ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΟΝ Γ΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ - ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΙΡΑΝ

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΙΡΑΝ......

ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΓΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΟΠΩς ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ.....ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΗΓΕΙΤΕ Ο....

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ.

Ο ΜΕΣΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ.

ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΙΡΑΝ - 3ος παγκοσμιος πολεμος from westrock on Vimeo.

ΙΡΑΝ - Η Νέα τάξη φέρνει τα πράγματα έτσι όπως πρέπει για να επέμβει εν ονόματι της Δημοκρατίας........

Απαντήσεις εις τον Ηγούμενον της ιεράς μονής Γρηγορίου π.Γεώργιον Καψάνη σχετικά με την ανακοινωσή του για τον Α.Μ.Κ.Α

Η Ανακοίνωση του π. Γεωργίου Καψάνη

Αδελφοί μοναχοί εξ Αγίου Όρους και λαϊκοί αδελφοί εκ του κόσμου μας ερωτούν τί πρέπει να κάνουν με τις νέες κάρτες ασφαλίσεως, οι οποίες φέρουν τον ΑΜΚΑ (Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως). Διερωτώνται αν πρέπει να τις παραλάβουν ή αν πρέπει να αρνηθούν την παραλαβή τους.

Προβληματίζονται αν ο ΑΜΚΑ περιέχει τον αριθμό-σύμβολο του Αντιχρίστου, το 666, ή έστω αν με την παραλαβή του συμβάλλουν στην ολοκλήρωσι του «ηλεκτρονικού φακελλώματος» που θα διευκολύνη την μελλοντική επιβολή του Χαράγματος του Αντιχρίστου.

Το ζήτημα έχει δύο όψεις, για κάθε μία από τις οποίες έχουν δοθή ικανοποιητικές απαντήσεις από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους κατά τα έτη 1987 και 1997, όταν είχε τεθή το ζήτημα εξ αφορμής του ΕΚΑΜ και της κυρώσεως της Συνθήκης Σένγκεν αντίστοιχα, και οι οποίες ισχύουν διαχρονικά.

Η πρώτη όψις του ζητήματος είναι ότι με τον ΑΜΚΑ πραγματοποιείται μία μορφή «ηλεκτρονικού φακελλώματος». Κάθε φυσικό πρόσωπο συνδέεται με έναν αριθμό που λέγεται ότι θα τον συνοδεύει σε όλη του την ζωή, θα τον χαρακτηρίζει σε όλες τις συναλλαγές, τις δικαιοπραξίες και σε όλες τις σχέσεις του με τις κρατικές υπηρεσίες. Για αυτή την πλευρά του θέματος η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους είχε διακηρύξει:

«Θεωρεί ακόμη η Ιερά Κοινότης εύλογη την ανησυχία πολλών για τις συνέπειες που μπορεί να έχη στην ελευθερία και αξιοπρέπεια του ανθρώπου το ηλεκτρονικό φακέλλωμα» (Ανακοινωθέν ΕΔΙΣ Αυγούστου 1988).

«Το ηλεκτρονικόν αρχείον, του οποίου η δημιουργία εσχάτως προωθείται και με την εξαγγελθείσαν “ενιαίαν κάρταν ασφαλιζομένου”, είναι βέβαιον ότι θα ανοίξη την είσοδον εις μίαν πράγματι ‘Νέαν’ και εφιαλτικήν εποχήν» (Ανακοίνωσις Ιεράς Κοινότητος, 5/18 Μαρτίου 1993).

«Έχει γίνει πολύς λόγος για το δημοκρατικό έλλειμμα αυτής της σύμβασης [Συνθήκης Σένγκεν] … Με την Σύμβαση και το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν διευκολύνεται η παραβίαση του προσωπικού απορρήτου και πλήττεται ουσιαστικά το τεκμήριο της αθωότητος του πολίτη… Επίσης δίνεται η δυνατότητα στους οικονομικά ισχυρούς που θα έχουν νόμιμη πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων να τους εκμεταλλεύονται ποικιλοτρόπως» (Ανακοίνωσις Ιεράς Κοινότητος, 11/24 Φεβρουαρίου 1997).

«Μία ενδεχομένη προσπάθεια εφαρμογής της Συμβάσεως του Σένγκεν στη χώρα μας, και μάλιστα με το αναγκαίο επακόλουθό της, την έκδοση ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και τη χρήση του Ενιαίου Κωδικού Αριθμού Μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ.), θα έχη ως φυσική συνέπεια να εύρη η Πολιτεία όλους ανεξαιρέτως τους Αγιορείτες αντιμέτωπους ως “αντιρρησίες συνειδήσεως”» (Ανακοίνωση ΕΔΙΣ 20.5/2.6.1997).

«Διακηρύττουμε άλλη μια φορά ότι το θεμελιώδες καθήκον της ομολογίας της πίστεως, αλλά και η πίστις στα όσα ο Παράκλητος παρέδωσε ως προφητεία στην Χριστιανική Εκκλησία, μας υποχρεώνουν να αρνηθούμε να παραλάβουμε κάθε είδος ηλεκτρονικού δελτίου με ΕΚΑΜ, ως προσβάλλοντος την ελευθερία του προσώπου και την χριστιανική μας συνείδησι» (Ανακοίνωσις ΕΔΙΣ 21.8/3.9.1997).

Οι προδιαγραφές του ΕΚΑΜ είχαν αναγκάσει και καταξιωμένους Γέροντες, όπως ο π. Παΐσιος και ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, να αντιδράσουν με οξύτατο τρόπο. Ο π. Επιφάνιος μάλιστα έγραψε με πολλή αυστηρότητα για τις τότε υπό έκδοσιν νέες ταυτότητες: «ακόμη και αν έχουν μόνον τον ΕΚΑΜ, άνευ διασφαλίσεως των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του πολίτου, θα είπωμεν ΟΧΙ και πάλιν ΟΧΙ και μυριάκις ΟΧΙ εις τα νέα αυτά δελτία, οτιδήποτε και αν πρόκειται να αντιμετωπίσωμεν».

Ο ΕΚΑΜ δεν δόθηκε ποτέ. Προέκυψαν όμως οι νέες κάρτες ασφαλίσεως, οι οποίες φέρουν τον ΑΜΚΑ και μας προβληματίζουν. Αναμφίβολα, αυτός καθεαυτόν ο αριθμός δεν είναι κακός. Κάθε πολιτεία χρησιμοποιεί όλα τα δυνατά μέσα για να υπηρετήση, τους πολίτες της και να τους προφυλάξη από επικίνδυνους κακοποιούς. Θα ήταν παράλογη η απαίτησις να μη χρησιμοποιούνται τα νεώτερα τεχνολογικά μέσα για καλό σκοπό.

Εν τούτοις η σύγχρονη τεχνολογία, ενώ σε μία ευνομούμενη πολιτεία προσφέρει θαυμαστές δυνατότητες εξυπηρετήσεως και προστασίας των πολιτών της, σε τυραννικά καθεστώτα παρέχει τρομακτικές δυνατότητες ελέγχου, παρακολουθήσεως και δυναστεύσεως των ανθρώπων.

Υπό την έννοια αυτή το «ηλεκτρονικό αρχείο», ενώ μπορεί να γίνη ευλογημένο εργαλείο στα χέρια τιμίων ανθρώπων για να υπηρετήσουν έντιμους πολίτες, στα χέρια επίδοξων τυράννων ή σε μη ευνομούμενες πολιτείες μπορεί να λειτουργήση ως επικίνδυνο εργαλείο.

Η εποχή μας δεν είναι η χειρότερη της Ιστορίας, αλλά οπωσδήποτε είναι μία από τις πιο δύσκολες. Τα κοινωνικά προβλήματα, όπως η ανεργία, η λαθρομετανάστευση, η διαφθορά, η αδιαφάνεια, η κατακόρυφη αύξησις της εγκληματικότητος, η παρανομία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής κ.ά. δημιουργούν ανασφάλεια και αμηχανία.

Οι έντιμοι πολίται διερωτώνται αν ο τόπος, στον οποίο μεγάλωσαν και ζουν, στην Πατρίδα που με θυσίες μαρτύρων και ηρώων θεμελιώθηκαν οι πνευματικές και ηθικές αρχές του ευσεβούς λαού μας και η ελληνορθόδοξος παράδοσίς του, κυβερνάται ακόμη από τον νόμο του Θεού και το ευαγγελικό ήθος ή αν σκοτεινά κέντρα εξουσίας έχουν επιβάλει την επικυριαρχία τους σε όλες τις δομές του κοινωνικού, εθνικού και πνευματικού μας βίου και επαγγέλλωνται ένα αντιευαγγελικό ήθος, το ήθος της Νέας Εποχής του κοσμοκράτορος του σκότους του αιώνος τούτου.

Καθημερινώς διαπιστώνουμε ότι γκρεμίζωνται και τα τελευταία πνευματικά και ηθικά ερείσματα, τα οποία η κοινωνία μας είχε θεμελιώσει με τον φόβο του Θεού και με πολύ πόνο και ήλπιζε ότι θα αποτελέσουν τα στηρίγματα των παιδιών της. Μέσα σε αυτό το κλίμα της αβεβαιότητος, της συγχύσεως και αμοραλισμού κάποιοι επαγγέλλονται και οικοδομούν τον «νέο άνθρωπο», τον άνθρωπο χωρίς πρόσωπο, χωρίς καρδιά, χωρίς ψυχή, χωρίς αγάπη, χωρίς αιώνια προοπτική, τον άνθρωπο που θα είναι ένας αριθμός ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των αριθμών. Η αριθμοποίησις του ανθρωπίνου προσώπου, η απροσωποποίησίς του, είναι η ανομολόγητη αγωνία όσων διαθέτουν ακόμη μέσα τους πνευματικές αντιστάσεις.

Η αριθμοποίησις στην κοινωνική ασφάλισι μπορεί να έχη απρόβλεπτες και οδυνηρές συνέπειες για την αξιοπρέπεια των ασθενών και εμπεριστάτων συνανθρώπων μας. Μπορεί να σημάνη το τέλος της χριστιανικής αγάπης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, στο όνομα της άνετης και γρήγορης εξυπηρετήσεώς των.

Η ιδιωτικοποίησις των κοινωνικών υπηρεσιών (π.χ. της υγείας) σε ένα περιβάλλον, όπως το διαμορφώνει η παγκοσμιοποίηση, καταργεί το κράτος-πρόνοια. Η φιλανθρωπία στον τομέα της υγείας καθίσταται αδύνατη, καθώς η (απρόσωπη και αριθμοποιημένη πλέον) κοινωνία δεν θα νομιμοποιήται ούτε θα έχη την δυνατότητα να σηκώση, τα έξοδα από τις ανάγκες νοσηλείας και περιθάλψεως αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας.

Η υγεία άλλωστε είναι ευαίσθητο δεδομένο, το οποίο δεν πρέπει να παραχωρηθή στα αδιάκριτα μάτια τρίτων, και μάλιστα αγνώστων και απρόσωπων υπαλλήλων ενός απρόσωπου και ανάλγητου φορέως υγείας.

