πολλών θεωρουμένη ως Ογδόη Οικουμενική, δεχθείσα το Σύμβολον άνευ της προσθήκης του Φιλιόκβε, εδογμάτισε: «Πάντες ούτω φρονούμεν, ούτω πιστεύομεν. Τους ετέρως παρά ταύτα φρονούντας ή έτερον όρον αντί τούτου προβαλέσθαι τολμώντας, τω αναθέματι καθυποβάλλομεν. Ει τις παρά τούτο το ιερον Σύμβολον τολμήσειεν έτερον αναγράψασθαι ή προσθείναι ή αφελείν και όρον ονομάσαι αποθρασυνθείη, κατάκριτος και πάσης χριστιανικής ομολογίας απόβλητος. Εί τις τοίνυν, εις τούτο απονοίας ελάσας, τολμήσειεν έτερον εκθέσθαι Σύμβολον και όρον ονομάσαι ή προσθήκην ή αφαίρεσιν εν τω παραδεδομένω ημίν παρά της αγίας και οικουμενικής εν Νικαία το πρώτον μεγάλης Συνόδου ποιήσαι, ανάθεμα έστω! » (αυτόθι, σελ. 263-264).
Ιδού, λοιπόν, βαρυτάτη, επισημοτάτη, πανηγυρικωτάτη και σχεδόν Οικουμενικού χαρακτήρος καταδίκη του αιρετικού και βλασφήμου Φιλιόκβε!
• Ότε ο Πάπας Ρώμης Σέργιος ο Δ΄εχρησιμοποίησε το Σύμβολον μετά της προσθήκης του Φιλιόκβε (1009), ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Σέργιος.., μετ' άπόφασιν Συνόδου, διέγραψε το όνομα του μνημονευθέντος Ρώμης Σεργίου εκ των διπτύχων της Ανατολικής Εκκλησίας, έκτοτε δε μέχρι σήμερον ουδέν παπικόν όνομα ετέθη εν αυτοίς» (Βασ. Στεφανίδου, Εκκλησιαστική Ιστορία, εκδ. α΄, σελ. 344). Τα ονόματα των Προκαθημένων Εκκλησιών δεν διαγράφονται βεβαίως δια «τοπικά έθιμα», αλλα δι αιρέσεις!
• Τας Λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασε και η εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος του 1054, οπότε εγένετο και το οριστικόν Σχίσμα, αποκαλέσασα ειδικώς το «Φιλιόκβε», όχι «τοπικόν έθιμον», αλλά «βλάσφημον δόγμα» (αυτόθι,σελ.344).
• Τας Λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασαν και αι με τον Ησυχασμόν ασχοληθείσαι Σύνοδοι του 1341, του 1347 και του 1351.
• Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1440, Σύνοδος εν Ρωσία κατά το 1441, Σύνοδος εν Ιεροσολύμοις κατά το 1443, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1450, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1484, κατεδίκασαν και απεκήρυξαν την ψευδοσύνοδον της Φλωρεντίας, η οποία είχε δεχθή την «ένωσιν»επί ψευδούς και ασυστάτου βάσεως, ήτοι μη θεωρήσασα ως αιρέσεις τας καινοτομίας της Δύσεως.
• Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1722 καταδικάζει«της Λατινικής κακοδοξίας και κακοφροσύνης τα δόγματα» και αποφαίνεται ότι οι Λατίνοι δι αύτών «εξαπατώσι τους απλουστέρους, ευγάνοντές τους από τα ευσεβή Δόγματα της του Χριστού Εκκλησίας και σύροντές τους αθλίως εις τον βυθόν της απωλείας».(αυτόθι,το. Β΄,σελ. 823-824).
•Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1727 αποκηρύσει τας ετεροδιδασκαλίας των Λατίνων, παλαιάς τε και νέας και χαρακτηρίζει ταύτας» λήρον μακρόν και Κολακείας ψυχοβλαβούς εφευρέματα και ηπατημένης διανοίας γεννήματα» (αυτόθι, σελ.867).
• Σύνοδος εν Κωσταντινουπόλει κατά το 1838 καταδικάζει δριμύτατα τας ετεροδιδασκαλίας του Παπισμού, ως «βλασφημίας κατά της Ευαγγελικής αληθείας», ως «εωσφορικήν πλάνην», ως «απομάκρυνσιν από του Θεού και της αμώμου και αδόλου Πίστεως του Ιησού Χριστού» κ.λ.π.(αυτόθι,σελ.896,902).
• Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1848 καταδικάζει τον Παπισμόν ως αίρεσιν! «Τούτων των πλατυνθεισών, κρίμασιν οίς οίδε Κύριος, επί μέγα μέρος της Οικουμένης αιρέσεων, ήν ποτε ο Αρειανισμός, έστι δε την σήμερον και ο Παπισμός», όν χαρακτηρίζει ως ανατρέποντα πάσας τας Οικουμενικάς Συνόδους δια των πλανών του!(Αυτόθι, σελ.906).
• Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1895 καταδικάζει τας ετεροδιδασκαλίας του Παπισμού, ως «φρονήματα υπερφιάλου αλαζονείας», ως «καινοτομίας αθέσμους και αντιευαγγελικάς»,ως «ουσιώδεις περί την Πίστιν διαφοράς αναγομένας εις τα θεοπαράδοτα της Πίστεως Δόγματα, ως «αντιευαγγελικάς και παναθέσμους», ως «σπουδαίας και ουσιώδεις περί την Πίστιν διαφοράς», της νοθεύσεως των συγγραμμάτων των Εκκλησιαστικών Πατέρων και της παρερμηνείας της τε Αγίας Γραφής και των Ορων των Αγίων Συνόδων», και επάγεται: «Διό και δικαίως απεκηρύχθη και αποκηρύσσεται, εφ όσον αν εμμένη εν τη πλάνη αυτού»(αυτόθι, σελ.933,935,936,938,942).
Ερωτώμαι:΄Επρεπε ο Πατριάρχης να ηρώτα προηγουμένως εμέ αν ενέκρινον τα διάφορα διαβήματά του; Βεβαίως όχι! Ποίος ειμαι εγώ ώστε να με ερωτήση ο Πατριάρχης; Θα ήτο τραγική δι έμέ τοιαύτη αξίωσις! Είχον όμως μίαν αξίωσιν. Να ερωτήση τας Συνόδους του 867, του 879, του 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895, να ερωτήση τους αγίους Πατέρας και τους σοφούς Διδασκάλους της Εκκλησίας, να ερωτήση τον άγιον Φώτιον, τον ιερόν Θεοφύλακτον, τον άγιον Γρηγόριον Παλαμάν, Συμεών τον Θεσσαλονίκης, τον άγιον Μάρκον Ευγενικόν, τον Ευγένιον Βούλγαρην, τον Νικηφόρον Θεοτόκην, τον άγιον Νικόδημον, τον άγιον Νεκτάριον και λοιπούς και λοιπούς και λοιπούς, να ερωτήση, πολλώ μάλλον, τας σεπτάς και θεοκινήτους Οικουμενικάς Συνόδους, αι οποίαι δια των αγίων και ιερών Κανόνων των απαγορεύουν, επί ποινή καθαιρέσεως, πάσαν συμπροσευχήν μετά αιρετικών, σχισματικών ή και ακοινωνήτων και αν όλοι αυτοί ενέκρινον τα διαβήματά του, τας δηλώσεις του, τας συμπροσευχάς του, τους εν γένει τρόπους του, τότε μάλιστα!
Ουδείς θα είχε δικαίωμα να διαφωνήση, ουδείς να διαμαρτυρηθή, ουδείς να εμποδίση. Όταν όμως ο Παναγιώτατος ενεργή αντιθέτως προς Συνόδους, προς Πατέρας, προς Κανόνας, ως εάν πάντες αυτοί να μη είχον αληθινήν αγάπην και να μη ενδιεφέροντο διακαώς δια την πλήρωσιν του αιτήματος του Κυρίου «ινα πάντες έν ώσιν», αλλά να ήσαν πλήρεις μίσους και αδιαφορίας, τότε και ημείς δικαιούμεθα (δικαιούμεθα ή υποχρεούμεθα, εκόντες άκοντες;) να ενεργήσωμεν αντιθέτως προς τον Παναγιώτατον!
Δι ημάς υπέρ πάντα Πατριάρχην κείνται οι άγιοι Πατέρες, αι σεπταί Σύνοδοι, οι ιεροί Κανόνες. Και, ευρισκόμενοι τυχόν προ θλιβερών διλημμάτων υπακοής...