Δικαίως λοιπόν ανησυχούν για μία τέτοια κατάχρησι του ΑΜΚΑ οι εν τω κόσμω αδελφοί και πρέπει να απαιτήσουν με κάθε δημοκρατικό και νόμιμο τρόπο την διασφάλισι των ατομικών δικαιωμάτων και του απορρήτου της προσωπικής τους ζωής, το οποίο ευθέως καταστρατηγείται με την αριθμοποίησι.

Ο ΑΜΚΑ θα μπορούσε ενδεχομένως να επιβληθή από την Πολιτεία για τον έλεγχο εκείνων που παρανομούν. Η κοσμική εξουσία κατά τον Απόστολο Παύλο, «ου γαρ εική την μάχαιραν φορεί. Θεού γαρ διάκονος εστίν, έκδικος εις οργήν τω το κακόν πράσσοντι» (Ρωμ. ιγ’ 4). Ποτέ όμως δεν θα έπρεπε ο ΑΜΚΑ να χορηγηθή για μία γενικευμένη αριθμοποίησι όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, και μάλιστα με την συγκατάθεσί τους.

Η δεύτερη όψις του ζητήματος είναι η συσχέτισις του ΑΜΚΑ με τον αριθμό 666. Για αυτήν την πλευρά του ζητήματος η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους είχε εύστοχα διακηρύξει:

«Συμμερίζεται η Ιερά Κοινότης την ευαισθησία των πιστών Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, οι οποίοι επ’ ουδενί λόγω επιθυμούν να έχουν στην προσωπική τους ταυτότητα, που θα φέρουν πάντα μαζί τους, το σύμβολο-αριθμό του Αντιχρίστου, έστω και υπό την μορφή του γραμμικού συστήματος [...] Προειδοποιεί ακόμη η Ιερά Κοινότης ότι οι Αγιορείται Μοναχοί δεν θα δεχθούν να παραλάβουν τις νέες ταυτότητες, εφ’ όσον διαπιστωθή ότι φέρουν το 666» (Ανακοινωθέν ΕΔΙΣ Αυγούστου 1988).

Στο πλαίσιο αυτής της σαφέστατης τοποθετήσεως της Ιεράς Κοινότητος παρατηρούμε τα ακόλουθα:

Η διακήρυξις της Ιεράς Κοινότητος ισχύει και για τον ΑΜΚΑ. Εάν ο ΑΜΚΑ είχε τον αριθμό του Αντιχρίστου, δεν έπρεπε να τον δεχθή κανείς Ορθόδοξος Χριστιανός. Ο ΑΜΚΑ όμως είναι ένας αριθμός πού τυπώνεται στην κάρτα ασφαλίσεως με τον γραμμωτό κωδικό CODE 39, ο οποίος δεν σχετίζεται με τον αριθμό 666 και πολύ περισσότερο δεν είναι ο δυσώνυμος αυτός αριθμός.

Τουλάχιστον στο σημείο αυτό η Πολιτεία σεβάσθηκε την ευαισθησία του ορθοδόξου λαού μας και δεν περιέλαβε στον ΑΜΚΑ τις προδιαγραφές του ΕΚΑΜ. Εάν συσχετίζουμε τον ΑΜΚΑ με τον αριθμό 666 και δημιουργούμε πανικό, επειδή δήθεν κάθε μορφή γραμμωτού κωδικού εμπεριέχει τον αριθμό του Αντιχρίστου, υπερβάλλουμε και δεν οικοδομούμε κανένα.

Από ποιμαντική πάντως άποψι θα ήταν άκαιρο να ζητήσουμε από τον καθέκαστα συνάνθρωπο μας, ο οποίος έχει λόγους να κινηθή μέσα στην σύγχρονη κοινωνία (θέματα υγείας, παιδείας, μετακινήσεως, δοσοληψιών κ.λπ.) χρησιμοποιώντας τον ΑΜΚΑ, να μη τον παράλαβη και να μπη σε δοκιμασίες.

Η παραλαβή του ΑΜΚΑ εν τούτοις δεν καταργεί την καλή ανησυχία μας, την οποία είχαμε τόσα χρόνια και αγωνισθήκαμε κατά του ΕΚΑΜ. Η καλή ανησυχία και τότε και τώρα έχει ουσιαστικό νόημα. Βεβαιώνει ότι τοποθετούμεθα σωστά έναντι της ελεύσεως του Αντιχρίστου.

Δεν πανικοβαλλόμεθα, αλλά ούτε απαξιώνουμε την προφητεία. Ανέκαθεν οι Χριστιανοί περίμεναν τον Αντίχριστο και συνεδύαζαν την έλευσί του με δύσκολες για την Εκκλησία καταστάσεις, όπως την παρουσία διωκτών του Χριστιανισμού (Νέρων), την έμφάνισι και δράσι νέων αιρέσεων (αρειανισμός κ.λπ.), την επέλασι και επικράτησι αντιχρίστων δυναστών και τυραννικών καθεστώτων (Ισλάμ, Σταλινικός αθεϊσμός). Αυτές ήσαν οι προδρομικές καταστάσεις, για τις οποίες ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει: «και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν, όθεν γινώσκομεν ότι εσχάτη ώρα εστίν» (Α’ Ιω. β’ 18).

Ο Μέγας Βασίλειος, για να χρησιμοποιήσουμε ένα αυθεντικό παράδειγμα, ζώντας σε μία τέτοια δύσκολη περίοδο παροτρύνει τον εξόριστο Ορθόδοξο επίσκοπο Εδέσσης Βάρση, να υπομείνη καρτερικά την εξορία διότι θα περάση σύντομα, εκτός πια και αν είναι, συμπληρώνει, στα πρόθυρα ο καιρός του Αντιχρίστου, οπότε πρέπει να προσεύχεται να αποσοβήση ο Κύριος τις θλίψεις ή να τους διαφυλάξη άπταιστους εν μέσω των θλίψεων (Μεγ. Βασιλείου, Επιστολή 264).

Η καλή ανησυχία και το ενδιαφέρον των Χριστιανών, καθ’ όλες τις περιόδους της εκκλησιαστικής Ιστορίας, για το ότι ο «αντίχριστος έρχεται» (Α’ Ιω. β’ 18), ήσαν απόλυτα δικαιολογημένα και είχαν την θεμελίωσί τους στον λόγο του Κυρίου, ότι «εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε» (Ιω. ε’ 43), και στην αποστολική παράδοσι (Ματθ. κδ’ 25, Μάρκ. ιγ’ 14, Β’ Θεσ. β’ 1-12, Α’ Ιω. β’ και δ’, Β’ Ιω. ε’, ζ’ 3).

Η κατηχητική γραμματεία της αρχαίας Εκκλησίας μαρτυρεί ότι μεταξύ των βασικών διδασκαλιών προς τους νεοφώτιστους Χριστιανούς ήταν και η διδασκαλία περί της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου και περί της ελεύσεως του Αντιχρίστου (αγ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατήχησις 15η).

Συνέβησαν όμως ενίοτε παρανοήσεις των αγιογραφικών κειμένων, οι οποίες δημιούργησαν προβληματικές αντιδράσεις των πιστών. Καταστάσεις και γεγονότα που θεωρήθηκαν σημεία παρουσίας του Αντιχρίστου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, όπως το εξακισχιλιοστό έτος από κτίσεως κόσμου (βλ. αγ. Ειρηναίου Λουγδούνου, Κατά Αιρέσεων, κεφ. 22 και 24) η πτώσις της Ρώμης, η κυριαρχία των Οθωμανών κ.λπ.) και ο Αντίχριστος δεν έχει κάνει ακόμη την εμφάνισί του.

Γι’ αυτό, όπως γράφει ο άγιος Ιππόλυτος Ρώμης, «αναφανέντος γαρ αυτού δείξει ο καιρός το ζητούμενον» (Περί Χριστού και Αντιχρίστου, 49) και, όπως σημπληρώνει ο Ανδρέας Καισαρείας, «ο χρόνος αποκαλύψει και η πείρα τοις νήφουσι» (Ερμηνεία εις την Αποκόλυψιν, 38).

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αν θα παραλάβουμε σε ένα δημόσιο έγγραφο έναν αριθμό, έστω μέσα σε ένα κλίμα ούτως ή άλλως προβληματικό και ενδεικτικό των «σημείων των καιρών», αλλά αν θα τον δεχθούμε ως σημείον προσκυνήσεως του Αντιχρίστου και ως Χάραγμά του, όταν αυτός ο ίδιος έλθη.

Υπό την έννοια αυτή ο ΑΜΚΑ, ως αριθμός που θα διευκόλυνε την Πολιτεία να επιτελέση το καθήκον της έναντι των πολιτών, είναι ηθικώς και πνευματικώς ουδέτερη (έχουμε βεβαίως ήδη ειπεί ότι είναι προβληματική και επικίνδυνη η αριθμοποίησις στα χέρια τυραννικών καθεστώτων ή στο πλαίσιο της ηθικής ασυδοσίας της εποχής μας).


Η παρουσία όμως του ΑΜΚΑ στην ζωή μας μας υπενθυμίζει το καθήκον μας και μπορεί να είναι το καλύτερο μήνυμα του Θεού σε όλους μας, να εντείνουμε την καθημερινή μας μετάνοια, να προσέχουμε τους εαυτούς μας «μήποτε βαρυνθώσιν ημών αι καρδίαι έν κραιπάλη και μέθη, και μερίμναις βιωτικαίς, και επιστή εφ’ ημάς αιφνίδιος η ημεέρα εκείνη, ως παγίς γαρ επελεύσεται επί πάντας τους καθήμενους επί πρόσωπον πάσης της γης» (πρβλ. Λουκ. κα’ 34-35).


Εφ’ όσον ελάβαμε εντολή από τον Κύριο να προσέχουμε τα «σημεία των καιρών» (Ματθ. ιστ’ 3), και εφ’ όσον βλέπουμε ότι η παγκοσμιοποίηση σε πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό επίπεδο προχωρεί, η αποστασία από το θέλημα του Θεού αυξάνει, και ο πολύς κόσμος ζη σε μία αδιαφορία για την πνευματική ζωή, μπορούμε να ιδούμε τις καταστάσεις αυτές ως «σημεία των καιρών» και να καλλιεργήσουμε την πίστι μας, την μετάνοιά μας, την αγάπη μας προς τον Κύριο, και το μαρτυρικό μας φρόνημα.


Έτσι θα μπορέσουμε να ετοιμασθούμε για να αντιμετωπίσουμε την πλάνη του Αντιχρίστου, αν πρόκειται να έλθη στις ημέρες μας «ίνα κατισχύσωμεν εκφυγείν ταύτα πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι [τον κατατρεγμό του εναντίον της Εκκλησίας], και σταθήναι έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου» (πρβλ. Λουκ. κα’ 36) με ελπίδα στην αιώνια ζωή μαζί Του στην Βασιλεία του Πατρός.


Αυτήν την στάσι, η οποία χαρακτηρίζεται από πίστι, ελπίδα και αγάπη, η οποία «έξω βάλλει τον φόβον» (Α’ Ιω. δ’ 18), είχε συστήσει και η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους με την ακόλουθη διακήρυξι: «Συμμεριζόμενοι την ανησυχία του ευσεβούς πληρώματος της Εκκλησίας συντασσόμεθα με το πνεύμα των προσφάτων ανακοινώσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης και πολλών Ιερών Μητροπόλεων και Ιερών Μονών [...].

Η εκπλήρωσις του θεμελιώδους καθήκοντος της ομολογίας της πίστεώς μας προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν δεν μπορεί να συμβαδίζει με ένα πνεύμα ταραχής και πανικού, το οποίο, αν μη τι άλλο, προδίδει έλλειψι πίστεως και απουσία της βεβαιούσης χάριτος εκ της καρδίας.

Η εμβάθυνσις στα σημεία των καιρών και η διαπίστωσις της εγγύτητος των εσχάτων δημιουργεί μια καλή ανησυχία, αποτέλεσμα της οποίας είναι η προσπάθεια για πληρέστερη μετάνοια, ο αποφασιστικώτερος αγών για την υπερνίκησι των θανατούντων ημάς παθών και η καλύτερη προετοιμασία για την είσοδό μας στην Βασιλεία του Εσφαγμένου Αρνίου» (Ανακοίνωσις ΕΔΙΣ 21.8/3.9.1997).

Αυτή η στάσις μας είναι χρέος αγάπης απέναντι στους εν Αγίω Όρει και εν τω κόσμω αδελφούς μας, οι οποίοι μας ερωτούν για τον ΑΜΚΑ.

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου ΌρουςΑρχιμ. Γεώργιος και οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί Έν Αγίω Όρει τη 3η Αυγούστου 2009

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ........

Ο Ορθόδοξος σύλλογος Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής μετά του εκπροσώπου του κ.Ιωάννη Λαζάκη , δίνει απάντηση στά όσα ανακοίνωσε ο π.Γεώργιος Καψάνης σχετικά με τον Α.Μ.Κ.Α

Σελίδα πρώτη



Σελίδα δεύτερη



Σελίδα τρίτη



Σελίδα τέταρτη

Βίντεο από την ομιλία στην ΕΣΗΕΑ σχετικά με την παγκοσμοιοποίηση και την πίστη μας που έγινε στις 14/03/2009

Η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού - Η ανεκτίμητη αξία του τιμίου Σταυρού

Πριν από είκοσι αιώνες ο σταυρός ήταν όργανο ατιμωτικής τιμωρίας και φρικτού θανάτου. Οι Ρωμαίοι καταδίκαζαν στην ποινή της σταυρώσεως τους πιο μεγάλους εγκληματίες.



Σήμερα ο σταυρός κυριαρχεί σ' ολόκληρη τη ζωή των πιστών χριστιανών, σ' ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας μας, ως όργανο θυσίας, σωτηρίας, χαράς, αγιασμού και χάριτος. Όπως γράφει ο ιερός Χρυσόστομος, «αυτό το καταραμένο και αποτρόπαιο σύμβολο της χειρότερης τιμωρίας τώρα έχει γίνει ποθητό και αξιαγάπητο». Παντού το βλέπεις. «Στην αγία Τράπεζα, στις χειροτονίες των ιερέων, στη θεία λειτουργία. στα σπίτια, στις αγορές, στις ερημιές και στους δρόμους. στις θάλασσες, στα πλοία και στα νησιά. στα κρεββάτια και στα ενδύματα. στους γάμους, στα συμπόσια, στα χρυσά και τ' ασημένια σκεύη. στα κοσμήματα και στις τοιχογραφίες... Τόσο περιπόθητο σ' όλους έγινε το θαυμαστό αυτό δώρο, η ανέκφραστη αυτή χάρη.»

Πράγματι, όπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του, μέσα κι έξω από τον ναό, θα δει το σημείο του σταυρού. Σαν ορατό, σχηματικό σύμβολο, αλλά και σαν ιερή χειρονομία. Το σημείο του σταυρού δεσπόζει στη ζωή της Εκκλησίας.
Γιατί όμως;

Γιατί από τότε, που πάνω στον σταυρό καρφώθηκε και πέθανε για τη σωτηρία του κόσμου ο ίδιος ο Θεός, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, το όργανο αυτό της τιμωρίας έγινε όργανο σωτηρίας. «... Ου γαρ έτι καταδίκης εστί τιμωρία, αλλά τρόπαιον εδείχθη ημίν σωτηρίας», λέει ένα τροπάριο. Το αντικείμενο της αισχύνης έγινε η δόξα της Εκκλησίας. Της κατάρας το σύμβολο, έγινε «αράς της αρχαίας λύτρον». Της οδύνης και του θανάτου το ξύλο, έγινε «χαράς σημείον» και «ζωής ταμείον». Και όλ' αυτά, επειδή πάνω στο ξύλο του σταυρού, μαζί με το πανάχραντο σώμα Του, ο Κύριος κάρφωσε και τις αμαρτίες μας. Όπως γράφει ο άγιος απόστολος Παύλος, μας χάρισε «πάντα τα παραπτώματα, εξαλείψας το καθ' ημών χειρόγραφον... προσηλώσας αυτό τω σταυρώ.»

Ο Σταυρός του Χριστού μας συμφιλίωσε με τον ουράνιο Πατέρα, από τον Οποίο μας είχε χωρίσει ο διάβολος, εξαπατώντας τους προπάτορες. Ο Σταυρός του Χριστού μας άνοιξε τη βασιλεία των ουρανών, αφού μέχρι τη σταύρωση Εκείνου ο Άδης κατάπινε αχόρταγα ακόμη και τους δικαίους. Γι' αυτό έχει τόση δύναμη και χάρη, τη δύναμη και τη χάρη του Χριστού, που, όταν σταυρώθηκε, τη μεταβίβασε με τρόπο μυστικό και ακατάληπτο στον τίμιο σταυρό Του, όπως σοφά μας λέει και η υμνολογία:

«Ο σταυρός σου, Χριστέ, ει και ξύλον οράται τη ουσία, αλλά θείαν περιβέβληται δυναστείαν. και αισθητώς τω κόσμω φαινόμενος, νοητώς την ημών θαυματουργεί σωτηρίαν...».

Ο σταυρός λοιπόν έγινε το σύμβολο του ιδίου του Χριστού. Σύμβολο, που τρέμουν τα δαιμόνια.

Η ανεκτίμητη αξία του Τιμίου Σταύρου

Αν είναι όμως πράγματι έτσι, γιατί τότε υπάρχουν άνθρωποι, που αρνούνται, αποστρέφονται και ατιμάζουν τον σταυρό; «Πολλοί γαρ περιπατούσιν», γράφει ο απόστολος Παύλος, «ους πολλάκις έλεγον υμίν, νυν δε και κλαίων λέγω, τους εχθρούς του σταυρού του Χριστού, ων το τέλος απώλεια...».

Πράγματι, ορισμένοι αιρετικοί είναι «εχθροί του σταυρού». Ο σταυρός, λένε, είναι όργανο εγκλήματος, και αποτελεί ειδωλολατρία η απόδοση σ' αυτόν τιμής. Υποστηρίζουν μάλιστα πως η αρχαία Εκκλησία δεν χρησιμοποιούσε το σημείο του σταυρού.

Η άποψη αυτή είναι πλανεμένη. Πρώτον, επειδή η Εκκλησία μας δεν τιμά τον σταυρό, σαν ένα τυχαίο γεωμετρικό σχήμα. Δεύτερον, επειδή η τιμή προς το σημείο του σταυρού έχει την αρχή της στους αποστολικούς ήδη χρόνους. Τρίτον, επειδή ο ίδιος ο Θεός φανέρωσε με υπερφυσικά γεγονότα, σε διάφορες περιπτώσεις και εποχές, ότι ο σταυρός αποτελεί το σύμβολό Του. Και τέταρτον, επειδή με το σημείο του σταυρού έγιναν και γίνονται εξαίσια θαύματα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Α'. Η τιμή στον σταυρό είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Κύριό μας Ιησού Χριστό

Η Εκκλησία μας δεν τιμά τον σταυρό αυτό καθεαυτό, ως απλό σχήμα, αποδεσμευμένο από τον εσταυρωμένο Κύριο. Αυτό θα ήταν πράγματι ειδωλολατρία. Αλλά τον τιμά, ως το σύμβολο της μεγάλης θυσίας του Χριστού, από την οποία απορρέει η χάρη, ο αγιασμός και η σωτηρία του ανθρώπου. Τον ασπάζεται και τον προσκυνεί ως το σημείο του Υιού του ανθρώπου (Ματθ. 24, 30), που έχει προσλάβει μυστικά και ακατάληπτα, όπως είπαμε, τη χάρη και τη δύναμή Του.

Βλέποντας ο πιστός το σχήμα του σταυρού, κάνοντας το σημείο του σταυρού, προσκυνώντας τον «τύπον» και το σύμβολο του σταυρού, βλέπει με τα μάτια της ψυχής του και προσκυνεί τον εσταυρωμένο Ιησού. «Δεν ασπαζόμαστε τον σταυρό ως Θεό, αλλά δείχνουμε έτσι τη γνήσια διάθεση της ψυχής μας προς τον Εσταυρωμένο», γράφει ο άγιος Ιερώνυμος. Και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός διευκρινίζει ότι, εκτός από το τίμιο Ξύλο, «προσκυνούμε και τον τύπο του τιμίου και ζωοποιού σταυρού, αν και είναι από διαφορετική ύλη κατασκευασμένος, όχι βέβαια τιμώντας την ύλη, μη γένοιτο, αλλά τον τύπο, ως σύμβολο του Χριστού».

Πόσο δίκαιο έχουν οι άγιοι Πατέρες, θα διαπιστώσουμε παρακάτω, εξετάζοντας την αγιαστική και θαυματουργική δύναμη του σημείου του σταυρού.

Β'. Η τιμή στο σημείο του σταυρού υπήρχε πάντοτε και εξαρχής στην Εκκλησία

Η αρχή της τιμής προς το σημείο του σταυρού χάνεται στα βάθη της χριστιανικής αρχαιότητος, μια και μας παραδίδεται από τους αποστολικούς χρόνους.
Ο άγιος απόστολος Παύλος διακηρύσσει: «Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι' ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω».

Ο άγιος απόστολος Πέτρος καταδικάστηκε σε θάνατο σταυρικό, όπως ο Κύριος. Τόσο τιμούσε όμως το σημείο του σταυρού, ώστε ικέτευε τους δημίους του: «Δεν είμαι άξιος να με σταυρώσετε όρθιο, όπως τον Χριστό μου. Εκείνος σταυρώθηκε έτσι για να βλέπει στη γη, επειδή θα πήγαινε στον άδη να ελευθερώσει τις ψυχές, που βρίσκονταν εκεί. Εμένα όμως να με σταυρώσετε με το κεφάλι κάτω, για να βλέπω τον ουρανό, όπου πρόκειται να πάω.»

Ο άγιος απόστολος Ανδρέας ο πρωτόκλητος, όταν αντίκρισε τον σταυρό του μαρτυρίου του (σχήματος Χ), αναφώνησε με δέος και συγκίνηση: «Χαίρε, σταυρέ, που με το σώμα του Χριστού αγιάστηκες και με τα μέλη του, σαν με μαργαριτάρια, στολίστηκες! Πριν καρφωθεί επάνω σου ο Κύριός μου, ήσουν φοβερός για τους ανθρώπους. Τώρα όμως όλοι οι πιστοί γνωρίζουν πόση χάρη είναι κρυμμένη μέσα σου. Άφοβα και χαρούμενα σε πλησιάζω. Πρόθυμα δέξου με κι εσύ, τον μαθητή του εσταυρωμένου Χριστού... Ω μακάριε και παμπόθητε σταυρέ, πάρε με από τους ανθρώπους και παράδωσέ με στον Δάσκαλό μου!».

Την αρχαιότητα της χρήσεως του σημείου του σταυρού επιβεβαιώνει και ένας από τους μεγάλους απολογητές, ο Τερτυλλιανός (περίπου 160-220 μ.Χ.), που γράφει: «Οπουδήποτε κι αν πρόκειται να φθάσουμε, για οπουδήποτε κι αν πρέπει να ξεκινήσουμε, όταν φθάνουμε και όταν ξεκινούμε, όταν βάζουμε τα παπούτσια μας, όταν πλενόμαστε, όταν τρώμε, όταν ανάβουμε το λυχνάρι, όταν πέφτουμε στο κρεββάτι, όταν καθόμαστε στο σκαμνί, όταν αρχίζουμε κάποια συζήτηση, κάνουμε στο μέτωπό μας το σημείο του σταυρού» (De corona 3,11).

Γ'. Ο Θεός φανερώνει με υπερφυσικά γεγονότα τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού

Ο ίδιος ο Κύριος, με υπερφυσικά γεγονότα και θαυμαστές αποκαλύψεις, φανέρωσε σε διάφορες περιστάσεις, με τρόπο κραυγαλέο, πως το σημείο του σταυρού αποτελεί το σύμβολό Του και το αήττητο τρόπαιο των πιστών. Θ' αναφερθούμε σ' ελάχιστα παραδείγματα από τ' αναρίθμητα που διασώζουν η εκκλησιαστική ιστορία, οι άγιοι Πατέρες και τα Συναξάρια.

1. Ο γνωστός εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας (†340), σύγχρονος του αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, περιγράφει εναργέστατα και αδιάψευστα το πασίγνωστο περιστατικό της εμφανίσεως του φωτεινού σταυρού στον Μ. Κωνσταντίνο με την επιγραφή «εν τούτω νίκα», και μάλιστα μέρα μεσημέρι, με μάρτυρες όλους τους άνδρες του στρατεύματός του.

2. Εκτός από την παραπάνω υπερφυσική φανέρωση του σημείου του σταυρού, έγινε και μία άλλη, πάλι μπροστά σε αναρίθμητους αυτόπτες μάρτυρες, όταν βασιλιάς ήταν ο Κωνστάντιος, γιος του αγίου Κωνσταντίνου, και αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων ο άγιος Κύριλλος. Το θαύμα διηγείται ο ίδιος ο άγιος Κύριλλος στον βασιλιά με μία επιστολή του, στην οποία αναφέρει ότι την ημέρα εκείνη (7 Μαΐου του 346 μ.Χ., την περίοδο της Πεντηκοστής), γύρω στην τρίτη ώρα (9 π.μ.), φάνηκε στον ουρανό το σημείο του τιμίου σταυρού, τεράστιο, ολοφώτεινο, εκτεινόμενο από τον άγιο Γολγοθά μέχρι το Όρος των Ελαιών.

Δεν το είδαν ένας και δυο, αλλά όλοι οι κάτοικοι των Ιεροσολύμων. Και δεν φάνηκε για μία στιγμή μόνο, αλλά για ώρες πολλές κρεμόταν στο στερέωμα. Και ήταν τόσο λαμπρό, ώστε ξεπερνούσε στη λάμψη τις ακτίνες του ηλίου, γι' αυτό και μπορούσαν να το δουν φανερά μέρα μεσημέρι. Βλέποντας αυτό το θαύμα ο λαός της πόλεως έτρεξε στον ναό της Αναστάσεως. Όλοι έσπευσαν να δοξάσουν μ' ένα στόμα τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, έχοντας τώρα διδαχθεί από τα ίδια τα πράγματα ότι το πανευσεβές δόγμα των χριστιανών δεν στηρίζεται σε ανθρώπινη σοφία, που πείθει με τα λόγια και τη λογική, αλλά στις αποδείξεις, που δίνουν τα πνευματικά χαρίσματα και οι θαυματουργικές δυνάμεις. Και το δόγμα δεν κηρύσσεται μόνο από ανθρώπους, αλλά μαρτυρείται και από τον ίδιο τον Θεό, από τον ουρανό.

Την ανάμνηση «του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Τιμίου Σταυρού» εορτάζει η Εκκλησία μας στις 7 Μαΐου, ημέρα της εμφανίσεώς του.

Παλαιές μαρτυρίες γιά το σημείο του Τιμίου Σταυρού που φάνηκε στα Ιεροσόλυμα

Α. ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΙΟΥ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, 3, 26

Και ο Κωνστάντιος λοιπόν επικρατεί του τυράννου, αφού και εκεί φάνηκε για πολλή ώρα το σημείο του σταυρού και με τις εκθαμβωτικές του λάμψεις άστραψε περισσότερο κι από το φως της μέρας. Και έγινε ορατό στα Ιεροσόλυμα περίπου την τρίτη ώρα της ημέρας, κι ενώ η εορτή που ονομάζεται Πεντηκοστή είχε αρχίσει. Και το θεόσταλτο εκείνο σημάδι το έβλεπαν να φτάνει από τον λεγόμενο Κρανίου τόπο ως το όρος των Ελαιών, ενώ το τύλιγε από παντού ένα μεγάλο ουράνιο τόξο με μορφή στεφανιού.

Φανέρωνε λοιπόν το ουράνιο τόξο την ευμένεια του Χριστού που σταυρώθηκε και αναλήφθηκε, ενώ το στεφάνι τη νίκη του βασιλιά. Και το φωτεινό εκείνο και σεβάσμιο θέαμα δεν ήταν αθέατο ούτε και στο στρατόπεδο, αλλά το έβλεπαν ολοκάθαρα, και στον Μαγνέντιο και στους συντρόφους του, που από πριν ήταν αφιερωμένοι στην υπηρεσία των δαιμόνων, προκάλεσε ένα αμήχανο δέος, στον Κωνστάντιο και τους γύρω του αναπτέρωσε ένα θάρρος ακαταμάχητο.

Β. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΒΙΒΛΙΟ 2, 28

Και όταν τοποθετήθηκε αυτός στην περιοχή της Αντιόχειας, φάνηκε στην Ανατολή το σημάδι του Σωτήρα. Γιατί φάνηκε στον ουρανό ένας στύλος σε σχήμα σταυρού, πολύ μεγάλο θαύμα για αυτούς που τον έβλεπαν.

Γ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

Του έτους 351, 5859 χρόνια από κτίσεως κόσμου, 14ο έτος της βασιλείας του Κωνσταντίου, 9 του Ινδικτιώνος.

Το σημείο του σταυρού του Χριστού φάνηκε στα Ιεροσόλυμα αυτό τον χρόνο. Ήταν η τρίτη περίπου ώρα (τη μέρα της πεντηκοστής), φωτεινό, εκτεταμένο στο πρώτο εννιαήμερο του Μαΐου στον ουρανό, από το όρος των Ελαιών ως το Γολγοθά, τον τόπο όπου σταυρώθηκε ο Κύριος. Προς την Ανατολή, από όπου αναλήφθηκε ο Κύριος. Και κυκλικά από τον τίμιο σταυρό που φάνηκε, υπήρχε στεφάνι με μορφή σαν ουράνιο τόξο. Και την ίδια ώρα φάνηκε στην Πανωνία, στον Αύγουστο Κωνστάντιο και στο στρατό του που βρισκόταν σε πόλεμο κατά του Μαγνεντίου. Και επιτέθηκε ο Κωνστάντιος και αφού συγκρούστηκαν κοντά στην πόλη Μούρσα, ηττήθηκε ο Μαγνέντιος και έφυγε στη Γαλλία με λίγους άντρες.

Δ. ΠΑΥΛΟΥ ΔΙΑΚΟΝΟΥ, ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ
MONTE CASSINO ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Β.

Τον καιρό εκείνο, όταν ο καίσαρας Γάλλος πορευόταν προς την Αντιόχεια, εμφανίστηκε προς την Ανατολή στον ουρανό τη μέρα της Πεντηκοστής ένα σημάδι, δηλαδή φάνηκε στον ουρανό στήλη σε σχήμα σταυρού, η οποία ήταν φωτεινή και εκτεινόταν από το Γολγοθά ως το όρος των Ελαιών

Αυτό το όραμα το είδε και ο Κωνστάντιος Γάλλος.

Ε. ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ
ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΑ, ΤΗΝ 20Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ.

Και εκείνο τον καιρό (όταν νίκησε τον Μαξέντιο), παράδοξο σημείο του σταυρού, μεγάλων διαστάσεων, και με τόση ακτινοβολία που ξεπερνούσε το φως της μέρας, φάνηκε στα Ιεροσόλυμα, περίπου την τρίτη ώρα της ημέρας της λεγόμενης Πεντηκοστής, και εκτεινόταν από τον λεγόμενο Κρανίου τόπο ως και το όρος των Ελαιών.

Στ. ΤΥΠΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΜΑΙΟ.

Στις 7 του μηνός εορτάζεται η ανάμνηση της εμφάνισης στον ουρανό του σημείου του σταυρού στην πόλη της Ιερουσαλήμ, την τρίτη ώρα της ημέρας, όταν ήταν βασιλιάς ο Κωνσταντίνος (Κωνστάντιος), που εκτεινόταν από τον άγιο Κρανίου τόπο μέσα από τα αστέρια ως το άγιο όρος των Ελαιών.

Ζ. ΜΗΝΙΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
7Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ

Στις 7 του μηνός εορτάζεται η ανάμνηση της εμφάνισης στον ουρανό του σημείου του τιμίου σταυρού, την τρίτη ώρα της ημέρας, όταν ήταν βασιλιάς ο Κωνστάντιος, ο γιος του Κωνσταντίνου του μεγάλου. Και επίσης των αγίων μαρτύρων Ακακίου και Κοδράτου.

Η. ΟΛΑ ΤΑ ΤΥΠΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΝ

Την 7η του ίδιου μήνα, γιορτάζουμε την ανάμνηση της εμφάνισης στον ουρανό του σημείου του σταυρού, όταν ήταν βασιλιάς ο Κωνστάντιος, ο γιος του μεγάλου Κωνσταντίνου, και αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων ο Κύριλλος.

Όταν στήθηκε ο σταυρός παλαιότερα, αγιάστηκε η γη, και τώρα που φάνηκε, αγιάστηκε και ο θόλος του ουρανού.

Στις μέρες της αγίας Πεντηκοστής, την 7η του Μαΐου, την Τρίτη ώρα της ημέρας εμφανίστηκε ο τίμιος και ζωοποιός σταυρός, φτιαγμένος από φως και ορατός σε όλο το λαό, πάνω από τον άγιο Γολγοθά να εκτείνεται μέχρι το άγιο όρος των Ελαιών. Αυτός ο σταυρός, με τη λαμπρότητα της ακτινοβολίας, κάλυψε και τις ηλιακές ακτίνες. Και έτσι όλες οι ηλικίες, νέοι και γέροντες, νήπια και θηλάζουσες συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία και με μεγάλη χαρά και θερμή κατάνυξη ανέπεμψαν δόξα και ευχαριστία στο Θεό για το παράδοξο αυτό θέαμα.

Ε.Π.Ε. Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, άπαντα τα έργα τόμος Β'

Απόδοση στα νέα Ελληνικά, Τέζας Γεώργιος - Φιλόλογος

3. Ο άγιος μεγαλομάρτυς Ευστάθιος (20 Σεπτεμβρίου) αξιώθηκε να δει ένα θαυμαστό όραμα, χάρη στο οποίο μεταστράφηκε από την ειδωλολατρία στη χριστιανική πίστη. Συνετός, εγκρατής, φιλάνθρωπος και φιλοδίκαιος, αν και ειδωλολάτρης, ο άγιος Ευστάθιος (που λεγόταν τότε Πλακίδας) είλκυσε πάνω του τη χάρη του Χριστού, που του αποκαλύφθηκε με παράδοξο τρόπο. Συγκεκριμένα, ενώ μια μέρα κυνηγούσε στο δάσος, βλέπει από μακριά ένα ωραιότατο και μεγαλόσωμο ελάφι, που, ενώ έφευγε, έστρεφε κάθε τόσο τo κεφάλι και τον παρατηρούσε κατάμματα.

Ο άγιος σπιρούνισε το άλογό του για να το φτάσει, αλλά δεν μπόρεσε. Έτρεξαν πίσω του και οι σύντροφοί του, αλλά μάταια. Μετά από ώρα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια, γιατί τα άλογά τους είχαν εξαντληθεί. Μόνο ο άγιος επέμεινε να καλπάζει πίσω από το ακούραστο ελάφι. Τελικά, καταϊδρωμένοι αυτός και το άλογό του, έφτασαν μπροστά σ' ένα μεγάλο χάσμα. Το ελάφι εύκολα πήδηξε απέναντι, όπου στάθηκε και κοίταζε τον άγιο. Το άλογο όμως δεν μπορούσε να πηδήξει, και αναγκάστηκε να σταματήσει.

Τότε, με απερίγραπτη έκπληξη, βλέπει ο άγιος ανάμεσα στα κέρατα του ελαφιού έναν υπέρλαμπρο φωτεινό σταυρό, που έφερε τον εσταυρωμένο Κύριο, και ακούει μία φωνή να του λέει: «Γιατί, Πλακίδα, με κυνηγάς; Εγώ είμαι ο Χριστός, που δεν με γνωρίζεις, αλλά μ' ευαρεστείς με τα καλά σου έργα. Για χάρη σου λοιπόν φάνηκα πάνω σ' αυτό το ελάφι. Οι ελεημοσύνες και οι καλές σου πράξεις μ' ευχαρίστησαν. Γι' αυτό κι εγώ σου φανερώθηκα, γιατί δεν είναι δίκαιο ένας άνθρωπος σαν κι εσένα να μη γνωρίζει την αλήθεια...». Αυτά και άλλα πολλά του είπε ο Κύριος, πριν τον στείλει στον επίσκοπο του τόπου, ο οποίος τον βάπτισε μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, δίνοντάς του το όνομα Ευστάθιος.

Πρόσφατη εμφάνιση του τιμίου Σταυρού
και σχετική ομολογία από αυτόπτη μάρτυρα.

ΘΕΟΘΕΝ ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ

Δημοσίευμα Εφημερίδας ΣΚΡΙΠ

Η Αναφορά του Μέγα θαύματος



Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Μαρτυρία από τον κύριο Δημήτριο Μπερλή για την εμφάνιση του τιμίου Σταυρού στις 14/9/1925 πάνω από τον ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στον Υμμητό κατά την ολονυχτία πιστών με το πάτριο εορτολόγιο που βρισκόντουσαν την εποχή εκείνη υπό διωγμό από τους νεωτεριστές καινοτόμους του ν. ημερολογίου.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Κ. ΜΠΕΡΛΗ



Την συνέντευξη πήραν
ο κ. Ιωάννης Λαζάκης και
ο κ. Δημήτριος Αλεξανδρόπουλος

Τρία από τα αναρίθμητα παραδείγματα θεϊκών αποκαλύψεων, σχετικά με το σημείο του σταυρού, είναι όσα αναφέραμε πιο πάνω, με τα οποία διδασκόμαστε ότι το σημείο αυτό είναι η σφραγίδα του Χριστού.


Δ'. Το σημείο του Σταυρού θαυματουργεί

Για να αιτιολογηθεί με περισσότερα στοιχεία η τιμή, που αποδίδει στον σταυρό η Εκκλησία, και για να φανεί παραστατικά η δύναμη του σημείου του σταυρού, ως σημείου του Χριστού, θα διηγηθούμε παρακάτω μερικά σποραδικά θαύματα -τα πιο πολλά από τους Βίους των αγίων- που έγιναν κατά καιρούς μ' αυτό το πανίερο σύμβολο.

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος (26 Σεπτεμβρίου) θεράπευσε στην Πάτμο τον παράλυτο ειδωλολάτρη ιερέα του Απόλλωνα, σφραγίζοντάς τον με το σημείο του σταυρού.

Ο άγιος Αντώνιος ο Μέγας (17 Ιανουαρίου), θέλοντας να καταισχύνει κάποιους ειδωλολάτρες σοφούς, που πήγαν να τον πειράξουν, έφερε μπροστά τους μερικούς δαιμονισμένους και είπε: «Ή καθαρίστε τους εσείς με τους συλλογισμούς σας και μ' οποιαδήποτε άλλη τέχνη ή μαγεία θέλετε, επικαλούμενοι τα είδωλά σας, ή, αν δεν μπορείτε, παραιτηθείτε από την πολεμική εναντίον μας, και θα δείτε τη δύναμη του σταυρού του Χριστού!». Και την ίδια στιγμή επικαλέστηκε τον Κύριο, σφραγίζοντας τους δαιμονισμένους τρεις φορές με το σημείο του σταυρού. Αμέσως εκείνοι ελευθερώθηκαν από τα δαιμόνια και σηκώθηκαν θεραπευμένοι, δοξάζοντας τον Θεό.

Όταν ο άγιος Επιφάνιος, αρχιεπίσκοπος Κύπρου (12 Μαΐου) ήταν ακόμα μικρό δεκάχρονο παιδί, ένα ατίθασο μοσχάρι τον τραυμάτισε σοβαρά στον μηρό και τον έριξε χάμω, ανίκανο πια να σηκωθεί. Τότε ένας ευσεβής χριστιανός, ο Κλεόβιος, τον σταύρωσε τρεις φορές στο χτυπημένο μέλος, και αμέσως ο μικρός Επιφάνιος γιατρεύτηκε και σηκώθηκε. Ο ίδιος ο άγιος, πολύ αργότερα, σταύρωσε τρεις φορές επίσης τη θυγατέρα του βασιλιά της Περσίας, και την απάλλαξε αυτοστιγμεί από το δαιμόνιο, που τη βασάνιζε.

Ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας (1 Ιανουαρίου), όταν ο αρειανός βασιλιάς Ουάλης διέταξε να παραδοθεί ο καθεδρικός ναός της Νίκαιας στους αρειανούς, ζήτησε ν' αφήσουν τον Θεό ν' αποφανθεί για το ζήτημα. Πρότεινε να κλείσουν τον ναό, κι έπειτα να προσευχηθούν, τόσο οι αρειανοί, όσο και οι ορθόδοξοι. Κι αν ανοίξει με την προσευχή των ορθοδόξων, να παραμείνει σ' αυτούς. Αλλιώς, αν δηλαδή ανοίξει με την προσευχή των αρειανών ή ακόμα κι αν δεν ανοίξει καθόλου, να τον πάρουν οι αρειανοί. Έτσι κι έγινε. Αλλά οι προσευχές των αιρετικών δεν καρποφόρησαν. Αντίθετα, μόλις ο άγιος Βασίλειος σχημάτισε τρεις φορές το σημείο του σταυρού πάνω στην κλειστή πύλη του ναού, λέγοντας, «Ευλογητός ο Θεός των χριστιανών εις τους αιώνας των αιώνων», αμέσως έσπασαν οι μοχλοί κι ανοίχτηκαν τα θυρόφυλλα. Έτσι η εκκλησία παρέμεινε στους ορθοδόξους.

Η αγία Βασίλισσα (3 Σεπτεμβρίου), όταν ο ηγεμόνας της Νικομηδείας Αλέξανδρος την έριξε μέσα σ' ένα καμίνι, σφραγίστηκε με το σημείο του σταυρού, και δεν πειράχτηκε καθόλου από τη φωτιά.

Με το σημείο του σταυρού γιάτρευε όλους τους αρρώστους, που έτρεχαν κοντά του, για να βρουν την υγεία τους, ο άγιος Θαλλέλαιος (20 Μαΐου).

Με το σημείο του σταυρού ο όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός (28 Μαΐου) και ο άγιος Ζαχαρίας ο σκυτοτόμος (17 Νοεμβρίου) άνοιγαν τις νύχτες τις κλειδωμένες πύλες των εκκλησιών της Κωνσταντινουπόλεως, όπου πήγαιναν και προσεύχονταν κρυφά από τους ανθρώπους, και με τον ίδιο τρόπο τις έκλειναν πάλι, φεύγοντας.

Αλλά δεν έχουν τέλος τα θαύματα του σταυρού!

Ένα διαρκές, επαναλαμβανόμενο θαύμα είναι αυτό του αγιασμού. Μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Κιβωτός της Αληθείας, έχει αυτό το θεϊκό δώρο και προνόμιο. Μόνο η Εκκλησία μας έχει αγιασμό. Με τη σταυροειδή ευλογία του ιερέως και την τριπλή σταυροειδή βύθιση του σταυρού στο νερό, αυτό αγιάζεται και γίνεται «ιαματικόν ψυχών και σωμάτων, και πάσης αντικειμένης δυνάμεως αποτρεπτικόν», ενώ, επιπλέον, παραμένει ακέραιο και αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο!

Έχει δίκαιο λοιπόν ο άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, όταν γράφει: «Ο σταυρός είναι εικόνα του εσταυρωμένου Χριστού, του Υιού του Θεού. Γι' αυτό και το σημείο του, και η σκιά του ακόμα μόνη, προκαλούν τρόμο στους δαίμονες, επειδή είναι το σημείο του Χριστού, επειδή είναι η σκέπη του Εσταυρωμένου. Γι' αυτό αρκεί να βυθίσει κανείς τον σταυρό στο νερό, για να το αγιάσει. Μετά απ' αυτό το νερό γίνεται ιαματικό, και διώχνει τα δαιμόνια.»

Η αξία του σημείου του Τιμίου Σταύρου και η ανάγκη συχνότατης χρήσης του από τους πιστούς

Με όλα όσα πολύ συνοπτικά εκθέσαμε ως εδώ αιτιολογείται και κατανοείται απόλυτα η μεγάλη τιμή, με την οποία περιβάλλει η Εκκλησία μας το σημείο του σταυρού, καθώς και η συχνότατη χρήση του, τόσο στη θεία λατρεία, όσο και στην καθημερινή ζωή των πιστών:

Σ' όλες τις κινήσεις του λειτουργού, κατά την τέλεση της θείας Λειτουργίας, από το «Ευλογημένη η Βασιλεία» μέχρι το «Δι' ευχών», κυριαρχεί το σημείο του σταυρού.

Σ' όλες τις λατρευτικές πράξεις και τελετές, όπου γίνεται λόγος για ευλογία, κατά την άγραφη παράδοση της Εκκλησίας πρέπει να σχηματίζεται από τον ιερέα «σταυρού τύπος».

Όπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του, μέσα κι έξω από τον ορθόδοξο ναό, θα δει το σημείο του σταυρού αποτυπωμένο: στη ναοδομία, στην εικονογραφία, στην εκκλησιαστική διακοσμητική, στα λειτουργικά βιβλία, στα ιερά άμφια και σκεύη...

Αλλά και στην καθημερινή μας ζωή όλοι οι πιστοί διαφυλάσσουμε, ως πολύτιμη πνευματική και αγιαστική παρακαταθήκη, την ιερή συνήθεια της χρήσεως του σημείου του σταυρού.

Οι ευσεβείς χριστιανοί κάνουν πολύ συχνά τον σταυρό τους:

Το πρωί, που σηκώνονται από τον ύπνο. στη διάρκεια όλων των προσευχών τους. όταν φεύγουν από το σπίτι τους. όταν περνούν μπροστά από ιερούς ναούς.. όταν τελειώνουν την εργασία. πριν πιουν νερό ή άλλο ποτό. πριν από το φαγητό. μετά το φαγητό. πριν κατακλιθούν για ύπνο. όταν ακούσουν, είτε ευχάριστη, είτε δυσάρεστη είδηση... Σε κάθε περίσταση, το σημείο του σταυρού!... Η ημέρα του πιστού αρχίζει -και πρέπει ν' αρχίζει- με τον σταυρό και τελειώνει με τον σταυρό! Αλλά και αντίστροφα, η νύχτα του αρχίζει και τελειώνει πάλι με τον σταυρό!

Πολλές φορές επίσης οι χριστιανοί καταφεύγουν στον ναό, αναζητώντας τον ιερέα, για να τους «σταυρώσει», δηλαδή να τους ευλογήσει σταυροειδώς (είτε με σταυρό, είτε με άλλο ιερό σκεύος ή άμφιο), προκειμένου να ενισχυθούν εναντίον των πειρασμών ή ν' ανακουφιστούν από κάποια ασθένεια.

Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη του σημείου του σταυρού, σημείου του παντοδυνάμου Υιού του Θεού. Τόσο μεγάλη η χάρη, που περικλείει μυστικά μέσα του! Όπως συνοπτικά και παραστατικά διατυπώνει ο άγιος Μακάριος Μόσχας († 1563), «πολλές φορές ένα και μόνο σημείο του σταυρού, που γίνεται με πίστη και έντονα βιώματα, είναι ισχυρότερο από πολλά λόγια προσευχής μπροστά στον θρόνο του Υψίστου. Σ' αυτό υπάρχει το φως, που καταυγάζει την ψυχή, η ιαματική δύναμη, που θεραπεύει τα ασθενήματα των ψυχών και των σωμάτων, η μυστική δύναμη, που αντιδρά σε κάθε βλάβη. Ταράζουν την ψυχή σου ακάθαρτοι λογισμοί και επιθυμίες; Περιτειχίσου με το σημείο του σταυρού, διπλασίασε και τριπλασίασε αυτό το τείχος, και οι ακάθαρτοι λογισμοί θα δαμαστούν.

Κατατυραννιέται η καρδία σου από τη μελαγχολία και τη θλίψη; Σε κυριεύει ο φόβος ή σε περιστοιχίζουν οι πειρασμοί; Αισθάνεσαι τις πονηρίες των αοράτων εχθρών; Κατάφυγε σ' αυτή τη δύναμη του σταυρού, και η ειρήνη της ψυχής θα ξαναγυρίσει, οι πειρασμοί θα απομακρυνθούν, η παρηγορία της χάριτος του Θεού και η πνευματική ευφροσύνη θα πλημμυρίσουν την καρδία σου.» όταν αρχίζουν κάποια εργασία

Γιατί δεν απολαμβάνουμε πάντοτε την ευλογία του σημείου του Τιμίου Σταύρου;

Μετά απ' αυτά όμως εύλογα μας γεννιέται το ερώτημα: Αν έχει τόση χάρη και τόση δύναμη το σημείο του σταυρού, γιατί δεν μπορούμε κι εμείς όλοι ν' απολαύσουμε πάντοτε τις ευλογίες και τις δωρεές του;

Δεν είναι δύσκολη η απάντηση: Επειδή δεν το χρησιμοποιούμε σωστά, όπως πρέπει, όπως θέλει ο Θεός και η Εκκλησία. Θ' αναφερθούμε ενδεικτικά μόνο σε τέσσερις αιτίες:

• α) Ίσως επειδή είμαστε ολιγόπιστοι και χλιαροί. Δεν κάνουμε το σημείο του σταυρού με ζωντανή πίστη στον εσταυρωμένο Κύριο και στη δύναμη της χάριτος του σταυρού Του.

• β) Ίσως επειδή δεν έχουμε ταπεινοφροσύνη. Έτσι, αν ο Κύριος ενεργοποιήσει τη δύναμη του σημείου του σταυρού Του, υπάρχει κίνδυνος να πέσουμε σε υπερηφάνεια, θεωρώντας τις συνέπειες αυτής της θείας δυνάμεως ως δικά μας κατορθώματα.

• γ) Ίσως για τη σκληροκαρδία, την αμαρτωλότητα και την αμετανοησία μας. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, πρέπει, «να έχωμεν το χέρι μας καθαρόν από αμαρτίες και αμόλυντο, και τότε, ωσάν κάνωμεν τον σταυρόν, κατακαίεται ο διάβολος και φεύγει. Είδε και είμεσθεν μεμολυσμένοι με αμαρτίες, δεν πιάνεται ο σταυρός, όπου κάνωμεν... [και τότε] οι δαίμονες δεν φοβούνται.»

• δ) Τέλος, ίσως επειδή δεν κάνουμε το σημείο του σταυρού σωστά, με τον τρόπο που μας έχει παραδώσει η αγία Εκκλησία μας, προσβάλλοντας έτσι την ιερότητά του και τον ίδιο τον Κύριο.

Αυτό το τελευταίο πρέπει να το προσέξουμε πολύ. Πάρα πολύ. Όλοι μας -κληρικοί, μοναχοίκαι λαϊκοί- είμαστε ένοχοι, άλλος λίγο, άλλος πολύ, για απρόσεκτη ή μηχανική ή και ασεβή εκτέλεση του σημείου του σταυρού πάνω στο σώμα μας.

Ορισμένοι κινούν βιαστικά το χέρι πάνω στο στήθος ή και στον αέρα, χωρίς ν' ακουμπούν καθόλου το σώμα τους, άλλοτε σχηματίζοντας τρίγωνο ή Χ, και άλλοτε παίζοντας, θαρρείς, κιθάρα. Πώς να χαρακτηρίσει κανείς μια τέτοια άσκοπη και ακατανόητη κίνηση, που φτάνει στα όρια της βλασφημίας; Βαρύς, μα αληθινός, είναι ο λόγος του ιερού Χρυσοστόμου, που γράφει κάπου ότι ο ίδιος ο διάβολος κινεί το χέρι των απρόσεκτων αυτών χριστιανών, για να χλευάσει το πανίερο σύμβολο του τιμίου σταυρού και για να κολάσει τους ιδίους!

Κάποιοι χριστιανοί πάλι πέφτουν σε άλλο σφάλμα. Είναι εκείνοι που έρχονται στην εκκλησία, στέκονται συνήθως σε εμφανή σημεία, και εκεί, μπροστά σε όλους, με κούφια επιδεικτικότητα, λυγίζουν τη μέση σε βαθιές μετάνοιες, απλώνουν ανεξέλεγκτα τα χέρια πέρα-δώθε και σταυροκοπιούνται με κινήσεις πληθωρικές, αδιάκριτες, κάποτε μάλιστα και γελοίες...

Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία χριστιανών, που αποφεύγουν εντελώς να κάνουν το σημείο του σταυρού, και μάλιστα δημόσια. Είναι εκείνοι, που ντρέπονται να ομολογήσουν την πίστη τους στον Χριστό και στον σταυρό Του. Φοβούνται την ειρωνεία, την περιφρόνηση, τη χλεύη των ανθρώπων του κόσμου. Αγαπούν, όπως γράφει ο άγιος ευαγγελιστής Ιωάννης, «την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν του Θεού».

Αν ανήκουμε σ' αυτούς, ας θυμηθούμε την παραγγελία του αγίου αποστόλου Παύλου, «μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω», καθώς και τη σοβαρή προειδοποίηση του ιδίου του Κυρίου, «πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς. όστις δ' αν αρνήσηταί με έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς.» Και, πέρα απ' αυτά, ας συνειδητοποιήσουμε ότι στερούμε τον εαυτό μας και από ένα πανίσχυρο όπλο κατά των πειρασμών, των παθών, των ασθενειών και των δαιμόνων. Ας προσέξουμε τί μας συμβουλεύει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων:

«Μη ντρεπόμαστε τον σταυρό του Χριστού.Κι αν άλλος ντρέπεται και τον κρύβει, εσύ κάνε φανερά τον σταυρό σου, για να δουν οι δαίμονες το σημείο αυτό του βασιλιά Χριστού, και να φύγουν μακριά, τρέμοντας. Κάνε μάλιστα το σημείο του σταυρού συχνά, είτε τρως, είτε πίνεις, είτε κάθεσαι, είτε ξαπλώνεις, είτε σηκώνεσαι, είτε μιλάς, είτε περπατάς, δηλαδή σε κάθε περίσταση. Γιατί όποιος σταυρώνεται εδώ στη γη, βρίσκεται νοερά πάνω στον ουρανό... Είναι μεγάλο το φυλακτήριο. Δωρεάν το παίρνουν οι φτωχοί και άκοπα οι άρρωστοι, επειδή η χάρη του προέρχεται από τον Θεό. Σημάδι είναι των πιστών και φόβος των δαιμόνων.»

Πώς κάνουμε σωστά το σημείο του Σταύρου;

Πώς όμως θα γίνει και για μας φυλακτήριο το σημείο του σταυρού; Πώς θα γίνει στα χέρια μας φόβητρο των δαιμόνων; Αν το κάνουμε σωστά! Αν το κάνουμε, όπως μας παραδίδει και μας διδάσκει η αγία Εκκλησία μας, δηλαδή με πίστη, ευλάβεια, συναίσθηση, ιεροπρέπεια, ταπείνωση και διάκριση.
Πώς δηλαδή;

Αρχικά ενώνουμε τα τρία πρώτα δάκτυλα του δεξιού χεριού, ομολογώντας έτσι την πίστη μας σ' ένα Θεό, που είναι ταυτόχρονα και τρεις υποστάσεις, τρία πρόσωπα -ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα-, ομοούσια, ενωμένα μεταξύ τους «αχωρίστως» και «αδιαιρέτως». Τα άλλα δύο δάκτυλα, που ακουμπούν στην παλάμη, συμβολίζουν τις δύο φύσεις, δύο θελήσεις και δύο ενέργειες του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, δηλαδή τη θεία και την ανθρώπινη. Μ' αυτό τον τρόπο κάνουμε μια συμβολική ομολογία της ορθοδόξου πίστεώς μας, που βάσεις και θεμέλιά της αποτελούν το τριαδολογικό και το χριστολογικό δόγμα.

Μετά φέρνουμε το χέρι στο μέτωπο, τη σωματική περιοχή της διανοητικής λειτουργίας, φανερώνοντας έτσι ότι αγαπούμε τον Θεό μ' όλη τη διάνοιά μας, και ότι αφιερώνουμε σ' Αυτόν όλες τις σκέψεις μας.

Το χέρι έρχεται κατόπιν στην κοιλιά. Έτσι δηλώνουμε συμβολικά ότι προσφέρουμε στον Κύριο όλες τις επιθυμίες μας και όλα τα συναισθήματά μας.

Τέλος, φέρνουμε το χέρι στους ώμους, πρώτα στον δεξιό και μετά στον αριστερό, ομολογώντας έτσι ότι και κάθε σωματική μας δραστηριότητα ανήκει σ' Εκείνον.

Μια άλλη συμπληρωματική ερμηνεία, θεολογικώτατη μέσα στην απλότητά της, μας δίνει στην πέμπτη διδαχή του ο άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός:

«Ακούσατε, χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τί σημαίνει. Μας λέγει το άγιον Ευαγγέλιον πως η αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερον από τους αγγέλους. Τί πρέπει να κάμης και εσύ; Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν το χέρι σου και, μην ημπορώντας να ανεβής εις τον ουρανόν να προσκύνησης, βάνεις το χέρι σου εις το κεφά¬λι σου, διότι το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον ουρανόν, και λέγεις με το στόμα: Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την αγίαν Τριάδα. Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία -είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί- έτσι είναι και η αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα και ένας μόνος Θεός.

Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι σου και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις: Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριέ μου, ότι κατεδέχθης και εσαρκώθης εις την κοιλίαν της Θεοτόκου διά τας αμαρτίας μας. Το βάζεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις: Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχωρήσης και να με βάλης εις τα δεξιά με τους δικαίους. Βάνοντάς το πάλι εις τον αριστερόν ώμον, λέγεις: Σε παρακαλώ, Κύριε μου, μη με βάλης εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς. Έπειτα, κύπτοντας κάτω εις την γην: Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ. Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν, και λέγεις: Σε δοξάζω, Κύριε μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πως αναστήθηκες από τους νεκρούς, διά να μας χαρίσης την ζωήν την αιώνιον. Αυτό σημαίνει ο πανάγιος σταυρός.»

Συμπέρασμα

Όπως διαπιστώνουμε από τα παραπάνω, το σημείο του σταυρού κλείνει μέσα του όλα τα σωτηριώδη γεγονότα, που οικονόμησε η άπειρη αγάπη του Θεού για τον «πεπτωκότα» άνθρωπο. Γι' αυτό ακριβώς είναι σημείο σωτήριο, σημείο ζωοποιό, σημείο αγιαστικό, «νικοποιόν όπλον» (άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων), «των κακών αλεξιτήριον» (άγιος Γρηγόριος Νύσσης), «κεφάλαιον των αγαθών απάντων» (άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) για τους χριστιανούς. Ας το χρησιμοποιούμε λοιπόν, όσο μπορούμε πιο συχνά, αγιάζοντας μ' αυτό κάθε πτυχή της καθημερινής και της πνευματικής μας ζωής.

V«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων το τραύμα»

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΚΟΣΜΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ............

ΛΟΓΟΙ ΜΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚ.ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ...ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΥΝ ΩΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ......

24/09/09

Σε ποινή φυλάκισης ενός έτους, με τριετή αναστολή, για διατάραξη οικιακής ειρήνης καταδικάστηκαν χτες από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης ο ηγούμενος και 13 ζηλωτές μοναχοί της μονής Εσφιγμένου του Αγίου Ορους.

Οι μοναχοί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, από τις 6 Δεκεμβρίου 2006 έως και στις 28 Απριλίου 2007 παρέμεναν παράνομα σε χώρο νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, καθώς με απόφαση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Ορους έχει αναγνωριστεί νέα αδελφότητα. «Η παραμονή καθενός εκ των κατηγορουμένων στο χώρο ήταν αντίθετη με την απόφαση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Ορους, του διοικητή του Αγίου Ορους και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας», αναφέρεται στο κατηγορητήριο.

Οι μοναχοί εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, ο οποίος υποστήριξε ότι η υπόθεση θα κριθεί από τον Αρειο Πάγο, καθώς για παρόμοια δικογραφία έχουν ήδη αθωωθεί. Για την ίδια υπόθεση κατηγορήθηκαν αλλά τελικά αθωώθηκαν δύο αστυνομικοί, οι οποίοι, σύμφωνα με τη δικογραφία, έκαναν τα στραβά μάτια σε φορτηγό αυτοκίνητο που μετέφερε τρόφιμα στους ζηλωτές μοναχούς.

«Στο παρελθόν οι καταληψίες είχαν χλευάσει τις αποφάσεις άλλων (μη ποινικών) δικαστήριων. Ελπίζουμε και ευχόμεθα να συναισθανθούν τώρα ότι η συμπεριφορά τους κρίθηκε και εγκληματική και ότι είναι αδιέξοδη», αναφέρεται σε ανακοίνωση της νέας αδελφότητας που εκδόθηκε μετά την απόφαση του δικαστηρίου.

Ενταση στη Μονή

Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στη μονή Εσφιγμένου είναι «ηλεκτρισμένη», καθώς από το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει εκδοθεί απόφαση με την οποία οι μοναχοί χαρακτηρίζονται σχισματικοί, ενώ έχει διαταχθεί η απέλασή τους από το Αγιον Oρος. Από την πλευρά της η ολιγομελής «νόμιμη» Συνοδεία που εκλέχτηκε από την Ιερά Κοινότητα διεκδικεί τη χρήση του μοναστηριού και ζητά επίμονα την απέλαση των ζηλωτών μοναχών. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Δεκέμβριο του 2006 σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια μεταξύ μοναχών με «μήλον της Εριδος» το κονάκι της ιεράς μονής Εσφιγμένου στις Καρυές. Σε βάρος των ζηλωτών μοναχών εκκρεμεί και άλλη ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος έπειτα από καταγγελίες που έκαναν τα μέλη της νέας αδελφότητας για «εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της μονής Εσφιγμένου του Αγίου Ορους».

Πηγή

Από το Γραφείο Τύπου της Ιστορικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Η δίωξη των μοναχών της πατροπαράδοτης και ιστορικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους συνεχίζεται ακατάπαυστα.

Δεκατρείς αδελφοί μας καταδικάσθηκαν σήμερα σε φυλάκιση από τα ποινικά δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, διότι τάχα «παραμένουν παράνομα» και «εμποδίζουν τη λειτουργία» της Ιεράς Μονής μας.

Εμείς, οι 105 μοναχοί της πατροπαράδοτης Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, πιστοί στους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας και στις παραδόσεις, δηλώνουμε ότι τηρούμε ευλαβικά τα όσα μας κληροδότησαν οι μοναχοί αδελφοί μας, λειτουργούντες αδιάκοπα και νόμιμα στο ιστορικό κτίριο της Ιεράς Μονή μας, επί 1.500 συναπτά έτη. Έτσι και σήμερα εξακολουθούμε να «λειτουργούμε», σύμφωνα με τις επιταγές του νόμου, αλλά και σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες και παραδόσεις.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιστορικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου – Άγιου Όρους

ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΤΕΣ
ΑΠΑΝΤΑ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Ο ΠΑΠΑΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ XVI
ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ!

http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/Page3.pdf


ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ
ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ;

Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
'Εχει γίνει απο το 1965
η Ένωση των Εκκλησιών !



ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Η ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ......

Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τας οικίας των χηρών και προφάσει μακρά προσευχόμενοι· δια τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα.

Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· υμείς γαρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν.

Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, και όταν γένηται, ποιείτε αυτόν υιόν γεέννης διπλότερον υμών.

Ουαί υμίν, οδηγοί τυφλοί, οι λέγοντες· ος αν ομόση εν τω ναώ, ουδέν εστίν, ος δ΄ αν ομόση εν τω χρυσώ του ναού, οφείλει. μωροί και τυφλοί! τις γαρ μείζων εστίν ο χρυσός ή ο ναός ο αγιάζων τον χρυσόν; και ος αν ομόση εν τω θυσιαστηρίω, ουδέν εστίν, ος δ΄ αν ομόση εν τω δώρω τω επάνω αυτού, οφείλει. μωροί και τυφλοί! τι γαρ μείζον, το δώρον ή το θυσιαστήριον το αγιάζον το δώρον; ο ουν ομόσας εν τω θυσιαστηρίω ομνύει εν αυτώ και εν πάσι τοις επάνω αυτού· και ο ομόσας εν τω ναώ ομνύει εν αυτώ και εν τω κατοικήσαντι αυτόν· και ο ομόσας εν τω ουρανώ ομνύει εν τω θρόνω του Θεού και εν τω καθημένω επάνω αυτού.

Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι αποδεκατούτε το ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν· ταύτα δε έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι. οδηγοί τυφλοί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες!

Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι καθαρίζετε το έξωθεν του ποτηρίου και της παροψίδος, έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισον πρώτον το εντός του ποτηρίου και της παροψίδος, ίνα γένηται και το εκτός αυτών καθαρόν.

Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας. ούτω και υμείς έξωθεν μεν φαίνεσθε τοις ανθρώποις δίκαιοι, έσωθεν δε μεστοί εστέ υποκρίσεως και ανομίας.

Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι οικοδομείτε τους τάφους των προφητών και κοσμείτε τα μνημεία των δικαίων, και λέγετε· ει ήμεν εν ταις ημέραις των πατέρων ημών, ουκ αν ήμεν κοινωνοί αυτών εν τω αίματι των προφητών. ώστε μαρτυρείτε εαυτοίς ότι υιοί εστέ των φονευσάντων τους προφήτας. και υμείς πληρώσατε το μέτρον των πατέρων υμών. όφεις, γεννήματα εχιδνών!

πως φύγητε από της κρίσεως της γεέννης; δια τούτο ιδού εγώ αποστέλλω προς υμάς προφήτας και σοφούς και γραμματείς, και εξ αυτών αποκτενείτε και σταυρώσετε και εξ αυτών μαστιγώσετε εν ταις συναγωγαίς υμών και διώξετε από πόλεως εις πόλιν, όπως έλθη εφ΄ υμάς παν αίμα δίκαιον εκχυνόμενον επί της γης από του αίματος Άβελ του δικαίου έως του αίματος Ζαχαρίου υιού Βαραχίου, ον εφονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου. αμήν λέγω υμίν ότι ήξει ταύτα πάντα επί την γενεάν ταύτην.

Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ, η αποκτέννουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν! ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε. ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος. λέγω γαρ υμίν, ου μη με ίδητε απ΄ άρτι έως αν είπητε, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

(Κατά Ματθαίον κβ΄ 15 - κγ΄ 39)

------------


ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ - ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ

------------


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ......

Επέμβαση της ΕΛΑΣ στη Μονή Εσφιγμένου


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ Ι.ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΕΣ / ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ / ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ

ΣΙΓΓΙΛΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΕΜΙΑ ΕΝ ΕΤΗ 1583 ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ - ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ....

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ - ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ - ΡΟΤΑΡΥ Χ.Α.Ν ΜΑΣΟΝΙΑ

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΚΑΙ Η ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Αλήθεια....αυτές τις μέρες , λίγο πριν την διεξαγωγή των εθνικών εκλογών πόσους πολιτικούς ακούσατε να αναφέρονται σε αυτήν την μάστιγα που καταστρέφει τόσους χιλιάδες νέους , μαζί με τις οικογένειες τους ;

Ναρκωτικά....Μέρος 1ο

Ναρκωτικά....Μέρος 2ο

Γιατί κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται
το τεράστιο μέγεθος του προβλήματος ;


Γιατί αποφεύγουν να αναφέρονται
σε αυτό το τεράστιο ζήτημα ;.........

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΑ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΞΗΓΕΙ ΠΟΛΛΑ........

Βούτυρο στο ψωμί του οργανωμένου εγκλήματος αποδεικνύεται η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, η χειρότερη μεταπολεμικά, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Όπως τονίζει το «Γραφείο για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα» του Οργανισμού (UNDOC), ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος καταφέρνουν να ξεπλύνουν πλέον πολύ εύκολα βρώμικο χρήμα διαμέσου τραπεζών που αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα ρευστότητας. «Η πιστωτική κρίση αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για τα καρτέλ των ναρκωτικών να ξαναβρούν πρόσβαση και να ελέγξουν κομμάτι του χρηματοοικονομικού κλάδου», αναφέρει στην ετήσια έκθεσή του.

Ανάλογη έρευνα του αμερικανικού Υπ. Εξωτερικών καταλήγει στο συμπέρασμα ότι κάθε χρόνο ξεπλένονται μεταξύ 2,1 τρισ. δολ. και 3,6 τρισ. δολ. παράνομα χρήματα. Πρόκειται δηλαδή για το 3% με 5% του Παγκόσμιου ΑΕΠ! Από αυτά, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του UNDOC, τα 320 δισ. δολ. προέρχονται από το παγκόσμιο εμπόριο ναρκωτικών.

«Εάν ήταν κράτος, θα αποτελούσε την 21η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου», παρατηρεί ο επικεφαλής του Γραφείου του ΟΗΕ, Antonio Maria Costa. Πηγή

"Οικογενειακή επιχείρηση": Τα λεφτά από τα
ναρκωτικά πήγαιναν σε αμοιβαία

Στην κατοχή των αλλοδαπών βρέθηκαν 165.645 ευρώ και 21.250 δολάρια ΗΠΑ (ποσά τα οποία κατασχέθηκαν ως προερχόμενα από πωλήσεις ναρκωτικών), 66 γραμμάρια κοκαΐνης συσκευασμένα σε σακουλάκια έτοιμα προς πώληση, καθώς και μια ζυγαριά ακριβείας.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.......

Κατά τη διάρκεια της ημερίδας οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό ανάρτησαν πανό διαμαρτυρίας για την υποχρηματοδότηση που μαστίζει τον ΟΚΑΝΑ. Σε συνέντευξη Τύπου που παρέθεσαν εκπρόσωποι του Σωματείου Στελεχών στα Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ και Αυτοδιοίκησης, επισήμαναν για ακόμα μια φορά πως το υπουργείο Υγείας, μέσω του ΟΚΑΝΑ, χρωστάει από το 2006 13.000.000 ευρώ στα εβδομήντα τρία Κέντρα Πρόληψης που λειτουργούν σε όλη τη χώρα. Ως αποτέλεσμα, η πλειονότητα των κέντρων να βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης και το 35% του προσωπικού να φυλλορροεί, μετά από μήνες χωρίς καταβολή των δεδουλευμένων τους.

Στην ίδια κατάσταση είναι και το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας του τμήματος Ψυχολογίας του ΑΠΘ, που απ' το 2001 λειτουργεί ως χώρος υποστήριξης εξαρτημένων, αρχικώς με τη στήριξη του ΟΚΑΝΑ, όπου και δύο χρόνια δεν λαμβάνει χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε δυσχερέστατη θέση. Χθες, ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ερωτώμενος σχετικά με τη χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης, δήλωσε ότι την ερχόμενη Δευτέρα θα δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται......... Συνέχεια εδώ

Αυξήθηκαν οι θάνατοι

από ναρκωτικά στην Ελλάδα το 2005

Αθήνα

Σημαντική αύξηση των θανάτων από τα ναρκωτικά παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ετήσιας Έκθεσης για την Κατάσταση των Ναρκωτικών και των Oινοπνευματωδών στην Ελλάδα για το 2005, την οποία συνέταξαν το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (ΕΚΤΕΠΝ) και το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ).

Όπως επισημαίνει το Βήμα, στην έκθεση, η οποία παρουσιάστηκε την Δευτέρα σε συνέντευξη Τύπου από την επιστημονική υπεύθυνη του ΕΚΤΕΠΝ Μανίνα Τερζίδου και τον αναπληρωτή διευθυντή του ΕΠΙΨΥ Κ.Ραμπαδήλα, αναφέρεται ότι τα άτομα που έχασαν τη ζωή τους από τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών το 2005 έφθασαν τα 284 από 250 που ήταν το 2004.

Επίσης χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι ήταν χρήστες ηρωίνης και δεν εργάζονταν. Ακόμη, από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι σχεδόν ένας στους δέκα Ελληνες έχει δοκιμάσει έστω και μία φορά στη ζωή του κάποια ναρκωτική ουσία.

Συγκεκριμένα, σε ποσοστό 8,6% οι Έλληνες ηλικίας 12 ως 64 ετών αναφέρουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει μία ή περισσότερες φορές στη ζωή τους κάποια παράνομη ουσία, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι άνδρες.

Πρόσφατη χρήση, δηλαδή τους τελευταίους 12 μήνες, δηλώνει ότι έχει κάνει το 4,8% του πληθυσμού ηλικίας 18 ως 24 ετών και το 2,8% του πληθυσμού ηλικίας 25 ως 35 ετών.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι η πιο διαδεδομένη ουσία είναι η κάνναβη. Μάλιστα, στους μαθητές ηλικίας 17 ως 18 ετών, οι δύο στους δέκα (19,8%) αναφέρουν ότι έχουν κάνει χρήση έστω και μία φορά στη ζωή τους, ενώ το ίδιο ισχύει και για το ένα στα τέσσερα αγόρια αυτής της ηλικίας (26,4%).

Η έκθεση όμως περιλαμβάνει και αρκετά ενθαρρυντικά στοιχεία. Όπως υπογραμμίζεται, η δοκιμή ή και η χρήση παράνομων ουσιών στη χώρα μας παρουσιάζει μείωση τα τελευταία έξι χρόνια τόσο στον γενικό όσο και στον μαθητικό πληθυσμό.

Ο αριθμός των χρηστών κοκαΐνης οι οποίοι ζητούν βοήθεια από τα αρμόδια θεραπευτικά κέντρα έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, ενώ μικρή αύξηση έχει παρατηρηθεί και στους χρήστες ηρωίνης. Πάντως, η συντριπτική πλειονότητα των ατόμων που προσεγγίζουν τις υπηρεσίες απεξάρτησης δηλώνει ως κύρια ουσία κατάχρησης την ηρωίνη.

Στην αύξηση των ατόμων που επιζητούν απεξάρτηση συνέβαλε και το γεγονός ότι τα προγράμματα που προσφέρουν θεραπεία από τα ναρκωτικά υπερδιπλασιάστηκαν τα τελευταία έξι χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2005 τα προγράμματα αυξήθηκαν κατά 13% στα 72.

Newsroom ΔΟΛ

Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ
ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Η ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ......


ΠΛΑΝΗ ΜΕΤΑ........ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Η Νεολαία στην Ελλάδα σήμερα.......Η μεγάλη πλάνη της Μόδας emo - trendy - Κάγκουρες - Γκοθάδες

Γέροντας Μωυσής - Το αληθινό νόημα του πόνου στη ζωή μας


Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΛΕΞAΝΔΡΟΣ

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΙΣ 14/9/1925 ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟΝ ΥΜΜΗΤΟ

ΘΕΟΘΕΝ ΒΕΒΑΙΩΣΙΣ

Δημοσίευμα Εφημερίδας ΣΚΡΙΠ
Η Αναφορά του Μέγα θαύματος



Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Μαρτυρία από τον κύριο Δημήτριο Μπερλή για την εμφάνιση του τιμίου Σταυρού στις 14/9/1925 πάνω από τον ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στον Υμμητό κατά την ολονυχτία πιστών με το πάτριο εορτολόγιο που βρισκόντουσαν την εποχή εκείνη υπό διωγμό από τους νεωτεριστές καινοτόμους του ν. ημερολογίου.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Κ. ΜΠΕΡΛΗ

Την συνέντευξη πήραν
ο κ. Ιωάννης Λαζάκης και
ο κ. Δημήτριος Αλεξανδρόπουλος

ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ......


ΠΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΦΑΝΑΡΙ - ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΠΡΟΣ ΣΥΝΘΕΣΙΝ ΤΕΛΙΚΗΝ ;

Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης & Ε.Βενιζέλος Πλήγμα για την Ορθοδοξία