Μ. Φώτιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (866): «Ποιος δε θα κλείσει τα αυτιά του στο άκουσμα της υπερβολικής αυτής βλασφημίας (του filioque) η οποία εναντιώνεται στα Ευαγγέλια, αντιτάσσεται στις αγίες Συνόδους, απορρίπτει τους μακαρίους και Αγ. Πατέρες … Εναντίον όλων μαζί των προφητών, αποστόλων, ιεραρχών, μαρτύρων και αυτών ίδιων των Δεσποτικών λόγων η βλάσφημη αυτή και θεομάχος φωνή εξοπλίζεται … αυτούς τους απατεώνες και θεομάχους καταδικάσαμε με συνοδική και θεία ψήφο. Και δεν αποφανθήκαμε στηριζόμενοι στις δικές μας κρίσεις. Φέραμε στο φως και εκθέσαμε πάλι σε όλους την ορισμένη από τις μέχρι τώρα Συνόδους και τους αποστολικούς θεσμούς καταδίκη… Έτσι και αυτούς, αφού εμμένουν στην πολύμορφη πλάνη τους, τους αποκλείσαμε από κάθε χριστιανική κοινότητα … μόνη η κατά του Πνεύματος βλασφημία …αρκεί να τους υποβάλλει σε μύρια αναθέματα … να αποκόψουμε από το σώμα της Εκκλησίας την γάγγραινα της βλασφημίας … να ξεριζώσουμε τα φύτρα της πονηρίας»
• Αγ. Μάρκος Ευγενικός (1440) : «ουκούν ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και διά τούτο αυτών εχωρίσθημεν … αιρετικοί εισί άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν … πόθεν ουν ημίν ανεφάνησαν εξαίφνης όντες Ορθόδοξοι οι διά τοσούτων χρόνων και υπό τοσούτων Πατέρων και διδασκάλων κριθέντες αιρετικοί ; … φευκτέον αυτούς, ως φεύγει τις από όφεως … τους χριστοκάπηλους και χριστεμπόρους». 2 «Ημείς δι’ ουδέν άλλο απεσχίσθημεν των Λατίνων, αλλ’ ή ότι εισίν, ου μόνον σχισματικοί, αλλά και αιρετικοί».
• Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς (14ος αι) : «Ονίνησι το παράπαν ουδέν και παρ’ αυτών των ουρανίων νόων σκευάζηται και προσάγεται το της ψευδοδοξίας ίαμα»
• Αγ. Συμεών, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (15ος αι.) : στο έργο του «κατά πασών των αιρέσεων» χαρακτηρίζει τους Δυτικούς ως αίρεση που «ανεβλάστησεν εις την Εκκλησίαν ύστερον από την Ζ΄ Οικουμενικήν Σύνοδον»
• Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης (18ος αι.) : «Οι Λατίνοι είναι αιρετικοί» (σχόλια στον ΜΖ΄ Κανόνα των Αγ. Αποστόλων», Πηδάλιον, εκδ. Ρηγόπουλου, 1991, σελ. 55)
• Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός (1779): «Ο ένας Αντίχριστος είναι ο Πάπας» (Διδαχή Η΄), «τον Πάπα να καταράσθε, γιατί αυτός θα είναι η αιτία» (Προφητεία).
• Αγ. Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως (1920) : «Λέγοντας ο Πάπας πως είναι η κεφαλή της Εκκλησίας, εξόρισε από τη Δυτική Εκκλησία τον Χριστό … Αυτός ο υπερβολικός τύφος του Πάπα, αυτή η μοναρχομανία του γέννησε τόσες αιρέσεις»
Ο μετέπειτα Πατριάρχης Αθηναγόρας σε τρυφερό ενσταντανέ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ και ιδρυτή της ΣΙΑ, Χάρρυ Τρούμαν, το 1947. (πρωτοσέλιδη φωτογραφία στο γερμανικό περιοδικό Ντερ Σπίγκελ)
Δυό χρόνια μετά,το 1949 ο έως τότε αρχιεπίσκοπος Αμερικής , μετέβη «φυτευτός» με το αμερικανικό προεδρικό αεροσκάφος στην Κωνσταντινούπολη για να αναλάβει το πατριαρχικό αξίωμα μετά την εκπαραθύρωση του ,μη επαρκώς φιλοαμερικανού, πατριάρχη Μάξιμου ο οποίος εκδιώχθηκε σαν ψυχοπαθής.
O Aθηναγόρας υπήρξε η πρώτη και μόνη ,έως σήμερα, παρέκκλιση από τα προβλεπόμενα της τουρκικής νομολογίας που απαιτεί ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως να είναι τούρκος υπήκοος.
Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, o αιρετικός κατά τον όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς αρχιερέας, προχώρησε στην εφαρμογή του, μασωνικής εμπνεύσεως, σχεδίου του, για την δημιουργία ενός θρησκευτικού μετώπου απέναντι στον σοβιετικό αθεϊσμό.
Κορυφαία στιγμή στην πραγμάτωση τού σχεδίου αυτού απετέλεσε η «άρση της ακοινωνησίας» (κατά το γαλλικό κείμενο) μεταξύ Φαναρίου και Βατικανού.Την εκλαϊκευση αυτής της υπόγειας συμφωνίας προωθούν έως και σήμερα οι προκαθήμενοι της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως.